Featured

Επάγγελμα YouTuber: Κλαίρη πώς είναι η ζωή σου με 170.000 συνδρομητές;

Η @clairedim ζει μέσα στα social media και μας εξηγεί κατά πόσο βλέπουμε αληθινούς ή φτιαχτούς χαρακτήρες σ' αυτά.

Νίκος Γκάγιας
επάγγελμα-youtuber-κλαίρη-πώς-είναι-η-ζωή-σου-770187
Νίκος Γκάγιας

Έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε τους αγαπημένους μας YouTubers, Instagrammers, Influencers αψεγάδιαστους και λαμπερούς όταν ανεβάζουν φανταχτερά post και εντυπωσιακά, καλοστημένα video. Είναι έτσι, όμως, όλες τις ώρες; Πως συμπεριφέρονται όταν η κάμερα σβήνει και βρίσκονται απλά στο σπίτι τους; Ποια είναι άραγε η άποψη τους για τις πλατφόρμες, στις οποίες δραστηριοποιούνται;

Συνάντησα την @clairedim και μιλήσαμε για την ενασχόληση της με τα social media, την επιρροή που ασκούν στο κοινό και για το κατά πόσο προβάλλουν και προωθούν αληθινούς χαρακτήρες και υγιή πρότυπα.

Η Κλαίρη Δημοπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Όμως, τα τελευταία 5 χρόνια ζει στο Λονδίνο. Ξεκίνησε το YouTube το 2015 σαν μέσο εκτόνωσης, έχοντας αφήσει μία δουλειά που δεν την εξέφραζε για να αφιερωθεί εξ’ ολοκλήρου στο μακιγιάζ.

Πλέοντας σε αχαρτογράφητα νερά και μη ξέροντας πως να ξεκινήσει την πορεία της ως freelance makeup artist, η Κλαίρη πειραματιζόταν ήδη με το δημιουργικό μακιγιάζ στον ελεύθερο της χρόνο. Έτσι σκέφτηκε να τραβήξει και σε βίντεο τη διαδικασία αυτή και να τη δημοσιεύσει στο αγγλόφωνο κανάλι της.

Σύντομα, με αφορμή το πρώτο εκείνο κανάλι στο Youtube, προέκυψαν πολλές ευκαιρίες στο χώρο του μακιγιάζ, με αποτέλεσμα να εργάζεται πλέον ως full-time εκπαιδεύτρια δημιουργικού makeup & body painting σε σχολές του Λονδίνου και της Ελλάδας. Πριν 3,5 χρόνια άνοιξε και το ελληνικό της κανάλι, το οποίο σημείωσε πολύ μεγαλύτερη πρόοδο απ’ ότι το αγγλόφωνο, συγκεντρώνοντας κυρίως συνδρομητές από 20 έως 45 ετών.

Πώς είναι η ζωή σου με 65 χιλιάδες ακόλουθους στο Instagram και 170 χιλιάδες συνδρομητές στο YouTube;

«Φυσιολογική. Στην καθημερινή ζωή δεν παίζει κάποιο ρόλο. Eννοώ δεν ξυπνάς το πρωί σκεπτόμενος “πω πω, έχω τόσους ακόλουθους”. Στο Instagram ειδικά θεωρώ πως το προφίλ μου είναι αρκετά μικρό. Μόνο το κανάλι στο YouTube θεωρείται σχετικά μεγάλο για τα ελληνικά δεδομένα.

Καμιά φορά με χαιρετούν στο δρόμο και χαίρομαι (σε τι εποχές ζούμε!). Όμως, αποφεύγω να ελέγχω τα στατιστικά μου, για να μη πέσω στην παγίδα της σύγκρισης ή του να συγχέω την εσωτερική μου αξία με το νούμερο των ακολούθων μου.

Νομίζω αν το δεις υπερβολικά σοβαρά όλο αυτό κινδυνεύει να διαστρεβλωθεί η εικόνα που έχεις για τον εαυτό σου και έτσι επιλέγω να βλέπω την παραγωγή περιεχομένου σαν χόμπι, παρόλο που ρεαλιστικά καταλαμβάνει τις περισσότερες ώρες της εβδομάδας μου».

Πώς αντιμετωπίζεις τους haters και τα hate comments;

«Είμαι απ’ τους τυχερούς που λαμβάνουν ελάχιστα έως καθόλου hate comments, δηλαδή μέσα σε 6,5 χρόνια μπορώ να θυμηθώ μόνο καμιά δεκαριά τέτοια. Έχει διαφορά βέβαια το υβριστικό σχόλιο από την εποικοδομητική κριτική, άρα προσπαθώ να λαμβάνω υπόψιν τη δεύτερη και να αγνοώ τις προβολές του καθενός που ψάχνει να καταραστεί έναν άγνωστο στο διαδίκτυο, κι έτσι τις περισσότερες φορές απαντώ απλώς με ένα χαμόγελο. Αν τύχει όμως να επιχειρηματολογήσω, προτιμώ να το κάνω με ευγένεια, υπενθυμίζοντάς μου πως ο χρόνος μου έχει μεγαλύτερη αξία απ’ το να αναλωθώ σε ανούσιες κουβέντες».

Επεξεργάζεσαι τις φωτογραφίες σου στο Instagram; Αν ναι πόση ώρα αφιερώνεις στο editing τους;

«Τις αυθόρμητες όχι, τις πιο “επίσημες” ναι. Στα stories της καθημερινότητάς μου δε χρησιμοποιώ φίλτρο που αλλοιώνει τα χαρακτηριστικά, και τα στιγμιότυπα που μοιράζομαι από βόλτες ή ταξίδια ή απ’ την παραλία είναι αρετουσάριστα.

Όταν όμως πρόκειται για φωτογραφίες της δουλειάς μου, αφιερώνω περίπου μισή ώρα σε λεπτομερές editing: Και πάλι, δε μου αρέσει να αλλάζω άρδην το πρόσωπο, οπότε επεμβαίνω στην αντίθεση της εικόνας, στις αποχρώσεις, στο φωτισμό, στο κάδρο, και διορθώνω μικροατέλειες που, κατά τη γνώμη μου, αποσπούν το θεατή από το τελικό μακιγιάζ. Μπορεί δηλαδή να σβήσω σπυράκια, να εξαφανίσω φύτρες, να ισιώσω ελάχιστα τη γραμμή του eyeliner, να τονίσω ορισμένες λάμψεις και σκιές, να αλλάξω το φόντο, να προσθέσω κείμενο. Όλα όμως σε διακριτικό βαθμό, με σκοπό την ανάδειξη του makeup κι όχι τη μεταμόρφωση του μοντέλου».

Έχοντας τόσους πολλούς ακόλουθους “φιλτράρεις” το τι θα πεις στα video σου;

«Ως ένα βαθμό, ναι. Νομίζω κανείς μας δε μιλά τόσο αυθόρμητα και “κάφρικα” στο ίντερνετ όσο ιδιωτικά με τους φίλους του, ή τουλάχιστον εγώ δεν το κάνω. Ένα πράγμα που φιλτράρω συνειδητά είναι οι αγγλικές λέξεις, τις οποίες χρησιμοποιώ συνεχώς στην καθημερινή ζωή, αλλά προσπαθώ να μην το κάνω στα video μου.

Επίσης δεν επεκτείνομαι, από επιλογή, σε ευαίσθητα κοινωνικά ζητήματα, καθώς αυτό πάντοτε προκαλεί “drama” και έτσι κρατώ τις πιο προσωπικές μου απόψεις για το στενό μου κύκλο».

https://www.youtube.com/watch?v=1A-RtWTZons

Με ποιον τρόπο θέλεις να “επηρεάσεις” τους ακόλουθούς σου;

«Δεν είναι κάτι που σκέφτομαι συνειδητά, γιατί πιστεύω κιόλας πως ο όρος “influencer” καταντά γραφικός όταν χρησιμοποιείται καταχρηστικά από τον καθένα μας.

Με το πέρασμα του χρόνου όμως έχω επεκταθεί και σε περιεχόμενο άσχετο με το μακιγιάζ. Έχω κάνει αρκετά βίντεο σχετικά με το μινιμαλισμό, την ενσυνείδητη κατανάλωση και την αντίσταση στη συσσώρευση άχρηστων αντικειμένων που βλάπτουν το περιβάλλον και δεν προσδίδουν ουσιαστική αξία στη ζωή μας. Πριν την πανδημία με ενδιέφερε επίσης το ταξιδιωτικό περιεχόμενο.

Άρα όλα αυτά ίσως αποτελούν έμπνευση ή τροφή για σκέψη, ποιος ξέρει; Μακράν του να θεωρώ εαυτόν αυθεντία στο οτιδήποτε, μοιράζομαι απλώς ολοένα και περισσότερο το πως ζω η ίδια, και όποιος θεωρεί πως του ταιριάζει αυτή η νοοτροπία είναι πάντοτε ευπρόσδεκτος».

Έχεις σκεφτεί πως κάτι που ενδεχομένως έχεις πει μπορεί να επηρεάσει αρνητικά κάποιον από τους ακόλουθούς σου;

«Με απασχολεί συχνά αυτό, οπότε προσπαθώ να διαλέγω υπεύθυνα τις λέξεις μου. Παρ’ όλα αυτά δε νομίζω πως κάτι από αυτά που πρεσβεύω μπορεί να αποβεί βλαβερό – αυτό βέβαια είναι η δική μου προσωπική θεώρηση, άρα κάτι εντελώς υποκειμενικό.

Τακτικά επανεξετάζω τα λεγόμενά μου και επανεκπαιδεύομαι, αλλά με βάση την “ασφαλή” θεματολογία που ανέφερα παραπάνω, θέλω να πιστεύω πως δεν θα “κλείσει κανένα σπίτι” μετά από τη θέαση μερικών video μου (γελάει)».

Απαντάς σε μηνύματα και σχόλια; Αν ναι πόση ώρα σου παίρνει;

«Στο Youtube απαντώ σε όλα τα σχόλια ανεξαιρέτως. Στο Instagram απαντούσα επίσης σε όλα τα μηνύματα επί μία διετία, ωστόσο πλέον είναι πάρα πολλά. Γι’ αυτό έχω αναρτήσει λίστα με απαντήσεις στις πιο συχνές ερωτήσεις εκεί (FAQ). Όλα αυτά παίρνουν το λιγότερο μία ώρα την ημέρα, ανάλογα την απήχηση του κάθε βίντεο ή της εκάστοτε δημοσίευσης».

Ποια είναι η αντίδραση των ακολούθων, όταν τους δείχνεις τις “ατέλειές” σου;

«Αυτές που θεωρώ τις πιο βαθιές μου ατέλειες (π.χ τον εγωισμό, την επικριτικότητα) τείνω να τις κρατώ όσο μπορώ για τον εαυτό μου ενόσω τις δουλεύω μόνη μου ή, παλιότερα, με τον ψυχοθεραπευτή μου. Άρα παρ’ όλο που φαίνεται σαν να δείχνω σχεδόν όλες τις πτυχές της ζωής μου, αυτές που λογίζω ως τις πιο προσωπικές δεν τις μοιράζομαι και δεν τις συζητώ δημόσια.

Όταν όμως παραδέχομαι γνωρίσματα όπως η αναβλητικότητα ή η τεμπελιά είναι όλοι πολύ υποστηρικτικοί και ενθαρρυντικοί και με παρακινούν με ανθρώπινο ενδιαφέρον και καλοσύνη, στέλνοντάς μου ιδέες ή άρθρα ή γλυκά λόγια».

Τα social media προωθούν υγιή πρότυπα;

«Στο σύνολό τους, όχι τόσο. Κάθε μέσο δικτύωσης βέβαια διαφέρει απ’ το άλλο, αλλά όλα λίγο-πολύ προβάλλουν μία ωραιοποιημένη, εξιδανικευμένη εικόνα της ζωής, που οδηγεί ειδικά τις νεαρότερες ηλικίες στο να ενστερνιστούν δυνητικά επικίνδυνες πεποιθήσεις και επιβλαβείς συνήθειες, δίνοντας βάρος στην επιφάνεια, στο φαίνεσθαι και στην επίπλαστη εικόνα της ευτυχίας και της ευμάρειας. Αντί στην ουσιαστική διαδικασία της αυτοπραγμάτωσης και της πληρότητας που προκύπτει απ’ την πολύπλευρη εμπειρία και την ποικιλία προσλαμβανουσών.

Φυσικά υπάρχουν κι άλλες πλευρές των social media οι οποίες προωθούν γνήσια, υγιή, επιτεύξιμα και φυσιολογικά πρότυπα, απλώς οι πιο “φανταχτερές” δημοσιεύσεις συνήθως κερδίζουν γρηγορότερα έδαφος, και το χειρότερο είναι πως κανείς μας, ανεξαρτήτως υποβάθρου, δεν έχει ανοσία σε αυτό».

Τα media είναι ένας τρόπος για να καλύψει κάποιος τις ανάγκες αυτοπροβολής του;

«Δε μπορώ να μιλήσω εκ μέρους όλων των creators, αλλά σ’ εμένα αναγνωρίζω σίγουρα αυτή την τάση, η οποία ευτυχώς όσο μεγαλώνω μετριάζεται. Όμως, για να είσαι άνετος με την κάμερα/τη σκηνή/το “spotlight” που λέμε, ίσως πάντα υποβόσκει ένας ναρκισσισμός, τον οποίο προσωπικά παλεύω μια ζωή να αναγνωρίσω σε όλο του το φάσμα και να τιθασεύσω – σχετικά δύσκολο εγχείρημα όταν η εποχή μας, για κάποιον ανεξήγητο λόγο, τον ανταμείβει γενναιόδωρα σε κάθε ευκαιρία.

