Πέτρινα Χρόνια

Μέσα σε δυο μόλις ημέρες, ο ρωσικό στρατός κατέλαβε την Ουκρανία. Η ενημέρωση είναι συνεχής με την αναπαραγωγή εικόνων: ανθρώπων παγιδευμένων σε καταφύγια, σταθμούς μετρό, χτυπημένων από βόμβες και έκρηξης, μαρτυρούν έναν δυσοίωνο παρόν και μέλλον για την Ευρώπη, αλλά και για την οικουμένη.

Εβδομήντα επτά χρόνια έπειτα από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και την ίδρυση του ΟΗΕ , η διεθνής κοινότητα είναι μουδιασμένη όσο ποτέ άλλοτε, έπειτα και από την νύξη για χρήση πυρηνικών όπλων εκατέρωθεν (από τις συμμαχικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ), την ειδησεογραφική ενημέρωση για πιθανή διαρροή ραδιενεργών στοιχείων, έπειτα από την κατάληψη του Τσέρνομπιλ από τον ρωσικό στρατό, ένα εκρηκτικό κοκτέιλ στην καρδιά της Ευρώπης . Αναρωτιέμαι , εάν είμαστε σε θέση να συλλάβουμε το μέγεθος της υπάρχουσας απειλής. Απειλή όχι μόνον για την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας, μα και για τις γείτονες χώρες, όπως και για ολόκληρη την Ευρώπη, η οποία βυθίζεται σε μια νέα περίοδο σκοταδισμού, με τις αυταρχικές δυνάμεις να κλέβουν το φως του διαφωτισμού και της δημοκρατικής συντέλεσης.

Ο αναθεωρητισμός σε συνδυασμό με τα χρόνια γεωπολιτικά συμφέροντα της Ρωσικής Ομοσπονδίας και την ολιγωρία των Ευρωπαίων ηγετών, οι οποίοι ενώ γνώριζαν την επικινδυνότητα της κατάστασης στα σύνορα της ανατολικής Ουκρανίας ήδη από το 2014, με την απόσχιση της περιοχής του Ντονμπάς, με το ρωσικό αίτημα για την δημιουργία δυο «ανεξάρτητων» της Λαϊκών Δημοκρατιων του Λουχάνσκ (LPR) και του Ντόνετσκ (DPR), κατά την σύναψη της Συνθήκης του Μίνσκ ΙΙ το 2015, δεν επέδειξαν την δέουσα προσπάθεια ανεύρεσης ειρηνικής λύσης . Ο Ρώσος Πρόεδρος, Vladimir Putin, ως ένας αυταρχικός ηγέτης με βαθύ έλλειμα δημοκρατικής συνείδησης και πρακτικής, αποτελεί έναν απρόβλεπτο συνομιλητή, γεγονός που δυσχεραίνει τόσο στο παρόν, όσο και στο παρελθόν την όποια προσπάθεια διπλωματικής επίλυση της διαφοράς, καθώς με πρόσχημα τον εθνικό μύθο του Πριγκιπάτο του Κιέβου, ο ίδιος «φλέρταρε» χρόνια με την κατάληψη των ουκρανικών εδαφών.

Η Ευρώπη, όφειλε να προστατέψει ενεργά «το παιδί» της από έναν δικτάτορα, ο οποίος παραβιάζοντας τους διεθνούς κανόνες και συμβάσεις, αποσκοπεί μονάχα στην ικανοποίηση των ιμπερλιαστικών του σχεδίων και την εξάλειψη κάθε δημοκρατικής διαδικασίας, εντός της χώρας του και διεθνώς. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, η σύλληψη διαδηλωτριών/ων στην προχθεσινή συγκέντρωση διαμαρτυρίας στη Μόσχα κατά της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, η οποία αποτελεί ένα παράδειγμα από τα δεκάδες-τα οποία καταγράφουν διεθνείς οργανισμοί, ο τύπος και οι ΜΚΟ- σε σχέση με την παραβίαση κανόνων δικαίου και την καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και δη του δικαιώματος του συνέρχεσθαι.

Ο Γερμανός Καγκελάριος, , στο προχθεσινό του διάγγελμα έκανε λόγος πως ο πόλεμος που θα διεξαχθεί είναι «ο πόλεμος του Vladimir Putin». Δυστυχώς, όμως, ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος αποτελεί ένα ευρωπαϊκό πλήγμα, ακόμη και εάν η βασική του αιτία ξεκινά από την αδιαλλαξία και την επιθετική στάση του Ρώσου Προέδρου. Οι ευρωπαϊκές χώρες όφειλαν να δράσουν πιο δυναμικά, φοβούμενες πιθανή επανάληψη των φρικαλεοτήτων του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, έμειναν απλοί θεατές, καθώς παρά την ανάληψη πακέτων οικονομικών και χρηματοπιστωτικών κυρώσεων, άφησαν την Ουκρανία να αντιμετωπίσει την ρωσική εισβολή , χωρίς καμία περαιτέρω βοήθεια, πέραν της πρόσθετης οικονομικής ή στρατιωτικής της στήριξης, με την αποστολή στρατιωτικού υλικού από το ΝΑΤΟ.

Χθες το βράδυ, μια γυναίκα έφερε στον κόσμο την κόρη της, μέσα σε ένα καταφύγιο. Αυτή, όπως και πολλές άλλες παρόμοιες ιστορίες και εικόνες θα στοιχειώνουν για χρόνια την σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία και τις συνειδήσεις, διότι δεν σταθήκαμε άξιες/οι να προστατέψουμε, έως αρμόζει, το αξιακό δημοκρατικό σύστημα. Η Ευρώπη μετά τον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο δεν θα είναι η ίδια, οι συνέπειες αυτών των τραγικών γεγονότων θα φανερώνουν ολοκληρωμένα στο μέλλον, το μόνο που είναι βέβαιο μέχρι στιγμής είναι ο τραυματισμός και η απώλεια ανθρώπινων ζωών.