Ο επίλογος της Τετάρτης

Έχει ένα ανέκδοτο στην Κρήτη όπου ο Ψαραντώνης έκλεβε, λέει, κρυφά σύκα από έναν γείτονά του. Είχε βουίξει το χωριό ότι τα έκλεβε αυτός τη νύχτα γιατί του άρεσαν πολύ. Φτάσαν οι φήμες στα αφτιά του ιδιοκτήτη της συκιάς κι αυτός τον ρώτησε μια και δυο και τρεις φορές αλλά ο Ψαραντώνης πάντα του απαντούσε «όχι, δεν είμαι εγώ που σου τα κλέβω».

Τι να κάνει ο άνθρωπος, ένα βράδυ κρύφτηκε κοντά στη συκιά και περίμενε τον κλέφτη. Κάποια στιγμή παρατηρεί το δέντρο να κουνιέται, πάει από κάτω και βλέπει τον Ψαραντώνη σκαρφαλωμένο στα κλαδιά. «Α, ώστε δεν ήσουν εσύ, ε…», του λέει για να απαντήσει ο Ψαραντώνης: «ε, αυτή τη φορά εγώ ήμουν…»

Δεν ξέρω γιατί θυμήθηκα αυτήν την ιστορία βλέποντας την ειδησεογραφία της Τετάρτης. Μάλλον γιατί μέχρι και ο Ψαραντώνης (στην Κρήτη είναι αστικοί μύθοι πια οι φανταστικές ιστορίες με πρωταγωνιστή τον γλυκύτατο λυράρη) όταν τον έπιασαν επ’ αυτοφόρω να κλέβει σύκα, το παραδέχτηκε ο άνθρωπος, σε αντίθεση με τους πολιτικούς μας που μάς περνάνε για τόσο ηλίθιους ώστε δικαιολογούνται και δίνουν τη δική τους εκδοχή παρότι οι φωτογραφίες, τα βίντεο, οι αριθμοί, οι δηλώσεις τους, είναι αδιάψευστοι μάρτυρες της ανακολουθίας τους.

– «Αποφάσισα αυθόρμητα να κοινωνήσω γιατί είχα γενέθλια», είπε ο Κουμουτσάκος. – «Έκλινα από σεβασμό στο ράσο», είπε ο Χαρδαλιάς. – «Ο μεγάλος περίπατος βγήκε και δε βγήκε», είπε σήμερα ο Μπακογιάννης. – «Ο πρωθυπουργός πήγε στην Καρδίτσα τη δεύτερη εργάσιμη μέρα», δήλωσε ο Νίκος Ρωμανός.

Φανταστείτε τώρα πόσο μεγάλα κορόιδα μπορεί να μάς θεωρούν όλοι τους όταν ξέρουν πως τον μεγάλο περίπατο της Αθήνας τον έχουμε δει σε χιλιάδες πραγματικές και φανταστικές εκδοχές αλλά περιμένουν να δεχτούμε ότι «βγήκε και δε βγήκε». Μέχρι και το ότι έφαγαν το γκαζόν οι κάμπιες σκέφτηκαν να επικαλεστούν για να αποφύγουν ένα απλούστατο: «Δεν βγήκε». Σκέτο, χωρίς αμφισβήτηση.

Πόσο αφελείς, επίσης, μάς έχουν όταν ξέρουν ότι είδαμε σε ζωντανή σύνδεση τον Χαρδαλιά να φιλάει το χέρι του παπά αλλά αυτός εμμένει ότι απλώς έσκυψε το κεφάλι στο ράσο του.

