I love this job: Ο άνθρωπος που ενημερώνει όλη τη Θεσσαλονίκη

Παλιότερα, η Θεσσαλονίκη και όλες οι μεγαλουπόλεις είχαν σε κάθε τους γωνιά κιόσκια γεμάτα με εφημερίδες και περιοδικά. Iστορικά βιβλία αναφέρουν πως η σκεπή τους ήταν κίτρινη, φτιαγμένα από ξύλο, και στην μέση τους ένα μικρό παραθυράκι. Στο σήμερα, τα κιόσκια αυτά έχουν κλείσει, ελάχιστα περίπτερα έχουν απομείνει που πουλούν εφημερίδες και περιοδικά. Ένα κιόσκι στέκεται εκεί στην Τσιμισκή με Βενιζέλου τα τελευταία 4 χρόνια κρατώντας ζωντανή την παράδοση.

Ο κ. Γιάννης ήταν διανομέας τύπου για πολλά χρόνια, την επιχείρηση την έστησε το 2017, όταν έμεινε άνεργος ένας καλός οικογενειακός φίλος είχε το κιόσκι και του πρότεινε να εργαστεί μαζί του. Έτσι ξεκίνησε την πώληση εφημερίδας και περιοδικών όπως την ονομάζει επί πάγκου.

”Τότε που έμεινα άνεργος έστειλα παντού βιογραφικά σαν διανομέας τύπου και είδα πως δεν υπάρχει ζήτηση οπότε ήταν η ευκαιρία να κάνω κάτι δικό μου. Δεν υπήρχε άλλο κιόσκι να μπορέσουμε να το διαμορφώσουμε με αυτό τον τρόπο ήταν το μοναδικό σε όλη την πόλη. Η δουλειά μου είναι πολύ ενδιαφέρουσα και ελκυστική, είναι όμορφο να ”ενημερώνεις” έστω και έτσι τον κόσμο, η μυρωδιά του χαρτιού επίσης έχει γίνει το πιο ξεχωριστό άρωμα.”

Κυρίως οι άνθρωποι που προμηθεύονται την εφημερίδα τους από το κιόσκι είναι της τρίτης ηλικίας. Όπως μου είπε ο κ. Γιάννης οι νέοι ενημερώνονται πια κυρίως από το διαδίκτυο οπότε αν τύχει να περάσουν από ‘κει δεν θα ρίξουν ούτε μία ματιά στα πρωτοσέλιδα.

”Τις Κυριακές σχεδόν ξεπουλάμε. Πάλι καλά που υπάρχουν ακόμα οι κυριακάτικες εφημερίδες και διαβάζονται. Τα περιοδικά πια δεν έχουν τόση ζήτηση, κυρίως για την τιμή τους διότι είναι αυξημένη. Μερικοί περαστικοί μπορεί να ξεφυλλίσουν τα έντυπα αλλά δεν θα τα αγοράσουν. Έχω σταθερούς πελάτες κι αυτό είναι όμορφο κρατάμε επαφή, σχολιάζουμε τα νέα και ανταλλάσσουμε απόψεις.”

Στην διάρκεια του lockdown η επιχείρηση του κ. Γιάννη παρέμεινε ανοιχτή, ωστόσο η πώληση έπεσε δραματικά. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, πριν την πανδημία έκανε σχεδόν τον διπλάσιο τζίρο.

”Κάναμε υπομονή και τουλάχιστον παραμείναμε ανοιχτοί. Όσον αφορά τις γενικότερες δυσκολίες, τον χειμώνα είναι πολύ δύσκολα, έχει πολύ κρύο και δεν υπάρχει δυνατότητα θέρμανσης, οπότε αναγκαστικά ντύνομαι πιο χοντρά. Το καλοκαίρι εξίσου με τον καύσωνα. Αν έχω μία υποχρέωση έστω και για λίγη ώρα δεν θα ανοίξω το μαγαζί μου καθόλου, δεν έχω την δυνατότητα να το κλείσω και να πεταχτώ κάπου. Η αλήθεια είναι πως το internet μας έχει χαλάσει λίγο την δουλειά ωστόσο βγάζω ένα σταθερό μισθό μέσα από ένα επάγγελμα που μου αρέσει και αυτό εμένα μου αρκεί. Το μέλλον δεν το ξέρω είναι αβέβαιο, μακάρι να με στηρίξουν οι περαστικοί και όλα να πάνε καλά.”

Δείτε επίσης…