Τα έργα και οι ημέρες μιας υπουργού που πέρασε κάθε όριο

Λίγες μέρες πριν, στις 28/2, η κ. Λίνα Μενδώνη με μια ανακοίνωση στο fb μας πληροφορεί: «Η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη έδωσε σήμερα οδηγίες να ανασταλεί οποιαδήποτε υλοποίηση, συνεργασία, προγραμματισμός ή συζήτηση εκδηλώσεων με ρωσικούς πολιτιστικούς οργανισμούς”. Τα ΜΜΕ που τη στηρίζουν γράφουν επί λέξει: Εμπάργκο, μέχρι νεωτέρας, αποφάσισε να κάνει το ελληνικό Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού σε Ρώσους καλλιτέχνες και καλλιτεχνικές ομάδες. Δηλαδή στο στόχαστρο δεν μπαίνουν μόνο οι κρατικοί καλλιτεχνικοί οργανισμοί της Ρωσίας αλλά και ο τελευταίος ανεξάρτητος καλλιτέχνης που απλά το διαβατήριο του είναι Ρωσικό!

Στις φωνές που δηλώνουν σκεπτικισμό απέναντι σε αυτό το ιδιότυπο αποφασίζω και διατάζω έρχονται να αντιπαρατεθούν αρθρογράφοι και πρόσωπα που τη στηρίζουν στα social λέγοντας πως όσοι έχουν αντίθετη άποψη κάνουν στείρα αντιπολίτευση στην υπουργό και είναι οπαδοί του Πούτιν! 

Επιμένουν μάλιστα πως πρόκειται για κοινή ευρωπαϊκή απόφαση. Στην πράξη όμως αποδεικνύεται πως δεν ισχύει αφού μονο μεμονωμένοι υπουργοί παίρνουν την απόφαση του εμπάργκο. 

Λίγες μέρες μετά παραβρίσκεται στη Σύνοδο των Υπουργών Πολιτισμού, Οπτικοακουστικών Μέσων και Μέσων Ενημέρωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που πραγματοποιείται στην Angers της Γαλλίας. Συν-υπογράφει τη διακήρυξη των υπουργών για την Ουκρανία. Όταν επιστρέφει το υπουργείο της βγάζει ένα δελτίο τύπου όπου μεταφράζεται η διακήρυξη και προστίθεται αυθαίρετα μια παράγραφος η οποία λέει το εξής:

Στη Διακήρυξή τους οι Υπουργοί Πολιτισμού, Οπτικοακουστικών Μέσων και Μέσων Ενημέρωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης τόνισαν ότι πρέπει να διακοπούν οι σχέσεις της ΕΕ με πολιτιστικούς οργανισμούς της Ρωσίας, καθώς η τέχνη χρησιμοποιείται ως όργανο προπαγάνδας. Επίσης, πρέπει να κλείσουν στις ευρωπαϊκές χώρες τα ΜΜΕ, τα οποία ελέγχονται από τη Ρωσία.

Με μια απλή ανάγνωση του πρωτότυπου κειμένου που το ίδιο γραφείο τύπου συμπεριέλαβε στο δελτίο που εξέδωσε αντιλαμβάνεται κανείς ότι κάτι δεν πάει καλά. Ότι η περίφημη παράγραφος προστέθηκε σε ένα επίσημο κείμενο διακήρυξης από το γραφείο της υπουργού αυθαίρετα για να δικαιολογήσει στο όνομα όλων των υπουργών τις δικές της αποφάσεις. Όταν αρχίζει και γίνεται κατανοητό τι έχει συμβεί, τι είδους μονταζιέρα λειτούργησε παράνομα η υπουργός  τότε αναγκάζεται να απαντήσει ότι κάποιος συνεργάτης της από το γραφείο τύπου(;) λανθασμένα συμπεριέλαβε απόσπασμα από τις ομιλίες υπουργών στο κείμενο της διακήρυξης! Φυσικά κανένα τέτοιο απόσπασμα δεν εμφανίζεται για να αποδείξει ακόμα και αυτή την εκδοχή. Το έγκλημα πάει στο δωμάτιο της σιωπής και τα ίδια ΜΜΕ που χθες έκαναν σημαία την παράγραφο που δικαιολογούσε τη στάση της υπουργού, σήμερα απλά έσβησαν την παράγραφο. Αντίθετα στο σάιτ του υπουργείου η επίμαχη παράγραφος υπάρχει ακόμα αυτούσια και παραποιημένη…

Το νέο επεισόδιο στην θορυβώδη καριέρα της υπουργού δεν είναι το μόνο που θα δικαιολογούσε βέβαια μια απόφαση του Πρωθυπουργού να τη στείλει στο σπίτι της αφού τον εκθέτει ανεπανόρθωτα.

