SOS Τροχαία Εγκλήματα: Δεν πρόκανε το νέο θεσμικό πλαίσιο ο εντεκάχρονος Λεωνίδας

Ανακοίνωση για το πρόσφατο θανατηφόρο τροχαίο στην Ελλάδα με θύμα έναν 11χρονο οδηγό ηλεκτρικού πατινιού, εξέδωσε ο σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα.

Το τραγικό περιστατικό σημειώθηκε στη Χερσόνησο της Κρήτης, όταν το μικρό αγόρι που οδηγούσε ηλεκτρικό πατίνι παρασύρθηκε από ΙΧ και μεταφέρθηκε με  σοβαρές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, θλάσεις στον πνεύμονα και την καρδιά στο νοσοκομείο όπου τρεις μέρες μετά άφησε την τελευταία του πνοή μέσα στο χειρουργείο.

Αναλυτικά η ανακοίνωση του συλλόγου SOS Τροχαία Εγκλήματα:

Ο θάνατος του Λεωνίδα (και όχι μόνο) αποτελεί απάντηση στη δημιουργία ενός «άτυπου» πλαισίου που επέτρεψε να κατακλυστεί η χώρα από ηλεκτρικά πατίνια και να δημιουργηθεί ένα «επιχειρηματικό λόμπι» εισαγωγέων, πωλητών και αυτών που νοικιάζουν πατίνια που μαζί με τους διαρκώς αυξανόμενους χρήστες θα αποτελέσει τον καθοριστικό παράγοντα στις όποιες ρυθμίσεις θα γίνουν (αν και όποτε από το ΥΜΕ).

Παρά τις προσπάθειες των γιατρών το θύμα πέθανε 34 ημέρες μετά το συμβάν στο νοσοκομείο Χίου. Σύμφωνα με τα πρότυπα του «Ευρωπαικού τρόπου ζωής (και θανάτου)» ο 23χρονος δεν καταγράφηκε σαν θύμα τροχαίου γιατί είχε το θράσος –και την υποστήριξη των γιατρών – και επέζησε 34 ημέρες μετά το συμβάν, τέσσερις μέρες παραπάνω απ ότι ο κώδικας δεοντολογίας (savoir vivre) επιβάλει για να καταγραφεί κάποιος σαν θύμα τροχαίου… (Σχετική επιβεβαίωση: Τρία θανατηφόρα ατυχήματα με ηλεκτρικά πατίνια μέσα στο 2019 στην Ευρώπη: στο Παρίσι, τις Βρυξέλλες, και στο Χέλσινγκμποργκ, η Χίος ΔΕΝ υπάρχει. ΕΔΩ) 

Στις 4 Οκτωβρίου 2019, ο αρμόδιος υφυπουργός ΥΜΕ, Γ. Κεφαλογιάννης απαντώντας σε σχετική ερώτηση του βουλευτή Β. Κεγκέρογλου για το θέμα του θεσμικού πλαισίου για την κυκλοφορία των ηλεκτρικών πατινιών διαβεβαίωνε την Βουλή: «Εντός 4 μηνών θα κατατεθεί το νομοθετικό πλαίσιο που θα προβλέπει όλο το κανονιστικό πλαίσιο για την αγορά, την ασφάλεια και τη χρήση στις πόλεις, όλων των μικροοχημάτων όπως τα πατίνια ή τα skate rollers…. Παράλληλα έκανε γνωστό ότι μέχρι την οριστική λύση του προβλήματος θα ανακοινωθεί η εφαρμογή προσωρινών μέτρων για την ελεύθερη διακίνησή τους μέσα στις πόλεις». (ΕΔΩ) «Το υπουργείο μας έχει αναλάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι η χώρα μας σε αυτό το θέμα είναι όχι ένα, αλλά δύο βήματα μπροστά απο τις υπόλοιπες ευρωπαικές χώρες» ανέφερε στη δευτερολογία του ο υφυπουργός.

Πέρασε ήδη, όχι το τετράμηνο αλλά ένας χρόνος από την διαβεβαίωση του υφυπουργού και κανένα νομοθετικό πλαίσιο δεν υφίσταται ούτε έχει κατατεθεί προς συζήτηση. Παράλληλα κανένα «προσωρινό μέτρο» δεν ίσχυσε.

Στο μεταξύ όλες οι πόλεις έχουν κατακλυστεί από πατίνια που οδηγεί ο οποιοσδήποτε οπουδήποτε, τα μαγαζιά για την πώληση τους είναι αναρίθμητα, ενώ ανθεί και ο επιχειρηματικός κλάδος των ενοικιάσεων ηλεκτρικών πατινιών.

Όλα αυτό το διάστημα τα «ατυχήματα» με ηλεκτρικά πατίνια αυξάνονται διαρκώς με αξιοσημείωτο τα πολλά θύματα μικρής ηλικίας. (Ενδεικτικά: Κομοτηνή: Ανήλικος με ηλεκτρικό πατίνι χτύπησε 7χρονο παιδί, Βόλος: Παρέσυρε 3χρονο αγοράκι με πατίνι και εξαφανίστηκε, Ηράκλειο: Ηλεκτρικό πατίνι συγκρούστηκε με αυτοκίνητο με αποτέλεσμα να τραυματιστεί το παιδί)  

Φτάσαμε έτσι στις 22 Σεπτεμβρίου 2020, μέρα μεσημέρι, που αλλού, στη Χερσόνησο Κρήτης, μητρόπολη μέχρι χθες της γουρούνας, όπου ο 11χρονος Λεωνίδας Abazi,  οδηγώντας ηλεκτρικό πατίνι το οποίο είχε ενοικιάσει με αντίτιμο 5 ευρώ, όπως δήλωσε η μητέρα του, επιστρέφοντας από τη βόλτα του για να παραδώσει το πατίνι χτυπήθηκε από ΙΧ. Μεταφέρθηκε με σοβαρές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, θλάσεις στον πνεύμονα και την καρδιά στο νοσοκομείο όπου τρεις μέρες μετά άφησε την τελευταία του πνοή μέσα στο χειρουργείο.

Ο θάνατος ενός 11χρονου στο δρόμο δεν προσφέρεται βέβαια για δηλώσεις από το ΥΜΕ. Ο θάνατος δεν αποτελεί ερώτηση. Αποτελεί απάντηση και απάντηση στην απάντηση δεν υπάρχει στην κοινοβουλευτική διαδικασία.

Ο θάνατος του Λεωνίδα (και όχι μόνο) αποτελεί απάντηση στη δημιουργία ενός «άτυπου»  πλαισίου που επέτρεψε να κατακλυστεί η χώρα από ηλεκτρικά πατίνια και να δημιουργηθεί ένα «επιχειρηματικό λόμπι» εισαγωγέων, πωλητών και αυτών που νοικιάζουν πατίνια που μαζί με τους διαρκώς αυξανόμενους χρήστες θα αποτελέσει τον καθοριστικό παράγοντα στις όποιες ρυθμίσεις θα γίνουν (αν και όποτε από το ΥΜΕ). Είναι γνωστό σε όλους πως τα ηλεκτρικά πατίνια μπήκαν στην κυκλοφορία αρχές του 2019 με προσωρινή άδεια του Δήμου Αθηναίων, ο οποίος, όπως και οποιοσδήποτε Δήμος δεν έχει κανένα δικαίωμα να επιτρέπει σε οποιοδήποτε μέσο να μπει στην κυκλοφορία (θα απαντήσουν βέβαια πως δεν έδωσαν άδεια γι αυτό… απλά αυτό συνέβη…). ΕΔΩ

Έχουμε επαναλάβει πολλές φορές πως στο δίκτυο κυκλοφορίας επιτρέπεται τελικά να κάνεις ότι γουστάρεις και να μην υφίστασαι ουσιαστικά καμία συνέπεια. Την έχουμε ξαναδεί την ιστορία, με τις περίφημες γουρούνες και το πώς τελικά το κράτος αφήνει να διαμορφωθεί μια τέτοια πραγματικότητα όπου η αντιμετώπιση της ασυδοσίας και της επικινδυνότητας στο οδικό δίκτυο να θεωρείται πλήγμα στην τοπική «επιχειρηματικότητα».  Ο Δήμος Χερσονήσου, με την προηγούμενη δημοτική αρχή, ήταν ο μόνος Δήμος στην Ελλάδα που επεδίωξε συστηματικά των δραστικό περιορισμό και του αριθμού και των δυνατοτήτων πρόσβασης στο δίκτυο της κυκλοφορίας αυτών των οχημάτων. Δυστυχώς οι περίπλοκες ρυθμίσεις από την προηγούμενη ηγεσία του ΥΜΕ βρήκαν την συνέχεια στην πλήρη κατάργηση τους από τη σημερινή ηγεσία με αποτέλεσμα και σήμερα σ ολόκληρο το οδικό δίκτυο, του ΒΟΑΚ μη εξαιρουμένου να συναντάς τουρίστες, χωρίς κράνος, με σαγιονάρα και με μαγιό να οδηγούν αυτά τα ιδιαίτερης επικινδυνότητας οχήματα. (Μια βόλτα στο διαδίκτυο θα επιβεβαιώσει τον αρκετά μεγάλο αριθμό τροχαίων συμβάντων με τέτοια οχήματα και φέτος). ΕΔΩ 

Στη χώρα μας, αυτοί που θεωρούν «επιχειρηματικότητα» το να νοικιάζεις ηλεκτρικά πατίνια σε εντεκάχρονα παιδιά (το γεγονός οτι δεν υπάρχει πλαίσιο με ποιά λογική το καθιστά νόμιμο;)  είναι φυσιολογικό να βλέπουν με τα ίδια γυαλιά οτι συμβαίνει στο δρόμο και στην κοινωνία.

Αναρωτιέται κανείς, αυτοί που γράφουν για την «ανευθυνότητα» ενός 11χρονου να νοικιάσει ένα πατίνι δεν υπήρξαν οι ίδιοι ποτέ παιδιά; Δεν έπαιξαν ποτέ τους; Μόνον απουσιολόγοι υπήρξαν στη παιδική τους ηλικία;

Και, ποιός είναι τελικά ό ρόλος της πολιτείας (ο Δήμος δεν εξαιρείται); Δεν έχει την υποχρέωση να διαφυλάσσει την ζωή των πολιτών;

Αλλά είναι τα παιδιά πολίτες στη χώρα μας; Πόσα παιδιά σκοτώθηκαν ή έμειναν ανάπηρα και φέτος στο οδικό δίκτυο της χώρας; Ο Λεωνίδας δυστυχώς ήταν ακόμα ένα απ αυτά. Ένα παιδί, 11 χρονών, που …βιαζόταν και δεν περίμενε την ολοκλήρωση του θεσμικού πλαισίου.

Ο SOS Τροχαία Εγκλήματα καλεί όλες τις συλλογικότητες, ιδιαίτερα της Κρήτης, που αγωνίζονται για την οδική ασφάλεια, για τα δικαιώματα των παιδιών, για τη ζωή, για μια ζωή χωρίς διακρίσεις να σταθούν  αλληλέγγυοι στην οικογένεια του Λεωνίδα και να παλέψουν για να λάμψει η αλήθεια σ ότι αφορά αυτή την τραγική υπόθεση.

Όταν την ώρα της κηδείας του παιδιού τοπικά ΜΜΕ έκαναν αναρτήσεις του τύπου «πληροφορίες αναφέρουν ότι ο 11χρονος αντιμετώπιζε προβλήματα στο οικογενειακό του περιβάλλον, μη έχοντας την στήριξη και την φροντίδα που θα έπρεπε για την ηλικία του» καθένας μπορεί να καταλάβει  πως η υπόθεση μόνο απλή και εύκολη δεν θα είναι.

Τόχουμε βιώσει εκατοντάδες φορές: την ώρα που τα θύματα θρηνούν οι θύτες να μεθοδεύουν την υπεράσπιση τους αλλοιώνοντας, εξαφανίζοντας η κατασκευάζοντας «στοιχεία».

Ο Λεωνίδας δεν θα μείνει μόνος!

30/9/2020