Μεγάλες ποσότητες φωτοβολταϊκών εντοπίστηκαν πεταμένες σε ρέμα και στον υγροβιότοπο του Κορινού

Ποιος θα προστατεύσει το περιβάλλον από τους «επιχειρηματίες» της «καθαρής» ενέργειας που -υποτίθεται- προέκυψαν ως λύση για την προστασία του; Ποιος θα προστατεύσει το περιβάλλον από τους «προστάτες» του;

Μας είπαν πως η ηλιακή ενέργεια αποτελεί µία δωρεάν και ανεξάντλητη μορφή ενέργειας. Έτσι υλοποιείται ένα σύστημα εκμετάλλευσης της για την παραγωγή χρήσιμης ενέργειας (ηλεκτρική ή θερμική), στο οποίο, η πρώτη ύλη, το καύσιμο, είναι δωρεάν και δεν υποβάλλεται ποτέ στις διακυμάνσεις των αγορών ενέργειας. Το δωρεάν βέβαια δεν το είδαμε ποτέ! Το αντίθετο έγινε!

Επιπλέον, μας είπαν πως η ηλιακή ενέργεια αντιπροσωπεύει µία «καθαρή» μορφή ενέργειας εν συγκρίσει µε την ενέργεια που προέρχεται από ορυκτά καύσιμα, οι ρύποι από τη χρήση της οποίας συμβάλλουν στην ανάπτυξη του φαινομένου του θερμοκηπίου. Έτσι μας προέκυψαν οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, με δυναμικότερη την  ανάπτυξη των φωτοβολταϊκών σε χιλιάδες στρέμματα για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.

Είναι μάλιστα τέτοια η αποδοχή που αν υπήρχε η δυνατότητα όλοι μας θα σπεύδαμε να εγκαταστήσουμε φωτοβολταϊκά στην ταράτσα, στο μπαλκόνι, στον κήπο κι όπου αλλού για να παράγουμε δωρεάν την απαραίτητη ηλεκτρική ενέργεια για το νοικοκυριό μας ή την επιχείρησή μας.

Βέβαια στα χρόνια της «εξοικείωσης των πολιτών και εμπέδωσης της άποψης» για την αξία της αξιοποίησης της ηλιακής ενέργειας δεν μας είπαν με ποια ακριβώς υλικά θα καταφέρουμε αυτή την εξασφάλιση της δωρεάν ενέργειας, πιο θα είναι το κόστος τους, ποια είναι η επάρκεια αυτών των υλικών και το κόστος παραγωγής τους. Ένα άλλο που δεν μας είπαν, είναι αν κάποια από αυτά τα υλικά με τα οποία κατασκευάζονται τα φωτοβολταϊκά, είναι τοξικά ή γενικά επικίνδυνα για τον άνθρωπο και περιβάλλον.

Δεν μας είπαν επίσης το ποιο σημαντικό. Πόση είναι η διάρκεια αυτών των υλικών, πως θα αντικατασταθούν και που θα καταλήξουν τα παλιά εκτός χρήσης φωτοβολταϊκά…

Το διαπιστώσαμε όμως απρόσμενα αυτές τις μέρες και είναι αλήθεια πως αν σκεφτούμε τι θα ακολουθήσει με αυτή την τακτική, μας έρχεται μια βόμβα αποβλήτων που η ατομική βόμβα που έριξαν στη Χιροσίμα θα φαίνεται ως μια απλή σπίθα φωτιάς!

Αυτές τις μέρες πολίτες είδαν και κατήγγειλαν, πως λίγο πιο πάνω από το Νοσοκομείο Κατερίνης σε ένα κλασικό ελληνικό σκουπιδότοπο (υπάρχουν τέτοιοι ακόμη;) έχουν πεταχτεί (από «αγνώστους»!) κάποιοι τόνοι από πλαίσια φωτοβολταϊκών τα οποία προφανώς αντικαταστάθηκαν από νέα, αφού μειώθηκε η απόδοσή τους ή έληξε ο χρόνος της παραγωγικής τους λειτουργίας.

Κι αν στο ρέμα αυτό ανακατεύτηκαν με τα σκουπίδια (όπου οι «γνωστοί» – «άγνωστοι», πάντα πετούν και ποτέ δεν τιμωρούνται), μια ανάλογη ποσότητα πλαισίων φωτοβολταϊκών, ξεφορτώθηκε, στον υγροβιότοπο Κορινού – Αλυκών!! Μάλιστα αρκετή ποσότητα από αυτά έχει πέσει μέσα στο αποστραγγιστικό κανάλι.

Και τώρα, παρά την απογοήτευση, την αγανάκτηση και το θυμό, προκύπτουν τα ψύχραιμα ερωτήματα που ζητούν υπεύθυνες απαντήσεις από αρμόδιους φορείς και υπηρεσίες:

Πως διασφαλίζεται ότι ο κάθε ιδιοκτήτης φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων δεν θα επιλέξει την απόρριψή τους όπου τον βολέψει και θα ακολουθήσει την προβλεπόμενη (;) διαδικασία ανακύκλωσης;

Υπάρχει νομικό πλαίσιο για την ανακύκλωση των παλιών φωτοβολταϊκών και πως εφαρμόζεται στην Πιερία;

Ποιος είναι ο φορέας ή η υπηρεσία που ελέγχει την εφαρμογή του;

Επειδή το «έργο» για την αμεσότητα και την αποτελεσματικότητα των αρμοδίων υπηρεσιών σε τέτοια περιστατικά το είδαμε κι ήταν πολύ ξενέρωτο, ελπίζουμε τώρα οι αρμόδιοι να κατανοήσουν το μέγεθος το προβλήματος…

Αν όπως υπολογίζεται τα φωτοβολταϊκά, θα πρέπει σε 20 χρόνια να αντικατασταθούν (ίσως και νωρίτερα), αντιλαμβάνεται ο καθένας πόσοι τόνοι από τα εγκατεστημένα φωτοβολταϊκά στην Πιερία θα καταλήξουν σε δασορέματα, σε υγροβιοτόπους, σε ακτές και όπου αλλού βολέψει τους ανεύθυνους.

Σύμφωνα με όσα έχουν γραφτεί, ο κίνδυνος από τα υλικά που υπάρχουν στα φωτοβολταϊκά πλαίσια, αν αυτά ανακυκλωθούν σωστά, είναι σχεδόν μηδενικός.

Τι γίνεται όμως όταν πετιούνται τεράστιες ποσότητες στο φυσικό περιβάλλον;

Το πρόβλημα ξεκίνησε, ποιος θα δώσει τη λύση;

Πηγή – Γιώργος Κουκουλιάτας – Ο Διάλογος