Ματιές στον κόσμο

Στα βουνά και τα φιόρδ της Νορβηγίας

Από "το σπίτι των γιγάντων" μέχρι το τρενάκι του Flam και την ορεινή διάσχιση των τεσσάρων εθνικών πάρκων - Ένα roadtrip στη Νορβηγία!

Parallaxi
στα-βουνά-και-τα-φιόρδ-της-νορβηγίας-1196165
Parallaxi

Λέξεις, Εικόνες: Στέργιος Μήτας

Η ζωή είναι ωραία – το λέω κάθε πρωί που ξυπνάω – και τα ταξίδια την κάνουν ακόμη πιο ωραία. Συνεχίζοντας το road trip μας με την Αρετή μετά την μεσαιωνική Τσεχία ανεβήκαμε πιο βόρεια σε μια άλλη όμορφη χώρα την Νορβηγία.

Αν δεν θέλεις να σκας από την πολύ ζέστη όλο το καλοκαίρι, δεν γυρίζεις πίσω στην καυτή Ελλάδα, αλλά πας πιο βόρεια για αλλαγή θερμοκρασίας. Η κλιματική –ανθρωπογενής- αλλαγή στο κλίμα του πλανήτη είναι πλέον γεγονός ,και την βιώνουμε όλο τον χρόνο. Ξηρασία και παρατεταμένες υψηλές θερμοκρασίες στην Νότια Ευρώπη, βροχές και χαμηλές θερμοκρασίες στα Βόρεια.

Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να αλλάζει την ψυχολογία μας και την διάθεσή μας  όπως και την τουριστική μας κατεύθυνση . Έχει αρχίσει μια μετακίνηση το καλοκαίρι από τον καυτό Νότο στον πιο δροσερό Βορρά, ανθρώπων που θέλουν να απαλλαγούν από τους παρατεταμένους καύσωνες . Η Νορβηγία είναι μια πολύ καλή επιλογή. Έχει ένα απίστευτα όμορφο φυσικό περιβάλλον, ηρεμία και ασφάλεια και δεν είναι τόσο ακριβή όσο πιστεύεις.

Θέλει βέβαια να είσαι προετοιμασμένος για διαβίωση στις συνθήκες της χώρας. Η μέρα είναι πολύ μεγάλη, βραδιάζει στις 11 το βράδυ και ξημερώνει στις 4 το πρωί. Εδώ δεν θα είσαι με το μαγιό στις παραλίες να καίγεσαι, αλλά σε δροσερές λίμνες για μπάνιο και με το μπουφανάκι σου στα βουνά και τα φιόρδ. Οι Νορβηγοί λένε δεν υπάρχει κακός καιρός, ακατάλληλα ρούχα υπάρχουν. Το καταλάβαμε με την Αρετή και τις δύο φορές που ήρθαμε καλοκαίρι στην Νορβηγία, και δεν μιλάω για τον χειμώνα που εκεί αλλάζουν πολύ τα πράγματα όπως το έζησα. Αν έρθεις απροετοίμαστος το καλοκαίρι θα ψάχνεις για ρούχα και παπούτσια. Φάγαμε τόση βροχή που ήταν αδύνατον να στεγνώσει ο εξοπλισμός μας, μέναμε με αντίσκηνο στην φύση. Τα ξεχνάς όμως όλα και αφήνεσαι στην εκπληκτική φύση της χώρας να σε παρασύρει με την ομορφιά της στον δικό της ρυθμό.

Η Νορβηγία είναι μια στενόμακρη, μεγάλη σε έκταση χώρα, αραιοκατοικημένη, με μόνο 5,6 εκατ. κατοίκους. Από το Νότιο τμήμα της μέχρι το Βόρειο είναι κοντά στ 2.000 χιλ. , όσο είναι και η απόσταση από Ελλάδα Νορβηγία Φαίνεται να κατοικήθηκε από το 9.000 πχ και έχει βραχογραφίες στην Alta. Σίγουρα θα ξέρεις τούς διάσημους Βίκινγκς οι οποίοι γύρω στο 800μχ ξεκινούν τις επιδρομές τους σε Αγγλία, Σκωτία, Ιρλανδία και ανακαλύπτουν την Ισλανδία και την Γροιλανδία.

Τους ξέρουμε σαν αδίστακτους μαχητές αλλά ήταν και καλοί δεξιοτέχνες και έμποροι. Ένας φημισμένος σκληρός αρχηγός των Βίκινγκς ήταν γυναίκα, γνωστή ως Red Maiden. Τον μεσαίωνα η Νορβηγία είναι σε εμφυλίους πολέμους με διάφορους βασιλιάδες να διεκδικούν την εξουσία, αλλά και μια αντάρτικη ομάδα που τελικά εκλέγει βασιλιά. Λίγο αργότερα η Νορβηγία, η Σουηδία και η Φινλανδία δημιουργούν μια ένωση κρατών. Το 1814 δημιουργεί το πρώτο της σύνταγμα.

Πάνω από 800 χιλ. Νορβηγοί μεταναστεύουν στην Αμερική το 19ο αιώνα. Το 1905 αποχωρίζεται από την Σουηδία και καλεί έναν Δανό πρίγκιπα για ανώτατο άρχοντα, από την γνωστή οικογένεια Holstein των Γερμανών που παράγει βασιλιάδες. Το 1913 είναι η πρώτη χώρα στην Ευρώπη μαζί με την Φινλανδία που δίνει δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες.

Υιοθετεί μια πολιτική ουδετερότητας. Η ναζιστική Γερμανία καταλαμβάνει την Νορβηγία και οι Νορβηγοί δημιουργούν μια δυναμική αντίσταση με πιο πετυχημένο σαμποτάζ – θα το έχεις δει σε ταινία – την δολιοφθορά με βαρύ νερό, η οποία σταμάτησε το Γερμανικό πρόγραμμα πυρηνικής βόμβας.

Η χώρα αλλάζει ριζικά μετά το 1969 όταν ανακαλύπτονται τα θαλάσσια κοιτάσματα πετρελαίου. Σήμερα είναι μια από τις πιο πλούσιες χώρες στον πλανήτη με κατά κάτοικο εισόδημα € 80 χιλ., σαν Έλληνας έχεις επίσημα € 25 χιλ. Η αγοραστική δύναμη του Νορβηγού είναι 3 φορές πάνω από την δική μου, αυτό είχα στο μυαλό μου όταν ψώνιζα στην Νορβηγία και έβλεπα τις τιμές στο σουπερ μάρκετ , που σε πολλά είδη ήταν ίδιες με την Ελλάδα και πιο φθηνές.

Τα δύο υπερταμεία της Νορβηγίας – Χρήματα και σπόροι – Θέλω να πω για κάποιες ιδιαιτερότητες που έχει η Νορβηγία και δεν είναι και τόσο γνωστές. Έχει δύο από τα μεγαλύτερα παγκόσμια ταμεία, το ένα έχει σχέση με χρήματα και το άλλο με σπόρους. Έχει το μεγαλύτερο παγκόσμιο επενδυτικό ταμείο με το ασύλληπτο μέγεθος του $ 1,7 τρισεκατομμύρια.

Όταν το 1969 ανακαλύφθηκαν στην Νορβηγία τα μεγαλύτερα παγκόσμια θαλάσσια κοιτάσματα πετρελαίου, οι Νορβηγοί δεν σπατάλησαν τα χρήματα. Ίδρυσαν ένα κρατικό ταμείο που θα διαχειρίζεται τα χρήματα με πολύ αυστηρούς κανόνες ώστε ποτέ καμία κυβέρνηση να μην μπορεί να βάλει χέρι στα λεφτά, μόνο σε κάποια δύσκολη στιγμή μπορεί να πάρει έως το 20% από την ετήσια απόδοση, αλλά προσέξτε, ποτέ από το κεφάλαιο.

Η διαχείριση του ταμείου είναι παράδειγμα προς μίμηση για τις κυβερνήσεις – να μην μιλήσω τι θα γινόταν στην Ελλάδα – Επίσης έβαλαν κανόνες να επενδύουν – με περιβαλλοντική συνείδηση – . Έχουν επενδύσει σε πάνω από 10.000 εταιρείες σε 70 χώρες . Η περσινή απόδοση του υπερταμείου ήταν $ 200 δισεκατομμύρια, αν δεν καταλαβαίνεις το μέγεθος , είναι ίσο με το συνολικό χρέος της Ελλάδας που την βύθισε στην πτώχευση και τα μνημόνια.

Οι Νορβηγοί είναι πολύ περήφανοι για το- ταμείο τους με συνείδηση – και λένε ότι ο κάθε Νορβηγός έχει $ 250.000 από το ταμείο σαν προσωπική αποταμίευση. Το δεύτερο μεγάλο ταμείο της χώρας είναι η Παγκόσμια Τράπεζα σπόρων που φτιάχτηκε το 2008 στο απομακρυσμένο νησί Svalbard. Το νησί αυτό με το βορειότερο αεροδρόμιο του πλανήτη είναι κοντά στον Β. Πόλο.

Εδώ, βαθιά μέσα σε ένα παλιό ορυχείο, στους -18ο, φυλάσσονται 1,2 εκατομμύρια σπόροι από 100 χώρες του πλανήτη. Το κτίριο είναι ένα από τα καλύτερα φυλασσόμενα κτίρια του πλανήτη και μπορεί να αντέξει σε πυρηνικό πόλεμο η πτώση μετεωρίτη . Η Νορβηγία έχει μόνο την διαχείριση του . Η αποθήκευση γίνεται σε συνθήκες – μαύρου κουτιού – που σημαίνει ότι μόνο η χώρα που κατέθεσε τους σπόρους έχει πρόσβαση σε αυτούς και μπορεί να τους αποσύρει. Είναι ένα πολύτιμο παγκόσμιο θησαυροφυλάκιο μελλοντικής ζωής στον πλανήτη αν συμβεί κάτι τραγικό και χαθούμε.

Προσγειωθήκαμε από την Πράγα στο Όσλο. Πετώντας με αεροπλάνα διαλέγω θέσεις δίπλα στο παράθυρο για να μπορώ να βλέπω τα σύννεφα – το θαυμάσιο αυτό κουκούλι του πλανήτη που μας κρατάει στην ζωή – και να χαλαρώνω. Ποτέ δεν χρησιμοποιώ ακουστικά η οθόνες για να περάσει η ώρα, απλώς βλέπω έξω. Είναι μια μορφή διαλογισμού που πάντα μου άρεσε και τελευταία έμαθα ότι είναι της μόδας και λέγεται “ rawdogging “ καλύτερα να μην το μεταφράσω.

Για να δεις την Νορβηγία χρειάζεσαι αυτοκίνητο. Στο αεροδρόμιο παραλάβαμε το αυτοκίνητο που είχαμε νοικιάσει – δεν είναι ακριβά – και ξεκινήσαμε το road trip στην Νορβηγία. Βγαίνοντας στους δρόμους αμέσως βλέπεις πόσα πολλά ηλεκτρικά αυτοκίνητα υπάρχουν, η Νορβηγία είναι η πρώτη χώρα παγκοσμίως στην ηλεκτροκίνηση. Επίσης αντιλαμβάνεσαι ότι θέλεις πολύ χρόνο για τις αποστάσεις που θα κάνεις γιατί οι δρόμοι είναι στενοί και τα όρια ταχύτητας χαμηλά και όλοι τα σέβονται. Βάζεις να ακούσεις τις μουσικές της Areti Tuser on Spotify και αφήνεσαι στην απόλαυση της μουσικής και του ταξιδιού. Η κατεύθυνση μας ήταν προς το κέντρο και στα βόρεια της χώρας.

Jotunheimen National Park. “Το σπίτι των γιγάντων” είναι ένα από τα πολλά εθνικά πάρκα της χώρας, και αυτό έχει πάνω από 200 βουνά με ύψος μέχρι 2000 μέτρα. Στα χαμηλά περνάς συνέχεια μέσα από υπέροχα δάση, λίμνες και ποτάμια, ενώ όσο ανεβαίνεις φυσικά το τοπίο αλλάζει στο αλπικό, με χιόνια , κομμάτια πάγου και αλπικά λιβάδια με πολλά λουλούδια. Το γεωγραφικό πλάτος της χώρας εμφανίζει την αλπική εικόνα σχετικά νωρίς, από τα 1000 μέτρα υψόμετρο.

Το καταλαβαίνεις αμέσως και από την θερμοκρασία που σε στέλνει να φορέσεις το μπουφάν σου. Η περιοχή έχει ένα τεράστιο δίκτυο μονοπατιών με άριστη σήμανση από έναν μόνο φορέα, την DNT -Νορβηγική τουριστική ένωση – και όχι από δεκάδες μικρά σωματεία. Μου αρέσει να περπατώ στο αλπικό περιβάλλον γιατί έχεις εκπληκτική θέα σε όλη την περιοχή και βιώνεις τον μινιμαλισμό και την ηρεμία του βουνού.

Καθώς περπατάς χαμηλώνεις στο έδαφος και μένεις έκπληκτος από έναν άλλο κόσμο που σπάνια τον συναντάς . Πολύχρωμα πανέμορφα λουλούδια, βρύα, σαλιγκάρια, έντομα, σκουλήκια και μικρά ποντικάκια, όλα τρέχουν να προλάβουν την επιβίωσή τους πριν έρθει πολύ σύντομα ο χειμώνας. Φυσικά δεν πειράζεις τίποτα , αυτό που επιτρέπεται να αφήσεις στα βουνά είναι μόνο τα αποτυπώματα σου από τα παπούτσια στο χώμα, όλα τα άλλα τα παίρνεις μαζί σου.

Ένας ζεστός καφές καθισμένος σε ένα βράχο εδώ επάνω, κοιτώντας το άπειρο, είναι Zen εμπειρία. Μόνο που εδώ από το άπειρο εμφανίστηκε μια παρέα ταράνδων να κάνουν βόλτες. Ήταν πολύ μακριά και τα άγρια αυτά ζώα δεν πλησιάζουν τον άνθρωπο που ξέρουν ότι είναι ο μεγαλύτερος θηρευτής τους. Μόνο 25 χιλ. άγριους τάρανδους άφησαν σε ζωή οι Νορβηγοί και από τους 25 βιότοπους που ζουν μόνο ένας είναι πράσινος και κατάλληλος για την επιβίωση τους , όλοι οι άλλοι είναι κόκκινοι.

Το καλοκαίρι στην Νορβηγία ξεχνάς να πας για ύπνο, βραδιάζει στις 11 το βράδυ και ξημερώνει στις 4 το πρωί. Αυτό σου αλλάζει το βιολογικό σου ρολόι και θέλει χρόνο να το συνηθίσεις, και να μην περιμένεις να βραδιάσει για να κοιμηθείς. Στην Νορβηγία ο νόμος “ Allemannsretten “ δηλαδή , “ δικαίωμα του καθενός “ σου επιτρέπει νόμιμα να στήσεις το αντίσκηνό σου όπου θέλεις στην φύση, και αυτό κάναμε και εμείς. Θα το ξαναπώ χρειάζεσαι καλό εξοπλισμό και ορειβατική εμπειρία για να μείνεις στην φύση στην Νορβηγία ακόμη και το καλοκαίρι.

Οι εναλλαγές από ήλιο σε βροχή και σε καταιγίδες είναι σε καθημερινή βάση, όπως και στην θερμοκρασία που το βράδυ την είδαμε κοντά στο μηδέν. Αν δεν αντέχεις υπάρχουν οι περίφημες Νορβηγικές “ καλύβες “ στα βουνά, τα δάση και τις λίμνες, που μπορείς να νοικιάσεις και να μείνεις και οι πιο πολλές δεν έχουν καμία σχέση με καλύβα.

Αλπική καταιγίδα

Fjord. Ίσως είναι η μοναδική Νορβηγική λέξη που ξέρεις και η οποία χρησιμοποιείται παγκοσμίως. Ένα φιόρδ είναι μια μακριά, στενή, βαθιά λωρίδα θάλασσας, που μπαίνει για πολλά χιλιόμετρα μέσα στην στεριά με απότομες πλαγιές και εντυπωσιακό ορεινό τοπίο. Τα φιόρδ σχηματίστηκαν από τους παγετώνες. Η Νορβηγία έχει πάνω από 1000 φιόρδ με το μεγαλύτερο να έχει μήκος 200 χιλιόμετρα. Φυσικά είναι γνωστή παγκοσμίως για τα φιόρδ που έχει και την ιδιαίτερη ομορφιά τους. Geiranger fjord. Μετά από μια πολύ όμορφη αλπική διαδρομή με συνεχείς στροφές, με χιόνι και κρύο και αφού διασχίσαμε την κορυφή Dalsnibba, λίγο πιο κάτω σταματάς για να δεις το φιόρδ. Ίσως είναι το πιο όμορφο παγκόσμιο φιόρδ και το μοναδικό που είναι στον κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco. Είναι πολύ στενό με απόκρημνες πλαγιές ύψους μέχρι 1500 μέτρα που βυθίζονται μέσα στο νερό για άλλα 500 μέτρα. Στο τελείωμα του είναι το μικρό τουριστικό χωριό Geiranger και εδώ μπορείς να μείνεις.

Για να το δεις καλύτερα το φιόρδ παίρνεις τον φημισμένο “ Eagle road “ με τις φουρκέτες του που σε βγάζει στο τεχνητό μπαλκόνι “ Ornesvingen “ με θέα στο φιόρδ. Αν όμως θέλεις να βιώσεις την απίστευτη ομορφιά της περιοχής θα αφήσεις το αυτοκίνητο και θα πάρεις το μονοπάτι στις πλαγιές του φιόρδ ανεβαίνοντας πιο ψηλά , περνώντας από εγκαταλελειμμένα αγροκτήματα, που σε κάποια πήγαιναν μόνο με ξύλινη σκάλα και θα φτάσεις σε ένα φυσικό μπαλκόνι με εντυπωσιακή θέα στα βουνά και στο φιόρδ. Εδώ δίνεις χρόνο για να μπεις σε βιωματική σχέση με την φύση. Είναι άλλο να βλέπεις και άλλο να βιώνεις. Το πρώτο είναι τουριστικό και εύκολο, και το βάζεις με ένα κλικ στην μνήμη του κινητού σου. Το δεύτερο είναι δύσκολο, θέλει συνειδητή απόφαση, χρόνο και επίγνωση και μπαίνει σαν φιόρδ βαθιά στην ψυχή σου.

Η περιοχή στο Geiranger fjord είναι γεμάτοι καταρράκτες. Πολύ κοντά σε έναν δυνατό καταρράκτη – σπάνιο να το πετύχεις χωρίς να κινδυνεύεις – κοιμηθήκαμε το βράδυ. Αξέχαστη εμπειρία ζωής. Όλο το βράδυ μας φόρτιζε με σύννεφα από αρνητικά ιόντα οξυγόνου και το πρωί ήμασταν γεμάτοι με μια πρωτόγνωρα βαθιά ενέργεια. Αντίθετα από την λέξη, τα επιβλαβή είναι τα θετικά ιόντα, που είναι γεμάτες οι πόλεις μας και που μας οξειδώνουν ανεπανόρθωτα και μας γερνάνε.

Στον παγετώνα Jostedalen. Ο παγετώνας Jostedalen είναι ο μεγαλύτερος στην Ευρώπη και από τους λίγους που έχουν απομείνει. Έχει 60 χιλιόμετρα μήκος και έως 600 μέτρα πάχος. Την προηγούμενη φορά που βρέθηκα σε παγετώνα ήταν στις Ελβετικές Άλπεις και έκανα μια απαιτητική και ελεγχόμενη πορεία πάνω του. Πλησιάσαμε με βροχή στον παγετώνα Jostedalen μετά από μια οδήγηση σε ένα τόσο στενό ορεινό δρόμο που μόνο ένα αυτοκίνητο χωρούσε, όταν συναντάς άλλο κάνεις πίσω και ψάχνεις να βρεις κάτι μικρά πλαϊνά ανοίγματα να χωθείς για να περάσουμε και οι δύο. Το μέρος είναι σαν να είσαι σε ντουζιέρα , από παντού τρέχουν καταρράκτες και νερά που σχηματίζουν τυρκουάζ λίμνες. Μπροστά σου βλέπεις την γλώσσα του παγετώνα να κάθεται πάνω στο βουνό.

Ο παγετώνας Jostedalen

Το θέαμα είναι μοναδικό και σε γεμίζει με αυτό που λέμε – δέος – για το μεγαλείο της φύσης. Η τεράστια αυτή μάζα πάγου σε ένα πολύ όμορφο γαλάζιο χρώμα είναι καθηλωτική. Μπορείς να μείνεις στην βάση παρατήρησης και να τον θαυμάζεις, πίνοντας κανένα τσαγάκι ή να πλησιάσεις λίγο πιο κοντά του. Προχώρησα όσο μπορούσα, μετά αρχίζουν πολλές προειδοποιητικές επιγραφές να σου λένε να σταματήσεις γιατί είναι επικίνδυνα, πέφτουν κομμάτια του και αν σε χτυπήσουν κινδυνεύει η ζωή σου. Οι παγετώνες λιώνουν στον πλανήτη με πολύ γρήγορους ρυθμούς. Στην Ανταρκτική, αυτά τα τεράστια βουνά πάγου λιώνουν από την υπερθέρμανση της κλιματικής αλλαγής και το θέαμα είναι πολύ λυπηρό. Κοιμηθήκαμε πιο χαμηλά, δίπλα σε μια τιρκουάζ λίμνη με ένα ηλιοβασίλεμα με χρώματα που δεν είχαμε ξαναδεί.

Η λίμνη του παγετώνα

Το μονοπάτι με τα ποιήματα. Είχα ακούσει για το μονοπάτι με τα ποιήματα του Jan-Magnus Bruheim και την ιδέα αυτή με ποιήματα ήθελα να την κάνω σε ένα μονοπάτι στον Όλυμπο, αλλά φυσικά έχασα. Εδώ στο Skjak σε ένα μονοπάτι κοντά σε ένα ορεινό ποτάμι μπορείς να έχεις μια πολύ σπάνια και διαφορετική πεζοπορία ,σταματώντας ανά διαστήματα, και διαβάζοντας δέκα ποιήματα του Bruheim .Είναι σύντομα σαν χάικου, και πολύ γοητευτικά. Θα σας διαβάσω το αγαπημένο μου. “Το να ξυπνάς σε μια νέα μέρα είναι σαν δώρο γενεθλίων. Το περιεχόμενο είναι μυστικό, και κάθε φορά η συγκίνηση είναι στο ξεπακετάρισμα”. Τον ζήλεψα τον Jan-Magnus για την βαθειά του Zen απλότητα.

Το τρενάκι του Flam και η ορεινή διάσχιση των τεσσάρων εθνικών πάρκων. Το δικό μας ξεπακετάρισμα εδώ και μια βδομάδα γινόταν σε βροχή. Αγαπάμε το νερό και την βροχή, μας αρέσει να περπατάμε στην βροχή και είναι πηγή έμπνευσης και για τους δύο μας. Ήμασταν σχεδόν συνέχεια με βροχή και καταιγίδες και με τα πιο όμορφα σύννεφα που μπορείς να δεις στην ζωή σου .

Τόσο νερό σπάνια συναντάς όπως και τόσα όμορφα σύννεφα με απίστευτους συνδυασμούς. Συνεχίσαμε το road trip μας και σε άλλα φιόρδ, – Sognefjord , Naeroyfjord, Aurlandsfjord – και διασχίσαμε επίσης τα φιόρδ με ηλεκτρικά πλοία, που άκουγες μόνο τον παφλασμό της θάλασσας. Μπαίνεις με το αυτοκίνητο στο υπερσύγχρονο ηλεκτρικό φέρρι , μία κάμερα καταγράφει τις πινακίδες και πληρώνεις ηλεκτρονικά. Η τιμή ήταν πολύ φθηνή. Δεν μπορώ να μην το σχολιάσω, ότι για να πάω στα Ελληνικά νησιά πρέπει να ξοδέψω μια περιουσία για τους εφοπλιστές.

Η μικρή πόλη Flam είναι διάσημη για το ορεινό τρένο της ,είναι ένα επίτευγμα μηχανικής , και την ανάβαση που κάνει με συνεχή κλίση 6ο περνώντας 18 χειροποίητα τούνελ. Θεωρείται ως μία από τις πιο όμορφες διαδρομές με τρένο παγκοσμίως και είναι δύο ώρες με επιστροφή, και ακριβό εισιτήριο.

Κοντά στο χωριό Flam είναι το πάρκο του Naeroyfjord της Unesco με την μοναδική του ομορφιά, με απόκρημνα βουνά, καταρράκτες και αγροκτήματα στις βουνοπλαγιές. Αξίζει να το περπατήσεις μέχρι τα ψηλά.

Συνεχίζεις από την άλλη πλευρά του φιόρδ, ανεβαίνεις τον στενό δρόμο και συναντάς ένα τεχνητό σημείο θέασης για να δεις το φιόρδ Aurland που είναι 600 μέτρα από κάτω σου.

Aπό εδώ και επάνω είσαι στο Aurland alpine και συνεχίζεις σε ορεινούς και αλπικούς στενούς δρόμους σε μια μεγάλη περιοχή με τέσσερα εθνικά πάρκα, σε αλπικά τοπία με λίμνες και πολύ νερό να τρέχει από παντού. Μένοντας εδώ επάνω για κάποιες μέρες μπορείς να είσαι εσύ, και η απόλυτη ηρεμία της φύσης. Με τον κατάλληλο εξοπλισμό και τρόφιμα είσαι ανεξάρτητος. Η διαβίωση μας σε αυτά τα εθνικά πάρκα ήταν πλήρως βιωματική με την φύση και την ζωή της ,και δύσκολα περιγράφεται με λέξεις.

Τι σχέση έχει ο λύκος με τις φάλαινες; Στην Νορβηγία έχουν. Και τα δύο είδη δέχονται σκληρή αντιμετώπιση από τους Νορβηγούς. Ο λύκος και η φάλαινα είναι ζώα με πολύ προηγμένες συμπεριφορές και μεγάλη ενσυναίσθηση και τα αγαπάμε πολύ. Εδώ όμως υποφέρουν. Κάθε χρόνο η Νορβηγία γίνεται θέμα στις περιβαλλοντικές οργανώσεις για την εμμονή της να δίνει άδειες να σκοτωθούν λύκοι και φάλαινες.

Οι λύκοι επίσημα είναι υπό εξαφάνιση στη χώρα, έμειναν μόνο 80,  αλλά πέρσι σκότωσαν τούς 20. Απίστευτη μοναξιά των 60 λύκων σε μια τόσο μεγάλη χώρα που δεν μπορούν πλέον να αναπαραχθούν και θα εξαφανιστούν. Όσο για τις φάλαινες, είναι η μόνη χώρα μαζί με την Ιαπωνία που αρνείται να εγκαταλείψει την φαλαινοθηρία και σκοτώνει κάθε χρόνο 600 φάλαινες με βάναυση τεχνική , καμάκια με εκρηκτικά που εκρήγνυνται μέσα στο σώμα της φάλαινας. Πολλές από αυτές είναι έγκυες και εύκολη λεία, γιατί πάνε αργά και κοντά στην ακτή.

Υπάρχει και μια ηθική που πρέπει να έχει κάθε κράτος, και μέχρι που μπορεί να επεμβαίνει στην φύση, δίχως να γίνεται υπόλογο για αυτά που κάνει. Φυσικά δεν είναι μόνο η Νορβηγία αλλά και μια σειρά από πάρα πολλά άλλα κράτη που οι αποφάσεις τους για την διαχείριση της φύσης είναι καταστροφικές για το μέλλον του πλανήτη. Ένα παγκόσμιο Δικαστήριο κατά των εγκλημάτων στην Παγκόσμια Κληρονομιά της Φύσης είναι αναγκαίο να γίνει.

Η Νορβηγία είναι μια όμορφη χώρα με τις δικές της ιδιαιτερότητες και μας χάρισε πολύ ωραίες στιγμές στα βουνά και τα φιόρδ της. Η χώρα είναι πολύ μεγάλη και θέλει πολύ χρόνο για να την δεις. Εμείς γυρίζαμε στα βουνά και τα φιόρδ της ένα μήνα , και μπορέσαμε να δούμε μόνο το κεντρικό της κομμάτι με τα εθνικά πάρκα.

Αν κουραστείς από το περπάτημα και θέλεις και λίγο κόσμο και κανένα μουσείο ,κατεβαίνεις στο Όσλο για να δεις την πόλη και το πολύ εκκεντρικό μουσείο του Edvard Munch. O πολύ γνωστός του πίνακας “ Η κραυγή “ ταιριάζει απόλυτα στην σύγχρονη εποχή μας και στην κραυγή “που πάμε;“.

*Ο Στέργιος Μήτας είναι σκηνοθέτης και η Αρετή Τουσέρ είναι μουσικός και συνθέτρια.