Δεν είναι εξυπνάδα να λειτουργούν τα μπαρ ως τόποι συνάθροισης

Χθες Σάββατο, στο κέντρο της πόλης υπήρχαν σημεία, στο τετράγωνο που περικλείεται από τις οδούς Νίκης, Τσιμική, Κ. Ντιλ και Π.Πατρών-Μορκεντάου που νόμιζες ότι είχε τελειώσει η καραντίνα.

Έξω από διάφορα μπαρ της περιοχής συγκεντρωμένοι δεκάδες άνθρωποι απολάμβαναν το ποτό τους στο χέρι σαν τις παλιές καλές μέρες. 

Η δημοτική αστυνομία αναγκάστηκε τη χθεσινή ημέρα να διαλύσει, στο συγκεκριμένο τετράγωνο, δεκάδες φορές, συγκεντρώσεις ανθρώπων έξω από μπαρ.

Αυτό που αισθάνονται όσοι βρέθηκαν εκεί για να απολαύσουν το ποτό τους και να δουν τους φίλους τους το αισθανόμαστε όλοι. Αυτή την ασφυξία, την ψυχική θηλιά, την ανάγκη να πάρουμε τη ζωή μας πίσω, να βγούμε, να δούμε τους φίλους μας. Να αναπνεύσουμε. Σε κανέναν δεν αρέσει η καραντίνα. Πουθενά στον κόσμο.

Όμως οι εικόνες αυτές γεννούν προβληματισμό. Για δυο λόγους. Πρώτα για λόγους αθέμιτου ανταγωνισμού. Κόντρα σε αυτά τα μπαρ που λειτουργούν σε προνομιακά σημεία με take away ποτά και γίνονται με την ανοχή των ιδιοκτητών τους τόποι συνωστισμού υπάρχουν εκατοντάδες, χιλιάδες άλλα που παραμένουν κλειστά, έρημα και στα όρια της καταστροφής εδώ και σχεδόν ένα χρόνο.

Την ώρα που υπάρχει μια οργανωμένη πρωτοβουλία εστίασης πια που προσπαθεί να διεκδικήσει για όλους τα αυτονόητα που δεν δίνει η κυβέρνηση, κάποιοι δρουν μοναχικά και με τη γνωστή μέθοδο ”παριστάνω το ζωγράφο και στα … μου σας γράφω”.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι με τόσες νέες μεταλλάξεις και το χειμώνα ακόμα να είναι μπροστά μας το σημερινό επίτευγμα των 60 κρουσμάτων στην πόλη τη μέρα σε λίγο θα είναι μια μακρινή ανάμνηση. Το ίδιο ακριβώς συνέβη τον Οκτώβριο με την έλευση του δεύτερου κύματος, το ίδιο και ίσως χειρότερα θα συμβεί και τώρα με το αναμενόμενο τρίτο κύμα. Από σήμερα η Θεσσαλονίκη πλήττεται επίσημα και από την επικίνδυνη νοτιοαφρικάνικη μετάλλαξη.

Η πρόσκαιρη χαρά, αναγκαία, αλλά επικίνδυνη, δυστυχώς, όπως απέδειξε αυτή η πανδημία πληρώνεται πάντα. Κάθε χαλάρωση φέρνει νέες επώδυνες αυστηροποιήσεις και η ιστορία κάνει απλά κύκλους.

Την εικόνα της αρχής μας έστειλε χθες το απόγευμα αναγνώστρια που διαμένει στην περιοχή. Καταλαβαίνουμε απόλυτα την οργή της και όσο και αν θα θέλαμε δεν βρίσκουμε δυστυχώς ελαφρυντικά σε τέτοιες συμπεριφορές ωχαδερφισμού.

Το να πιεί κανείς το ποτό του σήμερα με αυτό τον τρόπο σημαίνει πως θα αργήσει πολύ να το πιεί με τον κανονικό τρόπο ξανά.