Βασιλάκης – Aegean: Μέσα σε ένα μήνα βρεθήκαμε από το ρετιρέ στο υπόγειο

Μεγάλο πλήγμα φαίνεται πως υπέστη η ελληνική αεροπορική εταιρεία Aegean εξαιτίας του κοροναϊού.

Ο πρόεδρος της εταιρείας και μέλος του Δ.Σ. της Endeavor Greece, Ευτύχης Βασιλάκης, βρέθηκε χθες το απόγευμα στον ψηφιακό επιχειρηματικό πάνελ της Endeavor Greece με θέμα “Διοίκηση επιχειρήσεων σε ταραγμένους καιρούς”, και μίλησε για το πως έζησε την όλη εμπειρία.

Ο ίδιος παραδέχτηκε ότι κατάφεραν να αντιμετωπίσουν το υγειονομικό θέμα, ωστόσο δεν εκτίμησαν σωστά το οικονομικό μέγεθος του προβλήματος.

“Δεν θα ντραπώ να πω ότι έκανα λάθος τόσο εγώ όσο και Διευθύνων Σύμβουλος μας, καταλάβαμε ότι έχουμε να κάνουμε με ένα σοβαρό πρόβλημα αλλά δεν καταλάβαμε το βάθος και την διάρκεια του. Λάθος όχι σε θέματα υγείας, όπου πήραμε όλα τα σωστά μέτρα και τελικά είχαμε μόνο ένα κρούσμα στα πληρώματα μας, και αυτό χωρίς συμπτώματα, αλλά λάθος σε αφορά τις εκτιμήσεις της ταχύτητας επανάκαμψης. Νομίζαμε αρχικά για ένα μήνα, μετά για δύο μήνες και τώρα δυστυχώς μιλάμε για τουλάχιστον έξι. Παράλληλα είχαμε και την λανθασμένη εντύπωση ότι τα ταμειακά μας αποθέματα είναι τόσα πολλά που δεν θα μπορέσουμε να έχουμε οικονομικό πρόβλημα σε το χρονικό διάστημα που το είχαμε προσδιορίσει”, είπε για τα λάθη που έγιναν.

Αναφορικά με τους εργαζομένους, σημείωσε ότι είναι μονόδρομος η μείωση του προσωπικού αλλά και ότι δεν υπάρχει και δεν θα υπάρξει για αρκετό μεγάλο διάστημα ικανοποιητικό πτητικό έργο.

“Από τις 25 Φεβρουαρίου που είχαμε το outbreak στην Ιταλία ήμασταν σε κατάσταση συναγερμού καθώς αρχίσαμε να ψαχνόμαστε μαζί με τον ΕΟΔΥ για τυχόν κρούσματα στα αεροπλάνα, να κατεβαίνουν πληρώματα σε καραντίνα, γιατί ενδεχομένως ήταν μέσα σε αεροπλάνα τα οποία είχαν επιβάτες που πιθανόν να ήταν φορείς του ιού, να αλλάζουμε διαδικασίες για τον καθαρισμό και να αλλάζουμε διαδικασίες για το service. Πριν ακόμη η Ελλάδα φθάσει στο γρήγορο lockdown, εμείς ήδη είχαμε επηρεαστεί λειτουργικά και σε επίπεδο ρίσκου για την υγεία του προσωπικού μας και των επιβατών μας και μέσα σε αυτό το πλαίσιο αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε ότι θα υπάρχει ένα πιο έντονο οικονομικό πρόβλημα¨, είπε χαρακτηριστικά ο Ευτύχης Βασιλακάκης.

