Έγκλημα Marfin: Λίγες τελευταίες λέξεις

Δεν χωράει καμία αμφιβολία ότι στη Marfin είχαμε μια τραγωδία, με δραματικά γεγονότα που δεν θα μάθουμε ποτέ στη λεπτομέρειά τους.

Η υπόθεση επανήλθε με ένταση στη δημόσια συζήτηση με την χθεσινή αποκάλυψη τιμητικής πλακέτας με πρωτοβουλία της Κυβέρνησης και του Δήμου Αθηναίων. Πολλά γράφτηκαν και σχολιάστηκαν, πολλά σκεφτόμουν να γράψω κι εγώ. Αποφάσισα πως μάλλον δεν είναι σωστό.

Η ξεκάθαρη, εδώ και χρόνια, πολιτική εργαλειοποίηση της τραγωδίας από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, και άλλους πολιτικούς σχηματισμούς και μεμονωμένους πολιτικούς καθώς και απο μερίδα ΜΜΕ και αρθρογράφων, δεν πρέπει να μας στερήσει το δικαίωμα να θρηνήσουμε την απώλεια νέων αθώων ανθρώπων που αναγκάζονταν να εργαστούν σε ένα κτίριο με ελλιπείς συνθήκες ασφάλειας και έχασαν τη ζωή τους από μια αποτρόπαια, απολύτως καταδικαστέα, εγκληματική πράξη. Ούτε μπορεί να μας απαλλάξει από το ηθικό καθήκον να τιμήσουμε τη μνήμη τους.

Στον χώρο της Αριστεράς, της δημοκρατικής, της προοδευτικής, της μετριοπαθούς ή της ριζοσπαστικής, δεν αρμόζει ο λόγος της “παράπλευρης απώλειας”. Και χαίρομαι που αυτός δεν υπήρξε ποτέ τίποτε άλλο από περιθωριακός.

Το ότι ένα τέτοιο έγκλημα συνέβη κατά τη διάρκεια μια λαϊκής κινητοποίησης είναι κάτι το συγκλονιστικό. Για αυτό η τραγωδία της Marfin πρέπει να τιμάται με σεβασμό και σίγουρα θα μείνει ως ένα σημαντικό γεγονός στη σύγχρονη ιστορία των κινημάτων. Αθώοι άνθρωποι της εργασίας έχασαν εκεί τη ζωή τους.

Μόνο ντροπή ταιριάζει σε όσους επιχείρησαν να μετατρέψουν το έγκλημα αυτό σε συλλογικό με θύτη την διαδήλωση, το αντιμνημονιακό κίνημα της περιόδου ή τις πολιτικές δυνάμεις που το στήριζαν. Η καταδίκη του εγκλήματος ήταν άμεση, απόλυτη και παραμένει σταθερή στο πέρασμα των χρόνων.

Με οδύνη θα θυμόμαστε τους νεκρούς αυτής της τραγωδίας, πέρα από κάθε πολιτικό παιχνίδι που χτίζεται στη μνήμη τους.

Απόλυτη καταδίκη του εγκλήματος και των δραστών, μέγιστος σεβασμός στους νεκρούς, πλήρης περιφρόνηση σε όσους σχετικοποιούν ή υποτιμούν ένα τέτοιο έγκλημα και πλήρης απαξίωση σε όσους επιχειρούν να το εργαλειοποιήσουν πολιτικά.