Προβληματισμός για τις δηλώσεις Ερντογάν για επικαιροποίηση της Συνθήκης της Λωζάνης
Αναφερόμενος στη Συνθήκη της Λωζάνης, ο Τούρκος Πρόεδρος υποστήριξε πως συν τω χρόνω όλες οι συνθήκες χρειάζονται επικαιροποίηση.
Προβληματισμό δημιούργησαν οι χτεσινές δηλώσεις του Προέδρου της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, όταν με την άφιξή του στην Ελλάδα έδωσε συνέντευξη στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΙ, στην όποία δεν παρέλειψε να ζητήσει επικαιροποίηση της συνθήκης της Λωζάνης.
Αναφερόμενος στη Συνθήκη της Λωζάνης, ο Τούρκος Πρόεδρος υποστήριξε πως συν τω χρόνω όλες οι συνθήκες χρειάζονται επικαιροποίηση και ότι η Συνθήκη της Λωζάνης χρειάζεται μία επικαιροποίηση. «Αυτή η επικαιροποίηση δεν αφορά μόνο την Τουρκία, αλλά και την Ελλάδα» ανέφερε χαρακτηριστικά ο Ερντογάν και αποσαφήνισε πως όταν μιλάει για επικαιροποίηση «μπορούμε να συζητήσουμε τα πάντα, από το Α έως το Ω». Σημείωσε πως «μπορεί η Ελλάδα να ενοχλείται με κάποια θέματα, με συγκεκριμένες προβλέψεις, αλλά μπορούμε να καθίσουμε κάτω και να συζητήσουμε». Επισήμανε μάλιστα πως υπάρχουν αρκετές κρίσεις που θα μπορούσαν να είχαν διευθετηθεί και πως θα μπορούσε να είναι αμοιβαία επωφελής η επικαιροποίηση. Ακόμη διαμήνυσε πως η ασφάλεια και η φιλία μεταξύ των χωρών μας μπορούν να κάνουν περισσότερα για να ενδυναμώσουμε τις σχέσεις μας και τη φιλία μας. Σε αυτό το πλαίσιο, τόνισε την ανάγκη «να υπερβούμε τις όποιες περιπλοκές» και ότι τα ταξίδια των εμπορικών και των τουριστικών πλοίων θα πρέπει να γίνονται ανενόχλητα.
Σύμφωνα με τον Ερντογάν, «για να ξεπεράσουμε την κρίση θα πρέπει να έρθουμε κοντά και να συζητήσουμε ακόμη μία φορά», υποστηρίζοντας πως αυτό θα είναι πολύ σημαντικό για το μέλλον των δύο χωρών. «Μπορούμε να λύσουμε τις διαφορές μας μέσα από το διάλογο» συμπλήρωσε. Ο Τούρκος Πρόεδρος παρατήρησε πως στα έθιμα και τις παραδόσεις των δύο λαών υπάρχουν μεγάλες ομοιότητες και ανέφερε ως παράδειγμα τους Έλληνες που ζουν στα νησιά της Ίμβρου και της Τενέδου και έχουν κοινή ζωή με τους Τούρκους. Στο πρίσμα αυτό, εξέφρασε την πεποίθηση πως «μπορούμε να βρούμε εναλλακτικούς τρόπους για να χτίσουμε ένα καλύτερο μέλλον» και τόνισε την ανάγκη να εστιάσουν οι δύο χώρες σε αυτά.
Σε ερώτηση αν είχε μια δυνατή λύση για το Αιγαίο πώς θα έμοιαζε, ο Ταγίπ Ερντογάν απάντησε: «Στο Αιγαίο υπάρχουν αποστάσεις μεταξύ των νησιών που είναι αρκετά προβληματικές και θεωρώ ότι αυτά τα προβλήματα μπορούν εύκολα να ξεπεραστούν. Έχουμε θέματα στην οριοθέτηση εναέριου χώρου και θαλάσσιων συνόρων στον καθορισμό της υφαλοκρηπίδας» και συμπλήρωσε πως εφόσον υπερβούμε αυτά τα προβλήματα τότε και οι δύο χώρες θα ανακουφιστούν. Προσέθεσε πως «δεν πρέπει να είμαστε υπεραισιόδοξοι, αλλά μπορούμε να κάνουμε υποχωρήσεις».
Ο υπουργός Επικρατείας και κυβερνητικός εκπρόσωπος, Δημήτρης Τζανακόπουλος ανέφερε σε δήλωσή του για τη συνέντευξη του κ. Ερντογάν στον ΣΚΑΪ πως “Η συνέντευξη του κ. Ερντογάν εγείρει έντονο προβληματισμό και ερωτήματα”.
Τονίζει ότι “η Ελληνική κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός επιθυμούν η επίσκεψη του να αποτελέσει αφορμή να χτιστούν γέφυρες όχι να υψωθούν τείχη”.
