Θεοχάρης για αρχαία Βενιζέλου: Eπιστρέφουν ως δαίμονες μίας εγκληματικής πράξης
Η ανάρτηση του αντιπροέδρου του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, λέει μεταξύ άλλων πως "Δεν είναι αρχαία πλέον, έχουν κατακρεουργηθεί"
Τις αρχαιότητες του μετρό Θεσσαλονίκης και την επιστροφή τους, σχολιάζει με ανάρτηση του ο Γιάννης Θεοχάρης, αντιπρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, γράφοντας μεταξύ αλλων πως “Δεν είναι αρχαία πλέον, έχουν κατακρεουργηθεί”
Παρακάτω ολόκληρη η ανάρτηση:
“Μετρό Θεσσαλονίκης: Τα αρχαία της Βενιζέλου επιστρέφουν στη θέση τους”. Παραλλαγές στο ίδιο έργο.
Η επικοινωνιακή διαχείριση των διαλύσεων και επανατοποθετήσεων αποκρύπτει πολλά. Κυρίως αποκρύπτει την ουσία, αυτή που ως αρχαιολόγους μας αφορά. O κινηματογράφος υπήρξε σημαντικός βοηθός στην κατανόηση του αρχαιολογικού σκηνικού που επιχειρείται να στηθεί στη Θεσσαλονίκη. Kαι σε αυτήν την πράξη μάς βοηθά στην αποσαφήνιση των προθέσεων και του αποτελέσματος.
Στην “Επιστροφή” (“The Revenant”) του Ινιαρίτου ο πρωταγωνιστής επιστρέφει από τον κόσμο του θανάτου. Μέσα από αυτήν την αναγέννηση εμφανίζεται ως στοιχειό, ως δαίμονας, καθώς δεν μπορεί να είναι ποτέ αυτός που ήταν μετά από τέτοια αναμέτρηση. Και στην περίπτωση των αρχαίων της Βενιζέλου, όσο και εκείνων της Αγίας Σοφίας, που εν τέλει κάποτε πρέπει να ομολογηθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ ως το άλλο ζύγι της καταστροφής, οι “αρχαιότητες” που επανατοποθετούνται είναι στοιχειά του αρχικού τους εαυτού. Δεν είναι αρχαία πλέον, έχουν κατακρεουργηθεί.
Και πάλι στην “Επιστροφή” βλέπουμε μία άλλη διάσταση αυτής της λαθραίας και ψευδο-επιστημονικής αρχαιολογικής πράξης: στο όνειρο του Ντι Κάπριο ο Ινιαρίτου επέλεξε να κατασκευάσει ένα σκηνικό: ο πρωταγωνιστής βρίσκεται μέσα σε μία ερειπωμένη εκκλησία με μεσαιωνικές τοιχογραφίες. Πρόκειται για μία σύνθεση αυθαίρετη, όχι ιστορικά ακριβή, καθώς βυζαντινές τοιχογραφίες (κάποιες από την Decani του 14ου) συνδυάζονται με πίνακες που εικονίζουν τα βασανιστήρια των Ινδιάνων από τους κονκισταδόρες και άλλες παραστάσεις παρμένες από τη δυτικοευρωπαϊκή ζωγραφική, όπως η Σταύρωση στην αψίδα.
Οι αρχαιότητες του Μετρό της θεσσαλονίκης δεν επιστρέφουν ως τέτοιες, αλλά ως δαίμονες μίας εγκληματικής πράξης.
