«Το βασικό πρόβλημα του κλάδου σήμερα είναι η έλλειψη εργατικών χεριών. Πολλοί αγρότες μάς είπαν ότι είχαν θέματα με την παραγωγή, επειδή δεν πρόλαβαν να ψεκάσουν τα αμπέλια ή να εξουδετερώσουν τα ζιζάνια όταν έπρεπε. Γι’ αυτό προσεγγίζουν με ενθουσιασμό το ρομπότ και ιδίως το γεγονός ότι τους προσφέρουμε μια seamless υπηρεσία, δηλαδή ο/η παραγωγός δεν κάνει κάτι, δεν χρειάζεται να πατήσει ούτε ένα κουμπί» προσθέτει ο Γιώργος Μπόντζιος. Η ιδέα της παροχής ρομπότ ως υπηρεσία στον πρωτογενή τομέα, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, «γεννήθηκε» από τον ιδρυτή και CEO της Agroverse, ηλεκτρολόγο μηχανικό Δημήτρη Κούτρα, μη επαγγελματία αγρότη, με εμπειρία στη ρομποτική και την Τεχνητή Νοημοσύνη, ενώ στη συνέχεια εντάχθηκαν στην ομάδα ο Γιώργος Μπόντζιος και ο Νίκος Δαγκαλάκης, αρχιμηχανικός. Σύμβουλός τους σε θέματα γεωργίας είναι ο γεωπόνος Κωνσταντίνος Ζουκίδης.
Για το πρώτο αυτό ρομπότ, του οποίου το λογισμικό δημιουργήθηκε εξολοκλήρου από τους μηχανικούς της Agroverse, η ομάδα έλαβε χρηματοδότηση ύψους 200.000 ευρώ από το επενδυτικό ταμείο TECS Capital.
Στην παρούσα φάση και προκειμένου να μπορέσει να εξυπηρετήσει αγρότες με συνολικές εκτάσεις άνω των 1000 στρεμμάτων το επόμενο έτος, η εταιρεία σχεδιάζει την παραγωγή άλλων τριών ή τεσσάρων ρομπότ νέας γενιάς (2.0), τα οποία στόχος είναι να μπορούν το 2024 όχι απλά να δουλεύουν μόνα τους στο χωράφι, αλλά και να πηγαίνουν αυτόνομα σε αυτό, από αγροτικούς δρόμους (ξεκινώντας από έναν σταθμό αυτόματης φόρτισης).
Και, φυσικά, το ρομπότ δεν προορίζεται μόνο για χρήση από αμπελουργούς, αλλά και για άλλες καλλιέργειες: ελιές, μηλιές, ροδακινιές και κηπευτικά. Η πλατφόρμα της Agroverse, λαμβάνοντας υπόψη το πλάνο φυτοπροστασίας που θα έχει καταχωρήσει ο/η παραγωγός ή ο/η γεωπόνος και αξιολογώντας παράλληλα με Τεχνητή Νοημοσύνη τα διαθέσιμα δεδομένα (πχ, υγρασία εδάφους ή ενδεχόμενη προσβολή από παράσιτα), θα δίνει την εντολή ώστε ο μηχανικός «εργάτης» να μεταβαίνει αυτόματα στην καλλιέργεια. Μάλιστα, η υπηρεσία θα χρεώνεται με βάση το στρέμμα και όχι «με την ώρα», απαλλάσσοντας τον παραγωγό από το άγχος του πόσο θα στοιχίσει η εργασία του ρομπότ, εάν αυτή «τραβήξει» σε χρόνο.