Το λέω σε σας για να το εμπεδώσω εγώ: από χθες μέχρι σήμερα έχασαν τη ζωή τους 104 άνθρωποι σε έναν πληθυσμό 11 εκατομμυρίων. Ανησυχεί κανείς ή να μιλήσουμε για το Πάσχα, την εστίαση και τον τουρισμό;
Ενα απλό κλικ στην αναλυτική επισκόπηση της κυβέρνησης για την COVID-19 (δείτε εδώ) οδηγεί στο συμπέρασμα πως μόνον τον τελευταίο μήνα έχουν χαθεί περισσότερες από 2.000 ζωές ενώ συνολικά από την αρχή της πανδημίας οι νεκροί είναι 9.239. Κι όμως, κάποιοι προαναγγέλλουν άνοιγμα των συνόρων από βδομάδα (sic), «παράθυρα» μετακινήσεων στο χωριό λόγω Πάσχα, άνοιγμα της εστίασης την μεγάλη εβδομάδα.
Καλά, ειδικά για την εστίαση το «ζόρι» του ανοίγματος έχει ξεκάθαρα να κάνει με τις κοστοβόρες αναστολές του Μαΐου που για να αποφευχθούν, οι άνθρωποι είναι ικανοί να επιβάλλουν το άνοιγμα με τόσους περιορισμούς σε ωράρια και συνθήκες που οι μαγαζάτορες να χάνουν περισσότερα χρήματα απ’ ότι τώρα και οι εργαζόμενοι να παίρνουν λιγότερα κι από τα 534 ευρώ της αναστολής.
Και μιας και είπαμε για τα 534 ευρώ της αναστολής. Ηδη ο νόμος Χατζηδάκη, πριν καν ψηφιστεί αρχίζει να αλλάζει τα στάνταρ και τις απαιτήσεις του μέσου εργαζόμενου. Σήμερα γράφτηκε το εξής: «Τόσους μήνες σε αναστολή ο κόσμος συνήθισε. Τα 600 ευρώ θα του φανούν αύξηση». Ολος ο κυνισμός σε μία πρόταση.
«O αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω», είναι το σχόλιο που επιφύλασσε ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεως Αδωνις Γεωργιάδης στην επίκληση, από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Λύσης Κυριάκο Βελόπουλο, παλαιότερων αναρτήσεων της Αριστοτελίας Πελώνη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που φιλοξενούνται σήμερα από μερίδα ενημερωτικών σελίδων
(διαβάστε ΕΔΩ το άρθρο της Parallaxi). Προφανώς για τον υπουργός ανάπτυξης, ο οποίος έχει χρησιμοποιήσει βαρύτατους χαρακτηρισμούς στο παρελθόν τόσο για τη Νέα Δημοκρατία όσο και για τον τότε αρχηγό της, Αντώνη Σαμαρά, το να λες και να ξελές, το να κατηγορείς και μετά να συμμαχείς, το να βρίζεις και μετά να κολακεύεις, είναι συνηθισμένη τακτική. Δυστυχώς γι αυτόν δεν είναι όλοι έτσι. Υπάρχουν πολλοί αναμάρτητοι, φυσικά ΚΑΙ στο δικό του κόμμα. Ειδικά αυτοί, δεν χάρηκαν καθόλου, ούτε με τα δικά του καμώματα πριν χρόνια, ούτε με τις σημερινές αποκαλύψεις για το παρελθόν της κυρίας Πελώνη.
Και κλείνουμε με ολίγον από Νίκο Δένδια και Μελβούτ Τσαβούσογλου, οι οποίοι «τα έσπασαν» στις κοινές τους δηλώσεις στην Αγκυρα. Δε συνηθίζω να αντιγράφω σκέψεις άλλων συναδέλφων. Θα κάνω μια εξαίρεση απόψε «κλέβοντας» τα λόγια του φίλου Γιάννη Ανδρουλιδάκη από το «ντουβάρι» του στο Facebook. Γράφει, λοιπόν, απόψε ο Γιάννης:
«Κάποτε μετά από έναν αγώνα Πιερικού – Καβάλας (αν θυμάμαι σωστά), πήγαν σε κοινή συνέντευξη τύπου ο Σούλης Παπαδόπουλος με τον Νίκο Αναστόπουλο, προπονητές των δύο ιστορικών ομάδων της Β’ Εθνικής. Ο Αναστόπουλος είπε ότι έπρεπε να έχουμε βάλει έξι γκολ και όχι μόνο τρία, ο Παπαδόπουλος απάντησε έπρεπε να είχατε φάει πέντε από το πρώτο ημίχρονο, ο Αναστόπουλος ανταπάντησε ότι πράγματι στο πρώτο ημίχρονο δυσκολευτήκαμε αλλά μετά εσύ έκανες γελοίες αλλαγές και διέλυσες την ομάδα σου, ο Παπαδόπουλος είπε ότι στο τέλος της σεζόν εγώ θα γελάω κι εσύ θα κλαις και ένα από τα πιο κάλτ βάιραλ βιντεάκια είχε μόλις γεννηθεί. Αργότερα τα βρήκαν.
Το καλό είναι ότι μέχρι να τα βρουν δεν βασάνιζαν πρόσφυγες, ούτε ο ένας ούτε ο άλλος.»
