Μάλτα VS Θεσσαλονίκη: 8-0

Ένα ολιγοήμερο ταξίδι στο εξωτερικό μπορεί να σε ανανεώσει ριζικά. Η Μάλτα είναι ένας από τους κοντινούς προορισμούς που πολλοί Έλληνες επιλέγουν (κι όχι άδικα). 

Βέβαια πέρα από την ανανέωση που μπορεί να προσφέρει μία τέτοια απόδραση, μπορεί πολύ εύκολα να σε βάλει στη διαδικασία να συγκρίνεις του τι ισχύει στις πόλεις που επισκέφθηκες σε σχέση με το τι συμβαίνει στη δική σου πόλη. 

Δυστυχώς σ’ αυτή τη σύγκριση για ακόμα μία φορά μπορεί να συνειδητοποιήσεις όλα τα κακώς κείμενα του τόπου που κατοικείς. 

Σήμερα θα δούμε τι ισχύει στην Μάλτα – αν και επισκεφθήκαμε μόλις πέντε πόλεις, η ίδια κατάσταση επικρατεί και σε όλη την χώρα- και τι ισχύει στη Θεσσαλονίκη.

Μεταφορές – Οδηγική συμπεριφορά

Η Μάλτα είναι η πόλη που χαίρεσαι να μετακινείσαι με τα ΜΜΜ. Αυτό γιατί υπάρχουν τακτικά δρομολόγια (περίπου ανά τέταρτο) για τις περισσότερες πόλεις και δεν υπάρχει καμία περίπτωση να ξεμείνεις στη στάση περιμένοντας το λεωφορείο να φτάσει. Δεν χρειάζεται να έχεις εισιτήριο για να μπεις μέσα, αν δεν έχεις κάρτα απεριόριστων μετακινήσεων, μπορείς να πληρώσεις το αντίτιμο του εισιτηρίου σου στον οδηγό είτε με μετρητά είτε με την χρεωστική σου. Βέβαια οι περισσότεροι επιλέγουν τις κάρτες έτσι ώστε να μπορούν να μετακινούνται non stop. 

Στη Θεσσαλονίκη, όπως όλοι γνωρίζουν, οι συγκοινωνίες είναι μία τεράστια ταλαιπωρία που όλοι προσπαθούν γρήγορα να γλυτώσουν. Εδώ οι περισσότεροι έχουν κάρτες, αλλά όσοι δεν έχουν πρέπει να προμηθευτούν τα εισιτήρια τους από περίπτερο ή από τα εκδοτήρια του ΟΑΣΘ. Βέβαια υπάρχει και η επιλογή να κόψεις εισιτήριο και μέσα από το λεωφορείο, χωρίς βέβαια να μπορείς να πάρεις ρέστα αν έχεις παραπάνω χρήματα και φυσικά χωρίς την δυνατότητα να πληρώσεις με κάρτα.

Τα λεωφορεία της Μάλτας είναι σε ιδιαίτερα καλή κατάσταση. Δεν υπάρχει περίπτωση να μπεις μέσα και να δεις σκουπίδια, βρώμικα καθίσματα ή φθαρμένα καθίσματα. Εικόνες που δύσκολα μπορείς να συναντήσεις στον τριτοκοσμικό κόσμο του ΟΑΣΘ, που δεν μπορείς να πάρεις ανάσα από τον κόσμο. Φυσικά και στα λεωφορεία του νησιού της Μεσογείου υπάρχουν ώρες αιχμής που γίνεται πανικός, όμως σε καμία περίπτωση δεν συγκρίνεται η κατάσταση με αυτήν της Θεσσαλονίκης. 

Ένα ακόμα μεγάλο συν της Μάλτας είναι ο τρόπος συμπεριφοράς των οδηγών απέναντι στους πεζούς. Μπορεί σ’ εμάς να κάνει μεγάλη εντύπωση αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να πατήσεις το πόδι σου στον δρόμο και να μην κοκαλώσουν όλα τα αυτοκίνητα για να περάσεις. Και αυτό ισχύει όχι μόνο στις διαβάσεις, που περνάς κυριολεκτικά χωρίς να κοιτάξεις δεξιά και αριστερά, αλλά και σε όλα τα σημεία, πέρα από τις περιπτώσεις που υπάρχει φανάρι. Σίγουρα αν είσαι Θεσσαλονικιός όλο αυτό σου φαίνεται εξωπραγματικό. Ευτυχώς δεν προσπάθησα- από συνήθεια- να περάσω έτσι την Μητροπόλεως γιατί το πιο πιθανόν είναι να με πατούσαν καμία 10ρια αμάξια. 

Φυσικά η κίνηση στους δρόμους είναι ελάχιστη και τα φανάρια που θα συναντήσεις σε μία μισάωρη διαδρομή (Βαλέτα – Σεν Τζούλιαν) είναι μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού. Από την άλλη για να τα λέμε κι όλα οι οδηγοί στην Μάλτα οδηγούν απότομα και παίρνουν τις στροφές πολύ επικίνδυνα, καθώς όταν είσαι στο λεωφορείο ακόμα και να κάθεσαι χρειάζεται να πιαστείς από κάπου για μην πέσεις πάνω στον άλλον. 

Αν πάλι δεν αγαπάς την αστική συγκοινωνία έχεις την επιλογή του ταξί, όπου πληρώνεις το αντίτιμο πριν καν ξεκινήσεις ή αν έχεις κατεβάσει εφαρμογή γνωρίζεις από πριν την συνολική αξία της διαδρομής σου, ανεξαρτήτως της κίνησης που θα συναντήσεις.

Άστεγοι, αδέσποτα, εγκληματικότητα και σκουπίδια στον δρόμο

Το καλό με την Μάλτα είναι πως όλα τα παραπάνω απλώς δεν υπάρχουν. Τρεις μέρες εκεί και εξερευνώντας πέντε πόλεις ούτε στιγμή δεν συνάντησα αδέσποτο ζώο παρά μόνο κάτι λίγες γάτες που ίσως να ανήκαν και σε κάποιο καφέ-μπαρ τριγύρω. Μόνο μία φορά συνάντησα έναν άνθρωπο να ζητάει χρήματα και ποτέ δεν είδα κάποιον να κοιμάται στον δρόμο. Ούτε μία στιγμή δεν ένιωσα πως τα πράγματα μου κινδυνεύουν καθώς το μέρος αποπνέει μία απίστευτη ασφάλεια με αποτέλεσμα να μην σκέφτεσαι καν το ενδεχόμενο κάποιος να σε κλέψει. Επίσης ως επί το πλείστον οι δρόμοι και τα πεζοδρόμια είναι αρκετά καθαρά. Το μόνο σημείο που η κατάσταση ανατρέπεται θεαματικά είναι το Pacaville. Εκεί όντως οι δρόμοι είναι γεμάτοι από πλαστικά και γυάλινα μπουκάλια και κάθε λογής σκουπίδια τα οποία υποβαθμίζουν την περιοχή και έρχονται σε αντίθεση με την εικόνα των υπόλοιπων πόλεων. 

Αντιθέτως στη Θεσσαλονίκη η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική: οι άστεγοι βρίσκονται σε κάθε σημείο της πόλης όπως και τα αδέσποτα αλλά και τα σκουπίδια. Υπάρχει μία διαρκής αβεβαιότητα και ανασφάλεια στους δρόμους. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να μπαίνει στο αστικό ή να προχωράει στον δρόμο με την τσάντα πίσω στη πλάτη μου. Πάντα επιλέγω να την έχω μπροστά για να προφυλάσσομαι. 

Δημόσιες τουαλέτες και πάρκα

Ένα ακόμα υπέρ της Μάλτα είναι οι δημόσιες τουαλέτες που διαθέτει, κάτι το οποίο είναι άγνωστο για την Θεσσαλονίκη. Τόσο στην Sliema όσο και στην Valetta μπορείς εύκολα να βρεις τουαλέτα για να χρησιμοποιήσεις. 

Σχετικά με τα πάρκα που υπήρχαν παραλιακά της Sliema δεν υπάρχουν πολλά πράγματα για να πεις. Μιλάμε για υπερσύγχρονες τεράστιες κατασκευές που τα παιδιά μπορούν να απολαύσουν με ασφάλεια το παιχνίδι τους.

Από την άλλη στη Θεσσαλονίκη οι περισσότερες παιδικές χαρές είναι κακοσυντηρημένες. Στο μυαλό όλων είναι ακόμα το πρόσφατο ατύχημα που σημειώθηκε σε παιδική χαρά στη Νέα Παραλία την ώρα που έπαιζε με αποτέλεσμα να αποκολληθεί κομμάτι δακτύλου του δεξιού χεριού του. 

Σχετικά με το φαγητό, τα ποτά και τις τιμές δεν υπάρχουν πολλά να πούμε, καθώς οι πόλεις της Μάλτας δεν έχουν πολλές διαφορές με τη Θεσσαλονίκη σ’ αυτό το κομμάτι. Και αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς η Θεσσαλονίκη έχει πιο πολλές και διαφορετικές επιλογές. Όμως, αν βρεθείς στην Μάλτα μην ξεχάσεις να φας pizza και carbonara, παρέα με το Aperol spritz σου!

Στη Μάλτα ταξιδέψαμε με τους ειδικούς. Silver Holidays, Μητροπόλεως 19, 6ος όροφος, τηλ 2310298159