Μαρτυρίες από τον Παλαμά: «Ακούς φωνές, κλάματα και το θόρυβο από σπίτια που πέφτουν»

Δραματικές είναι οι στιγμές που ζουν τις τελευταίες ημέρες οι κάτοικοι του Παλαμά στην Καρδίτσα, ενός χωριού που έχει «βουλιάξει» από τον όγκο του νερού.

Οι υδάτινοι όγκοι έχουν «καταπιεί» τα σπίτια, με αποτέλεσμα σε ορισμένες περιπτώσεις να είναι ορατά μόνο τα κεραμίδια από κάποιες οικίες!

Οι κάτοικοι σε απόγνωση, μεταφέρουν με τις μαρτυρίες τους τις σκηνές αποκάλυψης που ζουν, αλλά και το γεγονός ότι δεν έχουν καμία ενημέρωση από τις Αρχές.

Άνθρωποι με μικρά παιδιά, ηλικιωμένοι, που παραμένουν εγκλωβισμένοι, χωρίς ρεύμα, νερό, φαγητό, στο έλεος του Θεού.

Κάτοικοι που ανεβαίνουν σε τραπέζια, και οροφές σπιτιών για να γλιτώσουν από το έλεος της κακοκαιρίας, περιμένοντας κάποιον να πάει να τους βοηθήσει.

Συγκλονιστικά είναι τα όσα μεταφέρει στην parallaxi η Παρασκευή Σόρογκα, κάτοικος της περιοχής, από την κατάσταση που επικρατεί στον Παλαμά:

«Δεν έχουμε ρεύμα και νερό. Κινδυνεύουν άνθρωποι, δεν ξέρουμε πού βρίσκονται τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Δεν ήρθε βοήθεια από πουθενά. Καμία οργάνωση.

Παίρνουμε τηλέφωνα παντού, κανένας δεν έχει έρθει. Ούτε ΕΜΑΚ, ούτε ελικόπτερα, ούτε κάποιος αρμόδιος. Είμαστε στο έλεος του Θεού.

Παίρνουμε τηλέφωνα από τα ξημερώματα, λένε ότι θα έρθουν, έφτασε μεσημέρι και κανένας δεν έχει εμφανιστεί.

Έχει σταματήσει να βρέχει, δεν πέφτουν κεραυνοί. Θα μπορούσαν να έχουν έρθει να απεγκλωβίσουν κόσμο.

Τι περιμένουν; Να έρθει η νύχτα να μην μας βλέπουν; Δεν έχουμε ρεύμα, πώς θα δουν;

Περιμένουν να πνιγούμε;

Υπάρχουν παιδιά, ηλικιωμένοι. Δεν μπορούμε να βοηθήσουμε ούτε τους εαυτούς μας. Ούτε τους γείτονες μας. Υπάρχουν πολλά άτομα εγκλωβισμένα. Ακούγονται οι φωνές τους.

Οι ντόπιοι όσο μπορούσαν με τα μηχανήματά τους, κατάφεραν να βγάλουν κόσμο. Πλέον και αυτό είναι αδύνατο.

Κάποιοι άλλοι με δίκη τους πρωτοβουλία πήγαν να βγάλουν εγκλωβισμένους με τις βάρκες τους, αλλά δεν μπορούσαν να τους απεγκλωβίσουν γιατί βρίσκαν σκουπίδια και δεν μπορούσαν να κινηθούν.

Η στάθμη του νερού ανεβαίνει συνέχεια το επόμενο βήμα είναι να πάμε στην ταράτσα αλλά αν ανεβεί μέχρι εκεί τότε δεν υπάρχει κάποιος να μας βοηθήσει.

Το δικό μου σπίτι τελείωσε, πλημμύρισε και τώρα με φιλοξενούν συγγενικά πρόσωπα. Ευτυχώς έφυγα και δεν πνίγηκα γιατί δεν θα ερχόταν κανείς να με σώσει.