Υπογραμμίζει πως “ο σεβασμός της συνθήκης της Λωζάνης αποτελεί τον αποκλειστικό και αδιαπραγμάτευτο θεμέλιο λίθο πάνω στον οποίο μπορεί να οικοδομηθεί η ειλικρινής συνεργασία των δυο χωρών”. “Οι αναφορές περί αναθεώρησης της”, τονίζει, δε συμβάλλουν στο κλίμα που προσπαθούμε να οικοδομήσουμε στις σχέσεις μας και στην περιοχή”.
Η Συνθήκη της Λωζάνης είναι αδιαπραγμάτευτη, διεμήνυσε ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Πρ. Παυλόπουλος, απευθυνόμενος στον Τούρκο ομόλογό του.
Επιπροσθέτως, συμπλήρωσε ο κ. Παυλόπουλος, ούτε αναθεώρηση ούτε επικαιροποίηση (σ.σ. όρο που είχε χρησιμοποιήσει χθες ο κ. Ερντογάν) χρειάζεται η εν λόγω Συνθήκη.
Νωρίτερα ο Έλληνας Πρόεδρος είχε υπογραμμίσει την ανάγκη ειλικρινούς σεβασμού Διεθνούς Δικαίου και ευρωπαϊκού κεκτημένου, κάτι που οφείλουν να κάνουν τόσο τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. όσο όμως και οι προς ένταξη χώρες. (Πηγή: ΑΠΕ)
Θυμίζουμε για την Συνθήκη της Λωζάνης
Η Συνθήκη της Λωζάνης ήταν συνθήκη ειρήνης που έθεσε τα όρια της σύγχρονης Τουρκίας. Υπογράφηκε στη Λωζάνη της Ελβετίας στις 24 Ιουλίου 1923 από την Ελλάδα, την Τουρκία και τις άλλες χώρες που πολέμησαν στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και την Μικρασιατική εκστρατεία (1919-1922) και συμμετείχαν στην Συνθήκη των Σεβρών συμπεριλαμβανομένης και της ΕΣΣΔ (που δεν συμμετείχε στην προηγούμενη συνθήκη). Η υπογραφείσα συνθήκη ήταν το αποτέλεσμα της σχετικής διάσκεψης που ξεκίνησε στις 7 Νοεμβρίου 1922 μεταξύ των προαναφερομένων μελών.
Κατάργησε την Συνθήκη των Σεβρών που δεν είχε γίνει αποδεκτή από την νέα κυβέρνηση της Τουρκίας που διαδέχθηκε τον Σουλτάνο της Κωνσταντινούπολης. Μετά την εκδίωξη από την Μικρά Ασία του Ελληνικού στρατού από τον Τουρκικό υπό την ηγεσία του Μουσταφά Κεμάλ, εμφανίστηκε η ανάγκη για αναπροσαρμογή της συνθήκης των Σεβρών. Στις 20 Οκτωβρίου 1922 ξεκίνησε το συνέδριο που διακόπηκε μετά από έντονες διαμάχες στις 4 Φεβρουαρίου 1923 για να ξαναρχίσει στις 23 Απριλίου. Το τελικό κείμενο υπογράφηκε στις 24 Ιουλίου μετά από 7,5 μήνες διαβουλεύσεων.
Η Τουρκία ανέκτησε την Ανατολική Θράκη, κάποια νησιά του Αιγαίου, συγκεκριμένα την Ίμβρο και την Τένεδο, μια λωρίδα γης κατά μήκος των συνόρων με την Συρία, την περιοχή της Σμύρνης και της Διεθνοποιημένης Ζώνης των Στενών η οποία όμως θα έμενε αποστρατικοποιημένη και αντικείμενο νέας διεθνούς διάσκεψης. Παραχώρησε τα Δωδεκάνησα στην Ιταλία, όπως προέβλεπε και η συνθήκη των Σεβρών, αλλά χωρίς πρόβλεψη για δυνατότητα αυτοδιάθεσης. Ανέκτησε πλήρη κυριαρχικά δικαιώματα σε όλη της την επικράτεια και απέκτησε δικαιώματα στρατιωτικών εγκαταστάσεων σε όλη την επικράτειά της εκτός της ζώνης των στενών.
Η Ελλάδα υποχρεώθηκε να πληρώσει σε είδος (ελλείψει χρημάτων) τις πολεμικές επανορθώσεις. Η αποπληρωμή έγινε με επέκταση των τουρκικών εδαφών της Ανατολικής Θράκης πέρα από τα όρια της συμφωνίας. Τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος παραχωρήθηκαν στην Τουρκία με τον όρο ότι θα διοικούνταν με ευνοϊκούς όρους για τους Έλληνες. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης έχασε την ιδιότητα του Εθνάρχη και το Πατριαρχείο τέθηκε υπό ειδικό διεθνές νομικό καθεστώς.
Σε αντάλλαγμα, η Τουρκία παραιτήθηκε από όλες τις διεκδικήσεις για τις παλιές περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εκτός των συνόρων της και εγγυήθηκε τα δικαιώματα των μειονοτήτων στην Τουρκία. Με ξεχωριστή συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας αποφασίστηκε η υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών από τις δύο χώρες και η αποστρατικοποίηση κάποιων νησιών του Αιγαίου.(Πηγή: Βικιπαιδεία)
