Χαλκιδική: Ένα ερειπωμένο σχολείο μέσα από τη ρωγμή του χρόνου

Αίθουσες άδειες, που κάποτε έσφυζαν από ζωή και περιέκλειαν τα όνειρα νεαρών μαθητών.

Θρανία αναποδογυρισμένα, στα οποία παλαιότερα ακουμπούσαν βιβλία, τετράδια, παιδικοί αγκώνες, γίνονταν «μάρτυρες» ψιθύρων και παιδικών γέλιων.

Βιβλία, χαρτιά, κιμωλίες, πεταμένα, πίνακες, σκηνή για θέατρο και κουκλοθέατρο, μια αίθουσα εργαστηρίου, ένα γυμναστήριο, βιβλιοθήκη, αλλά και ένα εικονοστάσι στο έδαφος. Καρεκλάκια, παλιοί σκονισμένοι, φάκελοι. αλλά και σχολικά εγχειρίδια. Ρημαγμένοι τοίχοι, ντουβάρια πεσμένα,, σπασμένα τζάμια.

Πρόκειται για το παλιό Δημοτικό σχολείο Γερακινής που εδώ και πάνω από μία δεκαετία έχει διακόψει τη λειτουργία του.  Η εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων βρίσκεται ακριβώς δίπλα, μερικά μέτρα από το σχολείο.

Οι εικόνες που έρχονται από αναγνώστρια της Parallaxi προκαλούν αναπόληση, νοσταλγία, αλλά και απορίες, ερωτηματικά, περισσότερο για το μέλλον.  

Παλιοί κάτοικοι που τότε φοιτούσαν σε αυτό και αναπολούν τις όμορφες στιγμές.

Ο βασικός λόγος της διακοπής λειτουργίας ήταν ένα πρόβλημα στατικότητας που προέκυψε μετά από σχετική μελέτη. Προφανώς η στατική του ανεπάρκεια χρήζει αποκατάστασης  και για την ασφάλεια των παιδιών η διακοπή λειτουργίας κρίθηκε αναγκαία. Ωστόσο δεν ήταν μόνο αυτό. Είχε να κάνει με την ένωση των σχολείων της περιοχής, τη συγχώνευσή τους σε ένα νέο πολυθέσιο σχολείο που θα πληροί προϋποθέσεις μιας πιο σύγχρονης σχολικής μονάδας.

Το νέο Δημοτικό Σχολείο Καλυβών-Γερακινής στέγασε τα παιδιά και τα όνειρά τους για ένα καλύτερο μέλλον.  

Ωστόσο, τι γίνεται με το παλιό σχολείο της Γερακινής;

Θα μπορούσε αυτός ο χώρος να αξιοποιηθεί και να γίνει ένα μουσείο, ακόμη και ένας πολιτιστικός χώρος ή μια δομή φιλοξενίας δράσεων ή ακόμη και δημοτικός ξενώνας για άπορους ή συνταξιούχους;

Ο Αντιδήμαρχος Παιδείας του Δήμου Πολυγύρου, κ. Βαγγέλης Αρβανίτης, εξηγεί στην Parallaxi.

«Έγινε τα προηγούμενα χρόνια μια προσπάθεια για συγχώνευση σχολείων σε μεγαλύτερες μονάδες και πράγματι πλέον λειτουργεί το πολυθέσιο σχολείο, που ήταν αίτημα πολλών ετών, από τότε που είχα διοριστεί δάσκαλος στην περιοχή, πριν αρκετές δεκαετίες. 

Πρέπει να πούμε ότι αυτό δεν είναι το μόνο ανενεργό κτίριο, υπάρχουν ακόμη 8 σε όλο το δήμο. Και σε άλλα χωριά υπάρχουν τέτοια κτίρια.

Από την ανάληψη των καθηκόντων μας εδώ και 1,5 χρόνο έχουμε θέσει κάποιες συγκεκριμένες προτεραιότητες. Αρχικά θα πρέπει να λύσουμε τα προβλήματα στα εν λειτουργία σχολεία, όπου φοιτούν τα παιδιά.

Φτιάξαμε την περίφραξη στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Πολυγύρου, επίσης έγινε ανακατασκευή στην σκεπή του Δημοτικού της Μεταμόρφωσης. 

Αυτά είναι τα επείγοντα. 

Όταν ολοκληρώσουμε με τα επείγοντα, θα ασχοληθούμε περισσότερο και με το θέμα της αξιοποίησης των παλαιών κτιρίων.

Ήδη έχουμε αρχίσει να συνεργαζόμαστε με τοπικούς φορείς ώστε να ανακαινίσουμε και να δώσαμε για χρήση μερικά από αυτά, όπως έγινε πρόσφατα στο Γεροπλάτανο, όπου αντίστοιχο κτίριο ένας τοπικός σύλλογος το μετέτρεψε σε Λαογραφικό Μουσείο. 

Πρόθεσή μας είναι να δώσουμε ζωντάνια σε αυτά τα κτίρια, ωστόσο χρειάζονται χρήματα για να γίνουν. 

Αρχικά θα φροντίσουμε για την καθαριότητα και το συμμάζεμά τους και σε δεύτερο χρόνο θα προσπαθήσουμε για την αξιοποίησή τους. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, θα είναι πιο χρονοβόρο, καθώς υπάρχει και ζήτημα στατικότητας του κτιρίου».