Η νέα όψη του Πάρκου των Εθνών

Στην συμβολή των οδών Λαγκαδά, Αγ. Δημητρίου, Ολυμπίου Γεωργάκη και Τριπόλεως, βρίσκεται μια από τις λίγες μεγάλες εκτάσεις πρασίνου της πόλης γνωστή με την ονομασία «Πάρκο των Εθνών». Σε κάθε γωνία αυτού του πάρκου μπορεί κανείς πραγματικά να συναντήσει ανθρώπους από πολλά μήκη και πλάτη της γής που επιβεβαιώνουν το όνομα του. Η ονομασία δόθηκε για την συμμετοχή της Ελλάδος στον Ο.Η.Ε. (Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών) και για το έργο του οργανισμού παγκόσμιος. Ο σημερινός δήμαρχος Κωνσταντίνος Ζέρβας, ως αντιδήμαρχος Ποιότητας Ζωής την περίοδο της δημαρχίας του Γιάννη Μπουτάρη, ήρθε σε επαφή με το UNRIC (Περιφερειακό Κέντρο Πληροφόρησης του Ο.Η.Ε.), το οποίο συμφώνησε στην πρωτοβουλία της ονομασίας αυτής από τον Δήμο Θεσσαλονίκης.

Οι περισσότεροι κάτοικοι θεωρούν πως η περιστοιχισμένη από δέντρα φυσική συνέχεια του πάρκου ονομάζεται επίσης «Πάρκο των Εθνών», ωστόσο το κατηφορικό τμήμα κατά μήκος του δυτικού τοίχους φέρει την ονομασία «Πάρκο της Ειρήνης» και η επάνω πλευρά της Αγίου Δημητρίου, εκεί όπου συναντάμε την οδό Νέστωρος, το πάρκο ονομάζεται «Γεωργίου Ιβάνωφ».

Ηλικιωμένοι άντρες της γειτονιάς, κυρίως παλιννοστούντες, μαζεύονται την άνοιξη και το καλοκαίρι κάτω από την σκιά των δέντρων, φέρνοντας ο καθένας την καρέκλα του για να περάσουν ευχάριστα την ώρα τους δημιουργώντας ένα άτυπο καφενείο και στρώνοντας σε ένα τραπέζι χαρτάκι, τάβλι, ντάμα, ακόμα και σκάκι. Οι παρέες απλώνονται κατά μήκος και των τριών πάρκων αλλά κυρίως στέκονται στο πάρκο όπου δεσπόζει ένα από τα πιο όμορφα γλυπτά της πόλης αφιερωμένο στον Γεώργιο Ιβάνωφ δώρο της Πολωνικής κυβέρνησης στο δήμο Θεσσαλονίκης.

Δείτε περισσότερα: Ανακάλυψε τα γλυπτά της πόλης: «Ιβάνοφ» του Mieczysław Welter

Στην κάτω πλευρά, τα μεγάλα ανηφορικά τσιμεντένια σκαλάκια ενώνουν την οδό Λαγκαδά με την Τριπόλεως εκεί όπου ξεκινά το Πάρκο της Ειρήνης και ορθώνεται επιβλητικά ένα τμήμα του τοίχους της πόλης, που φτάνει μέχρι την οδό Ειρήνης και την πλατεία Βαρδαρίου. Κατά καιρούς, ειδικά τις ζεστές καλοκαιρινές νύχτες, στο Πάρκο των Εθνών κοιμούνται σε αυτοσχέδια κρεβάτια, χαρτόκουτα και κουβέρτες αρκετοί άστεγοι αλλά και πρόσφυγες και μετανάστες.

Επίσης η περιοχή είναι ένα από τα γνωστότερα πάρκα ερωτικών συνευρέσεων τις νυχτερινές ώρες. Σε μια γέφυρα κάτω από την οποία περνούσε ένα ρέμα που δεν υπάρχει πλέον διασώζονται τμήματα ενός παλαιοχριστιανικού ναού του 5ου αιώνα μ.Χ.

Ο Δήμος Θεσσαλονίκης τις τελευταίες μέρες αποφάσισε να καθαρίσει το πάρκο και να αναδείξει τον αρχαιολογικό χώρο που ήταν για χρόνια θαμμένος κάτω από την άγρια βλάστηση. Μετά από πολλά παράπονα περαστικών και κατοίκων για την χρήση του χώρου της γέφυρας ως αποχωρητήριο, το τμήμα κάτω από την γέφυρα αφού καθαρίστηκε κλείστηκε με μεγάλα σιδερένια κάγκελα. Γύρω από το σημείο, καθώς και περιμετρικά από το πάρκο Ειρήνης και Γεωργίου Ιβάνωφ, ξηλώθηκε κάθε θάμνος και δέντρο στο οποίο θα μπορούσε κανείς να κρυφτεί, να ξαπλώσει, να κοιμηθεί, να κάνει την σωματική του ανάγκη και να συνευρεθεί χωρίς να γίνει αντιληπτός. Είναι θεμιτό ο Δήμος Θεσσαλονίκης να κάνει ότι μπορεί για να κρατήσει ασφαλή μεγάλους χώρους της πόλης χωρίς κίνδυνο για τους κατοίκους και τους περαστικούς, ωστόσο σε μια πόλη που το πράσινο ολοένα και λιγοστεύει, που ο κόσμος συνωστίζεται σε μια παραλία και ένα λιμάνι, γιατί ουσιαστικά δεν έχει και πολλές επιλογές σε αντίθεση με ευρωπαϊκές πόλεις, που σχεδόν σε κάθε γειτονιά υπάρχει και ένα πάρκο με μια παιδική χαρά, το να ξηλώνονται δέντρα και θάμνοι και να εξαλείφεται το πράσινο είναι μια εύκολη λύση αλλά καθόλου οικολογική.

Ο καθαρισμός του ναού αποτελεί ένα έργο αξίας, αν και μετά τον καθαρισμό απλά κλείστηκε με σίδερα και κόκκινες ταινίες χωρίς κανένα άλλο έργο φωτισμού και ανάδειξής της. Το υπόλοιπο ξήλωμα του πάρκου απογύμνωσε με προχειρότητα ένα από τα λίγα πράσινα σημεία, ενώ τα προβλήματα που δημιουργούνταν κατά πολλούς από την παρουσία άστεγων, μεταναστών και προσφύγων θα μπορούσαν να λυθούν με διαφορετικό τρόπο χωρίς αυτό να είναι εις βάρος της βλάστησης.