“Ο πρώτος μήνας, από τα τέλη Φεβρουαρίου έως τα τέλη Μαρτίου, πέρασε από μία διαδικασία ισορροπίας μεταξύ της προσπάθειας να λειτουργήσουμε με ασφάλεια χωρίς να προλάβουμε να συνειδητοποιήσουμε καλά καλά το επερχόμενο οικονομικό κόστος. (…) Υπό κανονικές συνθήκες επιχειρηματικά εξετάζουμε αν θα πάμε 20% αριστερά ή 20% δεξιά και ξαφνικά σε έναν μήνα πήγαμε από το ρετιρέ στο υπόγειο. Σήμερα η εταιρεία μπορεί να λειτουργεί, αλλά ουσιαστικά είναι σαν να έχει κλείσει καθώς έχουμε το 0,05% των εσόδων μας ανά ημέρα”, είπε μεταξύ άλλων.

“Μπορεί οι άλλες επιχειρήσεις να μπαίνουν στην φάση “επιστροφή στην κανονικότητα” όμως αυτό δεν ισχύει για εμάς. Εμείς γνωρίζουμε ότι για να βρεθούμε σαν κλάδος στα επίπεδα που βρισκόμασταν πριν την υγειονομική κρίση θα περάσουν 2 – 3 χρόνια άρα δυστυχώς είναι μονόδρομος η μείωση του κόσμου που απασχολούμε. Η άμεση δυσκολία που θα έχουμε είναι η επιλογή, ο τρόπος και ο χρόνος που θα πρέπει να γίνει αυτή η ενέργεια. Όταν δεν έχεις παραγωγή για κάποιους μήνες και δεν έχεις και εικόνα πόσο θα κρατήσει, μπορεί να ακούγετε σκληρό, αλλά δεν έχεις επιλογές”.

“Ελπίζουμε να υπάρξει ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα υποστήριξης από το κράτος που να μπορέσει να μας βοηθήσει και εμάς που είμαστε τόσο πολύ πληττόμενοι να διατηρήσουμε περισσότερο κόσμο ή να τους δίνουμε κάτι περισσότερο από αυτό που μπορούμε”.

“Αυτό που κάνουμε αυτή την στιγμή είναι ότι δουλεύουμε για να επεκτείνουμε το διάστημα στο οποίο μπορούμε να συνεχίσουμε να λειτουργούμε χωρίς να έχουμε ουσιαστική ζήτηση. Για εμάς είναι ένας επαναπροσδιορισμός των πάντων με όσο το δυνατόν καλύτερη διαχείριση και επιλογή απέναντι στο να μην προδώσεις πράγματα τα οποία θα σου κοστίσουν στο μέλλον καταλυτικά. Να μην προδώσεις τις σχέσεις σου με τους εργαζόμενους, να μην προδώσεις ιδιαίτερα τις σχέσεις σου με τους πελάτες, να μην προδώσεις ασύμμετρα τις σχέσεις σου με τους προμηθευτές”.

“Σήμερα όμως η καταστροφή έχει πάρα πολύ μεγάλο κόστος με αποτέλεσμα όλες οι αεροπορικές είτε να ζητούν είτε να δέχονται βοήθεια από τα κράτη. Υπάρχουν ευρωπαϊκοί κανόνες αλλά υπάρχουν και οι δυνατότητες που μπορεί να παράσχει ένα κράτος. Οι κανόνες μπορεί να είναι ίδιοι για όλους όχι όμως οι δυνατότητες. Για παράδειγμα διαφορετικές δυνατότητες έχουν τα κράτη μεταξύ τους για το πως θα επιδοτήσουν την ανεργία των εργαζομένων που θα μείνουν χωρίς δουλειά εξαιτίας της κρίσης είτε για το πως θα βοηθηθούν οι αεροπορικές του εκάστοτε κράτους. Η δυσκολία για την Ελλάδα στα πλαίσια των ευρωπαϊκών κανόνων είναι να συγκεράσει τις δικές της δυνατότητες και να μπορέσει ως κοινωνία και ως επιχειρήσεις να ανταγωνιστεί πολύ πιο εύρωστες ευρωπαϊκές χώρες. Και αυτό είναι κάτι πολύ δύσκολο”, σημείωσε τέλος.