Ο Georges Perin ταρακουνάει την Θεσσαλονίκη με το μπάσο της φωνής του

Ένας άνθρωπος μοναδικός, τον οποίο και άκουσα πρώτη φορά σε ένα κομμάτι από τα Βόρεια Αστέρια, τότε που όλη η πόλη κουνιόταν σε ρυθμούς αυθεντικής ραπ.

Μυρτώ Τούλα
ο-georges-perin-ταρακουνάει-την-θεσσαλονίκη-με-το-798692
Μυρτώ Τούλα

Η πόλη το βράδυ είναι πιο όμορφη και την έχω συνδέσει με παλιά τραγούδια που γράφτηκαν στα στενά της όταν εγώ πήγαινα Δημοτικό, Ένα εξ αυτών αποτέλεσε την γνωριμία μου με τον Perin. Έναν άνθρωπο μοναδικό, τον οποίο και άκουσα πρώτη φορά σε ένα κομμάτι από τα Βόρεια Αστέρια, τότε που όλη η πόλη κουνιόταν σε ρυθμούς αυθεντικής ραπ, ο Georges Perin, πήγε ένα βήμα παρακάτω τα κλασικά τραγούδια τους, με την funk φωνή του ένα μαύρο καπέλο ερμήνευσε με το τρομερό μπάσο της φωνής του το ”Ότι έχουμε είμαστε εμείς.” Πέραν της μουσικής πέρασε από την Καλών Τεχνών, τη γραφιστική, την αρχιτεκτονική. Λατρεύει τη θάλασσα και μισεί το τυρί. 

Ο Georges, στην πόλη αγαπά τη νύχτα της, το φαγητό, όλους τους ανθρώπους της με τους οποίους έζησε τόσα πολλά. Δεν αντέχει την υγρασία της, τους “μακεδονομάχους” της και την ηττοπάθεια κάποιων κατοίκων της. Έχει διπλή υπηκοότητα καθώς η μητέρα του είναι Γαλλίδα και χρησιμοποιεί το όνομα ”Georges Perin” σχεδόν από την αρχή της μουσικής του πορείας. Αναγράφεται στα Ελληνικά και ως Γιώργος Περίν, αν και η ορθότερη μεταφορά θα ήταν το “Ζωρζ Περέν”. 

”Δε θυμάμαι πότε πρωτοήρθα σε επαφή με τη μουσική. Από πολύ μικρός άκουγα τους δίσκους και τις κασέτες των γονιών μου. Από τους Beatles ως τους Commodores πάντα υπήρχε μουσική που έπαιζε στο ηχοσύστημα του σαλονιού, και η μητέρα μου μου τραγουδούσε συχνά από τότε που μπουσουλούσα. Με το funk ασχολήθηκα αφού πέρασα από πολλά στάδια hard rock – rock – blues κτλ… Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν άκουσα ή καταπιάστηκα αποκλειστικά με ένα είδος μουσικής. Ακόμα και όταν μικρός ψώνιζα τον νέο δίσκο του Ozzy άκουγα ταυτόχρονα weather report και πειραματιζόμουν με τη φυσαρμόνικα μελετώντας Junior Wells. Όλα μαζί. Αρκεί να με συγκινούσαν. 

H αγάπη, η ανεκτικότητα και η διαφορετικότητα είναι σίγουρα μερικά από αυτά που θέλω να περάσω από τη μουσική μου. Τραγουδάω βιωματικά, “αυτόματα” άρα συνήθως εκφράζω το ποιος είμαι και όχι κάτι βαθύτερο… Εμπνέομαι από βιώματα και τις ανθρώπινες σχέσεις. Την μουσική μου την έχω συνδέσει μ’ ένα όμορφο συναίσθημα “αδειάσματος” που νιώθει κάνεις μετά από το τραγούδι, τη μεταφορά του συναισθήματος από μένα προς τον ακροατή.”

Η πρώτη του εμφάνιση ήταν το ’94 σε ένα μπαρ δίπλα στο Λευκό Πύργο με φίλους του από το 11ο γυμνάσιο, με τους οποίους δημιούργησαν μετά το συγκρότημα “Kashmir” (του οποίου ο ομώνυμος δίσκος επανεκδόθηκε φέτος από τη veego records σε βινύλιο). Ήταν πολλοί εκείνοι που τον επηρέασαν στην μέχρι σήμερα πορεία του. Philip Bailey, El Debarge, Charlie Wilson, Anita Baker, Erykah Badu, Prince και James Brown είναι μερικοί από τους τραγουδιστές που άκουσε και μελέτησε. Ωστόσο, περισσότερο τον έχουν επηρεάσει groups με τη μουσική τους γενικότερα, όπως οι Queen ή οι Led Zeppelin αλλά και συνεργάτες του, όπως τα μέλη των Nasa Funk. 

”Από τις περίπου 60 κυκλοφορίες μου και τα 180 κομμάτια έχω γράψει περίπου το 1/5 αυτών. Συνθέτω κυρίως σε δουλειές των Nasa Funk. Τον στίχο γράφω εγώ ή ο -lyric partner μου επί πολλά χρόνια- Παναγιώτης Σκραπαρλής.”

