Όταν ο Αντώνης Συκάρης αφιέρωνε τις "κορυφές" του στην εγγονή του

«Πόσο συχνά πιάσατε τον εαυτό σας να λέει, “δεν μπορώ να τα καταφέρω”;

– «Αυτό συμβαίνει κάθε τρία, πέντε λεπτά, εκεί πρέπει να νικήσεις στον ίδιο σου τον εαυτό, για να επικρατήσει η επιθυμία της λογικής. Αυτή τη μάχη τη δίνεις, ειδικά από τα 8.000 μέτρα και πάνω, συνεχώς. Δεν σταματά να υπάρχει μέσα σου αυτή η ‘διαμάχη’ των δύο ‘εαυτών’ σου. Ο ένας να σου λέει να επιλέξεις την ασφάλεια της κανονικής ζωής, του σπιτιού και της οικογένειας σου, και ο άλλος να σου λέει ότι υπάρχει ένα όνειρο να φτάσεις στην κορυφή. Είναι μια μάχη που δίνεις με τον ίδιο σου το εαυτό, συνεχόμενα, κάθε στιγμή, κάθε λεπτό και πρέπει να υπερισχύσεις. Είναι αυτό που είχε πει ο Έντμουντ Χίλαρι , ο πρώτος άνθρωπος που ανέβηκε στο Έβερεστ, “δεν είναι το βουνό που κατακτάμε, αλλά τον ίδιο μας το εαυτό”…»

Ήταν καλοκαίρι του 2018 όταν o Αντώνης Συκάρης και ο Φώτης Θεοχάρης έγιναν οι πρώτοι Έλληνες που κατέκτησαν την Kangchenjunga, τη δυσκολότερη κορυφή των Ιμαλαϊων, μια κορυφή στα 8.586 μέτρα που βρίσκεται ανάμεσα στο Νεπάλ και την Ινδία. Για εμένα, ήταν μια συνέντευξη που γέννησε μια αγάπη για τις εικόνες που προσφέρουν οι «οροφές» του πλανήτη, οι κορυφές της Γης, αλλά και μια φιλία. Μια φιλία από τις λίγες που σου χαρίζει η ζωή και καταγράφεις ως πολύτιμη. «Μην μου μιλάς στον πληθυντικό, είσαι φίλος μου..!» είχε σπεύσει να με… διορθώσει, ακόμη από τότε, που δεν είχαμε καν συναντηθεί, ο Αντώνης μετά από εκείνη την κουβέντα στο ραδιόφωνο. Και αυτό έμελε να γίνει. Να γίνει ο Αντώνης Συκάρης ένας φίλος από εκείνους που θαυμάζεις και εκτιμάς, κάτι σπάνιο και πολύτιμο συνάμα.

Το 2022 του μεγάλου ονείρου

Μέχρι τα τέλη του 2021 ο Αντώνης είχε ανέβει σε 5 από τις 14 κορυφές άνω των 8.000 μέτρων. Στο καφέ του Μεγάρου Μουσικής της Θεσσαλονίκης, με θέα τον Θερμαϊκό και μετά το τέλος της συνέντευξης για το ΑΠΕ ΜΠΕ, ανοίγει το κινητό του και μου δείχνει τον προγραμματισμό του, τα σχέδια του. Η εκκίνηση της προσπάθειας για τις άλλες εννέα οχτάρες κορυφές είχε προγραμματιστεί να γίνει με το Dhaulagiri των 8.167 μέτρων και το Makalu των 8.485 μέτρων στο Νεπάλ. Θα ακολουθούσαν στο Πακιστάν η 3η αποστολή, το Broad Peak των 8.051 μέτρων και η 4η αποστολή στο K2 των 8.611 μέτρων, ενώ το 2022 ο Αντώνης ήθελε να καταφέρει να το τελειώσει με την 5η αποστολή, αυτή στο Cho oyu των 8.188 μέτρων και την 6η στο Shishapangma με τα 8.027 μέτρα, στην Κίνα αυτή τη φορά.