Να θυμίσουμε τον προκλητικό τρόπο που χειρίστηκε το ζήτημα των καλλιτεχνών στην αρχή της πανδημίας όταν δήλωσε αναρμόδια να ασχοληθεί με τα προβλήματα που τους δημιούργησε η πανδημία και τους κατεύθυνε στον υπουργό εργασίας ξεσηκώνοντας 30 χιλιάδες καλλιτέχνες εναντίον της που είπαν:

«Εμείς, οι καλλιτέχνες, δημιουργοί και όλοι οι εργαζόμενοι στον ευρύτερο χώρο του πολιτισμού (σκηνοθέτες, μουσικοί, συγγραφείς, ηθοποιοί, χορευτές, τεχνικοί, συνθέτες, σκηνογράφοι, ενδυματολόγοι, μουσικοί, εικαστικοί, σεναριογράφοι, τραγουδιστές, εκδότες, μεταφραστές, επιμελητές, στιχουργοί, κινηματογραφιστές, ηχολήπτες, πολιτιστικοί διαχειριστές, διοργανωτές συναυλιών, χορογράφοι, φωτογράφοι, φωτιστές, παραγωγοί), έχουμε αναγκαστεί να αναστείλουμε όλες τις εργασίες μας επ’ αόριστον», γράφουν και καλούν την κυβέρνηση να σταματήσει να τους αγνοεί και να λάβει μέτρα ενίσχυσής τους για τις συνέπειες που υφίστανται από την πανδημία.

Στις 24/9/20 δήλωνε στη βουλή ότι δεν είναι δυνατόν να αποζημιωθούν όλοι οι καλλιτέχνες αφού, όπως είπε,  πολλοί από αυτούς κινούνται στο χώρο της «μαύρης οικονομίας».

Ας θυμηθούμε το σκάνδαλο στήριξης του Δημήτρη Λιγνάδη, προσωπική της επιλογή στη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού για τον οποίο ενώ είχε αρχίσει να ξετυλίγεται το σκάνδαλο των καταγγελιών δήλωνε:

«Ο Δημήτρης Λιγνάδης μου έστειλε την παραίτησή του η οποία κι έγινε δεκτή. Ο ίδιος, μέσα στην επιστολή παραίτησης αναφέρει και τους λόγους. Μέσα σ’ αυτό το τοξικό κλίμα, ο καθένας έχει αντοχές και αυτό δε μπορούμε να τις παραγνωρίζουμε. Ο κάθε άνθρωπος έχει τις αντοχές του, πόσο μπορεί να δεχθεί και να ανεχθεί οποιεσδήποτε φήμες.

Γιατί, μέχρι σήμερα, κάποια καταγγελία επώνυμη δεν υπάρχει. Από την άλλη πλευρά, ο καθένας έχει την ελευθερία να υπερασπιστεί τον εαυτό του, όπως εκείνος κρίνει, είτε αφορά σε φήμες, είτε αφορά σε καταγγελίες. Επαναλαμβάνω ότι για το συγκεκριμένο πρόσωπο, καταγγελίες μέχρι σήμερα που μιλάμε, επώνυμες δεν έχουν υπάρξει».

Λίγες μέρες μόλις αργότερα οι φήμες έγιναν βεβαιότητες και η υπουργός δήλωνε: Ο Δημήτρης Λιγνάδης είναι ένας επικίνδυνος άνθρωπος -Μας εξαπάτησε

Τότε ξεσπά το γνωστό κίνημα ”Μενδώνη-παραιτήσου” για το οποίο όμως η υπουργός κάνει πως δεν καταλαβαίνει την ύπαρξη του βάζοντας μια σειρά από πρόσωπα, στην πλειοψηφία τους ευνοημένα από την ίδια με αξιώματα να δηλώσουν τη συμπαράσταση τους σε κείνη.