Από τις πιο δυνατές του στιγμές ήταν η συναυλία στον Λυκαβηττό ως support του James Brown. Από τις πιο άσχημες, ήταν εκείνες που συνειδητοποιείς πως ένας στενός συνεργάτης σου σε πρόδωσε ή σε εκμεταλλεύτηκε, όπως μου είπε. 

”Η μουσική για μένα είναι το γιατρικό μου για να είμαι υγιής και ευτυχισμένος και όταν ακούω μουσική δε περιορίζομαι σε ένα είδος. Νομίζω πως οι επαγγελματίες ακούμε μουσική στον ελεύθερο χρόνο μας μέσα από ένα τελείως διαφορετικό πρίσμα. Αυτό μπορεί και να μη περιλαμβάνει πάντα τον αρχικό ψυχαγωγικό της χαρακτήρα. Και λόγω ακριβώς της συνεχόμενης αυτής τριβής και της αφοσίωσης που χρειάζεται για να γίνεις μεταδοτικός ως τραγουδιστής καταλήγεις να συνδέεις τραγούδια με συναισθήματα.”

Εμφανίζεται live σχεδόν καθημερινά ιδιαίτερα τώρα το καλοκαίρι. Μια από τις πρόσφατες ζωντανές εμφανίσεις του ήταν μαζί με τους ΜΠΛΕ στο summer in the city festival στη Θεσσαλονίκη. Απέναντι από την θάλασσα σε ένα ειδυλλιακό σκηνικό που σήκωσε τον αέρα της rock, και μας ταρακούνησε έστω και καθιστούς. 

”Αυτή την περίοδο που υπάρχουν περιορισμοί στις live εμφανίσεις μας μου έχει λείψει η ανεμελιά και το rock and roll της υπόθεσης. H καραντίνα νομίζω πως ήταν ένα «δυστύχημα» και ταυτόχρονα ένα «στοίχημα» για όλους τους μουσικούς. Προσωπικά επέλεξα να περάσω τον χειμώνα και τη καραντίνα στο νησί της Σύρου. Έγραψα εκεί τρία single (όπως το «Ούτε μαζί ούτε μακριά» με τους Μπλε) και δυο ep που πρόκειται να κυκλοφορήσουν σύντομα.

‘Ο καλλιτέχνης γενικότερα καλείται να δουλέψει σε πολλά επίπεδα στην Ελλάδα για να επιβιώσει με αποτέλεσμα να κινδυνεύει συχνά να χάσει το focus. Αλλά θα πρωτοτυπήσω λέγοντας πως δεν είναι πια η εποχή για γκρίνια -τουλάχιστον για μένα- σε σχέση με τη ζωή του καλλιτέχνη στην Ελλάδα αλλά η εποχή για αλλαγές και δημιουργία.”

Από τις πολλές συνεργασίες που έχει ως τώρα ξεχωρίσει είναι σίγουρα αυτές με τον Μικρό Κλέφτη, τα Βόρεια Αστέρια, τον Cayetano, τους Μπλε, τον Cj Jeff, τον Blend Mishkin, τον Guiddo αλλά και τη Sindos Concert Band με την οποία του δόθηκε η ευκαιρία να μοιραστεί τη σκηνή με τη Νίνα Λοτσάρη, Νάντια Μπουλέ, Θοδωρή Βουτσικάκη κ.α. και να εμφανιστεί στα γενέθλια της Parallaxi! Από τις πιο ιδιαίτερες στιγμές είναι σίγουρα η συνεργασία του με τα Βόρεια Αστέρια στο “ό,τι έχουμε είμαστε εμείς”. 

”Η Θεσσαλονίκη ήταν και είναι ακόμα παραγωγική μουσικά, κάτι που είναι βέβαια και λογικό λόγω του μεγέθους της. Σίγουρα έχει ζήσει μεγαλύτερες δόξες απ’ ότι σήμερα όπως για παράδειγμα τη δεκαετία του ’90, παραμένει όμως γενέτειρα νέων ιδεών και τάσεων. Το μόνο σίγουρο είναι πως αργοπεθαίνουν οι μουσικές σκηνές της κι αυτό είναι πολύ στενάχωρο. Έκλεισαν 3 πολύ σημαντικοί συναυλιακοί χώροι μόλις τους πρώτους μήνες της πανδημίας. Δε ξέρω τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, πάντως στο δικό μου κοντινό περιλαμβάνονται δύο νέα single στην Ελλάδα και το εξωτερικό και ένα ep 4 κομματιών σε ελληνική δισκογραφική… Παράλληλα δουλεύω τον προσωπικό μου δίσκο που θα κυκλοφορήσει σε βινύλιο τον επόμενο χειμώνα. Κάποια στιγμή όλα τελειώνουν… μέχρι τότε ας μη ξεχάσουμε να ζήσουμε. ”

εικόνα: Γρηγόρης Βασιλειάδης
εικόνα: Νίκος Καρδαράς

Δείτε επίσης: 

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα