Ένα Υπόγειο των θαυμάτων στη Μελενίκου
Ένας αυτοδιαχειριζόμενος χώρος που δεν του αρέσουν οι μουσικές ταμπέλες
Λέξεις – εικόνες: Μαρίνα Τούλα
Η ιστορία με το Υπόγειο ξεκίνησε τυχαία θα μπορούσες να πεις, αυθόρμητα χωρίς κάποιο ορισμένο πλάνο για το πώς θα κινηθεί. Σηματοδότες στη διαδρομή ήταν η απουσία αφεντικού και η αγάπη για την μουσική κάτι που παραμένει μέχρι σήμερα αναλλοίωτο.
Χρειάστηκαν δύο χρόνια για να στηθεί το bar (που το λες και project) πότε δουλεύοντας πυρετωδώς και πότε χαλαρώνοντας τους ρυθμούς. Δεν ήταν ένα εύκολο εγχείρημα και εξακολουθεί να μην είναι αυτονόητα εύκολο να κρατηθεί “όρθιο”.
Το Υπόγειο λίγο πολύ απλά συνέβη. Πολλοί άνθρωποι βοήθησαν και συνεχίζουν να το στηρίζουν, κάτι που δίνει δύναμη στους υπεύθυνους. Δεν δημιουργήθηκε για να καλύψει κάποια ιδιαίτερη ανάγκη πέρα απ΄το να γίνει το φιλόξενο σπίτι για τις μπάντες και τους μουσικούς της πόλης. Οι οκτώ άνθρωποι που το διαχειρίζονται βρίσκουν απλά εξαιρετικό το να φιλοξενούν πέντε – έξι συναυλίες την βδομάδα.
Μέσα στον ένα μόλις χρόνο λειτουργίας αντιμετωπίστηκαν πολλές δυσκολίες ενώ την ίδια στιγμή οι αποφάσεις συζητιούνται συλλογικά στη συνέλευση που κάνουν μια φορά την εβδομάδα. Είναι δύσκολο ακόμη να γίνει ένας απολύτως βιώσιμος χώρος. Κάποιοι από τα παιδιά ζουν εξ΄ολοκλήρου από την εργασία τους εδώ και κάποιοι εργάζονται και αλλού σε πρόσθετα ωράρια. Αυτή την στιγμή αυτό είναι δύσκολο να αλλάξει. Το θεμιτό είναι το Υπόγειο να παραμείνει ανοιχτό με όσο το δυνατόν καλύτερους όρους λειτουργίας ανεξάρτητα με τα έσοδα των ανθρώπων που το διαχειρίζονται, που επέλεξαν να το στήσουν και να εξακολουθούν να το λειτουργούν βάζοντας σε δεύτερη μοίρα το κέρδος.
Αυτό που καθορίζει την ταυτότητα του μαγαζιού είναι οι συναυλίες με μπάντες και μουσικούς που συνθέτουν πρωτότυπη μουσική βάζοντας στη δεύτερη γραμμή τις λεγόμενες cover bands. Κάποιες από αυτές είναι πιο οικείες σαν ήχος και κάποιες είναι αρκετά εναλλακτικές.
Συμμετέχουν πολλές μπάντες από την Θεσσαλονίκη και από όλη την Ελλάδα και σιγά σιγά όλο και περισσότερες από το εξωτερικό. Είναι τόσες πολλές οι μέρες που σου δίνεται η δυνατότητα να δοκιμαστείς σε καινούργια ακούσματα και events, ενώ παράλληλα με το πρόγραμμα των συναυλιών φιλοξενούνται μικρά θεατρικά, εκθέσεις , dj set και party. Συμμετέχουν όσοι θέλουν να ακουστεί η μουσική τους ή κρίνεται από τους διαχειριστές ότι αξίζει να παρουσιάσουν τη δουλειά τους. Δεν στηρίζουν κάποιο συγκεκριμένο είδος μουσικής και όλοι όσοι έχουν κάτι καινούργιο να δείξουν είναι ευπρόσδεκτοι. Εξάλλου όταν αυτό το κάτι είναι καλό διαδίδεται είτε από στόμα σε στόμα είτε μέσω διαδικτύου. Και κάπως έτσι γεμίζει ο χώρος με νέο κόσμο να έρχεται για να ακούσει και να στηρίξει τους μουσικούς.
Το μόνο που καθορίζει το background των θαμώνων είναι η αγάπη για τη μουσική σε ένα χώρο ελεύθερης έκφρασης που αποφεύγει τα κλισέ και τις κονσέρβες.
Το Υπόγειο λειτουργεί σταθερά από πέρσι, από την Τετάρτη μέχρι την Κυριακή κυρίως με συναυλίες και ενίοτε ‘έκτακτα’ και Δευτέρα ή Τρίτη. Έχει φιλοξενήσει μέχρι σήμερα θεατρικές παραστάσεις, stand up comedy και πρόσφατα καθιερώσε δύο Τρίτες το μήνα ‘’τζαμάρισμα’’ υπό τον τίτλο Tu(n)esday.
Δεν προγραμματίζει σε βάθος χρόνου και ό,τι συμβαίνει εκεί γίνεται ξαφνικά με τους υπεύθυνους να παραμένουν ανοικτοί σε προτάσεις και νέες αφίξεις.
Εξάλλου οι διαχειριστές είναι νέα παιδιά ακόμη και το μέλλον αποτελεί γι΄αυτούς μια εύπλαστη ύλη φτιαγμένη από όνειρα δικά τους αλλά και πολλών συνομήλικών τους. Και όπως λένε και οι ίδιοι: «Θεωρούμε ότι οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν αποτελούν ζωτικό κύτταρο της λειτουργίας του χώρου και όχι απλά χαλί για να πιούμε το ποτό μας».
Όταν η μουσική τελειώσει ανοίγουν τα φώτα και σβήνουν την επόμενη μέρα συγκεντρώνοντας διαφορετικό κόσμο ανάλογα με την μπάντα και τη μουσική που είναι κυρίαρχη εδώ και πάντα live. Τα λέμε στο Υπόγειο, λοιπόν.
Υπόγειο, Μελενίκου 13, τηλ 698 948 1680, facebook