Το καλοκαίρι που προσπέρασε την άνοιξη
Ούτε ζακετάκια στους ώμους στις αναμενόμενες ψύχρες του Απριλίου, ούτε κουβερτάκι στα πόδια που ακόμα κρυώναν. Από το πάπλωμα στην πικέ κουβέρτα. Από το καταχείμωνο στο θέρος.
Γεμίσαν τα προφίλ εικόνες ανθρώπων που βούτηξαν στη θάλασσα, πιο νωρίς από κάθε χρονιά. Που βιάστηκαν να ξεπλύνουν στο νερό όσα τρομακτικά βίωσαν το προηγούμενο δίμηνο.
Γεμίζουν οι βιτρίνες καλοκαιρινά ρούχα για το άνοιγμα της Δευτέρας. Τα ανοιξιάτικα πήγαν περίπατο φέτος. Δεν μπήκαν ποτέ στις προθήκες. Δεν τα καμάρωσε κανείς.
Στα πλήθη που περπατούν με λαχτάρα και χωρίς αποστάσεις πια στους δρόμους, οι άνθρωποι είναι ξεκάλτσωτοι, με βερμούδες και κοντομάνικα.
Φέτος δεν αντιληφθήκαμε άνοιξη. Χάθηκε πίσω από τις κλειστές μας πόρτες. Που και που ξεπρόβαλε στις γλάστρες που ανέβαιναν στα social, πριν την καταπιεί οριστικά το καλοκαίρι. Γιατί η βιασύνη όλων μας να έρθει το καλοκαίρι, ως λύτρωση, την κατάπιε την άνοιξη.
Ούτε ζακετάκια στους ώμους στις αναμενόμενες ψύχρες του Απριλίου, ούτε κουβερτάκι στα πόδια που ακόμα κρυώναν. Από το πάπλωμα στην πικέ κουβέρτα. Από το καταχείμωνο στο θέρος.
Πόσο παράξενη εποχή…
