Έχουν βαλθεί να μας τρελάνουν ρε φίλε στη Θεσσαλονίκη;

Είναι πια αλλεπάλληλα πια τα χτυπήματα στη Θεσσαλονίκη. Βιώνουμε πια μια τρομακτική επίθεση στην αισθητική, τη νοημοσύνη και την καθημερινότητα της Θεσσαλονίκης. Μια συντονισμένη επίθεση που μέσα σε ένα μήνα έχει πολλές και διαφορετικές εκφάνσεις. Ξεκίνησε από την τέντα της παραλίας, συνεχίστηκε στην ξαφνική και χωρίς καμία νομιμοποίηση απόφαση να μετατραπεί μια πλατεία σε πάρκινγκ, αντί να συνεχιστεί η ανάπλαση της, είδαμε να δημιουργείται ένα κατάστημα εστίασης που κόντρα σε κάθε έλεγχο και απόφαση των αρχών παρανόμησε μπροστά στα μάτια των αρχών και ολοκληρώνεται σήμερα με το στήσιμο ενός εφιαλτικού λούνα πάρκ, πάνω στο πλακόστρωτο της αναπλασμένης πρώτης προβλήτας του Λιμανιού.

Εκεί που επένδυσε η Πολιτιστική Πρωτεύουσα άπειρα χρήματα για να διασώσει τη μνήμη του λιμανιού της πόλης μέσω των κτιρίων της. Εκεί που μέχρι σήμερα χαιρόσουν να περπατάς ή να αράζεις. Δεν γνωρίζω αν το συγκεκριμένο Λούνα Πάρκα έχει κάποια σχέση με αυτό που ματαιώθηκε χάρη στην αντίδραση των πολιτών πάνω στη νέα παραλία, όπως και ναχει όμως είναι μια ύψιστη προσβολή στην αισθητική και την ιστορία της πόλης και μια ενέργεια αδιανόητη αφού λίγο παρακάτω, εντός της ΔΕΘ λειτουργεί ήδη το λούνα πάρκ του Αστερόκοσμου για τις γιορτές. Η προβλήτα που χαίρονταν η πόλη ως τόπος περπατήματος και ανάπαυσης μετατράπηκε σε ένα πρωί σε εμποροπανήγυρη. Εξαφανίζοντας εισόδους μουσείων και πολιτιστικούς χώρους.

Είναι μια τεράστια επίθεση στη νοημοσύνη μας όλο αυτό που συμβαίνει και οι ευθύνες έχουν ονοματεπώνυμα. Είναι οι αρχές της πόλης, οι σύλλογοι των επιχειρηματιών και τα επιμελητήρια που όχι μόνο τα επιτρέπουν αλλά τα ενθαρρύνουν. Αρχίζω πια να κάνω δεύτερες σκέψεις για το τι κρύβεται πίσω από αυτά…