Λεπτομέρειες για το κάψιμο μιας σαΐτας
Μια εικόνα της Όλγας Δέικου γεννά σκέψεις στο Χρήστο Ωραιόπουλο.
Μια πράξη και δυο αφηρημάδες για τη φωτογραφία της Όλγας Δέικου
Πράξη
Πρώτα πρέπει να καθαρίσεις το γραφείο σου. Είχες και έχεις όλο το χρόνο να το κάνεις. Η διάθεση που λες πως σου λείπει δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Κανένας δεν συμμαζεύει με διάθεση το γραφείο του. Κυρίως πρέπει να μαζέψεις τα στυλό, να κάνεις έλεγχο ποια γράφουν και ποια όχι και ύστερα να τα βάλεις στη μολυβοθήκη. Όταν το κάνεις αυτό πιστεύω θα έχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου για να αναρωτηθείς και διαπιστώσεις επιτέλους πόσο ηλίθιο είναι να γράφεις με στυλό. Το στυλό ζει μόνο στο γυμνάσιο και στο λύκειο ως στοιχείο αναγκαστικότητας, έτσι το είχε πει ο υπουργός. Αυτό ακριβώς είναι το διάστημα περατότητας του μελανιού. Εξάλλου σκέψου το εξής απλό. Δεν υπάρχει γνήσιος χώρος να τα τοποθετείς. Γιατί λέμε μόνο μολυβοθήκη και βιβλιοθήκη ;
Τα βιβλία, άφησέ τα, στο γραφείο. Γραφείο είναι τι θέλεις να έχει δηλαδή; Μόνο σε παρακαλώ στοίβαξέ τα, αποφεύγοντας την επιτηδευμένη αταξία που δήθεν δημιουργεί έμπνευση. Ηλίθια λέξη.
Πήγαινε τώρα στα σημαντικά. Ο καιρός που μέχρι στιγμής έχεις περάσει κλεισμένος στο γραφειόσπιτο έχει αποτυπωθεί στα σκόρπια ορφανά και μπασταρδεμένα χαρτιά. Άλλα από το τετράδιο με τις γραμμές, άλλα από των τριών θεμάτων, άλλα Α4 από τον εκτυπωτή, κάτι σελίδες ημερολογίου. Χαρτιά με σημειώσεις για ό, τι θέλησες να θυμάσαι και για ό, τι ξέχασες. Από στίχους μέχρι εξισώσεις. Σκίτσα και τεθλασμένες γραμμές, νότες που ακροβατούν, μικροαφηγήματα, μικροατυχήματα, ονόματα και ημερομηνίες, το ίστημι στην προστακτική ενεστώτα και ένα κινητό. Άρπαξε ένα χαρτί, το πιο ξεχωριστό για σένα, που θα σε συγκλονίσει αυτό που θα σου θυμίσει το περιεχόμενό του. Πρόσεχε μόνο μην είναι τσαλακωμένο. Δεν σου κάνουν τα ρυτιδιασμένα χαρτιά, ακόμη κι αν κλάψεις με αυτό που θα σου θυμίσουν.
Πάρε τώρα το χαρτί και δίπλωσέ το στη μέση, να χαραχθεί ο άξονας και φέρε το πάλι στα ίσα του. Τσάκισε από τις δυο άκρες δυο ορθογώνια τρίγωνα παίρνοντας για κάθετη τον άξονα συμμετρίας που τράβηξες προηγουμένως. Μαζί τα δυο τρίγωνα σχηματίζουν ένα ισοσκελές, ίσως να είναι και ισόπλευρο δεν ξέρω. Το τρίγωνό σου πρέπει να πιάνει λίγο λιγότερο από το μισό του φύλλου. Τώρα θα πιάσεις την κορυφή και θα την φέρεις στο άλλο μισό του φύλλου που δεν είναι διπλωμένο, ώστε να προσγειωθεί σε ένα σημείο του άξονα συμμετρίας. Δίπλωσε προς τα μέσα τις δυο γωνίες του νέου τριγώνου. Αν βλέπεις ένα μικρό δοντάκι βάλε το κι αυτό μέσα στο τρίγωνο. Είσαι σε καλό δρόμο. Θυμήσου πάλι τον πρώτο άξονα και δίπλωσε με βάση αυτόν. Όλη η κατασκευή είναι μαζεμένη πια στη μια πλευρά. Χώρισέ την συμμετρικά κι αυτή σχεδόν στη μέση. Κάνε λίγες επιδιορθώσεις για την τελειότητα.
Θυμήσου τι γράφει μέσα. Είναι τα εξαρτήματα και τα φτερά της για να πετάξει. Θυμήσου τώρα πως δεν θα πετάξει γιατί πρέπει να καεί. Έτσι είπαν. Θυμήσου όμως αυτά που γράφεις μέσα. Είναι τα εύφλεκτα υλικά, τα λάδια της για να αρπάξει φωτιά.
Πάρε τον αναπτήρα και μην σκεφτείς να κάνεις ένα τσιγάρο πρώτα. Βγες στο μπαλκόνι. Λογικά θα σκέφτεσαι τη σαΐτα να φεύγει ανάμεσα στις πολυκατοικίες, τα αυτοκίνητα και να προκαλεί ατυχήματα, να αποσπά τα χαμένα μυαλά των περαστικών και την αποβλακωμένη προσοχή των ανθρώπων.
Κράτα την ψηλά στον ήλιο. Είναι ο μόνος που βλέπει αυτά που έχεις γράψει. Βάλε την φωτιά στο πίσω μέρος, στην ουρά. Κάπου εκεί είναι και το μαύρο κουτί. Ο καπνός θα διαπεράσει όλο το χάρτινο σώμα της και θα βγαίνει από κάθε χώρισμα. Από τους άξονες συμμετρίας.
Τα ηλίθια στυλό σου κάνουν το κάψιμο καύση. Τα μελάνια φουντώνουν τον καπνό, αλλά μην τρομάζεις. Μύρισε. Τώρα που θα φτάνεις στο σημείο να μην μπορείς να την κρατήσεις άλλο, για να μην καούν τα χέρια σου ασ’ την να πέσει κάτω φλεγόμενη. Δεν έχει πια σημασία. Σε αυτό ακριβώς το σημείο ο σκοπός επετεύχθη, ούτε θυμάσαι, ούτε θα βγάλεις άκρη, τι είχες γράψεις.
Αφηρημάδα πρώτη
Αν είχες αεροπορική εταιρεία θα μπορούσες να βάλεις φωτιά σε ένα αεροσκάφος σου μέσα στο δάσος, γεμισμένο φουλ καύσιμα και επιβάτες ακόμα και όρθιους και δεν θα έτρεχε τίποτα. Θα σε υποδέχονταν την επομένη στο Μαξίμου, να σε συγχαρούν για το φιλανθρωπικό σου έργο. Εσύ όμως έκαψες αυτό το τοξικό/ταξικό χαρτί σου με τα δηλητηριώδη μελάνια σου, τέτοιο ανήκουστο κακό έκανες.
Το κάψιμο της σαΐτας σου, βλέπεις, σε αντίθεση με τη φωτιά του αεροσκάφους, δεν κρίθηκε σύμφωνο με τους νόμους και το Σύνταγμα της χώρας με τη σφραγίδα της νομιμότητας του Ανωτάτου Δικαστήριο, ούτε έδειξαν οι περιβαλλοντικές μελέτες πως πληροί με πιστοποιητικά τις προδιαγραφές και της επιταγές της πράσινης ανάπτυξης και ενέργειας.
Αφηρημάδα δεύτερη
Τις σαΐτες μου καίω. Παραλλαγή
Δεν έχω αεροπλάνο και σου έταξα ταξίδι.
Ούτε το νέο διαβατήριο έχω. Η σειρά μου για το εμβόλιο θα αργήσει.
Δεν σου έλεγα όμως αερολογίες. Φταίνε οι συνθήκες.
Αλλά και σένα πέσανε έξω τα καράβια σου κου μου ‘χες τάξει νησιά και αέρηδες.
Αφοπλισμένοι εφοπλιστές και ανεμοδαρμένοι αεροναυαγοί.
Στις ειδήσεις λένε να αφήνουμε ανοιχτά τα παράθυρα να αερίζεται ο χώρος.
Οι αεροπορικές έκαναν την καραντίνα από δεκαήμερη μόλις τριήμερη
Κι εμείς είμαστε ανίκανοι για αεροπειρατεία στην εποχή των πιο φτηνών αεροπορικών εισιτηρίων.