Στα μεγάλα φάουλ της θητείας της ανήκει φυσικά η απολύτως λάθος επικοινωνιακή διαχείριση των έργων στην Ακρόπολη κάνοντας ακόμα και τον Economist να γράψει: «Όσο οι Έλληνες ήταν κλεισμένοι στα σπίτια τους, η κληρονομιά τους γκρεμιζόταν»

Στη Θεσσαλονίκη η κ. Μενδώνη έχει ταυτιστεί με το μένος της εναντίον των αρχαιοτήτων της Βενιζέλου, αφού πρωταγωνιστεί τα τελευταία τρία χρόνια αλλά και παλαιότερα από θέσεις της στο Υπουργείο στον τεμαχισμό και τη απόσπαση τους, έχοντας απέναντι της την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα.

Εντυπωσιακή επίσης είναι η απόφαση της για «εκκαθάριση εν λειτουργία» του ΤΑΥΠ-ΥΠΠΟ, ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη πολύπλευρη δικαστική έρευνα για σοβαρή κακοδιαχείριση και σκανδαλώδη σπατάλη δημοσίου χρήματος, υπόθεση την οποία η ίδια γνωρίζει καλά αφού η κ. Μενδώνη υπήρξε γενική γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού συνολικά για μια δεκαετία: μεταξύ Μαρτίου 1999 και Μαρτίου 2004 καθώς και μεταξύ Νοεμβρίου 2009 και Ιανουαρίου 2015.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η υπουργός όχι μόνο δεν έστειλε στο πειθαρχικό τους κατηγορούμενους για κατασπατάληση δημόσιου χρήματος, αλλά αντιθέτως συνεργαζεται μαζι τους την ώρα που υπάρχει εισαγγελική πρόταση παραπομπής σε δίκη 14 κατηγορουμένων αναφορικά με την περιβόητη υπόθεση των πλαστών και αγύριστων δανείων του Ταμείου Αλληλοβοήθειας του υπουργείου Πολιτισμού η υπουργός στάθηκε στο πλάι τους και απέπεμψε τη διευθύντρια που αποκάλυψε το σκάνδαλο με μια φωτογραφική διάταξη αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας από την κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Άλλο μείζον ζήτημα είναι η ΠΥΡΚΑΛ όπου η υπουργός σταμάτησε την ανακήρυξη της σε Ιστορικό Τόπο, επιδιώκει κατακερματισμό του χώρου, δεν εκδίδει απόφαση επί 2,5 χρόνια για την τύχη του.

Αυτά είναι μερικά μόνο από όσα εμπλέκεται η υπουργός Πολιτισμού, η οποία αναγκάστηκε να εξαφανίσει από το κάδρο την σύμβουλο της  Άννα Παναγιωταρέα προφασιζόμενη ένα ατύχημα ένα χρόνο πριν.

Με λιγότερα από αυτά τα απίστευτα άλλοι υπουργοί πηγαίνουν σπίτι τους. Για την κ. Μενδώνη δεν συμβαίνει το ίδιο. Το πολύτιμο έργο της αξιολογείται από τον πρωθυπουργό διαφορετικά από κάθε άλλον. Και η μιντιακή ασυλία της από την άλλη αξιοθαύμαστη. Φτάνει στιγμές-στιγμές τα όρια της αγιοποίησης. Της εμετικής αγιοποίησης. Δεν είναι τυχαίο ότι χθες κανένα μεγάλο ΜΜΕ της χώρας δεν έγραψε κουβέντα για την απίστευτη παραποίηση εκ μέρους της επίσημου εγγράφου της Ε.Ε. Κοινώς έγινε γαργάρα.

Έτσι και κείνη συνεχίζει ακάθεκτη το έργο της. Ένα έργο που ξεκίνησε την επομένη των εκλογών του 2019 που άφησε πίσω για πάντα το ΠΑΣΟΚ στο οποίο ανήκε για να ανέβει στο τρένο της εξουσίας. Και περιλαμβάνει από αιφνιδιαστικές επισκέψεις στο ΣτΕ λίγες μέρες πριν βγάλει κρίσιμες αποφάσεις μέχρι διαχείριση ενάλιων αρχαιοτήτων υπέρ επιχειρηματιών.