Σεξισμός, ομοφοβία και ακροδεξιά: Κάτι να καίει

Τον Μάιο του 2021, το Γερμανικό ακροδεξιό κόμμα «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD), απαντά περιφρονητικά στην απόφαση του ανώτατου Γερμανικού δικαστηρίου να δώσει το δικαίωμα σε πολίτες της Γερμανίας την επιλογή να αναγραφούν ως φύλο στα επίσημα έγγραφα, μαζί με τα γνωστά «θηλυκό» και «αρσενικό» και το «άλλο» (divers). Για την AfD η απόφαση είναι «ιδεοληπτική και αγνοεί την κοινωνική πραγματικότητα των δύο φύλων». Δεν είναι η μοναδική περίπτωση: Οι συνεχείς επερωτήσεις του κόμματος τόσο στην ομοσπονδιακή βουλή όσο και στα κρατίδια στοχοποιούν τακτικά τις σπουδές φύλου, την σεξουαλική εκπαίδευση ή την έμφυλη χρήση της γλώσσας. Μετά την μετανάστευση, το φύλο είναι ο αγαπημένος εχθρός της Γερμανικής ακροδεξιάς.

Μέχρι τον Ιούνιο του 2020, εκατό δήμοι και πέντε περιφέρειες της Πολωνίας, περιοχές στις οποίες επικρατεί το ακροδεξιό κυβερνόν κόμμα «Νόμος και Δικαιοσύνη» αυτοανακηρύσσονται «ελεύθερες από ΛΟΑΤΚΙ ιδεολογία», με στόχο να εμποδίσουν τοπικές εκδηλώσεις pride, αλλά και να περιορίσουν την παρουσία ΛΟΑΤΚΙ ατόμων στην δημόσια σφαίρα. Αν και πρόκειται κυρίως για συμβολικές κινήσεις (δεν υπάρχει νομική βάση για την αυτοανακήρυξη), έχουν εκφρασμένο στόχο τον στιγματισμό μερίδας του πληθυσμού. Μετά την απειλή της ΕΕ να κόψει χρηματοδοτήσεις, τέσσερις περιφέρειες απέσυραν τα μέτρα τον Σεπτέμβριο του 2021.

Στις 21 Σεπτεμβρίου του 2018 ο Ζαχαρίας Κωστόπουλος (Zak/ Zackie Oh) γνωστός για το παιχνίδι του με την έμφυλη αμφισημία, ξυλοκοπείται μέχρι θανάτου σε ένα κοσμηματοπωλείο στο κέντρο της Αθήνας, από τον ιδιοκτήτη και έναν γείτονα, με την συνέργεια της αστυνομίας. Έπισης, μέσα στο 2021 και μέχρι τον Σεπτέμβριο, έχουν σημειωθεί στην Ελλάδα 11 γυναικοκτονίες, αν και σύσσωμη η ακροδεξιά (κι ένα κομμάτι της δεξιάς) επιμένουν πως πρόκειται απλά για ανθρωποκτονίες.

Όπως περίπου η απάντηση των λευκών στο «Black lives matter» είναι «All lives matter», έτσι και η εγχώρια (και όχι μόνο) ακροδεξιά αρνείται πως η πατριαρχία αποτελεί μια ηγεμονική σχέση της κοινωνίας και μπορεί κάλλιστα να οπλίσει τα χέρια επιτήδειων δολοφόνων. Βαφτίζει λοιπόν τον όρο γυναικοκτονία πολιτική ορθότητα και τον περιφρονεί. Άλλωστε η λεγόμενη «πολιτική ορθότητα» (ακόμη και ο ίδιος ο όρος κατασκεύασμα της ακροδεξιάς) είναι παγκοσμίως αγαπημένος στόχος του σύγχρονου νεο-φασιστικού λόγου. Στην παρέλαση pride της Θεσσαλονίκης επίσης τον Σεπτέμβριο του 2021, συνελήφθησαν άτομα που πετούσαν χαλίκια στην γιορτή.

Ο Ουμπέρτο Έκο, στο περίφημο πλέον δοκίμιό του για τον φασισμό, θεωρεί πως ο machismo (που θα μεταφράζαμε σήμερα μάλλον ως «τοξική αρρενωπότητα») είναι μαζί με το «μίσος για τους αδύνατους» δύο από τα δεκατέσσερα αρχετυπικά χαρακτηριστικά του φασισμού. Η θηλυκότητα, στη φασιστική λογική γίνεται κατανοητή ως αδυναμία κι αποτελεί αντικείμενο περιφρόνησης. Και όπως σημείωναν στα Ενθέματα της Αυγής η Έφη Αβδελά και η Αγγελική Ψαρρά το 2012 για την Χρυσή Αυγή «εκτός από τους ‘διεφθαρμένους’ πολιτικούς, τους ‘εγκληματίες’ ξένους, τους ‘θρασείς’ ομοφυλόφιλους, μοιάζει να ενοχλούν πλέον και οι ‘γλωσσούδες’» γυναίκες, αυτές που καταλαμβάνουν θέσεις ευθύνης, μιλούν στον δημόσιο χώρο […]».

Φασισμός, άκρα δεξιά και σεξισμός μοιάζει να πηγαίνουν ιστορικά χέρι με χέρι, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν θα δούμε και ομοερωτικές τάσεις σε πολλά φασιστικά σύμβολα που προβάλλουν ένα πρότυπο υπερβολικού ανδρισμού. Ακόμη πιο παράδοξο φαίνεται πως κάποιοι ηγέτες ακροδεξιών κομμάτων (στην Ολλανδία, Αυστρία και Γερμανία) είναι ομοφυλόφιλοι. Για την γυναίκα όμως προβλέπονται παραδοσιακές ασχολίες και στερεοτυπικοί ρόλοι: αυτός της «μητέρας του γένους», που θα γεννήσει τους «άντρες τους έθνους για να μας προστατεύσουν από τους εισβολείς» είναι ίσως ο πιο χαρακτηριστικός. Όπως έλεγε και μια προεκλογική αντιμεταναστευτική αφίσα της Γερμανικής AfD δείχνοντας μια έγκυο γυναίκα: «Νέους Γερμανούς; Τους κάνουμε μόνοι μας».

#1χρόνομετά Αθήνα 2 Οκτωβρίου 2021