Ο γείτονας μου όμως ένας πατέρας με τον 10χρονο γιο του δεν έφυγαν και έχουν εγκλωβιστεί εκεί.

Και δεν πάει κανένας, τους παίρνω τηλέφωνο τους λέω κουράγιο και τα ψέματα που μου λένε πως θα έρθει βοήθεια, τι άλλο να τους πω;

Στην περιοχή υπάρχουν πολλές μονοκατοικίες, λίγα είναι τα διώροφα σπίτια.

Είναι πεδιάδα εδώ και το νερό δεν μπορεί να φύγει από πουθενά.

Κινδυνεύουν ζωές και δεν υπάρχει καμία βοήθεια. Το σπίτι της γειτόνισσας μου έχει πέσει και από τότε αγνοείται. Δυστυχώς άνθρωποι έχουν πνιγεί, δεν υπάρχει ελπίδα ότι θα σωθούμε, η αγωνία είναι μεγάλη, δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει.

Η κατάσταση είναι απελπιστική το πρώτο στάδιο είναι να πνιγούμε και το δεύτερο να έρθουν αρρώστιες από το νερό.

Ακούγονται μόνο φωνές, κλάματα και ο θόρυβος από τα σπίτια που πέφτουν.

Δεν έχουμε νερό να πιούμε δεν ξέρουμε αν θα ζήσουμε.

Λέμε την αλήθεια γιατί το ζούμε και δεν ξέρω αν θα ζούμε.

Στείλτε άμεσα βοήθεια, σας παρακαλώ, χρειαζόμαστε βοήθεια από τον αέρα και βάρκες με κουπιά!»

Άλλη κάτοικος του Παλαμά με την οποία επικοινώνησε η parallaxi περιγράφει:

«Το νερό έχει πλακώσει τα πάντα. Έχουν πλημμυρίσει όλα τα χαμηλά σπίτια. Πολλοί πολίτες καλούν βοήθεια αλλά δεν έχει έρθει τίποτα ακόμα.

Τα νερά έχουν γεμίσει με πετρέλαιο, δεν μπορείς να αναπνεύσεις από το πετρέλαιο που υπάρχει.

Μόνο με βάρκα μπορεί κάποιος να μετακινηθεί και αυτό δεν είναι και ασφαλές γιατί εγκλωβίζονται και αυτές από τα σκουπίδια που μπαίνουν μέσα.

Σπίτια έχουν διαλυθεί, η κατάσταση είναι τραγική. Άτομα περιμένουν σε οροφές αυτοκινήτων βοήθεια.

Παιδιά είναι πάνω σε τραπέζια σε βεράντες με τους γονείς τους μέσα στο νερό. Ηλικιωμένοι που έχουν εγκλωβιστεί αγνοούνται.

Το νερό έχει φτάσει να καλύπτει τα κάγκελα. Μπάζα, σκουπίδια λέβητες πετρελαίου επιπλέουν, κάδοι περνούν μέσα στα νερά.

Δεν έχουμε τρόφιμα, νερό και ρεύμα, με φρυγανιές και λίγα μπουκάλια νερού είμαστε, και ότι είχαμε στο ψυγείο.

Δεν υπάρχει ενημέρωση, ούτε ελικόπτερα, ούτε στρατός και το βασικότερο δεν γνωρίζουμε τον όγκο νερού που πρόκειται να έρθει.

Ότι βοήθεια υπάρχει είναι από τους πολίτες, ένας ιδιώτης που με δίκη του πρωτοβουλία προσπαθεί να βοηθήσει από σπίτι σε σπίτι αλλά κινδυνεύει και η δίκη του ζωή, καθώς και με τις βάρκες είναι επικίνδυνα να μετακινείσαι.

Είναι επτά φορές χειρότερη η κατάσταση από τον Ιανό, αυτό το φαινόμενο μας ξεπερνάει όλους».