Το παιχνίδι της προπαγάνδας: Όταν σταυροπόδια και αποδοκιμασίες εξαφανίζονται
Μια απίστευτη εποχή για τη δημοσιογραφία στην Ελλάδα
Για να καταλάβεις πόσο επικίνδυνη είναι μια εποχή αρκεί να παρατηρήσεις προσεκτικά τη στάση των ΜΜΕ της. Κατά τη χθεσινή προσέλευση του ΠΘ στη Μητρόπολη για τον αποχαιρετισμό του Μίκη Θεοδωράκη εκδηλώθηκε ένα έντονο κύμα διαμαρτυρίας, πρωτοφανές για τον σημερινό Πρωθυπουργό που στις δημοσκοπήσεις που παρουσιάζονται φαίνεται πως καλπάζει με ούριο άνεμο και χωρίς αντίπαλο.
Η είδηση και τα βίντεο μεταδόθηκαν με το ζόρι από καμιά δεκαριά ελληνικά site. Για τα υπόλοιπα ήταν απλά Τετάρτη μεσημέρι. Σε αντίθετες περιπτώσεις στο παρελθόν η αποδοκιμασία στον Τσίπρα, ήταν η κύρια είδηση για το 90% των ελληνικών ΜΜΕ με τους τίτλους γραμμένους μάλιστα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.
Κάτι παρόμοιο συνέβη και στη στάση του σώματος του Πρωθυπουργού μέσα στην εκκλησία με το σταυροπόδι και το ύφος καφενείου μπροστά στο νεκρό.
Σε παρόμοιες περιπτώσεις στο παρελθόν ένα ανάλογο σταυροπόδι και όχι φυσικά μέσα σε εκκλησία γινόταν αντικείμενο όλων των ενημερωτικών εκπομπών της τηλεόρασης. Σήμερα πέρασε απλά απαρατήρητο.
Όταν ο Τσίπρας κάθισε σταυροπόδι στην κηδεία του Κάστρο: ”Η στάση του Αλέξη Τσίπρα σε σύγκριση με των υπολοίπων αρχηγών στις ομιλίες για την κηδεία του Φιντέλ Κάστρο αποτελεί ένα ακόμα δηλωτικό στοιχείο της ασέβειας και της «αγαρμποσύνης» με την οποία αντιμετωπίζει όλα τα πράγματα, ακόμα και μία κηδεία στην οποία κανείς δε τον ανάγκασε να πάει. Το αντίθετο μάλιστα. Διάλεξε να πάει και να αποτίσει φόρο τιμής”.
Χθες μέσα στη Μητρόπολη ο Μητσοτάκης έδειξε μόνο σεβασμό.
Έχουν εξήγηση όλες αυτές οι επιλεκτικές αποσιωπήσεις; Φυσικά και έχουν. Αυτή τη στιγμή διακινείται μια από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις προπαγάνδας που ζήσαμε από τη μεταπολίτευση και δώθε.
Εκατονταδες πρόθυμα ΜΜΕ αντί να λειτουργήσουν με το δημοσιογραφικό κριτήριο ως οφείλουν και να κάνουν κριτική σε όσα συμβαίνουν αποσιωπούν εξόφθαλμα γεγονότα, όπως για παράδειγμα το ότι στην κυβέρνηση αλωνίζουν τρία πρωτοκλασάτα στελέχη της ακροδεξιάς, φιλοξενούν άρθρα εικονικής πραγματικότητας υπουργών ή ακόμα και του ίδιου του Πρωθυπουργού και φυσικά αμείβονται αδρά για τις υπηρεσίες τους στο χτίσιμο ενός αφηγήματος με διαφήμιση είτε κρατικών φορέων, είτε με υπόγειο χρήμα που διακινείται με τεράστια άνεση, είτε με μπάτζετ που κατευθύνονται προς τα Μέσα αυτά από εταιρίες που κάνουν δουλειές με το κράτος και παίρνουν μέρος σε τωρινές ή μελλοντικές μοιρασιές. Δημοσίων έργων, αναθέσεων, μελλοντικών ”αναπλάσεων” κοκ. Η ατάκα είναι πάντα ίδια: Δεν χρειάζεται να πεις καλά λόγια, απλά μην το γράψεις και θα σε φροντίσουμε.
Είναι μια πολύ επικίνδυνη εποχή αυτή που ζούμε για τα ΜΜΕ. Ο καιρός στις καμένες ή χτυπημένες από σεισμούς από πέρσι περιοχές περνά αλλά κανένα οδοιπορικό δεν θα γίνει εκεί για να δούμε αν πάρθηκαν έστω τα στοιχειώδη μέτρα ανακούφισης ή προστασίας των πληγέντων. Η ακρίβεια στο ξεκίνημα της σεζόν έχει τινάξει τους προϋπολογισμούς του μήνα των νοικοκυριών στον αέρα αλλά στα κανάλια ακούμε τον Άδωνι να λέει ότι τα Χριστούγεννα όλα θα είναι οκ.
Η έξαρση βίας εναντίον των γυναικών έχει πιάσει ταβάνι αλλά αντί για εκπομπές που θα βοηθούσαν να αλλάξουν τα στερεότυπα προβάλλονται σε prime time ριάλιτι που παρουσιάζουν τη γυναίκα ως υποχείριο του αφέντη.
Φυσικά για τα όργανα των δημοσιογράφων όλα αυτά είναι πταίσματα. Εξάλλου δουλειά να υπάρχει και όλα τα άλλα…
