Μάγδα Φύσσα: Παύλο μου, οδεύεις προς τη Γάζα, ταξιδεύεις, είσαι μεσοπέλαγα

Για μία ακόμα χρόνια, για έναν ακόμα Σεπτέμβρη, ο πολυχώρος των Λιπασμάτων στη Δραπετσώνα μετατράπηκε σε έναν τεράστιο χώρο μνήμης για τον αντιφασίστα μουσικό Παύλο Φύσσα που, μία ημέρα σαν σήμερα, στις 18 Σεπτεμβρίου 2013 δολοφονήθηκε από τάγμα εφόδου της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής.

Χιλιάδες νέες και νέοι συγκεντρώθηκαν εκεί το βράδυ της Τετάρτης – παραμονή της μεγάλης πορείας στη μνήμη του Παύλου – προκειμένου να τιμήσουν τη μνήμη του.

Εκεί ήταν και πολλοί γνωστοί καλλιτέχνες ανάμεσα στους οποίους ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, ο Σπύρος Γραμμένος, οι 1000mods, η Μάρθα Φριτζήλα, ο Αλέξανδρος Κτιστάκης, ο Βέβηλος, οι Ακροβάτες και πολλοί άλλοι.

Όπως συνηθίζεται κάθε χρόνο, όταν το ρολόι έδειξε μεσάνυχτα (περίπου την ώρα που δολοφονήθηκε ο Παύλος Φύσσας, δηλαδή), η μητέρα του, Μάγδα Φύσσα, ανέβηκε στη σκηνή και με δακρυσμένα μάτια και φωνή που κάθε τόσο «έσπαγε» από συγκίνηση, μίλησε στον συγκεντρωμένο κόσμο στέλνοντας ένα αντιφασιστικό μήνυμα από το Κερατσίνι μέχρι τη μαρτυρική Λωρίδα της Γάζας και από την Πύλο μέχρι τα Τέμπη.

Ολόκληρο το μήνυμα της Μάγδας Φύσσα έχει ως εξής:

«Αυτή είναι η πιο δύσκολη στιγμή του Σεπτέμβρη και εγώ στη μόνη θέση που δε θα ήθελα να βρίσκομαι. Δώδεκα χρόνια τώρα θυμάμαι ότι αυτή είναι η ώρα του παγωμένου χρόνου, του πόνου, του φευγιού σου παιδί μου.

Παύλο μου, γροθιά και φωτιά της καρδιάς μου, είναι η ώρα που με το αίμα σου έριξες άπλετο φως, διαλύοντας τις σκιές, που μέχρι και σήμερα, κρύβονται στους υπονόμους. Σέρνονται στις λάσπες, τρέφονται με δηλητήριο. Τρέμουν στο άκουσμα σου, λυσσάνε με την αθανασία σου.

Παύλο μου, σε πήρανε μακριά μου παιδί μου. Και ενώ τα λόγια στερεύουν, όλα αυτά που νιώθω για σένα κάθε στιγμή δυναμώνουν όλο και περισσότερο. Γεννιέσαι ξανά μέσα μου κάθε μέρα που πάει να ξημερώσει. Σε ακούω να μου μιλάς, να μου γελάς, να θυμώνουμε για χαζά ο ένας με τον άλλο. Δεν ήξερα πόσο πολύ μπορεί να μου λείπουν όσα χαζά κάναμε. Το έμαθα όμως με τον πιο άγριο τρόπο.

Οι φασίστες δολοφόνησαν τον παιδί μου, ξερίζωσαν την καρδιά μου, βύθισαν στο πένθος την οικογένειά μας. Αυτό είναι ότι χρειάζεται να ξέρετε για τον λόγο που με βλέπετε και φέτος εδώ μπροστά σας και θα με βλέπετε για όσο υπάρχω.

Γιατί ο Παύλος μου δολοφονήθηκε αλλά δεν πέθανε. Το βλέπω στα μάτια σας και σήμερα σε μια αντιφασιστική φλόγα – ασπίδα για να μη χαθεί κανένα άλλο παιδί από μαχαίρι φασίστα.

Δε θέλω να βλέπετε το παιδί μου σαν ήρωα, θέλω να τον νιώθετε σαν έναν άνθρωπο που αγωνιζόταν. Που στα λίγα χρόνια της ζωής του πάλευε για το δίκιο και αυτό να κάνετε και εσείς. Να μη σιωπάτε μπροστά στο άδικο. Να σηκώνετε σημαίες της Παλαιστίνης, να μη σταματήσετε να μιλάτε για το έγκλημα στην Πύλο και στα Τέμπη, για εκείνον που δολοφονήθηκε επίσης έναν Σεπτέμβρη, στη βιτρίνα ενός μαγαζιού στη Γλάδστωνος. Έτσι τιμάμε εμείς τους νεκρούς μας, έτσι τους κρατάμε ζωντανούς, έτσι μπορούμε να αντέξουμε τα τόσα τραύματα στην ψυχή μας.

Παύλο μου, λουλούδι που δε μαραίνεσαι, κύμα που σπας βράχους, θα περιμένω και σήμερα να γυρίσεις στην πόρτα το κλειδί. Θα κοιτάξω το σαλόνι, θα θέλω να σε ρωτήσω αν έφαγες, θα ψάξω να σε αγκαλιάσω.

Και έτσι κυλάν τα χρόνια. Προσπαθώντας κάθε ημέρα να θυμηθείς μία μυρωδιά, ένα άγγιγμα, χαϊδεύοντας φωτογραφίες – με δάκρυα – πάνω από το αγαπημένο σου φαγητό.

Παυλή μου, βροχή που λιώνεις τους πάγους στην καρδιά μου, είμαι ήρεμη γιατί ξέρω πως νιώθεις το πόσο σε λάτρεψα και σε λατρεύω.

Ξέρω ότι σήμερα δε θα έρθεις γιατί ταξιδεύεις μαζί με τα αδέρφια σου και τους συντρόφους σου για να δώσεις ένα σήμα ζωής σε μία χώρα που βάλλεται από τους φασίστες, που σκοτώνεται. Οδεύεις προς τη Γάζα, ταξιδεύεις, είσαι μεσοπέλαγα. (σσ: Αναφορά σε ένα από τα έξι ελληνικά πλοία που συμμετέχουν στο διεθνή στόλο για τη Γάζα και πήρε το όνομα «Παύλος Φύσσας»)

Σας ευχαριστώ παιδιά που είσαστε σήμερα εδώ. Σας ευχαριστώ από την καρδιά μου που τη γεμίζετε αγάπη. Που με νιώθετε μάνα σας και το παιδί μου αδερφό σας. Μακάρι να μπορούσα να σας αγκαλιάσω όλους.

Όπως είπε και ο Παύλος: ”Θέλω να βλέπω να γελάς γιατί δε μείνανε πολλά για εμάς – Κόντρα μονάχα έτσι θα τους πας, αν σε βλέπουν να γελάς”.

Να είστε καλά. Να είστε αντιφασίστες. Να είσαστε άνθρωποι αλληλέγγυοι. Και φυσικά λευτεριά στον βασανισμένο λαό της Παλαιστίνης. Να είστε καλά, από καρδιάς».

Πηγή: reader.gr

Το μήνυμα του Θανάση Παπακωνσταντίνου: