ΕΙΚΟΝΕΣ: Αλκυονίδες μέρες, μέρες στο φως

Λέξεις / Εικόνες: Νόπη Ράντη

Αλκυονίδες μέρες, μέρες -φαινομενικής- ηρεμίας και καλοκαιρίας. Μέρες στο φως.

Στις μοναχικές διαδρομές μου, νιώθω σαν ηρωίδα από ταινία του Βέντερς, γύρω μου θαυμάσια πλάνα τις τελευταίες μέρες, δεν ξέρεις τι να πρωτοκοιτάξεις. Και οι άλλοι, από απόσταση. Πάντα από απόσταση. Οι περισσότεροι που συναντώ είναι μόνοι τους, ή ανά δύο.

Όταν γίνονται περισσότεροι, έρχεται ένα περιπολικό και μεγαλώνει τις αποστάσεις.

Ένα ηλικιωμένο ζευγάρι που αγναντεύει την γαλήνια θάλασσα, ένα νεαρό ζευγάρι που γελάει, κάτι μοναχικοί ψαράδες, μια χαρούμενη ομάδα που σηκώνει τα χέρια στον ήλιο…”Καλημέρα ήλιε”, ήταν μια άσκηση που κάναμε συχνά όταν εκπαιδευόμασταν στο θέατρο. Συναντώ ένα παλιό μου φίλο ηθοποιό, όλα στο φως επιτέλους μου λέει φεύγοντας. Όλα στο φως.

Εν αναμονή νέων, σκληρότερων μέτρων, όλοι θέλουν να προλάβουν να γευτούν αυτό το μικρό καλοκαίρι στην πόλη, στην γαλάζια μας πόλη.

Ο Θ. Αγγελόπουλος έλεγε ότι η Θεσσαλονίκη είναι η γαλάζια πόλη, αυτό είναι το φιλμικό της αποτύπωμα, όπως στην Αθήνα το χρυσόλευκο των μαρμάρων, το αττικό φως.

Η γαλάζια μου πόλη, μέσα στο φως και μέσα στην απόγνωση.

Πάντα από απόσταση.

Η όμορφη κινηματογραφική μου πόλη, λάμπει, ακόμα και σε τόσο σκοτεινούς καιρούς.