Εργαζόμενοι ενός κατώτερου θεού οι εργαζόμενοι στο δήμο Θεσσαλονίκης

Εκτεθειμένοι και ευάλωτοι έναντι των κινδύνων που εγκυμονούν στους χώρους εργασίας, είναι εκατοντάδες εργαζόμενοι του δήμου Θεσσαλονίκης, οι οποίοι εδώ και χρόνια εργάζονται σε δύσκολες και ανθυγιεινές συνθήκες. 

Χωρίς τα στοιχειώδη μέτρα ατομικής προστασίας (ΜΑΠ) που, βάσει του νόμου, θα έπρεπε να τους παρέχουν οι αρμόδιες υπηρεσίες του δήμου.

Περίπου 2000 εργαζόμενοι, που στελεχώνουν και απασχολούνται στις διάφορες υπηρεσίες συντήρησης και κατασκευών αλλά και στην πλέον ανθυγιεινή υπηρεσία καθαριότητας, αναγκάζονται να εργάζονται χωρίς γάντια προστασίας, αδιάβροχα, ειδικές μπότες, γιλέκα, μάσκες, κράνη, γυαλιά προστασίας, ειδικές φόρμες, ζώνες ασφάλειας κ.α. διότι ο δήμος αδυνατεί ή επιλέγει να μη τα χορηγεί, καθώς εδώ και δύο χρόνια δεν διενεργεί τον σχετικό διαγωνισμό.

Σε πολλές περιπτώσεις, όπου οι κίνδυνοι από μολυσματικές αρρώστιες και εργατικά ατυχήματα είναι αυξημένοι, όπως π.χ στην αποκομιδή των απορριμμάτων και στην καθαριότητα ή στα τεχνικά έργα, οι εργαζόμενοι για να προστατευτούν, υποχρεώνονται να βάλουν το χέρι στην τσέπη και να αγοράζουν οι ίδιοι τα απαραίτητα υλικά ατομικής προστασίας.

Μάλιστα πληροφορίες αναφέρουν, γεγονός που αποτελεί όνειδος για το δήμο Θεσσαλονίκης, τον δεύτερο μεγαλύτερο δήμο, ότι πολλές φορές οι εργαζόμενοι του δήμου Θεσσαλονίκης εργάζονται με ρούχα εργασίας, όπως αδιάβροχα, που δανείζονται από συναδέλφους τους από άλλους δήμους, που τους περισσεύουν. Δηλαδή συλλέγουν τα απορρίμματα του δήμου Θεσσαλονίκης και φορούν αδιάβροχα από το δήμο Καλαμαριάς ή Παύλου Μελά.

Στην προχθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβούλιου Θεσσαλονίκης, με πρόταση των δημοτικών συμβούλων της παράταξης «Λαϊκή Συσπείρωση», το θέμα της έλλειψης και προμήθειας των ΜΑΠ, τέθηκε προς συζήτηση εκτός ημερήσιας διάταξης, αλλά η πλειοψηφία που διοικεί τον δήμο Θεσσαλονίκης, αρνήθηκε να το συμπεριλάβει στα θέματα και να συζητήσει το πρόβλημα.

«Ήταν η τρίτη φορά που το θέσαμε και για μία ακόμη φορά η διοίκηση Ζέρβα αρνείται να συζητήσει και να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της προστασίας των εργαζομένων», τόνισε στην Parallaxi ο Σωτήρης Ζαργιανόπουλος, επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης.

«Κρύβονται και δεν θέλουν να ανοίξει το θέμα, διότι δεν τους παρέχουν τα απαραίτητα μέσα προστασίας αλλά ούτε καταβάλουν την αποζημίωση για τα μέσα που αγοράζουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, όπως ορίζει ο σχετικός νόμος. Η διοίκηση Ζέρβα εδώ και χρόνια δεν θέλει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα», τόνισε και ανάφερε ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να αντιδράσουν με κάθε τρόπο για ένα ζήτημα που αφορά την υγεία τους.

Ανάλογα και η Έλλη Χρυσίδου, δημοτική σύμβουλος της παράταξης «Θεσσαλονίκη Μαζί», τόνισε στην Parallaxi πως «η διοίκηση Γ.Μπουταρη το 2017,κάνοντας χρήση του νόμου, κατέβαλε στους εργαζόμενους αποζημιώσεις για τα ΜΑΠ, το ποσό των 800.000, και για χρωστούμενα προηγούμενων χρόνων. Η διοίκηση Ζερβα εδώ και 3 χρόνια δεν μπορεί να ολοκληρώσει τον διαγωνισμό για την αγορά των ΜΑΠ, αφήνοντας τους εργαζόμενους ακάλυπτους και εκτεθειμένους, ενώ δεν έχει καταβάλει και τα καθυστερούμενα των χρόνων από το 2017».

Αναφερόμενη στον διαγωνισμό για την προμήθεια των ΜΑΠ, τόνισε πως η καθυστέρηση των διαγωνισμών δεν μπορεί να λειτουργεί ως δικαιολογία για να μένουν απροστάτευτοι οι εργαζόμενοι. «Δυστυχώς η διοίκηση συνεχίζει να αδιαφορεί. Αν θέλουμε μια πόλη καθαρή, πρέπει να έχουμε τους εργαζόμενους ασφαλείς με όλα τα απαραίτητα μέσα ατομικής προστασίας» τονίζει.

Υπέρ της άμεσης χορήγησης των ΜΑΠ στους εργαζόμενους τάχθηκε και ο Μιχάλης Τρεμόπουλος, δημοτικός σύμβουλος της παράταξης «Οικολογία Αλληλεγγύη», επισημαίνοντας ότι ο δήμος έχει υποχρέωση να καταβάλει τις αποζημιώσεις των παρελθόντων ετών.

Ο διαγωνισμός και το χρονοδιάγραμμα

Από την πλευρά του ο δήμος Θεσσαλονίκης υποστηρίζει πως η ολοκλήρωση του διαγωνισμού για την προμήθεια των μέσων ατομική προστασίας των εργαζομένων, είναι μία σύνθετη και δαιδαλώδης διαδικασία και για αυτό καθυστερεί, αλλά επί της ουσίας προσπαθεί να κερδίσει χρόνο για να αιτιολογήσει το κενό.

Από το 2019 δεν έχει καταφέρει να προμηθευτεί τα μέσα προστασίας και προφανώς φέρει ευθύνες που οι εργαζόμενοι του δήμου εργάζονται εκτεθειμένοι σε μολυσματικές ασθένειες και εργασιακά ατυχήματα, χωρίς μέσα προστασίας.

Όπως τονίζει στην Parallaxi, o γραμματέας του Συλλόγου Εργαζομένων Δήμου Θεσσαλονίκης, Κώστας Φουντούκης, «ο ένας αντιδήμαρχος ρίχνει τις ευθύνες στον άλλο ενώ ο δήμαρχος δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Υπάρχει αδιαφορία κι ανευθυνότητα των διοικούντων τον δήμο. Κατά καιρούς μας παρέχουν κάποια μέσα αλλά αυτά είναι λίγα και ανεπαρκή.

Υπάρχει τρόπος αλλά δεν έχουν την πολιτική βούληση. Σε άλλους δήμους δεν υπάρχει πρόβλημα και στον μεγαλύτερο δήμο της Θεσσαλονίκης, στον κεντρικό δήμο, δεν μπορούμε να προμηθευτούμε τα απαραίτητα μέσα προστασίας».

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων στο Δήμο Θεσσαλονίκης, Κώστας Φούντας, σημειώνει ότι «είναι λυπηρό για αυτή την αυτονόητη για την ασφάλεια και υγεία των εργαζόμενων παροχή, να δαπανώνται ποσά από το υστέρημα συναδέλφων και να είμαστε αναγκασμένοι εφόσον δεν βλέπουμε καμία πρόοδο από τη διοίκηση να καταφύγουμε στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας και στα δικαστήρια».

Αναφέρει δε πως «ο μεγάλος διαγωνισμός βρίσκεται στο στάδιο της κατακύρωσης που σημαίνει ότι ολοκληρώνεται η διαδικασία αυτή και αυτή είναι μια ευχάριστη εξέλιξη, όμως παραμένει επιτακτικά ανοιχτό το ζήτημα της αποτίμησης σε χρήμα των ΜΑΠ που δεν έχουν δοθεί στα έτη που αναφέρεται ο Νόμος. Και σε αυτή την περίπτωση οι εργαζόμενοι ζητούμε ένα χρονοδιάγραμμα».

Επίσης αναφέρει ότι «ο δήμος Θεσσαλονίκης είναι υποχρεωμένος βάσει του το άρθρου 60 του Ν.4735/2020 να προχωρήσει στην αποτίμηση και αναγνώριση της υποχρέωσης να αποζημιώσει τους δικαιούχους εργαζόμενους σε χρήμα για τα έτη 2017 έως 2021, όπως έχουν ήδη πράξει άλλοι δήμοι»

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, ο εν λόγω διαγωνισμός αφορά την προμήθεια 35 ειδών και υλικών μέσων προστασίας εργαζομένων, ύψους περίπου 1,3 εκατομμύριου ευρώ. Επίσης οι αποζημιώσεις που διεκδικούν οι εργαζόμενοι αφορούν την περίοδο 2017 – 2021 και αναλογούν σε 200-300 ευρώ ετησίως, ανά εργαζόμενο.