Οι περιστεράκηδες

Από το 1989 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 90 οργανώσαμε με την parallaxi εκατοντάδες προβολές σε κινηματογράφους της πόλης. Σε κείνες τις προβολές γνώρισα το είδος των περιστεράκηδων.

Πρόκειται για μια κατηγορία ανδρών οι οποίοι ηδονίζονται να κάθονται στο σκοτάδι, δίπλα σε άγνωστες τους γυναίκες.

Πως δρουν: Έρχονται πάντα λίγο πριν αρχίσει μια προβολή με πολύ κόσμο. Τότε η αγαπημένη τους προβολή ήταν αυτή των 9. Βγάζουν εισιτήριο και στέκονται στο πίσω μέρος της αίθουσας όρθιοι σκανάροντας με το βλέμμα τους ποιος κάθεται που και εντοπίζοντας το που θα καθίσουν. Βρίσκουν μια γυναίκα που είναι μόνη και δίπλα της υπάρχει άδειο κάθισμα, μια γυναικοπαρέα και σπάνια ζευγάρι.

Μόλις τα φώτα της αίθουσας σβήσουν σπεύδουν να χωθούν στο άδειο κάθισμα που έχουν εντοπίσει. Βγάζουν το μπουφάν ή την καπαρντίνα, που κουβαλούν ακόμα και το κατακαλόκαιρο, και το ακουμπούν πάνω στα πόδια τους.

Το βλέμμα τους είναι καρφωμένο στο διπλανό κάθισμα παρά στην οθόνη. Με αργές και μεθοδικές κινήσεις το ένα χέρι γλιστρά κάτω στον ενδιάμεσο χώρο ανάμεσα στα δυο καθίσματα. Ξεκινούν με τυχαίο άγγιγμα του ποδιού της γυναίκας και μπορεί να προχωρήσουν ακόμα και σε κανονικό χούφτωμα.

Συνήθως οι γυναίκες αντιλαμβάνονται σύντομα τι συμβαίνει και τον εγκαλούν. Ο περιστεράκιας μπορεί να μαζευτεί αμέσως ή και να σηκωθεί έντρομος να αλλάξει θέση.

Αν η γυναίκα βάλει τις φωνές, πράγμα πολύ συνηθισμένο στα σινεμά του κέντρου, εκείνος θα ανοίξει πανικόβλητος την πόρτα και θα φύγει, καληνυχτώντας την ταμία και τον αιθουσάρχη.

Οι άνθρωποι αυτοί είναι γνωστοί εδώ και δεκαετίες στο χώρο των κινηματογραφικών αιθουσών. Εκτός από διάφορα λούμπεν στοιχεία, ανάμεσά τους υπάρχουν γνωστοί, ευυπόληπτοι Θεσσαλονικεία, καλοντυμένοι, οι οποίοι έφευγαν από την αίθουσα με κοστούμια λερωμένα.

Δεκάδες φορές κατά τη διάρκεια εκείνων των προβολών αναγκαστήκαμε να μπούμε στην αίθουσα, να παρακολουθήσουμε και να διαπομπεύσουμε τον θύτη. Όμως το είδος παραμένει και η παρενόχληση του σκοταδιού αποτελεί αγαπημένο σπορ.