Η πόλη πέρασε τα σύνορα

Tης Ελενας Ταξίδου

Όλοι οι δρόμοι οδήγησαν στο λιμάνι. Αυτή την Κυριακή ζητήθηκε από την πόλη της Θεσσαλονίκης να περάσει τα σύνορα μαζί με τους πρόσφυγες, και εκείνη τα πέρασε για αυτούς, αφού ο τελικός απολογισμός ειδών πρώτης ανάγκης που συγκεντρώθηκε ξεπέρασε τις προσδοκίες των διοργανωτών. Και αν τα πάντα είναι μαθηματικά, στη συγκεκριμένη περίπτωση πέραν των αριθμών, στο λιμάνι της πόλης έγινε κάτι μεγάλο.

Μακριά από ωχαδερφισμούς και όσο η τραγωδία συνεχίζεται αμείωτη στην ελληνική θάλασσα καθώς μόνο εχθές βρέθηκαν ακόμα 4 νεκροί πρόσφυγες ανοιχτά της Λέσβου, όσο άνθρωποι εξακολουθούν και μετρούνται ως αριθμοί (σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της Αστυνομίας 9,100 πρόσφυγες πέρασαν τα σύνορα των Σκοπίων μόνο το βράδι του Σαββάτου ενώ επιπρόσθετα περίπου 14.000 κατευθύνονται προς την Ειδομένη σύμφωνα με την Ομάδα Εθελοντών Κιλκίς-Θεσσαλονίκης Σύριοι Πρόσφυγες) και γίνονται βορά μικροπολιτικών παιχνιδιών, οι πολίτες αρκούνται στο δικό τους μερίδιο ευθύνης και συνεισφέρουν ‘’όσα περνάνε από το δικό τους χέρι’’.

Από το δικό τους χέρι πέρασε λοιπόν στην μεγάλη συναυλία αλληλεγγύης που διοργάνωσε η Πρωτοβουλία Πολιτών Θεσσαλονίκης με την υποστήριξη του Κέντρου Πολιτισμού ΠΚΜ και της ΑΡΣΙΣ-Κοινωνική Οργάνωση Υποστήριξης Νέων, αλλά και την στήριξη των ΠΑΕ ΠΑΟΚ, Δήμου Νεάπολης-Συκεών και Δήμου Θερμαϊκού, εκατοντάδες σακούλες γεμάτες είδη πρώτης ανάγκης οι οποίες γέμισαν σχεδόν 2 τριαξονικά φορτηγά οχήματα και ξεκίνησαν τον δρόμο προς την Ειδομένη. Tα 2 τριαξονικά φορτηγά συγκέντρωσαν 100 τόνους ρούχα, φάρμακα, τρόφιμα, ενώ 22.000 άνθρωποι πέρασαν από το λιμάνι στη διάρκεια της ημέρας.

Από το δικό τους χέρι πέρασε το χέρι των παιδιών τους που ίσως είναι η αμέσως δεύτερη αποδοτικότερη κίνηση μετά την πρακτική συνεισφορά πραγμάτων.

Από την πλατεία Ερυθρού Σταυρού πέρασαν δεκάδες μικρά παιδιά που ήξεραν γιατί βρίσκονταν εκεί και αυτό ίσως είναι ένα από τα πιο ελπιδοφόρα μηνύματα για την κοινωνία την ίδια, συνοδεύοντας την ελπίδα που δίνει έτσι και αλλιώς το γεγονός της ύπαρξής τους.

Στο δυνατό στίγμα της ημέρας συνέβαλε αναμφίβολα η απίστευτη ενέργεια, αμείωτη παρά την κούραση, των δεκάδων εθελοντών οι οποίοι με ευγένεια εξυπηρετούσαν και κατεύθυναν καθ’ όλη την διάρκεια της εκδήλωσης τον κόσμο που κατέφθανε, ενώ το πάθος των καλλιτεχνών που εναλλάσσονταν στις δύο σκηνές της συναυλίας, συνοδευόμενο με συμβολικές μουσικές και λέξεις ακόμα συμβολικότερες, συνέβαλαν στην εικόνα μίας κοινωνίας που θα έκανε περήφανο και τον πιο δύσπιστο πολίτη αυτής της πόλης.

Άλλωστε όπως δήλωσε και η Σταυρούλα Γάτσου ως υπεύθυνη επικοινωνίας της Άρσις «όλο αυτό ξεκίνησε από τους μουσικούς, είναι η ενέργειά τους που έδωσε την πρωτοβουλία για την συναυλία και αντί εισιτηρίου προσφέρονται είδη πρώτης ανάγκης» σχολιάζοντας παράλληλα την ‘’ιδιαίτερη ευαισθησία της Θεσσαλονίκης στο θέμα των προσφύγων, ως προσφυγομάνα, και αυτό το αντιλαμβανόμαστε μιλώντας με τον κόσμο που φέρνει συνεχώς πράγματα μεγαλώνοντας την ανταπόκριση. Είναι η Μαρία, είναι ο Γιώργος, είναι ο Σάκης, είναι η Καίτη, είναι ο Κριστιάν και ο Αλί. Είναι όλοι’’.

Για μοναδική ευκαιρία συμμετοχής σε μία εμπειρία έκανε λόγο η Μαρία Στεργιάδου από τον Δήμο Θερμαϊκού ξεκαθαρίζοντας πως ‘’Είναι μία πολύ σημαντική εκδήλωση, η οποία στηρίζεται μόνο σε εθελοντές και τα χρήματα δεν έχουν λόγο σήμερα’’ συμπληρώνοντας για την συμβολικότητα του χώρου πως ‘’το λιμάνι της Θεσσαλονίκης έχει ιδιαίτερα συμβολικό χαρακτήρα για την πόλη, με την εκδήλωση να απευθύνεται στους Θεσσαλονικείς που γνωρίζουν πολύ καλά το θέμα της προσφυγιάς καθώς οι περισσότεροι κατάγονται από προσφυγικές οικογένειες’’, ενώ ο Δημήτρης Ζερβουδάκης παρατήρησε πως ‘’ο κόσμος έρχεται και αφήνει ευλαβικά ό,τι έχει’’.

Την συναυλία χαιρέτησε εκπρόσωπος του Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ τονίζοντας πως ‘’Οι μετανάστες είναι αδέρφια μας’’, η Ζωή Παπαδοπούλου από την ομάδα Εθελοντών Κιλκίς ευχαριστώντας θερμά για την ανταπόκριση του κόσμου σημειώνοντας πως ‘’Δεν είναι τίποτα λιγότερο αυτό που γίνεται πέραν βοηθείας από άνθρωπο σε άνθρωπο’’.

Η πόλη έδειξε ότι έχει μία ζωτικής σημασίας ανάγκη να νιώθει χρήσιμη και αυτό το φανέρωσε με το μη αναμενόμενο και αντιφατικό «ευχαριστώ» προς τους πρόσφυγες «γιατί μας δίνουν την δυνατότητα να κάνουμε κάτι» . Αν υπήρχε ένα κοινό κουπλέ παράλληλα με τους στίχους του μεγάλου αριθμού καλλιτεχνών που πλαισίωσαν την συναυλία, θα ήταν σίγουρα αυτό.

Διαβάστε πως οργανώθηκε όλο αυτό εδώ