Ο στόχος ήταν ο κορυφαίος Έλληνας ορειβάτης να είναι πίσω στην Ελλάδα στα τέλη Οκτωβρίου του 2022, με ένα διάλειμμα για να γυρίσει πίσω, να δει τους δικούς του και κυρίως, «…την μικρή εγγονή. Έχω μια υπέροχη εγγονή Σωτήρη, την Ίριδα! Είναι άλλο πράγμα ξέρεις!», μου είπε τότε. Ο πόθος του Αντώνη Συκάρη να βρίσκεται στην δική του απόκοσμη «…παιδική χαρά», τις ψηλές κορυφές. Πολλές φορές αυτό μου το είχε πει τα τελευταία χρόνια πως δεν θα έσβηνε ποτέ, ούτε και μετά την περιπέτεια στο Κ2. Αν και ήταν οι άνθρωποί του, η οικογένεια του, το μόνο που αγαπούσε περισσότερο από το βουνό: «Μέσα από αυτό το μεγάλο ταξίδι, ευελπιστώ να έχουμε πολλές επιτυχίες, ενώ το άριστο, το βέλτιστο θα είναι να πετύχω και τις έξι κορυφές, κάτι φυσικά πολύ δύσκολο, αν και σε κάθε περίπτωση θα προσπαθήσω για το καλύτερο. ‘Αλλωστε η ελπίδα, η αγάπη για αυτή την «…παιδική μου χαρά, τα βουνά θα συνεχιστεί ούτως ή άλλως!», είχε πει στην κουβέντα μας για το ραδιόφωνο του ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Και η χαρά του, όπως πάντα, ήταν… μεταδοτική αφού δεν σταματούσε να εξηγεί με όλες τις λεπτομέρειες του πρότζεκτ μέχρι να πάμε στο εστιατόριο όπου ήταν προγραμματισμένο να φάει ένα γεύμα, εισικά προετοιμασμένο για ορειβατικές αποστολές. Τα περιέγραφε όλα με το βλέμμα του να λαμπυρίζει από χαρά αλλά και μια θαυμαστή ηρεμία.

Μάρτιος 2022

«Όλα βαίνουν καλώς Σωτήρη…». Αρχές Απριλίου, ήρεμος για την πορεία προς το νέο του στόχο, ο Αντώνης χαιρόταν είχε Ίντερνετ παντού και έτσι εικόνες και φωνή μπορούσε να μεταφέρει πια εύκολα στην πατρίδα. Δήλωνε έτοιμος να μας κάνει την τιμή να τα πούμε στον αέρα του ραδιοφώνου του ΑΠΕ ΜΠΕ, όπως κάναμε τόσες φορές κατά τη διάρκεια και μετά από αποστολές. Ήξερε πως λατρεύω τις περιγραφές που μας έδινε στα FM για το ανυπέρβλητο τοπίο που συναντούν όσοι αγαπούν τις οροσειρές και τις κορυφές και ήδη κάναμε σχέδια για ωραίες κουβέντες από τα ψηλά στις κουβέντες μας στο Instagram:

– «Αντώνη μου γεια! Θα μπορώ με το σύστημα αυτό που έχεις να σε βγάζω και από ψηλά;!»

– «Ναι, μπορείς. Πως είσαι φίλε μου;»

Τέτοιος ήταν πάντα ο κορυφαίος Έλληνας ορειβάτης. Το αντίθετο το εγωκεντρικού, νοιάζονταν πρώτος και πρώτα για τον άλλον. Θα σε ρωτούσε για όλα όσα σε απασχολούν. Ήταν διαθέσιμος για να απαντήσει σε ερωτήσεις και θα έλεγε «ναι» όταν θα ένιωθε πως μπορούσε να προσφέρει. Και ήταν κάτι που αθόρυβα το έκανε, αφού δεν θα αρνούνταν να περάσει μια ημέρα με ένα μικρό παιδί που είχε ζητήσει να τον γνωρίσει. Δεν θα αρνιόταν να περάσει μια ημέρα μπροστά σε ένα γεμάτο περιέργεια για τις εμπειρίες του κοινό, όπως είχε κάνει στα τέλη του 2021 στη Θεσσαλονίκη.

Είμαστε στα τέλη του Μάρτη και όλα έχουν πάει όπως τα ήθελε, μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια, Έλληνας υπερ-ορειβάτης. Από το Κατμαντού όπου βρίσκεται για λίγες μόνο ημέρες ακόμη, όλα δείχνουν πια την κορυφή για τον Αντώνη Συκάρη που νιώθει δυνατός και έτοιμος. Ετοιμάζαμε μάλιστα σιγά- σιγά και την υλοποίηση ενός σχεδίου που ξεκίνησε ως μια γενική ιδέα. Μια ιδέα που είχαμε για να κάνουμε και κάτι διαφορετικό, να απολαύσει ο κόσμος και στην Ελλάδα, αυτές τις ορειβατικές περιπέτειες. Ζυμώνουμε στις κουβέντες μας στα social media με τον Αντώνη:

– «Αντώνη, θα σου μεταφέρω κάτι που σκέφτηκα… Αν θελήσεις, σε κάποιο στάδιο του stint που ξεκινάς να βρεθούμε εκεί, στο Νεπάλ και να κάνουμε ένα βίντεο… αφιέρωμα – συνέντευξη. Να «αναπνεύσω» τον αέρα σου και να κάνουμε ένα όμορφο και με συναισθήματα, αφιέρωμα. Χρώμα, αίσθηση, ψυχή, “γεύση” από την Σκεπή του Κόσμου…»

– «’Οτι θέλει ο Φίλος μου. Είναι ωραία ιδέα…» μου απάντησε.

Απρίλιος 2022

Για λίγες ημέρες μετά το Κατμαντού, σιγή ασυρμάτου. Ο Αντώνης Συκάρης θα ετοιμαστεί για την προσπάθεια και ξέρει πως οι συνθήκες είναι γενικά καλές ώστε να έρθει σύντομα το final push για το οποίο τόσες φορές μου είχε πει. Περίπου τέσσερα χρόνια μετά την πρώτη συνέντευξη, χθε το απόγευμα της 11ης ημέρας του Απριλίου 2022- που να το ξέραμε κι οι δυο-είναι η τελευταία μας επικοινωνία και γίνεται μέσω μηνυμάτων στο Instagram. Η χαρά μου ηταν μεγάλη που ο μεγαλύτερος Έλληνας ορειβάτης που εμφανίστηκε ποτέ, είχε κατακτήσει μια ακόμη «οχτάρα» κορυφή έγινε λίγες ώρες μετά την επιτυχία, γύρω στις 12:00 τα μεσάνυχτα ώρα Νεπάλ.

Επιτυχία! Ήταν μεσημέρι Δευτέρας όταν ο Αντώνης μου στέλνει στην ροή των συνομιλιών μας το δημόσιο post, με τα λόγια που έγραψε για όλους όσους τον παρακολουθούσαν:

«Σήμερα, 11 Απριλίου 2022, η ώρα 12:50-ώρα Νεπάλ βρίσκομαι στην κορυφή του Dhaulagiri 8.167 μέτρα.

Θέλω να αφιερώσω αυτή την κορυφή:

Στον Νίκο Παπανδρέου και την οικογένειά του.

Στον Μπάμπη Τσουπρά και στην οικογένειά του.

Και στον Ερμή – Θεοφάνη Θεοχαρόπουλο.

Ακόμα Θέλω να αφιερώσω αυτή την κορυφή σε όλους τους Έλληνες, σε όλους τους ορειβάτες και στη μικρή μου Ίριδα, την εγγονή μου.

Ιριδά μου είμαι στην κορφή!!!

Ο “πα” είναι στην κορυφή!!!

Ευχαριστώ όλους τους φίλους μου και τους φίλους μου που μέσα από τα social με υποστήριξαν και με βοήθησαν να φτάσω στην κορυφή!

Χάρη σε αυτούς το πέτυχα!!!

Σας αγαπώ όλους!!!»

Είμαι και εγώ χαρούμενος, όπως όλοι και …λίγο περισσότερο. Ο φίλος Αντώνης Συκάρης είχε πετύχει την κατάκτηση της 6ης από τις 14 κορυφές άνω των 8.000 μέτρων. Είχε πετύχει λοιπόν έναν ακόμη στόχο. Τον αφιέρωνε σε όλη την οικογένεια του. Φάνηκε πως η χαρά του να έχει στη διάθεσή του και την τεχνολογία με τη οποία θα μπορούσε να είναι περισσότερο σε επαφή με το κοινό στην Ελλάδα είχε κι αυτή βάση.

Λίγες ημέρες πριν μου είχε περιγράψει σε σύντομη κουβέντα μας πόσο σημαντική είναι η κάθοδος προς στο κάμπ. Είχα αποφασίσει να μην τον ενοχλήσω οπότε και αποφασίζω να απαντήσω στο μήνυμα του με ένα απλό «Μπράβο φίλε!!!!!». Λίγα λεπτά μετά έρχεται ένα like του Αντώνη στο μήνυμα μου να μου επιβεβαιώσει πως έχει ξεκινήσει την κάθοδο και πως είναι καλά. Στην Ελλάδα είναι πια αργά το βράδυ. Το πρωινό είναι δυστυχώς εντελώς διαφορετικό…Είναι ενα πρωινό από αυτά που δεν θες να πιστέψεις.

«Εκεί όπου πετούν τα αεροπλάνα»

Διαβάζω πάλι τα λόγια του Αντώνη με τα οποία μου είχε περιγράψει τις ώρες εκείνες που «μιλούσε» το σώμα του με το απόλυτο όριο: «Μόνο κατά τη διάρκεια του final push, της τελικής προσπάθειας μέχρι την κορυφή δηλαδή, το σώμα «καταναλώνει» 40.000 θερμίδες μέσα σε μερικά 24ωρα… Σκαρφαλώνεις εκεί όπου πετούν τα αεροπλάνα. Μια τέτοια ανάβαση είναι μια πάλη με την ίδια σου την ύπαρξη, αφού ο εγκέφαλος σου στέλνει μήνυμα να επιστρέψεις πίσω, όταν αντιμετωπίζεις εκεί τις κακουχίες του βουνού. Είναι τότε που, πρέπει η αγάπη για το “παραπάνω” να υπερισχύσει αυτών των μηνυμάτων του σώματος…»

Με αυτά τα λόγια ο Αντώνης Συκάρης, ο μοναδικός Έλληνας που συμμετείχε στην διεθνή χειμερινή αποστολή 2020/21 στο Κ2 των 8.611 μέτρων, μου είχε περιγράψει την σωματική εμπειρία που βίωσε στην αποστολή που έγινε πρωτοσέλιδο στα ΜΜΕ όλου του πλανήτη, δίχως όμως να διστάσει να ετοιμάσει το μεγάλο πλάνο που είχε για το 2022 στην συνέντευξη του για το ΑΠΕ ΜΠΕ.

Κι αν η περιγραφή δεν μπορεί να «μεταφέρει» όσα βιώνουν οι κορυφαίοι ορειβάτες στον κόσμο, στην μετάβαση στο αεροδρόμιο μετά την συνέντευξη τον περασμένο Δεκέμβρη, ο Αντώνης μου περιέγραφε τις πολύ αυστηρές… ντιρεκτίβες που είχε θέσει στην καθημερινότητα του για να πετύχει τους στόχους που είχε και ήξερα πως ξέρει τι κάνει και πως το κάνει. Για να πετύχει όσους στόχους είχε, η διατροφή, η προετοιμασία, η άσκηση, και, κυρίως, η αναπλήρωση δυνάμεων που βίωνε από μια κυρίως πηγή, την οικογένεια του, ήταν «…όπλα ανίκητα», όπως τα χαρακτήριζε. Με περισσή αγάπη θα αναφερόταν στην γυναίκα της ζωής του, στα παιδιά του και στην μικρή του εγγονή. Άλλωστε, σε αυτούς αφιέρωσε χθες, στις 11 Απριλίου του 2022 την κορυφή που κατέκτησε…

Αλοίμονο. Η 12η ημέρα του Απριλίου δεν είχε τα νέα που ο χαμογελαστός υπερ-ορειβάτης φίλος μου, ήθελε να μας μεταφερθούν στην «…Ελλάδα την σημαία της οποίας «θέλω να ανεβάζω σε κάθε μου επιτυχία μου!» όπως πάντα έλεγε με ενθουσιασμό ο Αντώνης σε κουβέντες μας.

«Τα όνειρα δεν τελειώνουν ποτέ …»

Όνειρα, κατακτήσεις, επιμονή αλλά και ταπεινότητα. «Υπάρχουν 14 κορυφές πάνω από τα 8.000 μέτρα. Αυτές τις έχουν συμπληρώσει μόνο 19 άνθρωποι από όλο τον κόσμο, από το 1955…δεν κρύβω ότι θα ήθελα να κάνω περισσότερες, χωρίς να τολμώ να πω ότι μπορώ να τις ολοκληρώσω. Αλλά, είπαμε. Τα όνειρα δεν τελειώνουν ποτέ και η κατάκτηση του ενός, αποκαλύπτει το επόμενο… Η ζωή αυτή…η ζωή που ζω εδώ και 32 χρόνια είναι όλη μια περιπέτεια, τέτοια που δεν θέλω να σταματήσω να βιώνω…»

Είναι μεγάλη η τύχη να γίνεται κάτι σπάνιο, το ρεπορτάζ ενός δημοσιογράφου να «συναντάται» με την γνήσια φιλία. Μια φιλία μ έναν κορυφαίο αθλητή και άνθρωπο που έχει πολλά να σου διδάξει.

Αν είναι ένα πράγμα που ήθελε να κάνουμε όλοι μας ο Αντώνης Συκάρης, αυτό ήταν να κατακτούμε τα όνειρα μας όπως και να είμαστε χαρούμενοι και με τα μικρά πράγματα. «Το βασικό βέβαια στη ζωή είναι να αγαπούμε…να μην μπαίνουμε σε… μάχες. Να χαμογελάμε, να είμαστε χαρούμενοι Σωτήρη…». Ναι φίλε Αντώνη, θα τα βάλουμε ψηλά στην καρδιά μας…

Πηγη – ΑΠΕ / Σωτήρης Κυριακίδης