Πρόσωπα… αλλιώς: Αλέξης Στεφανίδης
Απαντά στο ερωτηματολόγιο Στανισλάφσκι.
Εικόνες – συνέντευξη – σύλληψη ιδέας: Νόπη Ράντη
Κονσταντίν Στανισλάβσκι (1863-1938) | Σκηνοθέτης, ηθοποιός και θεωρητικός του θεάτρου.
(Σύμφωνα με τη μέθοδο Στανισλάβσκι, τα βασικότερα ερωτήματα που πρέπει ο κάθε χαρακτήρας να μπορεί να απαντήσει ώστε να θεωρείται ολοκληρωμένος και αληθινός, είναι: Ποιος είμαι, πού είμαι, τι κάνω, τι θέλω και το μαγικό Εάν που ορίζει μια φανταστική συνθήκη).
-Ποιος είσαι;
Είμαι ο Αλέξης Στεφανίδης, 36 ετών και ζω στη Θεσσαλονίκη. Είμαι πολύ καλά σε αυτή την πόλη, αλλά πολλές φορές σκέφτομαι ότι θα ήθελα να ζήσω σε ένα νησί. Είμαι φαν της μουσικής, των ταξιδιών, της περιπέτειας, της συγκλονιστικά καλής διάθεσης. Βαριέμαι να χάνω το κέφι μου και όταν συμβαίνει γυρνάω σελίδα. Είμαι γεμάτος αυτή την περίοδο, με την οικογένεια μου και με τη δουλειά μου. Ένας μικρός μπεμπουίνος περπατάει ανάμεσά μας και κάνουμε πολύ καλή παρέα.
-Που είσαι;
Στο πάτωμα, έχω βάλει να παίζει kosmos, στολίσαμε πριν μέρες και χαζεύω τα λαμπάκια. Πίνω ένα βιολογικό ρόφημα και γράφω τις απαντήσεις. Σκεφτόμουν πολύ ότι θα μου άρεσε να γράφω σε χαρτί, αλλά πλέον μου είναι δύσκολο, έχω ξεσυνηθίσει. Την ιδανική εικόνα την έχτισα τελικά στο λαπτοπ μου.
Συνήθως βρίσκομαι μεταξύ Olicatessen και Κιμπού στα Άνω Λαδάδικα. Περιφέρομαι ανάμεσα στα μαγαζιά, στο πατάρι και στην εξυπηρέτηση.
Είμαι πολίτης του κόσμου, με ένα σάκο στο χέρι. Δεν έχω αφορμές για ταξίδια. Από μόνο του, το ταξίδι είναι αφορμή. Υπάρχουν τόσο έντονα στη ζωή μου, που η αφορμή περισσεύει. Αγαπημένος πρόσφατος προορισμός η Πορτογαλία.
Μεταξύ διαδρομών σε φίλους στον κόσμο, αγαπώ τα βιωματικά ταξίδια, τα γαστρονομικά, του πολιτισμού, μέχρι τα ταξίδια εμπειρίας και την αναζήτηση νέων προϊόντων για τη δουλειά μου. Όλα χτίζουν το παζλ που με εμπνέουν, για καθημερινή δράση, πίσω στη Θεσσαλονίκη.
-Τι κάνεις;
Αυτή τη περίοδο τυλίγω ασταμάτητα πακέτα δώρων στα μαγαζιά. Αν κάποιος πελάτης δεν εξυπηρετηθεί σωστά, τον βλέπω στον ύπνο, μου να με τιμωρεί. Είμαστε στην πιο δημιουργική φάση της επιχείρησης και όλα τρέχουν με χίλια.
Κάνω επίσης ποδήλατο, πολλές φορές κάνω ότι δεν κατάλαβα, κάνω εξαίσια πορτοκαλόπιτα και μελομακάρονα, κάνω διαρκώς υπολογισμούς στα οικονομικά της εταιρείας. Έπιασα τον εαυτό μου προχθές, να συνειδητοποιεί, ότι κάνει πολλές βόλτες απερίσκεπτα. Προφανώς με ξεκουράζει ή με χαλαρώνει.
-Τι θέλεις;
Θέλω αυτό που έχω τώρα. Δε μου αρέσει να μασουλάω το παρελθόν, αλλά ούτε και να κάνω πολλά όνειρα για το μέλλον. Μου αρέσουν τα όνειρα, τα σχέδια καλύτερα. Αλλά σε μια φόρμα φανταστικού, σουρεαλιστικού μοτίβου, που σε φέρνει σε ευδιαθεσία, σε κάνει να χαμογελάς και όσο αυτό το χτίζεις μέσα σου, γίνεται το μπαμ και το τώρα σου είναι μαγικό. Θέλω στο σήμερα να έχω δράση στη καθημερινότητα μου. Αν αυτό που θέλω δε το πετυχαίνω στο τώρα ή οι συγκυρίες δεν μου το επιτρέπουν, προσπαθώ να λέω στον εαυτό μου να πάει παρακάτω, έγινε τώρα, it’s ok! Επίσης θέλω να σκέφτομαι έξω από το κάδρο, να παίρνω απόσταση σε όλα.
-Εάν…….θα…..
Εάν ήμουν πουλί, θα πετούσα με ταχύτητα, σύρριζα με τη θάλασσα.
Selfie
Ο Αλέξης Στεφανίδης σπούδασε Ανακαίνιση και Αποκατάσταση κτιρίων στη Πάτρα, και μεταπτυχιακά στο Cardiff School of Architecture με θέμα τη Βιοκλιματική Αρχιτεκτονική. Συνεργάστηκε με την Έλλη Γεωργιάδου και την Ανέλιξη (anelixi2020.org) για 10 χρόνια στον τομέα των περιβαλλοντικών κτιρίων.