Καλά, για το ότι ο πρωθυπουργός μιας κυβέρνησης που θέλει να δουλεύουμε 52 Κυριακές το χρόνο, πήγε στην Καρδίτσα «την δεύτερη εργάσιμη μέρα της εβδομάδας», αλήθεια τι να σχολιάσω… Θέλει πολύ φαντασία για να δικαιολογήσεις έτσι το ότι άργησε τέσσερις ολόκληρες μέρες να πάει στην κατεστραμμένη πόλη. Που στο φινάλε και να μην πήγαινε δηλαδή, καλύτερο θα ήταν. Αυτές οι επιτόπιες επισκέψεις και η δήθεν στεναχώρια και ο προβληματισμός, ωχριούν μπροστά στο εξής απλό: τις άμεσες και γενναίες αποζημιώσεις. Τις πραγματικές πράξεις και όχι τα λόγια. Αλλά στη χώρα αυτή είναι δεδομένο πως κανείς δεν μιλάει με έργα. Τα λόγια αρκούν.

Ας λέμε πάλι καλά που σήμερα στο ΥΠΠΟ διόρθωσαν την πληροφορία περί οριστικής απαγόρευσης συναυλιών και θεατρικών παραστάσεων ανά την Ελλάδα και αποσαφήνισαν ότι αυτή αφορά μόνον την Αττική.

Χθες, για περισσότερες από 5 ώρες, μεγάλα ΜΜΕ υποστήριζαν πως ακυρώνονται τα πάντα παντού στην Ελλάδα μοιράζοντας εγκεφαλικά σε διοργανωτές και καλλιτέχνες. Έτσι όπως μάς έχουν συνηθίσει να κάνουν κυριολεκτικά ό,τι τους καπνίσει, οι περισσότεροι πιστέψαμε ότι πρόκειται για αληθινή είδηση και όχι για παρανόηση.

Στο μεταξύ, οι καταλήψεις σχολείων στη Θεσσαλονίκη συνεχίζονται. Κι επειδή τους μαθητές μπορείς μεν να τους καταλογίσεις «τάση για χάσιμο μαθήματος» αλλά τρελούς για την κατάσταση στην Παιδεία, δεν μπορείς να τους βγάλεις, τα παιδιά ήδη καταγγέλουν γεγονότα πέραν κάθε αμφισβήτησης: αίθουσες διδασκαλίας σε υπόγεια, περιορισμό των προαύλιων χωρών λόγω κατάληψης από νέα kibo, μετατροπή διαδρομών και εργαστηρίων σε κακοφτιαγμένες αίθουσες χωρίς παράθυρα.

Σήμερα έκαναν πορεία στο υπουργείο Μακεδονίας – Θράκης. Ας μου πει κάποιος: είναι υπερβολικό που θέλουν μικρότερο αριθμό παιδιών ανά τμήμα; Είναι υπερβολικό να μη θέλουν κάμερες στις τάξεις; Φτάσαμε στο σημείο παιδιά γυμνασίου και λυκείου να αντιλαμβάνονται πως απαιτούνται άμεσες προσλήψεις εκπαιδευτικών και οι γονείς (όχι όλοι φυσικά) ακόμη διχάζονται για τη χρήση μάσκας. Ας ακούσουμε μια φορά τα παιδιά. Ακόμα και τώρα δεν είναι αργά.

Στο μέτωπο της ενημέρωσης για την εξέλιξη του Κορονοϊού, για ακόμα μια μέρα η Θεσσαλονίκη τα πάει καλά. Δεν είναι μόνον τα 10 επιβεβαιωμένα κρούσματα που το μαρτυρούν. Είναι, κυρίως, η εικόνα των εντατικών στα νοσοκομεία αναφοράς. Ευτυχώς επικρατεί ηρεμία.

Κι αναρωτιέμαι:

Θα ζητήσει κάποιος μια ενημέρωση για το αν και κατά πόσο θα χαλαρώσουν τα περιοριστικά μέτρα στην συμπρωτεύουσα; Δεν είμαστε υπερβολικοί. Μια επέκταση για τα μαγαζιά ως τη 1 και το Σάββατο ως τις 2 αναμένουμε κι αυτή με ημερομηνία επικαιροποίησης ή αναστολής. Έτσι κι αλλιώς η νεολαία συνεχίζει και μετά τις 12 στα γνωστά πάρκα, πλατείες και ντόκους της παραλίας.

Θα μιλήσει καμιά φορά ο δήμαρχος μιας πόλης που τόσα έσοδα έχει απολέσει από την πτώση του τζίρου των καταστημάτων; Βουλευτές υπάρχουν άραγε; Σε άλλους νόμους είναι κοινό μυστικό πως παρεμβαίνουν υπουργοί και πιέζουν γνωστούς και άγνωστους για να μείνουν οι εκλογικές τους περιφέρειες στο απυρόβλητο. Εδώ δε λέμε σε καμία περίπτωση για κάτι τέτοιο.

Λέμε απλώς πως στατιστικά, για πόλη με 1.5 εκατομμύριο κατοίκους, τα 10 κρούσματα είναι λίγα. Αλλά τι λέω… το «Θεσσαλονικιός υπουργός» κατάντησε ανέκδοτο εφάμιλλο των ιστοριών για τον Ψαραντώνη.

Είδα και μια φωτογραφία που έγινε viral σήμερα στην Αθήνα. Ο συρμός του μετρό είχε φύγει και ο πίνακας στις 08.51 ενημέρωνε ότι ο επόμενος θα περάσει σε 14 λεπτά. Αγανακτισμένοι Αθηναίοι σχολίαζαν. Ήθελα να μπω και να γράψω: «γκαρντάσια, εδώ στη Σαλόνικα, αν το επόμενο λεωφορείο έρθει σε 14 λεπτά, ανοίγουμε σαμπάνιες...»

Υ.γ.: Η μέρα φεύγει και κάποιοι γράφουν: «αγωνία για την απόφαση του ΚΑΣ για τα αρχαία της Βενιζέλου». Αλήθεια τώρα; Ποια αγωνία; Έχει κανείς αγωνία όταν παίζει χαρτιά με σημαδεμένη τράπουλα; Πιστεύει κανείς στα παραμύθια με καλό τέλος κι ότι ο λύκος δεν τρώει, δήθεν, την Κοκκινοσκουφίτσα; Ποιο συμβούλιο θα μπορούσε να αποφασίσει την παραμονή των αρχαίων της Βενιζέλου στη θέση τους και να ακυρώσει την απόφαση για απόσπαση; Το συγκεκριμένο; Σας παρακαλώ. Ξέρουμε πολύ καλά τι συμβαίνει εκεί μέσα κι ας αποκλείστηκαν οι δημοσιογράφοι από τη σημερινή τηλεδιάσκεψη. Και την απόφαση την ξέρουμε κι ας καθυστερούν να συζητήσουν το θέμα αφήνοντάς το για το τέλος. Είπα τέλος;

Υ.γ.2: Αλέξη, σοβαρά τώρα, χαιρετίζεις τη δημιουργία κεντροδεξιάς τάσης; Κι αφήνεις και τη Θεοδώρα Τζάκρη να παραληρεί; Και ποιος κεντροδεξιός πιστεύεις ότι θα σε ψηφίσει ή έστω θα αλλάξει τη γνώμη του για σένα;

Αυτοί σε φαντάζονται Βελζεβούλ με ουρά και κέρατα Αλέξη μου. Και καθόμαστε και μαλώνουμε μαζί τους εμείς που δε σε ψηφίζουμε ποτέ (ακόμα). Μάθε μπαλίτσα από τον Κυριάκο που λέει: «Τι είσαι εσύ; Κεντροαριστερός καλλιτέχνης; Ατύχησες!» Έτσι κάνουν οι ειδικοί. Εσύ με τέτοιες κινήσεις θα χάσεις κι αυτούς που αμφιβάλλουν για το αν έκαναν καλά που δε σε ψήφισαν. Εγώ θα στα λέω όλα;

Αρχή είναι. Σε πολλά επίπεδα. Καλό βράδυ Τετάρτης.