Οι αδιάφοροι σοκαρισμένοι

Ο Διονύσιος Σολωμός στο έργο του «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» πραγματεύεται το μεγαλείο των αγωνιστών, που με πλήρη συνείδηση οδηγούνται στη θυσία του εαυτού τους. Στον αντίποδα, οι Αδιάφοροι Σοκαρισμένοι καθοδηγούν με πλήρη ασυνειδησία τη θυσία κάποιου άλλου. Τα ονόματα χρηστών αποτελούν προϊόν μυθοπλασίας αλλά δυστυχώς έχουν πολύ μεγάλη σχέση με την πραγματικότητα.

Οι καθ’ έξιν παρατηρητές σχολίων στα κοινωνικά δίκτυα ξέρουμε. Ξέρουμε ότι ο “ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΕΛΛΑΔΑ” που ένα μήνα πριν ούρλιαζε (ορθώς) για δικαιοσύνη στην υπόθεση Τοπαλούδη, σχολίασε χθες πως η διαταραγμένη γυναίκα στη Θεσσαλονίκη χρειάζεται «πολύ σεξ μέχρι να στρώσει». Σεξ εξαναγκαστικό, βιασμό δηλαδή, σαν κι αυτόν της Ελένης, για να καταλαβαίνουμε τι λέμε. 

Οι παρατηρητές σχολίων ξέρουμε ότι η “giotaki sokolataki” σχολίασε την υπόθεση της επιζήσασας από την επίθεση με βιτριόλι με τη φράση «ας πρόσεχε αυτά παθαίνουν οι αντροχωρίστρες». Στη φωτογραφία, δίπλα στην κυρία, βλέπουμε ένα μικρό κοριτσάκι. Ένα κοριτσάκι που θα γαλουχηθεί μεταξύ δύο τινών: είτε πως για τα μάτια ενός αρσενικού μπορεί κάλλιστα να πραγματοποιήσει δολοφονική επίθεση εναντίον μιας άλλης γυναίκας, είτε πως αν βρεθεί στη θέση του θύματος τα ‘θελε και τα ‘παθε και να βγάλει και το σκασμό.

Οι παρατηρητές σχολίων φυσικά και δεν πλανώνται πως ο οχετός είναι αποκλειστικό προνόμιο των ασόβαρων ονομάτων στο Facebook. Mια χαρά τον φέρουν και τα πραγματικά ονοματεπώνυμα. Ο οχετός δεν κάνει πια τον παραμικρό κόπο να κρυφτεί αλλά και να κρύψει το παράδοξό του. Κλαίγεται που χάθηκαν οι ευγενείς προπόσεις των ηθών και πριν αλέκτωρ λαλήσει τη βρίσκει με βάρβαρα τσουγκρίσματα στο διαδικτυακό καφενείο. 

Αυτό που θα μπορούσαν να κάνουν θα ήταν να είναι τουλάχιστον τίμιοι. Να είχαν επίγνωση της ζημίας που προκαλούν. Να είχαν και το όνομα και τη χάρη. «Τη γουστάρουμε τη βία και τον σεξισμό και όλα μαζί τα σκατά, γιατί μόνο αυτά μάθαμε». Κι όχι ν’ ανοίγουν κάθε μέρα το σαγόνι και να χάσκουν στο δελτίο των οκτώ γιατί κανείς δεν είχε δώσει δικαιώματα στη γειτονιά. 

Πάντα αδιάφοροι και πάντα σοκαρισμένοι. Με το μίσος, την ομοφοβία, τον ρατσισμό, τον μισογυνισμό και τον ανήθικο χαβαλέ στα ακροδάχτυλα. Τυπωθήτω. Και μετά δωσ’ του κι άλλο σοκ με τις ειδήσεις και πώς έχει καταντήσει έτσι η κοινωνία μας. 

Μεγαλώνουν τον γιο τους μέσα στα στερεότυπα και στα χαβαλετζίδικα τσιτάτα για τις γυναίκες. Αδιάφοροι. Ο γιος μεγαλώνει και γίνεται βιαστής. Σοκαρισμένοι. Μεγαλώνουν την κόρη τους με το απυρόβλητο του αρσενικού, «άντρας είναι, δε φταίει, θα του κουνήθηκε αυτή». Αδιάφοροι. Η κόρη μεγαλώνει και ρίχνει βιτριόλι σε μια άλλη γυναίκα. Σοκαρισμένοι. 

Τα εν λόγω σχόλια, είτε στον δημόσιο λόγο, είτε μεταξύ τυρού και αχλαδίου είναι ωρολογιακές βόμβες εν δυνάμει εγκληματικών πράξεων. Είναι τα άλλοθι που χαρίζει αφειδώς και καθημερινά η κοινωνία σ’ εκείνους που απεγνωσμένα τα αναζητούν. Όσο νωρίτερα το καταλάβουν αυτό οι λάτρεις των κεφαλαίων, των ύβρεων και των «νόμων της φυλακής», τόσο λιγότερο συχνά θα χρειάζεται να σοκάρονται.