Κάτι απίστευτα σκοτεινό έρχεται πάνω μας

Παρακολουθώ την πανδημία προσεκτικά λόγω δουλειάς από το ξεκίνημα της στην Κίνα. Κάθε πρωί προσεκτικά βλέπω το χάρτη με την εξάπλωση και τα κρούσματα σε όλο τον πλανήτη. Τις τελευταίες δέκα μέρες βλέπω να συμβαίνει κάτι αδιανόητο. Κάτι που  μόνο σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας έχουμε δει. Ο ρυθμός των νέων κρουσμάτων στη γη αυξάνεται με απίστευτα επιθετική ταχύτητα. Χθες μολύνθηκαν πάνω από 600.000 επίσημα σε μία μέρα. Υπάρχουν χώρες όπως οι ΗΠΑ που χθες είχαν 123.000 κρούσματα σε μια μέρα.

Η εξάπλωση είναι πια έξω και πέρα από κάθε φαντασία. Ακόμα και σε περιοχές που θεωρητικά το έλεγχαν. Αν εξαιρέσεις την Νοτιοανατολική Ασία, την Κίνα και την Ωκεανία που εφαρμόζουν απίστευτα μέτρα ιχνηλάτησης και απομόνωσης, με στρατιωτική πειθαρχία, στον υπόλοιπο πλανήτη ζούμε τον εφιάλτη. Νοσοκομεία έχουν καταρρεύσει, χώρες εξάγουν αρρώστους σε γειτονικές χώρες, άλλες χώρες κρατούν για ώρες τους ασθενείς στα ασθενοφόρα γιατί δεν έχουν που να τους πάνε, η Βρετανία δηλώνει ότι το εμβόλιο της γρίπης που παράγει θα το κρατήσει πρωτίστως για τους δικούς της υπηκόους και αν περισσέψει θα δώσει και αλλού κλπ.

Η Φον ντερ Λάιεν είπε χθες πως ”Κάποιοι χρησιμοποιούν σκοπίμως αυτήν την κρίση για να προκαλέσουν μίσος”, πως πλήττεται πια η συνοχή της Ευρώπης. Ένας νέος αγώνας για το ποιος αξίζει να επιζήσει και ποιός όχι γεννιέται μαζί με το φυλετικό μίσος που επιστρέφει.

Παράλληλα ανθίζει το κίνημα των ανεγκέφαλων που παρά τους αριθμούς νεκρών και αρρώστων επιμένουν και να αρνούνται τη χρήση μάσκας και να διακηρύττουν την ανυπαρξία του ιού ή τη μη σοβαρότητα του και να οργανώνουν τα πλήθη μέσα από social media σε κινήματα αρνητών. Ιερείς με πύρινα κηρύγματα, παίκτες ριάλιτι, αμφιλεγόμενες περσόνες βγαίνουν μπροστά σε έναν αγώνα δολοφονικό. Σε μικρές κοινωνίες η διάδοση πάει στόμα με στόμα. Είπε η τάδε που ξέρει, της έχουν πει. Σε μεγάλες αρκεί μια απλή επικόλληση, ένα μήνυμα στο messenger. 

Οι Πράσινοι ζήτησαν χθες στη Γερμανία να θεωρούνται πολιτικοί εγκληματίες οι αρνητές του κορωνοϊού. Και έχουν απόλυτο δίκιο. Στην Ελλάδα ακόμα εισαγγελείς δεν έχουμε δει να επεμβαίνουν. Ο εντεταλμένος σύμβουλος του δημάρχου Θεσσαλονίκης, αρνητής της μάσκας συμμετείχε σε σύσκεψη την Παρασκευή άρρωστος, κόλλησε τουλάχιστον μια προϊσταμένη, η οποία μου έλεγε στο τηλέφωνο χθες πως τον παρακαλούσαμε να βάλει μάσκα αλλά δεν άκουγε. Και ο  δήμαρχος δεν ζήτησε καν την τιμωρία του. Για το φόβο των ψήφων. Ο ίδιος άνθρωπος που ζητά από την κυβέρνηση διάφορα μέτρα της πόλης και τα διαφημίζει με στόμφο.

Η ίδια η κυβέρνηση δε, αν και προειδοποιήθηκε εδώ και ενάμιση μήνα για το τι έρχεται, δεν τόλμησε να πάρει τα μέτρα που παίρνει άρον άρον τώρα, να ελέγξει όσο μπορούσε την κατάσταση. 

Αν δεν το έχουμε καταλάβει ακόμα αυτό που μοιάζει να έρχεται κατά πάνω μας είναι ο μεγαλύτερος εφιάλτης μετά τον πόλεμο. Όχι μόνο ως υγειονομικός τυφώνας αλλά και ως οικονομικός, κοινωνικός, ταξικός. Τα απομεινάρια του θα σκεπάσουν τη ζωή πολλών γενεών σαν τέφρα. 

Σκεπτόμουν τα παιδιά μου. Μεγάλωσαν μέσα σε μια υπέρ-δεκαετή κρίση. Με χαμηλές προσδοκίες και διαρκείς απειλές. Με καθημερινό λιγόστεμα του φωτός και του οξυγόνου που μπαίνει από το παράθυρο. Αν τα ρωτήσεις τι θυμούνται από το 2008 και δώθε που έμαθαν να θυμούνται θα σου πουν αβεβαιότητα. Αβέβαιοι καιροί, σκοτάδια.