Θεσσαλονίκη: Συγκέντρωση και πορεία για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών

Στο πλαίσιο της σημερινής Διεθνούς Ημέρας.

Μυρτώ Τούλα
θεσσαλονίκη-συγκέντρωση-και-πορεία-γ-848312
Μυρτώ Τούλα

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας πραγματοποιήθηκε μετά τις 6.30 μμ στο άγαλμα Βενιζέλου στο πλαίσιο της Διεθνούς Ημέρας για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών.

Οι διαδηλωτές με πανό και πλακάτ στα χέρια στέλνουν ένα ηχηρό μήνυμα κατά της έμφυλης βίας και της φυλετικής ανισότητας, τιμώντας τις 13 γυναίκες που δολοφονήθηκαν από τους συντρόφους τους.

Λίγο μετά τις 7.30μμ ξεκίνησε και η πορεία με τη συμμετοχή φεμινιστικών συλλογικοτήτων όπως η “Συνέλευση Γυναικών 8 Μάρτη”, με συνθήματα κατά της φυλετικής ανισότητας. Η πορεία κινήθηκε ανατολικά προς την Καμάρα και στη συνέχεια σε κεντρικούς δρόμους της πόλης.

Η σημερινή κινητοποίηση περνά και ριζώνει βαθιά μέσα στην κοινωνία τον όρο της γυναικοκτονίας.

Σε ανακοίνωση της η συλλογικότητα “Συνέλευση Γυναικών 8 Μάρτη” τονίζει πως “η φετινή 25η Νοέμβρη, παγκόσμια ημέρα εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών, μας βρίσκει να μετράμε ήδη 13 γυναικοκτονίες (σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία) μόνο μέσα στο 2021.

Μας βρίσκει σε μία περίοδο που η πανδημία, οι καραντίνες, η απώλεια εργασίας και η δραματική μείωση εισοδήματος λειτούργησαν καταλυτικά στην αύξηση των περιστατικών βίας κατά των γυναικών. Παράλληλα όμως, μας βρίσκει και σε μία περίοδο που περισσότερες γυναίκες βρίσκουν το θάρρος να μιλήσουν και που όλο περισσότερες/οι/α λένε «ως εδώ» με την έμφυλη βία και τις γυναικοκτονίες.

Η έμφυλη βία έχει βγει από το κουτί της «ιδιωτικής υπόθεσης» και αντιμετωπίζεται πλέον από μεγάλα στρώματα της κοινωνίας σαν αυτό που είναι: ένα κοινωνικό φαινόμενο που προϋπήρχε της πανδημίας και έχει τις ρίζες του στις σεξιστικές αντιλήψεις και την πατριαρχία, που το σύστημα αναπαράγει για να επιβιώνει. Σε αυτό το πλαίσιο έχει αποκαλυφτεί η στάση της αστυνομίας, που στην πραγματικότητα αδιαφορεί για τα θύματα έμφυλης βίας, αφού όταν καλείται να επέμβει είτε δεν εμφανίζεται ποτέ, είτε εμφανίζεται πολύ αργά. Η αδιαφορία αυτή είναι προέκταση της κρατικής αδιαφορίας, με τις ελάχιστες δομές στήριξης των θυμάτων βίας, τα μεγάλα λόγια και τις λίγες πράξεις.

Παράλληλα, ζούμε σε μια περίοδο όπου καταπατώνται συνεχώς τα εργατικά δικαιώματα, πράγμα που επηρεάζει άμεσα και τις εργάτριες, εγκλωβίζοντας τες σε ένα σύστημα διπλής καταπίεσης και βίας. Ζούμε σε μία περίοδο που οι διαρκώς αυξανόμενες φωνές των κουηρ και τρανς γυναικών τις εκθέτει σε κίνδυνο ακόμα και για τη σωματική τους ακεραιότητα, και τις σπρώχνει ξανά στην αορατότητα. Ακόμα πιο έντονο εγκλωβισμό και βία βιώνουν οι προσφύγισσες, οι οποίες βρίσκονται σε καθεστώς αιχμαλωσίας στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ενώ γνωστές ήταν και είναι οι τακτικές της επαναπροώθησης, οι οποίες θέτουν σε κίνδυνο την ζωή πολλών μεταναστριών/ων. Και φυσικά, καμία αναφορά στο δημόσιο λόγο για τις σεξεργάτριες, τις συνθήκες εργασίας τους και την μηδενική τους ορατότητα στην κοινωνία .

Η 25η Νοέμβρη, όπως και κάθε μέρα, πρέπει να γίνει ημέρα αγώνα ενάντια στον σεξισμό και την πατριαρχία, για έναν κόσμο χωρίς ανισότητες και διακρίσεις, όπου καμία άλλη γυναίκα (ντόπια, μετανάστρια/προσφύγισσα, κουήρ ή τρανς) δε θα πέσει θύμα βίας, καμία άλλη γυναίκα δε θα δολοφονηθεί. Είμαστε δίπλα στις αδελφές μας! Είμαστε εδώ και είμαστε μαζί. Καμία άλλη γυναικοκτονία! Καμία λιγότερη!”

Ένα κομμάτι της πορείας αποτελούμενο απο άτομα του αναρχικού χώρους αποσπάστηκε απο το κεντρικό μπλοκ και μέσω της Ερμού κινήθηκε προς Α.Τ. που βρίσκεται επο της Αριστοτέλους όπου πραγματοποίησε ολιγόλεπτη στάση φωνάζοντας συνθήματα κατά της πατριαρχίας και της κρατικής εξουσίας.

Δείτε επίσης:

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα