Βίλα Πετρίδη: Αντιδράσεις και μία παραίτηση για την παραχώρηση της από το δήμο Θεσσαλονίκης

Η παραχώρηση της Βίλας Πετρίδη στο Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας, η οποία  ανακοινώθηκε αιφνιδιαστικά από το δήμαρχο Θεσσαλονίκης στις 25 Ιουνίου, προκάλεσε αντιδράσεις στις  δημοτικές παρατάξεις της αντιπολίτευσης.

Οδήγησε μάλιστα στην παραίτηση από την ΚΕΔΗΘ (Κοινωφελής Επιχείρηση Δήμου Θεσσαλονίκης) του επικεφαλής της παράταξης “Μένουμε Θεσσαλονίκη” Γιώργου Ρακκά.

Η Parallaxi Magazine είχε γράψει για την απόφαση του δημάρχου Θεσσαλονίκης:

Η παραίτηση του Γιώργου  Ρακκά γνωστοποιήθηκε με επιστολή που εστάλη προς την Πρόεδρο της Επιχείρησης, Ιωάννα Κοσμοπούλου, τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Δρόσο Τσαβλή, αλλά και στο Δήμαρχο Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνο Ζέρβα.

Αναλυτικά η επιστολή Ρακκά:

Με έκπληξη ενημερώθηκα από τον Τύπο, και τις ανακοινώσεις που ανάρτησε ο Δήμος Θεσσαλονίκης αλλά και η Πρόεδρος της ΚΕΔΗΘ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την παραχώρηση της Βίλας Πετρίδη στο Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας.

Η έκπληξη οφείλεται στο γεγονός ότι παρ όλο που είμαι μέλος του ΔΣ της Κοινοφελούς επιχείρησης, όπως και του Δημοτικού Συμβουλίου της πόλης, δεν υπήρξε καμία σχετική ενημέρωση για τις προθέσεις της Διοικήσεως. Κατά την πρόσφατη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, άκουσα κι εγώ τον Δήμαρχο Θεσσαλονίκης, Κωνσταντίνο Ζέρβα (Πέμπτη 02/07/20) να ισχυρίζεται ότι δεν μπορεί να ενημερώσει περαιτέρω το Σώμα για την παραχώρηση του εξαίρετου νεοκλασικού κτηρίου της Αναγεννήσεως, καθώς αυτό θα θέσει σε κίνδυνο την ίδια την διαδικασία που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Την επόμενη, ωστόσο, διέρρευσε στον τύπο, με τον Δήμαρχο να κάνει δηλώσεις σε αυτόν. Άραγε, η ανακοίνωσή του στον τύπο δεν θέτει σε κίνδυνο την διαδικασία παραχώρησης, ενώ στο ανώτατο εκλεγμένο σώμα του Δήμο Θεσσαλονίκης την θέτει; Όπως καταλαβαίνετε για το Μένουμε Θεσσαλονίκη, τίθεται σοβαρό ζήτημα δεοντολογίας με αυτήν την διαδικασία που ως Διοίκηση ακολουθήσατε, τόσο στο Δημοτικό Συμβούλιο όσο και στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΚΕΔΗΘ.

Προφανώς, οι διοικήσεις δεν συγκυβερνούν με την αντιπολίτευση για να δίνουν λογαριασμό στα μέλη της, αλλά υλοποιούν την δική τους στρατηγική. Ωστόσο, κατά την άποψή μας έχουν την υποχρέωση να εκθέτουν τις επιλογές τους στην βάσανο των ανώτατων οργάνων (Δημοτικό Συμβούλιο στην περίπτωση του Δημάρχου, Διοικητικό Συμβούλιο στην περίπτωση της ΚΕΔΗΘ), και να αναλάβουν την πολιτική ευθύνη της στήριξής τους.

Στην περίπτωσή μας, δυστυχώς, επιλέξατε τον ‘ασφαλή χώρο’ της μονοσήμαντης επικοινωνίας με τα ΜΜΕ, επιφυλάσσοντας ρόλο διακοσμητικό όχι μόνο για εμάς, της αντιπολίτευσης, αλλά και για τα ίδια τα όργανα. Αυτό, για το Μένουμε Θεσσαλονίκη συνιστά ένδειξη μιας νοοτροπίας διακυβέρνησης βοναπαρτιστικού τύπου, την οποία εμείς επιθυμούμε να καταπολεμήσουμε.

Δεύτερον και επί της ουσίας. Πανηγυρίζετε ως Διοίκηση για το ότι η Βίλα Πετρίδη βρήκε επί τέλους χρήση. Αφήνουμε προς το παρόν στην άκρη το ιστορικό αβελτηρίας που βαραίνει διαχρονικά τον Δήμο για την μη χρήση του ακινήτου, αν και ακόμα και ο πιο καλόπιστος θα μπορούσε να αναρωτηθεί πως περιμένουμε από τον Δήμο να κυβερνήσει ολόκληρη πόλη όταν δεν μπορεί να διαχειριστεί ένα νεοκλασικό.

Τι το καλό κομίζει το ελληνογερμανικό ίδρυμα νεολαίας στην τοπική κοινωνία αλλά και την χώρα μας; Το ελληνογερμανικό ίδρυμα ισχυρίζεται ότι ιδρύθηκε για να προωθήσει μέσα στην νεολαία τις αξίες της ανεκτικότητας, της πολυπολιτισμικότητας, της «ανοιχτής κοινωνίας», να προωθήσει μια ενιαία συνείδηση περί ομοσπονδιακής Ευρώπης, καθώς και να διευκολύνει την κινητικότητα των νέων μεταξύ Ελλάδος και Γερμανίας. Δεν υπάρχει ΜΚΟ, οργάνωση ή ίδρυμα που να δραστηριοποίειται στην Θεσσαλονίκη και να μην προπαγανδίζει τις ίδιες αξίες κάνοντας κυριολεκτικά πλύση εγκεφάλου στην νεολαία.

Τι σημαίνει επίσης «συμβάλουμε στην διαμόρφωση μιας συνείδησης στην νεολαία»; Είναι η συνείδησή της ένα άγραφο χαρτί που μπορεί κατά το δοκούν το κάθε ίδρυμα με τις επιχορηγήσεις του να διαμορφώνει; Ποιες πολιτικές σκοπιμότητες υπηρετεί ένα τέτοιο Ίδρυμα που ιδρύεται με κρατική πρωτοβουλία και ρητά έχει ως σκοπό του τη βελτίωση της εικόνας ενός κράτους στα μάτια των νεώτερων γενεών ενός άλλου; Ποια είναι η διαφορά της μεταξύ της ‘προώθησης μιας εικόνας συνεργασίας’ και της προπαγάνδας; Αυτές είναι πρακτικές που μετέρχεται το γερμανικό ηγεμονικό σχέδιο για την Ευρώπη.

Τέλος, υπάρχει και το ζήτημα της ‘απομύζησης εγκεφάλων’. Το Ίδρυμα ενισχύει την ‘κινητικότητα των νέων’, ωστόσο όλοι γνωρίζουν ότι η γερμανική νεολαία έρχεται στην Ελλάδα για τουρισμό, ενώ η ελληνική πηγαίνει στην Γερμανία για δουλειά. Το τελευταίο σημαίνει τεράστια απώλεια πόρων για την ελληνική οικονομία. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα που σχετίζεται με την πανδημία του κορωνοϊού. Περίπου 6.000 Έλληνες γιατροί απασχολούνται σήμερα στην Γερμανία ενώ η χώρα μας γυρεύει να θωρακιστεί απέναντι σε μια υγειονομική απειλή η οποία ήρθε για να μείνει, απ’ ό,τι δείχνει η δυσκολία ανακάλυψης κάποιου εμβολίου. Σύμφωνα με παλαιότερο δημοσίευμα της Καθημερινής (Απόστολος Λακασάς, 16/02/2013) το ελληνικό κράτος επενδύει 95.000€ για κάθε γιατρό που σπουδάζει στα δημόσια ιδρύματα της χώρας. Άρα με έναν πρόχειρο υπολογισμό, οι 6.000 γιατροί που έχουν φύγει για την Γερμανία ισοδυναμούν με απώλειες επενδύσεων σε ανθρώπινο κεφάλαιο για την χώρα μας της τάξεως των 570 εκ.€. Σε μια εποχή μάλιστα όπου η χώρα μας πασχίζει να ανασυγκροτήσει το Εθνικό Σύστημα Υγείας!

Επομένως, τι ακριβώς κάνουμε με τις επιλογές μας; Επιλέγουμε να στηρίξουμε μια πολιτική που αποδυναμώνει την χώρα μας και την τοπική κοινωνία, η οποία ειρήσθω εν παρόδω φιλοξενεί το μεγαλύτερο πανεπιστήμιο των Βαλκανίων και έχει γίνει στόχος απομύζησης εγκεφάλων;

Μήπως παίρνουμε κάποιο ουσιαστικό αντάλλαγμα γι’ αυτό, όπως η υποστήριξη του ελληνικού αιτήματος για τις γερμανικές αποζημιώσεις του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ή μια ξεκάθαρη και κατηγορηματική καταδίκη των τουρκικών απειλών πολέμου; Κάθε άλλο, μάλλον το αντίθετο συμβαίνει. Μέσα από αυτούς τους μηχανισμούς, οι νέες γενιές ‘εκπαιδεύονται’ στη λήθη των ελληνικών αιτημάτων (αυτά επί της ουσίας συμψηφίζονται με ‘πρότζεκτ’ καταγραφής μαρτυριών των επιζώντων από τα ελληνικά μαρτυρικά χωριά)· ενώ, η Γερμανία παραμένει στρατηγικός σύμμαχος της Τουρκίας και μάλλον αυτήν υποστηρίζει στο πλαίσιο της ελληνοτουρκικής διαμάχης.

Ανακεφαλαιώνοντας, λοιπόν, για όλους τους παραπάνω λόγους, αλλά κυρίως γιατί στο Μένουμε Θεσσαλονίκη πιστεύουμε ότι:

α. Η διαδικασία που ακολουθήσατε για την παραχώρηση της Βίλας Πετρίδη δεν ακολουθεί την πρέπουσα δημοκρατική δεοντολογία, περιγράφει έναν τρόπο διακυβέρνησης με τον οποίο διαφωνούμε, και μας αποδίδει εντελώς διακοσμητικό ρόλο μεταβάλλοντας την παρουσία μας σε άλλοθι πλουραλισμού.

β. Η δραστηριότητα του ελληνογερμανικού ιδρύματος Νεολαίας ωφελεί ετεροβαρώς την γερμανική πρωτοβουλία και όχι την Θεσσαλονίκη ή την Ελλάδα.

Αναγκάζομαι να παραιτηθώ σε ένδειξη διαμαρτυρίας από το Διοικητικό Συμβούλιο της ΚΕΔΗΘ.

Ούτως ή άλλως απ’ ό,τι φαίνεται η συνεργασία του Ιδρύματος με αυτήν θα είναι σε μόνιμη βάση για ζητήματα νεολαίας.

Με εκτίμηση, Γιώργος Ρακκάς Επικεφαλής της παράταξης Μένουμε Θεσσαλονίκη

Σήμερα η πρόεδρος της Κ.Ε.ΔΗ.Θ., Ιωάννα Κοσμοπούλου απαντά με δελτίο τύπου στην  επιστολή παραίτησης του Γιώργου Ρακκά.

Αναλυτικά η επιστολή της προέδρου της ΚΕΔΗΘ:

Όσον αφορά το τυπικό μέρος της υπόθεσης:

Το Νοέμβριο του 2019 εκπροσώπησα το Δήμαρχο σε μία συνάντηση με αποστολή από τον αδελφοποιημένο Δήμο Λειψίας, επικεφαλής της οποίας ήταν ο κ. Ulrich Hörning, Αντιδήμαρχος υπεύθυνος για θέματα Δημόσιας Διοίκησης. Στα πλαίσια συζήτησης για θέματα διακρατικών συνεργασιών και ανταλλαγών νέων, έγινε και αναφορά στο Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας. Η Λειψία, η οποία ήδη είχε επιλεγεί ως έδρα του γερμανικού τμήματος , στήριζε σθεναρά μία υποψηφιότητα της Θεσσαλονίκης. Μετέφερα την άποψη αυτή στο Δήμαρχο, ο οποίος είχε επίσης την ίδια θετική γνώμη και με ενημέρωσε για όλες τις έως τότε προσπάθειες. Τότε του δήλωσα ότι είμαι στη διάθεσή του να κάνουμε έναν τεκμηριωμένο φάκελο στήριξης της υποψηφιότητας της πόλης μας. Η συμβολή λοιπόν της ΚΕΔΗΘ είναι ότι παρείχε την τεχνική υποστήριξη στο Δήμαρχο για να τεκμηριώσει το «γιατί η Θεσσαλονίκη» και δεν υπάρχει καμία θεσμική ή οικονομική εμπλοκή της , ώστε να απαιτείται ανάλογη απόφαση.

Λυπάμαι που ο κ. Ρακκάς επέλεξε την οδό της διαμαρτυρίας και μάλιστα παραιτούμενος από ένα νομικό πρόσωπο, που ο ίδιος διαπίστωσε πόσο καθαρά και δημοκρατικά λειτουργεί.

Όσον αφορά την ουσία: Το Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας είναι ένας Οργανισμός, ο οποίος προέκυψε μετά από πολυετείς συναντήσεις και διαβουλεύσεις των δύο χωρών.

Συγκεκριμένα:

Στις 12/9/2014 στο Βερολίνο πραγματοποιήθηκε δήλωση πρόθεσης του Ομοσπονδιακού Υπουργείου Οικογένειας, Τρίτης Ηλικίας, Γυναικών και Νεολαίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων της Ελληνικής Δημοκρατίας σχετικά με τη σύσταση Ελληνογερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας και συνυπογράφηκε από την αρμόδια Γερμανίδα Υπουργό και τον Έλληνα Πρέσβη παρουσία του Ομοσπονδιακού Προέδρου Γκάουκ και του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια.

Στις 3-5/11/2014 πραγματοποιείται στο Bad Honnef το 1ο Ελληνογερμανικό Φόρουμ Νεολαίας.

Στις 5-8/3/2017 πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη το 2ο Ελληνογερμανικό Φόρουμ Νεολαίας.

Στις 26/7/2017 στο Βερολίνο συνυπογράφεται σύμβαση για τη συνεργασία στον τομέα της νεολαίας και την προετοιμασία για την ίδρυση του Ιδρύματος ανάμεσα στο Ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικογένειας, Τρίτης Ηλικίας, Γυναικών και Νεολαίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Στις 13/9/2018 η σύμβαση αυτή κυρώνεται από το Ελληνικό Κοινοβούλιο.

Στις 22-25/10/2018 πραγματοποιείται στην Κολωνία το 3ο Ελληνογερμανικό Φόρουμ Νεολαίας.

Στις 4/7/2019 υπογράφεται στο Βερολίνο η συμφωνία για τη δημιουργία της νομικής βάσης του Ελληνογερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας από την υφυπουργό Οικογένειας και την υφυπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας, καθώς και από το Γενικό Γραμματέα Νέας Γενιάς Παυσανία Παπαγεωργίου.

Σύμφωνα με αυτήν τη συμφωνία το Ίδρυμα θα είναι Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου (δηλαδή μια διακρατική δημόσια επιχείρηση ΙΔ), με Δ.Σ οριζόμενο από τα δύο αντίστοιχα Υπουργεία, θα έχει δύο γραφεία, ένα στην Ελλάδα και ένα στη Γερμανία (Λειψία) και ο προϋπολογισμός του θα καλύπτεται από τις δύο κυβερνήσεις (Ελλάδας και Γερμανίας) αποκλειστικά για θέματα νεολαίας.

Σε όλο αυτό το διάστημα περισσότερες από 20 ελληνικές πόλεις (ανάμεσά τους η Αθήνα, ο Πειραιάς, η Πάτρα, τα Ιωάννινα) διεκδικούν την έδρα του ελληνικού τμήματος του Ιδρύματος. Κι ενώ η υποψηφιότητα της Θεσσαλονίκης μοιάζει να αποδυναμώνεται, η ισχυρή θέληση του Δημάρχου φέρνει ξανά το θέμα στην επιφάνεια και σε συνάντηση που πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη στις 10/6/2020 με το Γενικό Γραμματέα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, Κατάρτισης και Δια Βίου Μάθησης κ. Γιώργο Βούτσινο παρουσιάζεται μια απόλυτα τεκμηριωμένη υποψηφιότητα.

Τα οφέλη που αποκομίζει η πόλη από την έλευση της έδρας του Ελληνογερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας σε αυτήν είναι πολλαπλά και σημαντικά, με ιδεολογικό και κοινωνικό πρόσημο :

-τόνωση του Ευρωπαϊκού χαρακτήρα της πόλης και ισχυροποίηση της θέσης της στην Ευρώπη, αλλά και διεθνώς

– δημιουργία νέων θέσεων εργασίας

– εξωσχολική και σχολική ανταλλαγή νέων – ανταλλαγή εθελοντών, ειδικότερα στους τομείς δράσης για τους νέους και τους νέους πρόσφυγες, – ανταλλαγή επαγγελματιών στον τομέα της υποστήριξης της νεολαίας – δράσεις για την εκμάθηση και την ενίσχυση της Νεοελληνικής Γλώσσας στη Γερμανία και της Γερμανικής Γλώσσας στην Ελλάδα – διεξαγωγή του Ελληνογερμανικού Φόρουμ Νεολαίας σε ετήσια βάση.

Και το σημαντικότερο:

Το Ίδρυμα θα συμβάλει στη διατήρηση της ιστορικής μνήμης με σεμινάρια που θα αναφέρονται στα γεγονότα της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα (1941-1945) και με ξεναγήσεις σε τόπους κοινής ιστορικής μνήμης της ίδιας περιόδου, όπως επίσης θα δώσει ευκαιρίες σε νέα παιδιά κοινωνικά και οικονομικά αποκλεισμένων ομάδων να συμμετέχουν σε συναντήσεις, workshops και επισκέψεις για να γνωρίσουν τη γερμανική κουλτούρα, που ούτε θα μπορούσαν να ονειρευτούν.

Και φυσικά είναι αυτονόητο ότι οι πόροι, οι οποίοι θα διατεθούν δεν είναι συγκρίσιμοι με αυτούς που διατίθενται από τις διάφορες ΜΚΟ για ανάλογες δράσεις.

Η πόλη ανοίγει τα φτερά της προς την Ευρώπη. Προς μια Ευρώπη, η οποία προσπαθεί να βαδίσει νέους δρόμους ενωμένη και ν’ αφήσει πίσω τις πληγές του παρελθόντος. Προχωρώ δεν σημαίνει ξεχνώ. Άλλωστε η Γερμανία πρώτη απ’ όλες τις χώρες της Ευρώπης παραδέχτηκε και αποκήρυξε το ναζιστικό παρελθόν της.

Τέλος, όσον αφορά την παραχώρηση της βίλας Πετρίδη, ουδόλως αυτή αποστερείται από τους πολίτες, γιατί, όπως δήλωσε ο Δήμαρχος, παράλληλα στο κτίριο θα μπορούν να φιλοξενηθούν πολιτιστικές και άλλου είδους εκδηλώσεις, καθώς αυτή η προοπτική είναι απόλυτα συμβατή με τη λειτουργία του Ιδρύματος.

Ελπίζω ότι απάντησα στις αιτιάσεις του κ. Ρακκά «τι στο καλό κομίζει το Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας στην τοπική κοινωνία, αλλά και στη χώρα μας».

Κάποιοι θέλουν να πάνε την πόλη μπροστά και να της δώσουν νέες ευκαιρίες, κάποιοι προτιμούν να την κρατούν αγκιστρωμένη σε ιδεοληψίες. Είναι στο χέρι του καθενός να αποφασίσει το αποτύπωμα που θέλει να αφήσει στην πόλη.

Ο Σαλονικιός Διονύσης Σαββόπουλος λέει:

«Η ζωή αλλάζει δίχως να κοιτάζει τη δική σου μελαγχολία κι έρχεται η στιγμή για ν’ αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θ’ αφήσεις.»

Δρ Ιωάννα Κοσμοπούλου

Δημοτική Σύμβουλος Θεσσαλονίκης

Πρόεδρος Κοινωφελούς Επιχείρησης Δήμου Θεσσαλονίκης