Ο επίλογος της Παρασκευής

Η εβδομάδα κλείνει με την κυβέρνηση να ανακοινώνει επιτέλους τον χάρτη υγειονομικής ασφάλειας και προστασίας από τον Κορονοϊό. Κάλλιο αργά παρά ποτέ.

Σύμφωνα με τη σημερινή ανακοίνωση και με δεδομένη την αισιόδοξη είδηση πως τα κρούσματα είναι λιγότερα από 400 (εκεί φτάσαμε) η χώρα χωρίζεται σε 4 επίπεδα με βάση την επιδημιολογική σοβαρότητα και ανάλογα αναλύονται κατά περίπτωση οι περιορισμοί που ισχύουν.

Το άμεσο όφελος από αυτήν την αργοπορημένη (αλλά τουλάχιστον σωστή) ανακοίνωση είναι πως πλέον η αγορά, η εστίαση, τα θέατρα, οι κινηματογράφοι, οι χώροι συναυλιών, γνωρίζουν τον τρόπο που καλούνται να λειτουργήσουν και το πώς ενδεχομένως θα αναγκαστούν να προσαρμοστούν σε περίπτωση υποχώρησης της περιοχής του σε χαμηλότερο επίπεδο.

Για τη Θεσσαλονίκη που βρίσκεται στο επίπεδο 2 το καλό είναι πως τα καταστήματα στην εστίαση από τη Δευτέρα θα λειτουργούν μισή ώρα παραπάνω ενώ οι χώροι συναυλιών και τα κλειστά θέατρα που ετοιμάζονται για τη χειμερινή σεζόν ξέρουν πλέον ξεκάθαρα ότι μπορούν να φιλοξενήσουν κόσμο στο 50% της χωρητικότητάς τους.

Ολα αυτά, φυσικά, μέχρι νεωτέρας. Μην ξεχνάτε πως η Θεσσαλονίκη είχε την μία μέρα τρία κρούσματα, την επόμενη 16 και την μεθεπόμενη, δηλαδή χθες, 36 κρούσματα. Δεν θέλει και πολύ για να ξεφύγει η κατάσταση με καταστροφικές για τη ζωή των ανθρώπων και την οικονομία συνέπειες. Την περασμένη εβδομάδα αναρωτιόμασταν τι μπορεί να γίνει αν σε δύο – τρία εργοστάσια εμφανιστούν μαζικά κρούσματα ή κάποιος οίκος ευγηρίας πληγεί μαζικά από τον Κορονοϊό, όπως τον Αύγουστο.

Τα επισημαίνω αυτά γιατί μέσα σε όλη την αυστηρή κριτική που κάνω στην κυβέρνηση για διάφορα ζητήματα μεταξύ των οποίων και η διαχείριση της υγειονομικής κρίσης, δεν παραλείπω ποτέ να αναγνωρίσω στους επιτελείς το γεγονός πως διαχειρίζονται ένα πρωτόγνωρο φαινόμενο, αχαρτογράφητο και κρίσιμο. Αφού δεν μπορούμε αλλιώς να βοηθήσουμε, ας προσπαθήσουμε όλοι ως πολίτες να έχουμε το χειρότερο σενάριο για ενδεχόμενο κι ότι αισιόδοξο προκύψει, καλοδεχούμενο.

Λέμε και ξαναλέμε πως η Θεσσαλονίκη τα πάει καλά από τα τέλη Αυγούστου και μετά. Αυτό έχει ως συνέπεια να ξεχνιόμαστε σε πολλά βασικά ζητήματα αυτοπροστασίας και προστασίας των άλλων. Βλέπεις κόσμο χωρίς μάσκα σε κλειστούς χώρους, χωρίς αποστάσεις σε υπηρεσίες για κανέναν σοβαρό λόγο.

Είπα στην αρχή ότι τουλάχιστον με τις σημερινές ανακοινώσεις οι κινηματογράφοι, τα θέατρα, οι συναυλιακοί χώροι, γνωρίζουν πλέον πώς θα λειτουργήσουν αυτό το πρώτο διάστημα του φθινοπώρου. Σειρά μας είναι τώρα, όλοι εμείς που φωνάξαμε στην κυβέρνηση «στηρίξτε τους ανθρώπους των τεχνών» να κάνουμε το ίδιο. Μουσικοί, ηθοποιοί, τεχνικοί, φροντιστές, υπάλληλοι, ετοιμάζονται για την δυσκολότερη χρονιά των τελευταίων πολλών δεκαετιών στο χώρο του πολιτισμού και χρειάζονται, πέρα από την επικοινωνιακή, και την πρακτική δική μας στήριξη.

Τον οβολό μας.

Υ.Γ.2: Συνειδητά δεν αναφέρω τίποτα σήμερα για τη δίκη της Χρυσής Αυγής. Ας τελειώνουμε με τα σκουπίδια. Μεγάλη αξία τους δώσαμε κι αυτούς και τους υποστηρικτές τους. Φανερούς και κρυφούς.