Τελικά, στα social media βλέπουμε αυθεντικούς χαρακτήρες ή όλοι λίγο-πολύ φιλτράρουν και στήνουν την εικόνα τους;

«Τώρα πια πιστεύω πως συμβαίνουν και τα δύο. Αφενός υπάρχει τεράστια ποικιλία χαρακτήρων στα social media, όπως και στην κοινωνία (τα μέσα δικτύωσης δεν είναι πια μία μικρογραφία της – είναι η ίδια η κοινωνία).

Άρα θα συναντήσεις από τον πιο “στημένο” και τελειομανή χαρακτήρα έως και τον πιο πηγαίο και χύμα, ανάλογα ποιον επιλέγεις να ακολουθήσεις. Και επειδή όλοι άνθρωποι είμαστε, στο τέλος της ημέρας φαίνεται το ποιος είναι κάποιος πραγματικά, όσο κι αν επιχειρεί να το μεταμφιέσει. Αργά ή γρήγορα όλοι εκτιθέμεθα, το ζήτημα είναι αυτό να συμβεί ομαλά και σταδιακά αντί με τραυματικό τρόπο (π.χ μέσω ενός σκανδάλου).

Πλέον έχω καταλήξει να ερμηνεύω το βαρύ φιλτράρισμα ως δείγμα μεγάλη ανασφάλειας. Όσο περισσότερο αποκρύπτει κανείς επίτηδες την αληθινή του εικόνα, τόσο ισχυρότερη η προσπάθειά του να περιφρουρήσει την πιο εύθραυστη και τρωτή του πλευρά (και ποιος δεν έχει τέτοιες;). Είναι λοιπόν δυνατό, κατά τη γνώμη μου, να παρακολουθείς έναν αυθεντικό χαρακτήρα χωρίς να είσαι απαραίτητα παρών στις πιο άχαρές του στιγμές.

Αποζητούμε κατά βάση περιεχόμενο ψυχαγωγικό, που θα μας κάνει να ξεχαστούμε και να ξεφύγουμε, κι όταν καλείται ένας άνθρωπος σαν εμάς να μας το παρέχει αυτό, ασφαλώς και θα καμουφλάρει τη γκρίνια του με κίνδυνο να χαρακτηριστεί κρυψίνους, γιατί αλλιώς θα γίνει βάρος στο ευρύ κοινό και θα χάσει τους ακόλουθούς του. Είναι φαύλος κύκλος: “πρέπει να είμαι κεφάτος-μα δε νιώθω καλά σήμερα-αλλά αν δε νιώθω καλά για μεγάλη περίοδο ο κόσμος θα πάψει να με ακολουθεί γιατί για διασκέδαση/ενημέρωση ήρθε εδώ-άρα ας μη δείξω τη σκοτεινή μου διάθεση κι ας περιοριστώ σε αυτό που θέλουν από μένα”.

Ακούω συνεχώς να κατηγορούμε δημιουργούς περιεχομένου για μη αυθεντική στάση, και στις περισσότερες περιπτώσεις καλά κάνουμε και απαιτούμε ειλικρίνεια αλλιώς δεν υπάρχει νόημα στη σχέση δημιουργού-θεατή, απ’ την άλλη όμως ο Youtuber ή ο Instagrammer δε μας χρωστάει αυθεντικότητα γιατί είμαστε άγνωστοι στην ουσία, όχι δικοί του άνθρωποι. Όπως δεν είναι σωστό το να μας εξαπατά σε βαθμό που μπορεί να ζημιωθεί η τσέπη μας ή η ψυχική μας υγεία από αυτά που προβάλλει, έτσι δεν υποχρεούται να μας δίνει λογαριασμό για τις δυσκολίες του.

Σαφώς και προτιμώ να ακολουθώ ανθρώπους των οποίων οι ενέργειες φαίνεται να ευθυγραμμίζονται με τα λόγια τους. Εκτιμώ δηλαδή αφάνταστα τη συνέπεια και την ακεραιότητα και τη μικρότερη δυνατή απόσταση μεταξύ θεωρίας και πράξης στη ζωή που διαλέγουν να μου δείξουν, αλλά η αντίληψη της αυθεντικότητας ή της προσποίησης είναι πολύπλοκη και εξατομικευμένη, τόσο από την πλευρά του δημιουργού όσο και του θεατή, ο οποίος φέρει την αποκλειστική ευθύνη της εισροής πληροφοριών στην καθημερινότητά του.

Το follow και το like μας είναι η ψήφος που εξυψώνει ή χαντακώνει τα προφίλ που κατακρίνουμε – όταν το συνειδητοποιήσουμε αυτό, ίσως ο θεσμός των social media λειτουργήσει πιο αξιοκρατικά».

Διαβάστε επίσης:

Το κορίτσι από τη Θεσσαλονίκη που μας λείπει στο YouTube

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα