Καταγγελία για Σέιχ Σου: Μονοπάτια μετατρέπονται σε απέραντες πίστες motocross

Στην επιφάνεια, δυστυχώς για μια ακόμα φορά για τους λάθους λόγους, έρχεται το ζήτημα του Σέιχ Σου.

Σύμφωνα με καταγγελία που ήρθε από αναγνώστη της parallaxi και η οποία μάλιστα έχει διαβιβαστεί στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, όλο το περιαστικό δάσος της Θεσσαλονίκης, αλλά και ο ορεινός όγκος του Χορτιάτη έχουν μετατραπεί σε απέραντες πίστες motocross.

Όλα αυτά φυσικά εξαιτίας της ανυπαρξίας και της αδιαφορίας της Πολιτείας και των τοπικών φορέων, που κλείνουν τα μάτια μπροστά στην ύπαρξη τέτοιων φαινόμενων.

Σύμφωνα με την καταγγελία, οι οδηγοί των μηχανών αυτών, μοιάζουν να έχουν κάνει κατάληψη σε όλα τα πεζοπορικά μονοπάτια, ακόμα και σε αυτά τα οποία έχουν σημανθεί και στα οποία καθημερινά υπάρχουν πολλοί πεζοπόροι.

Ο Νόμος 3937/2011 (Διατήρηση της βιοποικιλότητας και άλλες διατάξεις) αναφέρει ότι:

4.α) Δεν επιτρέπεται η κίνηση μηχανοκίνητων οχημάτων εκτός οδικού δικτύου σε οικολογικά ευαίσθητες εκτάσεις, όπως ενδεικτικά, μόνιμες ή εποχικές λίμνες και τέλματα και οι ακτές τους, ο αιγιαλός, οι αμμοθίνες, ποτάμια, ρέματα και ρυάκια, δάση, λιβάδια, βοσκότοποι, οι οικότοποι προτεραιότητας του παραρτήματος Ι της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, καθώς και σε μονοπάτια που βρίσκονται σε τέτοιες περιοχές.

Ωστόσο, η κίνηση των μοτοσυκλετών γίνεται ανεμπόδιστα στο Σέιχ Σου, προκαλώντας υπερβολικό θόρυβο, καυσαέρια αφού οι περισσότερες από τις μηχανές είναι δίχρονες, καταστροφή των μονοπατιών και το κυριότερο από όλα, τον κίνδυνο πρόκλησης ατυχήματος.

Για μια ακόμα φορά αποδεικνύεται ότι ο φυσικός θησαυρός που βρίσκεται μια ανάσα από την πόλη έχει αφεθεί στη μοίρα του.

Ο καταγγέλλων σημειώνει ότι θα πρέπει να μεριμνήσει άμεσα η Πολιτεία για την διατήρηση και προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.

Παράλληλα, ζητάει την τοποθέτηση πινακίδων που θα δηλώνουν ρητά ότι απαγορεύεται η είσοδος στο δάσος με μοτοσικλέτες και να υπάρχει ένας στοιχειώδης έλεγχος.

Η φωτογραφία του άρθρου απεικονίζει πλήρως την κατάσταση που επικρατεί στο χώρο.

Σε ένα αρκετά στενό μονοπάτι, οι πεζοπόροι αναγκάζονται να χωθούν, κυριολεκτικά, στους θάμνους για να περάσουν οι μηχανές.

Είναι χαρακτηριστικό όπως τονίζουν ότι σε μια διαδρομή 12 χιλιομέτρων, συναντήθηκαν τουλάχιστον τέσσερις με πέντε φορές με παρέες ανθρώπων που οδηγούσαν μοτοσυκλέτες.

Κατανοούν φυσικά την ανάγκη των συνανθρώπων τους να ασχοληθούν με το χόμπι τους, όμως σημειώνουν ότι σε καμία περίπτωση αυτό δεν πρέπει να γίνεται μέσα σε ένα δάσος.

Γι’ αυτό το λόγο και καλούν την Πολιτεία να οριοθετήσει περιοχές σε κοντινή απόσταση από την πόλη που μπορούν να χρησιμοποιούνται από τους οδηγούς των συγκεκριμένων μηχανών.

Έπειτα από μια παρατεταμένη περίοδο περιορισμών στην καθημερινότητα μας ολοένα και περισσότεροι από εμάς ανακαλύπτουμε τα οφέλη της επαφής με τη φύση και όλα εκείνα που θεωρούσαμε δεδομένα μέχρι το ξέσπασμα της πανδημίας, αλλά τόσο μας έλειψαν το διάστημα που ήμασταν κλεισμένοι στα σπίτια μας.

Γι’ αυτό το λόγο και η Πολιτεία πρέπει να ενθαρρύνει αυτή την αλλαγή και τη μεταστροφή της κοινωνίας προς τη φύση και να μην κλείνει τα μάτια σε παραβατικές συμπεριφορές που μόνο το αντίστροφο αποτέλεσμα μπορεί να προκαλέσουν.

Δείτε επίσης…