Κτηματολόγιο Νεάπολης: Άλλη μια επιτελική επιτυχία

Πόση επιτελικότητα μπορεί να αντέξει άραγε κάποιος στην καθημερινότητά του; Και την δεδομένη στιγμή, δεν θα μιλήσω για την πρόσφατη αποτυχία διαχείρισης του καιρικού φαινομένου της Ελπίδας που κατάφερε να πλήξει επιχειρησιακά σχέδια και ενέργειες, οι οποίες ήταν έτοιμες προς εκτέλεση, σύμφωνα με τα λεγόμενα όλων των εμπλεκόμενων, με πρώτο και καλύτερο μάλιστα τον λαλίστατο κύριο Πατούλη.

Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι υπάρχει μία κατηγορία πολιτικών και αυτοδιοικητικών στελεχών που ακολουθούν την μέθοδο Πατούλη, δηλαδή της κατ’ επίφασης ετοιμότητας, της επικοινωνιακής φιέστας και της λεζάντας, χωρίς να έχουν δουλέψει ουσιαστικά καθόλου γι’ αυτό που προωθούν. Ειδικότερα, ας σημειωθεί ότι εμείς εδώ, στην βόρεια Ελλάδα, έχουμε αρκετούς τέτοιους παράγοντες (ονόματα δεν λέμε, οικογένειες δεν θίγουμε).

Δεν θα επικεντρωθώ στην συγκεκριμένη θεματολογία, καθώς τις τελευταίες ημέρες έχουν γραφτεί αρκετά και δεν θα μπορούσα να σχολιάσω κάτι το διαφορετικό. Θα μιλήσω, όμως, για την χθεσινή, προσωπική μου εμπειρία, όντας ένας πολίτης στο Κτηματολογικό Γραφείο και στο Υποθηκοφυλακείο Νεάπολης και βιώνοντας καθημερινά τα τελευταία 2 χρόνια, ως μηχανικός στην εν λόγω υπηρεσία, μαζί, βέβαια, με τους εκατοντάδες άλλους συμπολίτες μας.

Είναι γεγονός ότι ήδη από την περίοδο της πρώτης καραντίνας, όπου όλοι αναγκαστήκαμε να αναβάλλουμε πολλές από τις δραστηριότητες και τις υποχρεώσεις μας, έχουν αλλάξει σε μεγάλο βαθμό αρκετές υπηρεσίες του ευρύτερου δημοσίου τομέα. Κι’ αυτό διότι οι επαγγελματικές δραστηριότητες και οι προσωπικές υποχρεώσεις του καθενός μας παρέμειναν στάσιμες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι μεταβιβάσεις ακινήτων, οι οποίες πραγματοποιούνται είτε από γονική παροχή είτε από αγοραπωλησίες, με ιδίους πόρους ή με τραπεζικό δανεισμό, όπου πολλές από αυτές για να εκτελεστούν είναι απαραίτητο να συγκεντρωθούν ένα «σωρό» χαρτιά από αρκετές υπηρεσίες του δημοσίου. Στο εν λόγω παιχνίδι εμπλέκονται Δήμοι, Κτηματολόγια, Υποθηκοφυλάκεια, Δασικές Υπηρεσίες, Εφορίες, καθώς κι άλλες δημόσιες υπηρεσίες.

Όμως, ένα αξιοσέβαστο ποσοστό από τις παραπάνω δημόσιες υπηρεσίες δουλεύουν διαφορετικά σε σχέση με το πως δούλευαν στην προ του Covid εποχή. Μερικές εξακολουθούν να είναι υποστελεχωμένες, με ανεπαρκή τεχνικό και εξειδικευμένο προσωπικό που να μπορεί να ανταποκριθεί στην ψηφιακή εποχή, στην οποία -αποτελεί βεβαιότητα- κληθήκαμε να προσαρμοστούμε άγαρμπα λόγω υγειονομικής κρίσης. Επίσης, ας αναφέρουμε τις υπηρεσίες που διαθέτουν ανεπαρκή τεχνικό εξοπλισμό και υποστήριξη ενώ έχουν οπισθοδρομήσει στο θέμα της εκπαίδευσης. Για παράδειγμα, το Κτηματολογικό Γραφείο και Υποθηκοφυλακείο Νεάπολης αυτή την στιγμή υπολειτουργεί, καθώς δέχεται υπερβολικό κόσμο για εξυπηρέτηση και το προσωπικό είναι ελάχιστο για να ανταποκριθεί σ ’αυτόν τον φόρτο εργασίας, με αποτέλεσμα να εξυπηρετεί καθημερινά λιγοστούς ανθρώπους. Παράλληλα, οι ώρες εξυπηρέτησης είναι ελάχιστες, καθώς περιορίζονται στο πρωινό ωράριο (9π.μ -1μ.μ).

Στο συγκεκριμένο σημείο ξεκινάει το πρόβλημα, καθώς οι πολίτες που πηγαίνουν να εξυπηρετηθούν, εν τέλει δεν τα καταφέρνουν όλοι, εν ολίγοις όποιος «προλάβει, πρόλαβε». Η εν λόγω κατάσταση έχει διαμορφωθεί εδώ και 2 χρόνια ενώ μέρα με την μέρα χειροτερεύει. Επίσης, επειδή η κατάσταση είναι γνωστή ειδικά σε αρκετούς δικηγόρους και μηχανικούς, έχει διαμορφωθεί και ο άτυπος κανόνας ότι όποιος έρθει πιο νωρίς στον χώρο που στεγάζεται η υπηρεσία θα γράψει το όνομα του σε μία κόλλα Α4. Έπειτα, θα την κολλήσει στον πίνακα ανακοινώσεων του Κτηματολογικού Γραφείου για να ακολουθήσει ο επόμενος ενδιαφερόμενος πολίτης και θα γράψει το όνομα του σε αυτήν την λίστα. Αυτή η άτυπη διαδικασία, όμως, δεν βρίσκει σύμφωνους αρκετούς από τους πολίτες, οι οποίοι με την σειρά τους, είτε ετοιμάζουν δική τους λίστα, είτε υποχρεώνουν άλλους ανθρώπους, έναντι αμοιβής, να γράψουν το όνομα τους νωρίς το πρωί σε όποια λίστα βρουν στον χώρο.

Η κατάσταση αυτή είναι πιθανό να δημιουργήσει εντάσεις μεταξύ των πολιτών, οι οποίοι επιθυμούν να διεκπεραιώσουν την αίτηση τους, με αποτέλεσμα η ατμόσφαιρα να οδηγείται στα άκρα και η συνδρομή της αστυνομίας να θεωρείται απαραίτητη. Η ίδια εικόνα εντοπίζεται και αλλού. Μάλιστα, χθες ένα ευγενέστατος δικηγόρος, που περίμενε μαζί μου υπομονετικά, μου ανέφερε ότι το ίδιο συμβαίνει και στο Κτηματολογικό Γραφείο Θεσσαλονίκης ενώ στο Κτηματολογικό Γραφείο Καλαμαρίας η κατάσταση είναι διαφορετική, καθώς οι αρμόδιοι εκεί κατάφεραν να εξασφαλίσουν ότι η διαδικασία αίτησης και διεκπεραίωσης θα γίνεται ψηφιακά.

Παρόλο, όμως, που η κατάσταση μέρα με την μέρα χειροτερεύει, κανείς από τους αρμόδιους δεν έχει καταφέρει να εξασφαλίσει μία ομαλή λειτουργία στο Κτηματολογικό Γραφείο Νεάπολης, με αποτέλεσμα καθημερινά οι πολίτες να βιώνουν ένα εξευτελισμό, δεδομένου ότι κάποιος μπορεί να περιμένει μέχρι και 4 ώρες στον χώρο και να μην έχει εξυπηρετηθεί.

Είναι απαράδεκτο, εν έτη 2022, εκατοντάδες πολίτες του πολεοδομικού συγκροτήματος Θεσσαλονίκης, να βιώνουν αυτόν τον εξευτελισμό, ειδικά από αυτούς που μας διαφημίζουν το επιτελικό κράτος, ως πρότυπο λειτουργίας, και να θεωρούν ότι έχουν εκσυγχρονίσει τον ψηφιακό μετασχηματισμό του κράτους. Η εν λόγω κατάσταση μπορεί να βελτιωθεί και υπάρχουν λύσεις, όπως οι προσλήψεις ή οι μετατάξεις προσωπικού από άλλες υπηρεσίες, αρκεί να το θέλουν και οι πολιτικοί και διοικητικοί προϊστάμενοι του φορέα.

* Ο Δημήτρης Παπαγεωργίου είναι Μηχανικός Χωροταξίας και Ανάπτυξης (ΑΠΘ) – Σύμβουλος Ακινήτων

Δείτε επίσης: