Ο Άκης Σακισλόγλου μας δίνει ένα μάθημα ως κρούσμα και ο ίδιος του ιού

Ο Άκης Σακισλόγλου, ο δικός μας Άκης, πριν δέκα μέρες κόλλησε μαζί με άλλα δυο μέλη της οικογένεια του, τη σύζυγο του Αλίκη και την μεγάλη του κόρη Καλλιόπη, τον ιό. Αυτός ήταν και ο βασικός λόγος της αιφνίδιας διακοπής της καθημερινής του στήλης στην parallaxi Επίλογος. 

Σήμερα δίνει σε όλους μας ένα πραγματικό μάθημα ζωής για την περιπέτεια της οικογένειας του με ανάρτηση του:

Πριν από 10 μέρες έφτασε ο COVID και στο σπίτι μας. Παρουσιάσαμε συμπτώματα οι τρεις από τους πέντε με διαφορά λίγων ημερών.

Παρότι από τον Μάρτιο υπήρξα λαλίστατος στα σόσιαλ μίντια για τον Κορονοϊό, δεν βρήκα τον τρόπο κάτι να γράψω δημοσίως για να ενημερώσω ότι μολυνθήκαμε.

Ξέρετε γιατί; Γιατί φοβήθηκα μήπως κάτι δεν πάει καλά με κάποιον από μας. Φοβήθηκα μήπως το να δώσω μια «κοσμική» διάσταση σε αυτήν την περιπέτεια, ήταν τελικά σημάδι αμετροέπειας, όπως ήταν η βεβαιότητά μου ως τότε ότι αυτά τα πράγματα μόνο σε άλλους συμβαίνουν και εμείς δεν κινδυνεύουμε. Πρώτη φορά στη ζωή μου φοβήθηκα για το οτιδήποτε.

Καθόμουν, λοιπόν, να βράζω στο ζουμί μου με συναισθήματα φόβου και αγωνίας για τους αγαπημένους μου ανθρώπους αλλά και για τον εαυτό μου.

Τα συναισθήματα άλλαζαν καθημερινά, γιγαντώνονταν. Τα μετάλλαζε ο πόνος σε όλο το σώμα, ο πυρετός, η αίσθηση ότι κάτι πρωτόγνωρο συνέβαινε, κάτι που δεν είχε ποτέ πριν αποτυπωθεί στον σκληρό δίσκο του σώματός μου. Κάτι που, αν εμένα τον υγιή και σχετικά νέο, καταφέρνει και συγκλονίζει, τότε κάποιον πιο αδύναμο, μπορεί και να τον σκοτώσει. Τρόμαξα.

Το ίδιο συναίσθημα, του φόβου που φτάνει να γίνει τρόμος, ένιωσα διαβάζοντας όλα τα τρελά της επικαιρότητας. Τους καυγάδες για τους αριθμούς, για τις αιτίες θανάτων, για την αυστηρότητα των μέτρων, τους αρνητές, τις απαγορεύσεις συγκεντρώσεων. Τρόμος αλλά και αηδία. Να βλέπεις πολίτες να καυγαδίζουν κάτω από ειδήσεις ανθρώπινων απωλειών αμφισβητώντας την αιτία θανάτου. Να ακούς για απλές γρίπες και θεωρίες συνομωσίας ενώ εσύ νιώθεις απύρετος και το θερμόμετρο γράφει 39. Να διαβάζεις πως η επιστήμονας που προτάθηκε και για υπουργός υγείας, το σκέφτεται για την επικινδυνότητα της θείας κοινωνίας ενώ εσύ και όλη σου η οικογένεια μολυνθήκατε γιατί απλώς βρεθήκατε μια ώρα με κάποιον στον ίδιο κλειστό χώρο.

Να βλέπεις πολιτικούς να φωτογραφίζονται σε τραπεζώματα χωρίς προφυλάξεις κι έξω από ΜΕΘ χωρίς μάσκα και τον πρωθυπουργό να συναντά τον αρχιεπίσκοπο χωρίς μάσκα και να λες, δε γίνεται, έχουν όλοι τρελαθεί!

Προσέξτε παιδιά. Τα πράγματα είναι ακόμα πάρα πολύ σοβαρά και θα γίνουν σοβαρότερα. Έχουμε πάρα πολύ δρόμο μπροστά μας. Δύσκολο χειμώνα. Οι μεγάλες πόλεις «βράζουν». Ο ιός είναι παντού. Το κατάλαβαν και οι πιο αμετανόητοι, οι ανώτεροι ιεράρχες. Ακόμα και τα Lockdown πια δε βοηθούν όσο πιστεύαμε γιατί ήδη η διασπορά είναι τεράστια.

Τα γράφω αυτά σήμερα γιατί είμαστε κάπως καλύτερα όλοι και ειδικά η Αλίκη μου που περνάει την μόλυνση από τον ιό δυσκολότερα από μένα και την Καλλιόπη. Βοηθάει κι ο ήλιος. Αλλάζει την ψυχολογία. Την περιμένουμε αύριο να έρθει ξανά σπίτι και είμαστε πιο αισιόδοξοι για όλα.

Ο Κορονοϊός δε είναι ένα αστείο. Δεν είναι «μια ταινία που παίζεται». Μακάρι κανένας άλλος άνθρωπος από δω και στο εξής να μη χρειαστεί να το περάσει ο ίδιος για να καταλάβει τι σημαίνει. Γιατί, πιστέψτε με, όποιος τελικά «εμπλέκεται προσωπικά» και το καταλαβαίνει, νιώθει πως μέχρι τότε δεν ήξερε τίποτα. Πως όλα όσα σκέφτηκε κι όσα είπε, τελικά ανήκαν σε κάποιον άλλον κι όχι στον ίδιο.

Αυτό ένιωσα εγώ: ότι μέχρι να συμβεί και σε μένα, ένας ξένος μιλούσε για λογαριασμό μου. Ένας άσχετος.

Θέλω να πιστεύω ότι όλα αυτά σας τα λέω, όχι για να το παίξω έξυπνος αλλά γιατί αξίζει έστω και ένας διαβάζοντάς τα να προφυλαχτεί περισσότερο και να μη νοσήσει. Ας προσπαθήσουμε να σώσουμε οτιδήποτε μπορεί να σωθεί.