Πέθανε η Μαριέττα Γιαννάκου

Έφυγε από τη ζωή  σε ηλικία 71 ετών, η βουλευτής της ΝΔ, Μαριέττα Γιαννάκου, η οποία έδινε μάχη για αρκετές εβδομάδες στη ΜΕΘ του Γενικού Νοσοκομείου Αεροπορίας 251.

Μια από τις πιο νηφάλιες, ψύχραιμες και συγκροτημένες φωνές της ελληνικής πολιτικής ζωής που πρωτοστάτησε στον εκσυγχρονισμό του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος. 

Η Μαριέττα Γιαννάκου είχε διακομιστεί εκτάκτως στο νοσοκομείο μετά από πτώση που είχε με το αναπηρικό αμαξίδιο και τότε χρειάστηκενα υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση καθώς οι γιατροί διαπίστωσαν ότι είχε αιμάτωμα.

Υπενθυμίζεται ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, είχε επισκεφτεί το  ΓΝΑ για να ενημερωθεί για την πορεία της υγείας της, όταν εκείνη είχε επιδεινωθεί ενώ, πολλοί ήταν οι βουλευτές που είχαν ευχηθεί για βελτίωση της υγείας της από το βήμα της Βουλής την τη διάρκεια της συζήτησης για την πρόταση μομφής που ψηφιζόταν την ίδια ημέρα. Ανάμεσά τους και ο πρωθυπουργός αλλά και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας.

Η Μαριορή (Μαριέττα) Γιαννάκου ήταν νευρολόγος–ψυχίατρος, πολιτικός και βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας. Υπήρξε στέλεχος κυβερνήσεων καθώς διετέλεσε υπουργός Παιδείας, υπουργός Υγείας, ενώ υπήρξε και ευρωβουλευτής με τη ΝΔ (Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα).

Σημειώνεται ότι η κυρία Γιαννάκου τα τελευταία χρόνια είχε δώσει μεγάλες μάχες για την υγεία της, ενώ είχε και σοβαρά υποκείμενα νοσήματα. Τον περασμένο Ιούνιο η Μαριέττα Γιαννάκου είχε νοσηλευτεί ξανά στο Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας, ενώ τον Σεπτέμβριο νοσηλεύτηκε στη ΜΕΘ του Ευαγγελισμού από επιπλοκές της πανδημίας του κορονοϊού.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στις 6 Ιουνίου 1951, στο Γεράκι Λακωνίας, από μία οικογένεια, όπου ο πατέρας της διηύθυνε το τοπικό γραφείο του ΟΤΕ και του ταχυδρομείου, ενώ η μητέρα της ήταν εκπαιδευτικός. Στην ηλικία των 11 έχασε τον πατέρα της, ο οποίος ήταν τότε 45 χρονών, γεγονός που σύμφωνα με δηλώσεις της «της στοίχισε πολύ» και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην μετέπειτα πορεία της, αφού «την ανάγκασε να αισθανθεί μεγαλύτερη την ευθύνη από τόσο μικρή ηλικία». Τελειώνοντας το σχολείο, πέρασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, αν και ο πατέρας της την προόριζε για διπλωμάτη. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών της στην ιατρική, ειδικεύτηκε στην ψυχιατρική ενώ συνεχίζει τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο της Γάνδης, στο Βέλγιο.

Αν και αφοσιωμένη στην πολιτική παντρεύτηκε με τον Παναγιώτη Κούτσικο το 1983, με τον οποίο απέκτησε μία κόρη. Το 1997 πήρε διαζύγιο.

Η ζωή της Μαριέττας Γιαννάκου άλλαξε ριζικά στις 6 Φεβρουαρίου 2008, όταν υποβλήθηκε σε ακρωτηριασμό του δεξιού της ποδιού μετά από κάταγμα που υπέστη. Ο σακχαρώδης διαβήτης από τον οποίο πάσχει εμπόδιζε το τραύμα να επουλωθεί και προκάλεσε μόλυνση, με αποτέλεσμα η κατάσταση της υγείας της να επιδεινωθεί ραγδαία. Αυτό ανάγκασε τους γιατρούς του νοσοκομείου «Ερρίκος Ντυνάν» να συνεδριάσουν εκτάκτως και αποφάσισαν να προχωρήσουν σε επέμβαση ακρωτηριασμού προκειμένου να σώσουν τη ζωή της.

Στις 28 Μαΐου 2016, η Μαριέττα Γιαννάκου υπέστη έμφραγμα και νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο Ερυθρός Σταυρός.

Πολιτική σταδιοδρομία

Εξελέγη Ευρωβουλευτής με τη ΝΔ στις Ευρωεκλογές του 1984,1989, 1999 και 2009 και επικεφαλής της Ομάδας Ευρωβουλευτών της Νέας Δημοκρατίας (1989, 1999 και 2009).

Εξελέγη Βουλευτής της Α΄ Αθηνών στις εκλογές του 1993,1996, 2000 και 2004 και Βουλευτής Επικρατείας στις εκλογές του 2019.

Ως Βουλευτής Επικρατείας ήταν Μέλος στις Διαρκείς Επιτροπές Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων, Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης, στην Ειδική Διαρκή Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, στην Επιτροπή Κανονισμού της Βουλής, στην Επιτροπή Δημοσίων Επιχειρήσεων, Τραπεζών, Οργανισμών Κοινής Ωφέλειας και Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης και στην Επιτροπή Αναθεώρησης του Συντάγματος.

Επίσης ήταν Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Φιλίας Ελλάδας – Μαρόκου και Μέλος των Ομάδων Φιλίας Ελλάδας – Κροατίας και Ελλάδας – ΗΠΑ. Τέλος ήταν Επικεφαλής της Ελληνικής Κοινοβουλευτικής Αντιπροσωπείας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του ΝΑΤΟ.

Στις προηγούμενες κοινοβουλευτικές θητείες, υπήρξε:

• Αντιπρόεδρος της Διαρκούς Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και της Επιτροπής της Βουλής για εξέταση του Σωφρονιστικού Συστήματος.
• Μέλος της Διαρκούς Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και Εθνικής ΄Άμυνας και της Διακομματικής Επιτροπής για τα ναρκωτικά.
• Διετέλεσε Πρόεδρος της Ομάδας Φιλίας με το Κοινοβούλιο της Πολωνίας Αντιπρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Φιλίας Ελλάδας – ΗΠΑ και Μέλος των Ομάδων Φιλίας Ελλάδας -Ρωσίας και Ελλάδας – Μαρόκου.

Ως Ευρωβουλευτής, διετέλεσε:

• Πρόεδρος της Εξεταστικής Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα ναρκωτικά και εισηγήτρια για το πρόβλημα της κοκαΐνης στη Λατινική Αμερική και του Σχεδίου Δράσης της Ε.Ε για την καταπολέμηση των ναρκωτικών 2000-2004.
• Αντιπρόεδρος της Επιτροπής για τα δικαιώματα της γυναίκας και Μέλος των Επιτροπών Εξωτερικών Υποθέσεων, Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Κοινής Ασφάλειας και Αμυντικής Πολιτικής, της Υποεπιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, της Υποεπιτροπής Ασφάλειας και Άμυνας, της Επιτροπής Συνταγματικών Υποθέσεων, της Ειδικής Επιτροπής για το οργανωμένο έγκλημα, τη διαφθορά και τη νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές ενέργειες, της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων και Απασχόλησης, Μεταφορών, Ελέγχου του Προϋπολογισμού, Οικονομικής Νομισματικής και Βιομηχανικής Πολιτικής.
• Διετέλεσε επίσης μέλος των Αντιπροσωπειών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις σχέσεις με τις χώρες της Λατινικής Αμερικής, για τις σχέσεις της Ε.Ε. με την Τουρκία, για τις σχέσεις με τις Η.Π.Α., την Αλβανία, τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, τη Σερβία, το Μαυροβούνιο και το Κοσσυφοπέδιο και της Αντιπροσωπείας στην Επιτροπή Κοινοβουλευτικής Συνεργασίας ΕΕ – Ρωσίας.
• Υπήρξε ακόμη εισηγήτρια του Κανονισμού του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα, της έκθεσης για τις στρατιωτικές δομές της ΕΕ, της έκθεσης για την εξωτερική πολιτική της Ένωσης υπό το φως των πολιτιστικών και θρησκευτικών διαφορών, της έκθεσης για τις γυναίκες στα κέντρα λήψεως αποφάσεων, της έκθεσης για την καταπολέμηση της φτώχειας και της έκθεσης για την οικονομική και κοινωνική ένταξη των λιγότερο ευνοουμένων ομάδων.
• Επίσης διετέλεσε Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού «Quart Monde» (τέταρτος κόσμος) και εισηγήτρια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το ευρωπαϊκό πρόγραμμα φτώχειας.
• Υπήρξε Μέλος της Συντακτικής Συνέλευσης για το Μέλλον της Ευρώπης, εκπρόσωπος του Ελληνικού Κοινοβουλίου (2002-2003).

Πολιτικές / Κοινωνικές Δραστηριότητες

Διετέλεσε Υπουργός Υγείας Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων από 11-4-1990 έως 7-8-1991 και Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων από τις 10-3-2004 έως 16-9-2007, καθώς και Μέλος της Κυβερνητικής Επιτροπής και του Υπουργικού Συμβουλίου. Ιδρυτικό μέλος της ΟΝΝΕΔ (1974) και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της, μέλος της ΔΕ της Νέας Δημοκρατίας (1979) και της Κεντρικής Επιτροπής (από το 1997) και της Εκτελεστικής Επιτροπής από το 1998. Στις 29-7-2004 εξελέγη μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου της ΝΔ μετά το 6ο Συνέδριο του Κόμματος. Τον Ιούλιο του 2007 επανεξελέγη μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου της ΝΔ, μετά το 7ο Συνέδριο του Kόμματος. Διετέλεσε σύμβουλος του Προέδρου της ΝΔ (1981-1984), Γραμματέας Διεθνών Σχέσεων επί σειρά ετών, και μέλος στα τμήματα Ιδεολογίας, Γυναικείων Θεμάτων, στο Συμβούλιο Τομεαρχών με ευθύνη στα θέματα απασχόλησης και Κοινωνικής Ασφάλισης, αλλά και μέλος του ειδικού Πειθαρχικού συμβουλίου (1983) της ΝΔ. Διετέλεσε Εθνική Συντονίστρια της Ελλάδας στην ΕΕ για την καταπολέμηση των ναρκωτικών και επικεφαλής του Βαλκανικού Άξονα της Διεθνούς Ομάδας Δουβλίνου. Μετείχε στα Προεδρεία διεθνών πολιτικών οργανισμών ως Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Δημοκρατικής Ένωσης και ως μέλος στα πολιτικά γραφεία του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, της Διεθνούς Δημοκρατικής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης Χριστιανοδημοκρατών και της Διεθνούς των Χριστιανοδημοκρατών. Ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Γυναικών Επιστημόνων και του Πολιτικού Συνδέσμου Γυναικών.

Η Μαριέττα Γιαννάκου είχε τιμηθεί:

• Mε το ανώτατο παράσημο “Bernando O’ Higgins” της Δημοκρατίας της Χιλής, για τη συνεισφορά της στην αποκατάσταση της δημοκρατίας στη χώρα αυτή.
• Με το Βραβείο του Ταξιάρχη του Τάγματος της Αρετής της Πολωνικής Δημοκρατίας για τη συνεισφορά της ως Προέδρου της Ομάδας Φιλίας της Βουλής των Ελλήνων με το Κοινοβούλιο της Πολωνίας, σχετικά με την ένταξη της Πολωνίας στην Ε.Ε.
• Με τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος της Αξίας (πρώτης τάξεως) της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας
• Με τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος των Ιπποτών της Ιταλικής Δημοκρατίας
• Με το Diplome d’ Honneur “Robert Schuman” του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, για τη συνεισφορά της ως Βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση
• Με το Ανώτατο Παράσημο του «Officier dans l’ Ordre de Merite» της Γαλλικής Δημοκρατίας, για τη συνεισφορά της ως Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων στη γαλλοφωνία και στην προαγωγή της ελληνογαλλικής φιλίας.

Ως υπουργός Παιδείας η Μαριέττα Γιαννάκου ανακοίνωσε την άνοιξη του 2006 αλλαγές σε όλα τα επίπεδα της λειτουργίας της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης ακολουθώντας τις προτάσεις μίας «επιτροπής σοφών» για την ανώτατη παιδεία, οι οποίες προέβλεπαν αλλαγές στον τρόπο διάθεσης δωρεάν συγγραμμάτων, αναπροσαρμογή του πανεπιστημιακού ασύλου, καθορισμό ανώτατου χρονικού ορίου φοίτησης, καθολική ψηφοφορία των φοιτητών στις πρυτανικές εκλογές κ.ά. Ταυτόχρονα ανακινήθηκε το θέμα της αναθεώρησης του Άρθρου 16 του ελληνικού Συντάγματος, με σκοπό την απάλειψη των νομικών εμποδίων για την ίδρυση μη κρατικών ιδρυμάτων ανώτατης εκπαίδευσης.

