Καρτ Ποστάλ στην τηλεθέαση από την ΕΡΤ

Κάθε Σάββατο βράδυ τις τελευταίες εβδομάδες συμβαίνει κάτι εκπληκτικό που μάλλον δεν έχει ξανασυμβεί. Η τηλεθέαση της ΕΡΤ1 ανεβαίνει, τα σόσιαλ μίντια (ειδικά το τουίτερ) χτυπάνε κόκκινο και το κανάλι γίνεται Νο1 στα trend. Δεν παίζει κάποιον αγώνα ποδοσφαίρου, δεν μεταδίδει γιουροβίζιον, αντιθέτως παίζει back to back δύο από τις πολυαναμενόμενες (και πλέον πολυσυζητημένες) σειρές της φετινής σεζόν. Η μία είναι η διασκεύη του παπαδιαμαντικού Βαρδιάνου στα Σπόρκα σε σκηνοθεσία Μανούσου Μανουσάκη. Η δεύτερη είναι η Καρτ Ποστάλ, σε σκηνοθεσία του Γιώργου Παπαβασιλείου (σεναριακή διασκεύη των Βικτόρια Χίσλοπ, Νίκου Απειρανθίτη, Αλεξάνδρας Κατσαρού (Αλεξάνδρα Κ*), Δώρας Μασκλαβάνου και Παναγιώτη Χριστόπουλου) πάνω σε δύο best sellers της δημοφιλούς Βρετανίδας συγγραφέως, τα Cart Postals from Greece και Last Dance.

Η Καρτ Ποστάλ μας αφηγείται 12 αυτοτελείς ιστορίες στην Κρήτη του σήμερα με συνδετικό κρίκο έναν ελληνικής καταγωγής Βρετανό αρχαιολόγο, τον Τζόζεφ. Αρκετά εσωστρεφής επιστρέφει στα πατρογονικά εδάφη της Κρήτης προκειμένου να απολαύσει την τιμητική αναγνώριση από τους συντοπίτες του, να προσφέρει τις συμβουλές του σε μια ανασκαφή που γίνεται στο νησί και σχεδιάζοντας κάποιες ολιγοήμερες διακοπές με την κοπέλα του να της κάνει με τον πιο ρομαντικό τρόπο επίσημη πρόταση γάμου. Τα σχέδια του Τζόζεφ ανατρέπονται όταν η κοπέλα δεν εμφανίζεται στο νησί και του ανακοινώνει από τηλεφώνου την απόφαση της να χωρίσουν.

Η ανατροπή αυτή προσφέρει στον Τζόζεφ την ευκαιρία για μια «ανασκαφή» στα ενδότερα του νησιού ανακαλύπτοντας 12 ξεχωριστές ψηφίδες που ίσως να συνθέτουν μια μεγάλη εικόνα που αφορά τον ίδιο. 12 ψηφίδες που προκύπτουν από 12 ξεχωριστές ιστορίες που ωστόσο δίνουν την ευκαιρία στον ίδιο τον κεντρικό ήρωα να συνθέσει 12 διαφορετικές καρτ ποστάλ με μύχιες σκέψεις του και βαθύτερες εξομολογήσεις του προς την πρώην σύντροφο του (η οποία ειρήσθω εν παρόδω δεν τις παραλαμβάνει ποτέ αλλά αντιθέτως παραλήπτρια τους γίνεται η νέα ένοικος του διαμερίσματος όπου έμενε η κοπέλα του).

Παρά την ώρα προβολής της – κάθε Σάββατο 11 το βράδυ – δεν είναι λίγοι οι θεατές που εκφράζουν ήδη τον ενθουσιασμό τους για την σειρά. Όπως είπαμε η σειρά είναι κάθε Σαββατοβραδο την ώρα που παίζει Νο1 trend στα σόσιαλ με τις ατάκες και τους ηθοποιούς της σειράς να γίνονται αντικείμενο συζητήσεων και σχολιασμού. Δικαιολογημένα μάλλον καθώς οι λόγοι είναι πολλοί. Είναι το δυνατό καστ που εναλλάσσεται σε κάθε επεισόδιο. Σε συνδυασμό με τον σταθερό πρωταγωνιστή της σειράς, τον εξαιρετικό Ανδρέα Κωνσταντίνου, που υποδύεται τον αρχαιολόγο και είναι ο συνδετικός κρίκος των 12 ιστοριών, στο πρώτο επεισόδιο έπαιζε ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος – ένας ηθοποιός που αποδεικνύει την στόφα του ταλέντου του τόσο στην κωμδία όσο και στο δράμα – ενώ στο δεύτερο έπαιζαν ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης και η Άννα Μάσχα, σε μια αρκετά ρομαντική και συγκινητική ιστορία που συνδύαζε τον έρωτα και την ψυχική υγεία (συνέπεσε συμπτωματικά με την αντίστοιχη παγκόσμια ημέρα). Είναι επίσης η υπέροχη μελαγχολική φωτογραφία με το φως και τα τοπία της Κρήτης – ένα φως που παρά την λάμψη του ξεφεύγει από την γνωστή τουριστική ένταση και αποκτά μια μελαγχολική θαμπάδα που φωτίζει όσο χρειαστεί τις βαθύτερες ανησυχίες και τις σκέψεις των ηρώων της σειράς – είναι σαφώς η πολύ καλή σεναριακή διασκεύη που κάνει μια εξαιρετική ομάδα συγγραφέων και σεναριογράφων και φυσικά η σκηνοθετική προσέγγιση του Γιώργου Παπαβασιλείου, ο οποίος αναδεικνύεται σε ένα από τα πρόσωπα της χρονιάς έχοντας ήδη στο φετινό ενεργητικό του και το ατμοσφαιρικό μυστηριακό, ψυχολογικό θρίλερ που παρουσίασε στην Cosmote tv, τη μίνι σειρά «42C».

Η Καρτ Ποστάλ είναι σίγουρα μια δικαίωση για την ΕΡΤ αλλά και μια εξαιρετική επιλογή για τους τηλεθεατές που θέλουν να περάσουν το σαββατόβραδο τους με μια καλή τηλεοπτική σειρά χωρίς να κάνουν πολλά ζάπινγκ ή χωρίς να αναζητούν κάποια τραβηγμένη ιστορία στις γνωστές ψηφιακές πλατφόρμες. Την ώρα που η τηλεόραση στα ιδιωτικά κανάλια βομβαρδίζεται από ατέλειωτες ώρες βλακείας, φλύαρα πρωινά και μεσημεριανά πάνελ που απλώς αναμηρυκάζουν τα ίδια βαρετά πρόσωπα που αποτελούν και αρνητικά πρότυπα καθώς και ριάλιτι που αναπαράγουν την φτήνια και τη μιζέρια της ελληνικής τηλεόρασης, στην δημόσια τηλεόραση κάνουν μια θεαματική και σωστή επιλογή να επενδύσουν σε ποιοτικές σειρές που δεν προσβάλουν τον τηλεθεατή. Επιλογή που θυμίζει την παλιά καλή ΕΡΤ που όλοι αγαπάμε της Αστροφεγγιάς, της Χαμένης Άνοιξης, του …Ύστερα ήρθαν οι μέλισσες, του Καρυωτάκη (για να αναφέρω επιλεκτικά τέσσερις κλασικές και αγαπημένες σειρές από τέσσερις παλιότερες εποχές της ΕΡΤ).

Δείτε επίσης: