2021: Τι να θυμηθώ, να μη ξεχάσω

Μια χρονιά με συνταρακτικά γεγονότα, πρόσωπα που βρέθηκαν στο επίκεντρο για καλούς και άσχημους λόγους, σπουδαίους ανθρώπους που έφυγαν από τη ζωή, φτάνει στο τέλος της.

Μπορεί (και) το 2021 να κύλησε στη σκιά της πανδημίας της covid-19 που βρίσκεται ακόμα εδώ, όμως κοιτάζοντας πίσω θα θυμηθούμε στιγμές και πρόσωπα που στιγμάτισαν τη χρονιά που φεύγει σε λίγες ημέρες.

Ελληνικό #metoo – Η καταγγελία της Μπεκατώρου ήταν μόνο η αρχή

Τη Σοφία Μπεκατώρου μέχρι τις αρχές του 2021 οι περισσότεροι από εμάς τη γνωρίζαμε για τις μεγάλες αθλητικές τις επιτυχίες. Στα μέσα Ιανουαρίου η δύναμη ψυχής που βρήκε για να βγει μπροστά και να καταγγείλει τις φρικτές στιγμές που έζησε, έφερε ένα κύμα τεράστιων αποκαλύψεων σεξουαλικών παρενοχλήσεων και κακοποιήσεων σε πολλούς άλλους επαγγελματικούς κλάδους. Η Μπεκατώρου βγήκε μπροστά και μίλησε ανοιχτά για το Γολγοθά που εκείνη πέρασε στα χέρια παράγοντα της Ομοσπονδίας. Τα όσα είχε πει τότε, συγκλονίζουν.

«Ενώ είχαμε μόλις αποκτήσει το δικαίωμα στο όνειρο με την Αιμιλία, αν εγώ μιλούσα για ότι μου συνέβη, μπορεί αυτό να κατέρρεε. Δεν μπορούσα να διαχειριστώ αυτό το συναίσθημα και δεν μπορούσα να το μοιραστώ με την ομάδα μου γιατί μπορεί να μας δίχαζε. Η ομάδα μας, που συμπεριλάμβανε και την ανδρική, βρισκόταν πάντα σε ένα λεπτό σχοινί ισορροπίας και δεν υπήρχαν δυνατοί δεσμοί που θα μπορούσα να με κάνουν να μιλήσω ανοιχτά.

»Ο δε προπονητής μας ήταν 25 χρονών, αρκετά συναισθηματικός και άπειρος σε θέματα διαχείρισης κρίσεων.

»Επίσης, τότε, δεν είχαμε κάποια συνεργασία με αθλητική ψυχολόγο και φυσικά δεν θα μιλούσα ποτέ στους γονείς μου, γιατί θα με σταμάταγαν από την ιστιοπλοΐα. Στο μικρό και αθώο μυαλό μου η μόνη λύση ήταν να σιωπήσω και να κάνω ότι δε συνέβη τίποτα.

»Έκλαψα πολύ και όταν ξύπνησα άρχισα μία παράσταση που έληξε μέχρι και πριν από λίγο καιρό. Με πολλή δουλειά, θεραπεία και ανάλυση κατάφερα να αναλάβω το βάρος της ευθύνης μου, το να μην μιλήσω τότε, ώστε να απομακρυνθεί αυτός ο παράγοντας εκτός αθλητικών χωρών.

»Αυτός ο μισάνθρωπος που δεν είχε όρια, εκμεταλλεύτηκε καταστάσεις, την συναισθηματική μου ευφορία και την προσήλωση στο στόχο μου. Εκμεταλλεύτηκε την αδυναμία της ομάδας μας, γνωρίζοντας ότι δεν υπήρχε μεγάλη συνοχή και δύναμη, την θεσμική του θέση, ώστε να ικανοποιήσει το αρρωστημένο του ένστικτο. Ο μόνος στον οποίο κατάφερα να ανοιχτώ ήταν ο δεσμός που διατηρούσα τότε, από τον οποίο επίσης ζήτησα να μην αντιδράσει, καθώς ήταν κι αυτός αθλητής».

»Ο Χ ουδέποτε δήλωσε μετάνοια ή άλλαξε τον τρόπο που λειτουργούσε. Με την αλλαγή της στάσης μου και την ψυχρότητα μου έγινε ειρωνικός και σε γενικές γραμμές αμφισβήτησε τις ικανότητες και τις επιδόσεις μου, σε κάθε δυνατή ευκαιρία, λέγοντας ότι οι νεότεροι αθλητές πρέπει να έχουνε πλέον ευκαιρίες και όχι αυτοί των οποίων η καριέρα τους βρίσκεται στη δύση της» λέει.

»Τη νοοτροπία αυτή υιοθέτησε από το 1999 μέχρι το 2019. Στο διάστημα αυτό έχω πετύχει τις περισσότερες διακρίσεις για την χώρα μας στην ιστιοπλοΐα, έχοντας όμως χάσει το σημαντικότερο αγαθό ως προσωπικότητα: την αγάπη προς τον εαυτό μου».

Άνοιξαν στόματα και στο ΑΠΘ

Στον απόηχο των σοβαρών αποκαλύψεων της Σοφίας Μπεκατώρου, η parallaxi άνοιξε τις κλειστές πόρτες πίσω από ανάλογες υποθέσεις στο ΑΠΘ. Υποθέσεις για τις οποίες όλοι γνώριζαν, αλλά κανείς δεν μιλούσε. Δεκάδες φοιτήτριες η μία μετά την άλλη σπάνε την σιωπή τους και μιλούν για τις φρικτές τους εμπειρίες. Οι αποκαλύψεις μέσω της parallaxi, αλλά και των υπόλοιπων μέσων ενημέρωσης προκαλούν παγωμάρα και οδηγούν στην παρέμβαση της Εισαγγελίας Θεσσαλονίκης, με τον πρύτανη του ΑΠΘ από την πλευρά του να καταθέτει φάκελο με εκατοντάδες μαρτυρίες φοιτητριών.

Αποκαθήλωση

Το 2021 ήταν η χρονιά που γνωρίσαμε τη σκοτεινή πλευρά του θεάματος. Ζέτα Δούκα, Τζένη Μπότση, Αγγελική Λάμπρη, Λουκία Μιχαλά, Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους, Λένα Δροσάκη, Πηνελόπη Αναστασοπούλου βρίσκουν το θάρρος να σπάσουν τη σιωπή τους και να μιλήσουν ανοιχτά και δημόσια για τις δικές τους φρικτές εμπειρίες στον εργασιακό τους χώρο.

Ένα από τα πρόσωπα που κατήγγειλαν κάποιες από τις παραπάνω ηθοποιούς ήταν ο Πέτρος Φιλιππίδης. Ο γνωστός ηθοποιός που όλοι τον έχουμε συνδέσει στο μυαλό μας με πολλές στιγμές γέλιου από τις τηλεοπτικές του σειρές και τις θεατρικές παραστάσεις, βρέθηκε στο επίκεντρο των αποκαλύψεων και των ερευνών. Τον Μάιο του 2021 ασκείται σε βάρος του Πέτρου Φιλιππίδη ποινική δίωξη για βιασμό κατ’ εξακολούθηση και για δύο απόπειρες βιασμού. Η κρίση της Δικαιοσύνης ήταν ο άλλοτε δημοφιλής ηθοποιός να καταλήξει κι αυτός στις φυλακές Τρικάλων, προφυλακισμένος για όσα του αποδίδουν οι τρεις καταγγέλλουσες. Όσο για την υπεράσπισή του, βασίστηκε σε ισχυρισμούς για «ψευδείς και ανυπόστατους ισχυρισμούς», για «μανία εκδίκησης» και «αρρωστημένη και εμμονική συμπεριφορά» από τις πλευρά των γυναικών, υποστηρίζοντας ότι «εκμεταλλεύτηκαν την έντονη ερωτική του ζωή και δημοφιλία» του». Ο Πέτρος Φιλιππίδης βρίσκεται ακόμη κρατούμενος αναμένοντας τον προσδιορισμό της δίκη του ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου.

Σοκ προκάλεσαν στην ελληνική κοινή γνώμη και οι αποκαλύψεις για τη σκοτεινή ζωή του Δημήτρη Λιγνάδη. Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που το θέμα για αρκετές ημέρες απασχόλησε και τα ξένα μέσα ενημέρωσης. Ο πρώτος καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, ένα πρόσωπο με μεγάλο βιογραφικό, βρέθηκε στο επίκεντρο κακουργηματικών υποθέσεων σεξουαλικού χαρακτήρα. Οι καταγγελίες προς το πρόσωπο του πήραν τη μορφή χιονοστιβάδας, ακόμα και αν κάποιες από αυτές αφορούσαν περιόδου προ 15ετίας με αποτέλεσμα η δικαιοσύνη να μην είσαι σε θέση να τις διερευνήσει ποινικά. «Ουδέποτε στη ζωή μου εκδήλωσα ερωτικό ενδιαφέρον για ανήλικα πρόσωπα, ουδέποτε ήρθα σε σεξουαλική επαφή, με ή χωρίς τη συναίνεση τους, ουδέποτε έχω κάνει χρήση ναρκωτικών και ουδέποτε είχα ούτε διέθετα σε οποιονδήποτε τρίτο οποιαδήποτε ναρκωτική ουσία» υποστήριξε στην απολογία του, την ώρα που ο συνήγορος υπεράσπισης του, Αλέξης Κούγιας, προχωρούσε σε αδιανόητες δηλώσεις εις βάρος των θυμάτων. Το βάρος των καταγγελιών οδήγησε σε στροφή 180 μοιρών τη Λίνα Μενδώνη: «Ο Δημήτρης Λιγνάδης είναι ένας επικίνδυνος άνθρωπος, αλλά αυτό προκύπτει τώρα (…) Από τη στιγμή που ξεκίνησαν οι φήμες, τον πιέσαμε πολύ να μας πει την αλήθεια. Εδώ αισθάνομαι ότι μας εξαπάτησε, με εξαπάτησε, με βαθιά υποκριτική τέχνη. Προσπαθούσε να μας πείσει ότι δεν έχει σχέση με αυτά. Ήταν η σταθερή στάση του ότι δεν έχει σχέση με τις φήμες, ότι οι φήμες δεν αφορούν αυτόν. Και ενώ οι φήμες πολλαπλασιάζονταν για την ανάρμοστη δράση του, αυτός εξακολουθούσε να επιμένει». Ο Δημήτρης Λιγνάδης παραμένει έγκλειστος στις φυλακές Τρικάλων, αντιμέτωπος για τέσσερις βιασμούς και αναμένει τη δίκη του.

Βασιλική, Κωνσταντίνα, Κάρολαιν, Ελένη, Γαρυφαλλιά, Ανίσα, Μαρία, Σταυρούλα, Ελένη, Μόνικα, Δώρα, Νεκταρία, Ντεμέκ, Ελόνα, Τζεβριέ, Αλεξάνδρα

Γυναίκες της διπλανής πόρτας. Γυναίκες που δεν είναι πια μαζί μας. Γυναίκες που μιλούσαν, αλλά κάποιοι δεν της άκουγαν. Γυναίκες που κουβαλούσαν το δικό τους σταυρό. Γυναίκες που έπεσαν νεκρές από κακοποιητικούς συζύγους. Γυναίκες που έγιναν ένας τραγικός αριθμός τώρα στην αυλαία του 2021. Γυναίκες που δεν ξέραμε τα πρόσωπα τους, αλλά μάθαμε τις ιστορίες τους. Γυναίκες για τις οποίες θα μένει πάντα ένα αναπάντητο ΓΙΑΤΙ. Γυναίκες που κάθε φορά ελπίζαμε ότι θα είναι οι τελευταίες σε μια μαύρη λίστα που διαρκώς μεγάλωνε. «Δεν χάλασε η φάση, δεν ήταν η στιγμή…»

Ο πύρινος κλοιός και η μανία της φύσης

Τον γύρο του κόσμου για αρκετές ημέρες έκαναν οι καταστροφικές πυρκαγιές που έπληξαν την Βόρεια Εύβοια. Η πύρινη λαίλαπα δεν άφησε τίποτα όρθιο, με τα τηλεοπτικά κανάλια να μεταδίδουν live εικόνες από το πέρασμα της, την ώρα που ο κρατικός μηχανισμός έψαχνε δικαιολογίες για την ανικανότητα έγκαιρης παρέμβασης. Πάνω από 510.000 στρέμματα σε όλη τη χώρα έγιναν στάχτη φέτος. Οι εικόνες με τις ανθρώπινες αλυσίδες που προσπαθούν να μπουν ενάντια στον πύρινο όλεθρο, συγκλονιστικές. Οι καπνοί είναι ορατοί από διάφορα σημεία της χώρας, δείγμα του μεγέθους της καταστροφής που συντελείται. Κάτοικοι που είδαν περιουσίες, κόπους ζωής, το παρόν και το μέλλον τους να γίνεται στάχτη μέσα σε λίγα λεπτά. Πυροσβεστικές δυνάμεις από το εξωτερικό έρχονται να συνεισφέρουν στις προσπάθειες κατάσβεσης, την ώρα που ένα μεγάλο κύμα αλληλεγγύης από κάθε πλευρά της Ελλάδας φτάνει προς τις δοκιμαζόμενες περιοχές.

Η φύση έδειξε το σκληρό της πρόσωπο και με τις κακοκαιρίες. Η Μήδεια και ο Μπάλλος κατά τη διάρκεια της χρονιάς προκάλεσαν σοβαρότατα προβλήματα. Πλημμύρες, καταστροφές, χαμένες περιουσίες, πλωτά… λεωφορεία και δρόμοι που καταπίνουν οχήματα, στις εικόνες που θα θυμόμαστε στη χρονιά που φεύγει.

Τελευταία υπόκλιση σε έναν σπουδαίο Έλληνα

Ήταν 9 Σεπτεμβρίου όταν η κρητική γη άνοιξε την αγκαλιά της για να σκεπάσει έναν σπουδαίο Έλληνα. Ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Μίκης τόσων και τόσων γενιών, πέρασε στην ιστορία. Η είδηση του θανάτου του λίγες ημέρες νωρίτερα προκαλεί σοκ, παγωμάρα, θλίψη. Και για μια ακόμα φορά δέος. Δέος για έναν άνθρωπο ο οποίος κατάφερε, καταφέρνει και θα συνεχίσει να καταφέρνει, να ενώνει με τις μελωδίες του, τους Έλληνες σε κάθε γωνιά της γης. Αφήνοντας πίσω του μια τεράστια πολιτιστική κληρονομιά. Ιστορική, χωρίς υπερβολή. Δεν υπάρχουν λόγια, αλλά και να υπήρχαν θα ήταν τόσα λίγα απέναντι στο μεγαλείο του Μίκη. Οι εικόνες από το στερνό, μεγαλοπρεπές αντίο του, τα λένε όλα.

Δίνοντας αξιοπρεπέστατα μια άνιση μάχη

Παγωμάρα. Αυτό ήταν το συναίσθημα της είδησης του θανάτου της Φώφης Γεννηματά. Στις 12 Οκτωβρίου ανακοινώνει την αποχώρηση της για λόγους υγείας από την κούρσα για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ. Μέσα σε δύο εβδομάδες η Φώφη σβήνει. Τις πληροφορίες για την ραγδαία επιδείνωση της υγείας της κανείς μας δεν ήθελε να τις πιστέψει. Πολιτικοί φίλοι και αντίπαλοι, όλος ο κόσμος, πίστευε ότι η Φώφη θα βγει νικήτρια από αυτή τη μάχη. Τελικά, αποδείχτηκε άνιση. Όμως η Φώφη την έδωσε αυτή τη μάχη αξιοπρεπέστατα. Φεύγοντας όπως θα ήθελε να την θυμούνται.

Το πένθος ένωσε δύο διαφορετικές γενιές

Ο απροσδόκητος θάνατος του Mad Clip σε τροχαίο δυστύχημα συνέπεσε χρονικά με την απώλεια του Μίκη Θεοδωράκη. Δύο τελείως διαφορετικές γενιές ανθρώπων στην Ελλάδα θρηνούσαν ταυτόχρονα, αλλά για διαφορετικό λόγο. Ανεξαρτήτως μουσικών προτιμήσεων, ο Mad Clip με τα τραγούδια του είχε διαμορφώσει ένα δικό του πιστό νεανικό κοινό. Το περιεχόμενο των κομματιών του εστίαζε στο χρήμα, το lifestyle, την ακριβή ζωή, τα πολυτελή αμάξια, αλλά άγγιξε μεγάλο μέρος της ελληνικής νεολαίας. Το γιατί, είναι ένα ερώτημα που πρέπει να μας απασχολεί. Το τροχαίο που έκοψε το νήμα της ζωής του, σημειώθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου και ώρα 02:30 στη Λεωφόρο Αθηνάς και Φανερωμένης στη Βουλιαγμένη. Συντετριμμένοι φίλοι και συνεργάτες τον αποχαιρέτησαν στις 6 Σεπτεμβρίου.

Δύναμη ψυχής

Η υπόθεση της επίθεσης με βιτριόλι κατά της Ιωάννας Παλιοσπύρου είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο. Μια κοπέλα που είδε τη ζωή της να αλλάζει μια για πάντα, περιμένοντας ακόμα απαντήσεις για ποιο λόγο συνέβη αυτό. Με μεγαλείο ψυχής η Ιωάννα εμφανίζεται στο δικαστήριο, υποβασταζόμενη από τους δικηγόρους της. Η μάσκα της γίνεται σύμβολο. Η ίδια γίνεται σύμβολο. Η ομορφιά της ψυχής είναι πιο λαμπερή από αυτήν του προσώπου. Οι αποκαλύψεις στη δίκη σοκάρουν.

«Το θύμα θα μπορούσε να έχει απολέσει τις αισθήσεις του επιτόπου. Μπόρεσε και σηκώθηκε πάρα το σοκ και περπάτησε για να καθαρίσει το οξύ. Κατά κάποιο μαγικό τρόπο δεν το εισέπνευσε, ενώ έχει έγκαυμα περιτραυματικά. Θα μπορούσε να καταπιεί ακόμη και μια ελάχιστη ποσότητα. Αν είχε πιει ένα σφηνάκι θα μπορούσε να οδηγηθεί στον θάνατο. Είχε βλάβη περιστοματικά από τύχη δε το εισέπνευσε και δεν το κατάπιε, ενώ και η διάβρωση στον τράχηλο και σε ζωτικά αγγεία απειλούσε με κατακλυσμιαία αιμορραγία. (…) «Χωρίς να είσαι γιατρός αντιλαμβάνεσαι ότι μπορεί να προκαλέσει θάνατο. Το γράφει στη συσκευασία του υγρού με κεφαλαία γράμματα» αναφέρει ιατροδικαστής στην κατάθεση του. «Όταν βάλαμε την Ιωαννα στο χειρουργείο, δεν ξέραμε που έχει φτάσει το υγρό. Το οξύ προχωράει βαθιά, θα μπορούσε να είχε κάψει μύες ή οστά. Στον τράχηλο θα μπορούσε να είχε πάει σε βαθύτερα στρώματα. Όταν την έβαλα χειρουργείο ζήτησα να υπάρχει αγγειοχειρουργός γιατί φοβήθηκα ότι μπορεί να έχει αγγίξει αγγεία και να μη μπορώ να σταματήσω την αιμορραγία» είπε από την πλευρά της η διευθύντρια Πλαστικής Χειρουργικής του Θριασίου Νοσοκομείου. Ο Γολγοθάς της Ιωάννας δεν τελειώνει. Η 27η Οκτωβρίου αποτελεί μια ημέρα δικαίωσης για την ίδια. Η πολύκροτη δίκη ολοκληρώνεται, με το δικαστήριο ομόφωνα να καταδικάζει την κατηγορουμένη ένοχη για απόπειρα ανθρωποκτονίας με ενδεχόμενο δόλο σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, αντίστοιχα με την εισαγγελική πρόταση, και να της επιβάλλει την ύψιστη δυνατή ποινή των 15 ετών κάθειρξη και ακόμα 6 μήνες για το πλημμέλημα της απείθειας, με την τελική ποινή (κατά συγχώνευση) να διαμορφώνεται σε κάθειρξη 15 χρόνων και τριών μηνών. Επιπροσθέτως, το δικαστήριο αποφάσισε, ομόφωνα, να μην αναγνωρίσει κανένα ελαφρυντικό στην καταδικασθείσα, ούτε και ανασταλτικό αποτέλεσμα για την άσκηση έφεσης, καθώς κρίθηκε επικίνδυνη για τη δημόσια ασφάλεια και ικανή να διαπράξει άλλα συναφή εγκλήματα, εάν αφεθεί ελεύθερη.

Περήφανος πρωταθλητής

«Ευχαριστώ το Μιλγουόκι που πίστεψε σε μένα». Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο έγραψε τη δική του ιστορία με χρυσά γράμματα στο μαγικό κόσμο του NBA, κατακτώντας το πρωτάθλημα με την ομάδα των Μπακς. Με 50 πόντους στον έκτο και τελευταίο τελικό απέναντι στους Φοίνιξ Σανς έβαλε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του στην επιτυχία της ομάδας του. Το παιδί από τα Σεπόλια, που στερήθηκε πολλά, γνώρισε τον ρατσισμό ο ίδιος και η οικογένεια του, πάλεψε, δούλεψε και έφτασε στην κορυφή του κόσμου. Η εικόνα του να ξεσπάει σε δάκρυα μετά το τέλος του αγώνα, τα λέει όλα. «Σου βγάζω το καπέλο και συγχαρητήρια, Γιάννη. Το κέρδισες επάξια», έγραψε ο Λεμπρόν Τζέιμς και υποκλίθηκε στον Greek Freak. Μετά από 50 χρόνια οι Μιλγουόκι Μπακς έφτασαν στην κορυφή του NBA και ένας Έλληνας έβαλε το χεράκι του.

"I want to thank Milwaukee for believing in me." pic.twitter.com/cp6WaqPBEV

— Milwaukee Bucks (@Bucks) July 21, 2021

Τα δάκρυα του ένωσαν μια χώρα

Σε κορυφαία αθλητικά γεγονότα, έχουμε συνηθίσει οι μεγάλες επιτυχίες να είναι αυτές που ενώνουν μια χώρα. Το φετινό καλοκαίρι, διαπιστώσαμε ότι και ένα απλό ανθρώπινο ξέσπασμα είναι επίσης ικανό για να μας ενώσει. Μεγάλο βέβαια το ζήτημα γιατί πρέπει να φτάνουμε πάντα σε τέτοιο σημείο για να αναλάβουμε δράση, αλλά το αφήνουμε στην άκρη για την ώρα. Ένα από τα πρόσωπα που σημάδεψαν το 2021 για τη χώρα μας ήταν και ο αθλητής της άρσης βαρών, Θοδωρής Ιακωβίδης. Μετά την ολοκλήρωση της προσπάθειας του στο Τόκιο, είπε μέσα σε λίγα λεπτά όλα αυτά που συμβαίνουν στην αθλητική Ελλάδα αλλά κανείς δεν τολμάει ανοιχτά να παραδεχτεί. «Δεν αντέχω άλλο αυτή την κατάσταση», δήλωσε στην κάμερα της ΕΡΤ με λυγμούς ανακοινώνοντας το φινάλε του στην εθνική ομάδα. «Αυτή τη στιγμή δεν κλαίω από στεναχώρια επειδή φαινομενικά δεν πήγα καλά, αλλά γιατί τελείωσε όλο αυτό» συνέχισε. «Δυστυχώς δεν μπορώ να αποδώσω στο 100% και να έχω το κεφάλι μου ήσυχο για να κάνω προπόνηση και να μπορώ να αποδίδω αυτά που αρμόζει να αποδίδω σε αυτή τη σημαία που φοράω. Συγγνώμη αν κάποιοι νομίζουν ότι το βάζω στα πόδια αλλά έχω κουραστεί πολύ και δεν αντέχω άλλο αυτή την κατάσταση. Είναι πολύ λυπηρό να ντρέπεσαι να πας στον φυσιοθεραπευτή γιατί δεν σου παίρνει λεφτά, επειδή ξέρει την κατάσταση σου. Είναι πολύ λυπηρό αυτό το πράγμα και εγώ δεν το αντέχω άλλο αυτό το πράγμα. Θέλω να σταματήσω, θέλω να ηρεμήσω. Το μόνο που θέλω αυτή τη στιγμή είναι να γυρίσω στους δικούς μου, την οικογένεια μου, τους φίλους μου, να τους αγκαλιάσω και να τους πω ένα μεγάλο ευχαριστώ και ότι ήταν το κίνητρο μου για να συνεχίσω όλα αυτά τα χρόνια». Το κύμα συμπαράστασης μετά τις δηλώσεις του ήταν τεράστιο. Αθλητές, δημόσια πρόσωπα, πολιτικοί, απλοί άνθρωποι, όλοι στάθηκαν εμπράκτως στο πλευρό του. Με τη στήριξη του συλλόγου του, ο Θοδωρής αποφάσισε να πάρει πίσω την απόφαση του και να συνεχίσει να σηκώνει στις πλάτες του την Ελλάδα.