Οι μεταρρυθμιστικές αυτές προσπάθειες προκάλεσαν σφοδρές αντιδράσεις σε μεγάλο τμήμα της εκπαιδευτικής κοινότητας, καθώς από πολλούς κρίθηκε ότι προωθούσαν την ιδιωτικοποίηση των ελληνικών Πανεπιστημίων και υποβάθμιζαν τις παροχές προς τους φοιτητές και την ποιότητα της εκπαίδευσης. Αποτέλεσμα ήταν μία πολύμηνη αναστάτωση στον χώρο της ελληνικής ανώτατης παιδείας, με κύματα καταλήψεων σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, απεργίες καθηγητών, μαζικές φοιτητικές κινητοποιήσεις και πορείες διαμαρτυρίας (περιστασιακά συνοδευόμενες από συγκρούσεις με την αστυνομία) σε όλες τις μεγάλες πόλεις για περίπου έναν χρόνο. Αναφορές στη Μαριέττα Γιαννάκου γίνονταν σε σατιρικά τραγούδια, google bombing και γελοιογραφίες. Τελικώς μετά την υπαναχώρηση της αξιωματικής αντιπολίτευσης η αναθεώρηση του Άρθρου 16 αναβλήθηκε, ενώ ο νέος νόμος-πλαίσιο για τη λειτουργία των ΑΕΙ υπερψηφίστηκε στη Βουλή στις 8 Μαρτίου του 2007, εν μέσω βίαιων επεισοδίων και σφοδρών συγκρούσεων μεταξύ αστυνομίας και διαδηλωτών οι οποίοι είχαν προγραμματίσει πορεία διαμαρτυρίας κατά του νόμου την ώρα της ψήφισης.

Στα τέλη του καλοκαιριού του 2007, λίγο πριν τις βουλευτικές εκλογές, δόθηκε δημοσιότητα στην πρώτη έκδοση του νέου βιβλίου Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού. Το βιβλίο θεωρήθηκε, από ορισμένους κύκλους, ως προσπάθεια απόκρυψης τμήματος της νεοελληνικής ιστορίας με στόχο την προώθηση φιλικών σχέσεων με γειτονικά κράτη, και ζητήθηκε η απόσυρσή του. Η Μαριέττα Γιαννάκου αντιθέτως απέκλεισε την πιθανότητα απόσυρσης του βιβλίου για λόγους νομιμότητας, λέγοντας ότι θα υπάρξουν οι απαραίτητες διορθώσεις. Τελικά το βιβλίο αποσύρθηκε μετά τις εκλογές από τον νέο υπουργό Ευριπίδη Στυλιανίδη.

Η ζωή της όπως η ίδια την είχε περιγράψει:

H Μαριέττα γεννήθηκε στο Γεράκι Λακωνίας, ένα χωριό 2.000 κατοίκων, 38 χλμ. έξω από τη Σπάρτη. Η μητέρα της ήταν εκπαιδευτικός και ο πατέρας της διηύθυνε το τοπικό γραφείο του ΟΤΕ και του ταχυδρομείου, που ήταν μαζί τότε. Και οι δύο τους ήταν άνθρωποι πολύ καλλιεργημένοι, με ιδιαίτερη έμφαση στο διάβασμα, με φιλελεύθερες απόψεις και με διάθεση να ενσωματώνουν καινούριες ιδέες και αντιλήψεις.

Η Μαριέττα έχει  μια αδελφή 4 χρόνια μικρότερη. Η ίδια είχε ιδιαίτερη αδυναμία στον πατέρα της, τον οποίο όμως χάνει στα 45 του όταν εκείνη ήταν μόλις 11 χρονών.

«Μου στοίχισε πολύ ο θάνατος του πατέρα μου και ίσως έπαιξε ρόλο στο ότι αισθάνθηκα πολύ μεγαλύτερη την ευθύνη, να κάνω πράγματα ανεξάρτητα στη ζωή μου. Βγαίναμε μαζί έξω, παίζαμε μαζί σκάκι και, από πολύ μικρή ηλικία, κουβεντιάζαμε πολιτικά γεγονότα. Στο σπίτι αγοράζαμε 5 εφημερίδες. Όμως παρά την αδυναμία μου, δεν ήμουν προσκολλημένη πουθενά».

Στο αυστηρό λακωνικό Γεράκι η Μαριέττα ζει μια αστική ζωή λόγω της κουλτούρας των γονιών της.

«Ο τρόπος που ντυνόμασταν ήταν πολύ πιο αστικός. Φορούσαμε παντελόνια, κάτι που δε συνέβαινε στον υπόλοιπο κόσμο της περιοχής, είχαμε φίλους αγόρια. Δεν μου άρεσαν οι περιορισμοί. Όταν το σχολείο έλεγε να έχουμε γυρίσει π.χ. από ένα πάρτι στις 7.00 ή στις 8.00, εγώ καμιά φορά δεν πήγαινα καθόλου, γιατί με ενοχλούσε να μου υπαγορεύουν τι ώρα θα γυρίσω».

Θα τελειώσει το σχολείο στη Σπάρτη και στην Αθήνα και θα μπει στη Ιατρική, αν και ο πατέρας της ήθελε να την κάνει διπλωμάτη. Στη Αθήνα δεν θα στερηθεί ούτε τις εξόδους, ούτε τις διασκεδάσεις. Για να δώσει στο Πανεπιστήμιο, συνήθως διάβαζε τη νύχτα και μέχρι το πρωί.

«Θυμάμαι όταν έδωσα χημεία, το προηγούμενο βράδυ αντί να διαβάσω πήγα στον κινηματογράφο».

Η Μαριέττα τελειώνει την ιατρική και κάνει ειδικότητα στη ψυχιατρική, ενώ συνεχίζει τις σπουδές της στο πανεπιστήμιο της Γκαντ του Βελγίου. Συχνά λέγεται ότι η ψυχιατρική είναι ‘σκληρή’ επιστήμη για μια γυναίκα.

«Καμιά φορά χρεώνουν διάφορα στους ψυχιάτρους. Αυτό μπορεί να συμβεί, διότι ίσως κάποιοι καμιά φορά κάνουν την ειδικότητα του ψυχιάτρου, επειδή έχουν οι ίδιοι προβλήματα και νομίζουν ότι θα τα αντιμετωπίσουν. Αλλά δεν υπάρχει κανείς που να πατάει τόσο γερά στη γη, όσο ένας ψυχίατρος ο οποίος δεν έχει δικά του ψυχολογικά προβλήματα.  Βέβαια είναι μία επιστήμη που περιλαμβάνει πολλές ματαιώσεις».

Αν και αφοσιωμένη στην πολιτική, το 1983 η Μαριέττα δίνει χρόνο και για την προσωπική της ευτυχία και παντρεύεται. Ο γάμος της θα κρατήσει 14 χρόνια.

«Ναι, ήταν στη σκέψη μου ο γάμος, αλλά δεν είχα ποτέ την άποψη ότι πρέπει να παντρευτείς οπωσδήποτε, ή να ψάχνεις να παντρευτείς. Δεν ήμουν τέτοιος τύπος. Απλώς προέκυψε στην πορεία».

«Μου αρέσουν, μέχρις υπερβολής μερικές φορές, οι καθαρές λύσεις. Ενώ συνήθως οι άνθρωποι κάνουν πολλούς συμβιβασμούς στη ζωή τους, εγώ γίνομαι όλο και πιο ασυμβίβαστη όσο περνούν τα χρόνια και αυτό είναι το πρόβλημα».

Τώρα η μεγάλη αγάπη της Μαριέττας Γιαννάκου είναι η κόρη της. Σ’αυτήν είναι στραμμένο όλο της το ενδιαφέρον και πάντα προσπαθεί να εξασφαλίζει χρόνο γι’αυτήν. Έχει σταθεί δίπλα της, αφήνοντάς την να επιλέξει η ίδια την πορεία που θα ήθελε να ακολουθήσει, προσφέροντάς της όμως όση βοήθεια χρειάζεται σε κάθε της βήμα. Η Ζωή-Ηλέκτρα έχει ακολουθήσει σπουδές σχετικές με τη δημιουργική απασχόληση των παιδιών προσχολικής ηλικίας.

Για να χαλαρώσει λίγο από τη δουλειά ακούει μουσική. Της αρέσει η κλασική και η προκλασσική μουσική και η όπερα, αλλά και τα πορτογαλέζικα «φάδος», η ιρλανδέζικη λαϊκή μουσική και φυσικά η ελληνική λαϊκή μουσική. Είναι φανατική του θεάτρου και του κινηματογράφου και παρά τα καθήκοντά της προσπαθεί πάντα να παρακολουθεί όλα τα καλά θατρικά και κινηματογραφικά έργα. Τηλεόραση δεν βλέπει σχεδόν καθόλου παρά μόνο ειδήσεις. Αγαπά πολύ τις Βρυξέλλες και αν θα έπρεπε να ζήσει σε μια άλλη πόλη εκτός Αθήνας, θα ήταν μια από αυτές, μαζί με τη Ρώμη και το Παρίσι.

Μετά το ‘74 ξεκινά ενεργά την πολιτική της δραστηριότητα στην ΟΝΝΕΔ, οπότε πρωτογνωρίζεται και με τον Κώστα Καραμανλή. Αν και δεν είχε αποφασίσει να ασχοληθεί ευρύτερα με την πολιτική, τα όσα συνέβαιναν τότε στα πανεπιστήμια την πείσμωσαν.

«Θυμάμαι ότι έγινε μια μεγάλη συγκέντρωση στην Ιατρική, διότι οι πανεπιστημιακοί δεν ήταν μόνιμοι τότε και ζητούσαν στήριξη από τους φοιτητές για να γίνουν μόνιμοι. Θυμάμαι ότι είχα πάρει το λόγο και είχα πει ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανοησία από αυτό. Οι πανεπιστημιακοί πρέπει να κρίνονται συνεχώς και δεν μπορεί να είναι μόνιμοι, χωρίς αξιολόγηση. Αυτά τα έλεγα το 1975 και αν το δει κανείς σήμερα θα καταλάβει πολύ καλά τι εννοώ και τι σημαίνει».

Το 1975 ορίζεται Γενική Γραμματέας Διεθνών Σχέσεων της Ο.Ν.ΝΕ.Δ., το 1977 μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ο.Ν.ΝΕ.Δ., το 1979 μέλος της Διοικούσης Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας και το 1981-1982 Οργανωτική Σύμβουλος του Προέδρου του Κόμματος.

Η πορεία της στην πολιτική είναι συνεχώς ανοδική. Το 1984 γίνεται ευρωβουλευτής, το 1989 τίθεται επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου, το 1990 ορίζεται Υπουργός Υγείας και το 2004 Υπουργός Παιδείας.

• • • • «Η μητέρα μου αποδέχθηκε πραγματικά ότι είμαι πολιτικό πρόσωπο, όταν έγινα Υπουργός Παιδείας, ίσως γιατί ως εκπαιδευτικός που υπηρέτησε με αφοσίωση τη δημόσια παιδεία κατάλαβε καλύτερα την σημασία που είχε η ανάληψη αυτής της ευθύνης. Πάντα μου έλεγε, ‘ο συμμαθητής σου ο τάδε, έγινε τακτικός καθηγητής και εσύ τα παράτησες’. Ήθελε να κάνω ακαδημαϊκή καριέρα. Όταν μου τηλεφώνησε ο Πρωθυπουργός και μου είπε ‘πας στο Υπουργείο Παιδείας’, την πήρα αμέσως τηλέφωνο κι εκείνη έβαλε τα κλάματα».

Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπηρέτησε τέσσερις φορές μέχρι σήμερα: Δύο πλήρεις θητείες (1984-89 και 2009-14) και δύο που διεκόπησαν επειδή κλήθηκε να υπηρετήσει σε δημόσιες θέσεις στην Ελλάδα (ως βουλευτής και Υπουργός). Λεπτομέρειες για την πλούσια δράση της σχετικά με θέματα που απασχολούν τη σύγχρονη Ελλάδα και την Ευρώπη αναφέρονται σε άλλες ενότητες (π.χ. Η δράση μου, Η πολιτική μου δράση). Θεμελιώδεις αρχές που κατευθύνουν ην πολιτική της σκέψη είναι η συμβολή της ευρωπαϊκής ενοποίησης στην εμπέδωση της ειρήνης, της δημοκρατίας και της προόδου στις ευρωπαϊκές κοινωνίες, και βεβαίως στην Ελλάδα, η διαμόρφωση αποτελεσματικότερων πολιτικών, η συνοχή και αλληλεγγύη των κρατών της ΕΕ και η δημοκρατική λειτουργία των οργάνων της.

Έχει τιμηθεί με πληθώρα διακρίσεων, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό.

O Κωστής Παπαϊωάννου είχε γράψει για κείνην το 2007:

Ακολουθήστε τις ειδήσεις του parallaximag.gr στο Google News