Α. Καφετζόπουλος: Γεννήθηκα ανέτοιμος για οτιδήποτε

Μετά από αρκετά χρόνια, ο Αντώνης Καφετζόπουλος αποφάσισε τον φετινό χειμώνα να περιοδεύσει στην Ελλάδα και την Κύπρο με την παράσταση «Άνδρες έτοιμοι για όλα», αν και ο ίδιος λέει πως… γεννήθηκε ανέτοιμος για οτιδήποτε!

Σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο δημοφιλής ηθοποιός αναφέρει πως του αρέσουν οι περιοδείες, παρότι είναι κουραστικές, επειδή έρχεται σε επαφή με διαφορετικό κοινό, ενώ εξηγεί τις διαφορές που έχουν οι χειμερινές από τις καλοκαιρινές περιοδείες.

Μιλώντας για την παράσταση με την οποία περιοδεύει, χαρακτηρίζει χαριτολογώντας λίγο… «προκλητικό» το ότι πέντε άνδρες σε όλη τη διάρκεια της παράστασης, αγωνίζονται, «φτύνουν αίμα», συζητάνε για το πώς θα γδυθούν ενώπιον του κοινού, ενώ αναφέρεται και στην παράσταση «Αναζητώντας τον Αττίκ» στην οποία θα πρωταγωνιστήσει την άνοιξη.

Ακολουθεί η συνέντευξη του Αντώνη Καφετζόπουλου στον Νίκο Γιώτη για το Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων:

Φέτος είστε -επί σκηνής- ένας από τους πέντε άνδρες «έτοιμους για όλα» και περιοδεύετε σε όλη την Ελλάδα. Είστε κι εκτός σκηνής έτοιμος για όλα;

Όχι. Εγώ γεννήθηκα ανέτοιμος για οτιδήποτε (γελάει)!

Ανέτοιμος; Παρακολουθώντας την πορεία σας μάλλον το αντίθετο συμπεραίνουμε…

Αν εννοείτε το ότι κάνω πολύ διαφορετικά πράγματα, μάλλον είναι μέρος του χαρακτήρα μου αυτό. Δεν είναι κάποια στρατηγική επιλογή. Βαριέμαι γρήγορα και κάνω διαφορετικά πράγματα.

Τα οποία σας αναζωογονούν;

Είναι πολύ πιθανό, δεν ξέρω. Αν είχε συμβεί το αντίθετο πιθανόν να ήμουν με το ένα πόδι στον… τάφο (γελάει)!

Η παράσταση στην οποία πρωταγωνιστείτε και με την οποία περιοδεύετε ανεβαίνει για 5η σεζόν. Πού αποδίδετε τη μεγάλη της επιτυχία;

Απ: Να διευκρινίσω ότι εγώ παίζω για πρώτη φορά φέτος σ΄ αυτήν την παράσταση και πως όλα αυτά τα χρόνια οι ηθοποιοί εναλλάσσονται. Πρόκειται για ένα πολύ διασκεδαστικό έργο και το κοινό περνάει ωραία και γελάει. Επίσης έχει ένα χαρακτηριστικό που έχουν όλα τα έργα του Ρέππα και του Παπαθανασίου, δηλαδή έχουν ενδιαφέρον οι χαρακτήρες, έχουν βάθος, δεν είναι επιφανειακά έργα, δεν είναι φαρσοκωμωδία, είναι μια κωμωδία χαρακτήρων. Το τελευταίο είναι πως είναι λίγο… «προκλητικό» το ότι πέντε άνδρες σε όλη τη διάρκεια της παράστασης, αγωνίζονται, «φτύνουν αίμα», συζητάνε για το πώς θα γδυθούν ενώπιον του κοινού…

Η ιδέα για την παράσταση προέκυψε από την κινηματογραφική ταινία;

Νομίζω πως πρώτα ήταν η ταινία, μετά γράφτηκε ένα έργο, τα δικαιώματα του οποίου αγόρασαν οι Ρέππας- Παπαθανασίου και το προσάρμοσαν στην ελληνική πραγματικότητα.

Με τη συγκεκριμένη παράσταση στην οποία πρωταγωνιστείτε φέτος, περιοδεύετε τον χειμώνα στην περιφέρεια. Δεν είναι κουραστικό;

Απ: Μ΄ αρέσει η περιοδεία. Είχα χρόνια να κάνω χειμωνιάτικη περιοδεία. Για να είμαι ειλικρινής την προτιμώ απ΄ την Αθήνα, όπου βέβαια είσαι στο σπίτι σου, έχεις τη βολή σου, ενώ η περιοδεία είναι πολύ κουραστική, έχεις δύο παραστάσεις την ημέρα και δύο ώρες μετακινήσεις κατά μέσο όρο την ημέρα. Εμένα όμως μ΄ αρέσει αυτό. Μ’ αρέσει το «τσιγγάνικο» γιατί έρχεσαι σε επαφή με διαφορετικό κοινό.

Οι περισσότερες περιοδείες, πάντως, γίνονται το καλοκαίρι…

Ίσως. Εγώ πάντως έχω κάνει κι άλλες περιοδείες τον χειμώνα, ενώ υπήρχαν συνάδελφοι όπως ο μακαρίτης ο Ψάλτης, ο οποίος ήταν περιοδεία κάθε χειμώνα τα τελευταία χρόνια.

Ποια είναι η διαφορά της καλοκαιρινής από τη χειμερινή περιοδεία;

Στην καλοκαιρινή κάνεις και κανένα μπανάκι στη θάλασσα το πρωί ή το μεσημέρι, κοιμάσαι, και το βράδυ κάνεις μία μόνο παράσταση, γιατί ευτυχώς ο ήλιος δύει αργά. Οπότε αποκλείονται οι διπλές παραστάσεις γιατί θα τελειώναμε στις δύο το πρωί. Τον χειμώνα επειδή παίζουμε σε κλειστούς χώρους, δυστυχώς παίζουμε διπλές παραστάσεις κι αυτό είναι πολύ κουραστικό. Αυτό συμβαίνει επειδή ενώ τα καλοκαιρινά θέατρα είναι τουλάχιστον χιλίων θέσεων, τον χειμώνα σπάνια βρίσκεις κάποιο κινηματοθέατρο με περισσότερες από πεντακόσιες θέσεις. Έτσι είναι όμως η δουλειά μας. Δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς.

Δεν μπορείτε να κάνετε αλλιώς από οικονομική άποψη; Γιατί υπάρχει η εκδοχή πως κάποιοι ηθοποιοί που εγκαταλείπουν το σανίδι «μαραζώνουν»;

Όχι, κάτι θα βρω να κάνω, δεν είναι εκεί το θέμα…

Έχετε κάτι κατά νου;

Απ. Δεν έχω κάτι, αλλά κάτι θα βρω. Θα… «σαπίσω» για κανένα εξάμηνο, θα εκνευριστώ, αλλά μετά θα βρω κάτι να κάνω. Δεν είναι εκεί το θέμα. Το θέμα είναι ότι η δουλειά στις μέρες μας είναι απαραίτητη μέχρι μεγάλη και προχωρημένη ηλικία. Για τους νέους δεν λέω τίποτε, γιατί εκεί η ανεργία -στις μέρες μας με την οικονομική κρίση- «θερίζει».

Η οικονομική κρίση έχει πλήξει το θέατρο;

Το θέατρο έχει πληγεί με την έννοια ότι όλοι μειώσαμε αναλογικά -και οι παραγωγοί και οι πρωταγωνιστές, λιγότερο οι χαμηλόμισθοι- τις οικονομικές μας προσδοκίες, γιατί το θέατρο αντέδρασε αμέσως μειώνοντας τις τιμές των εισιτηρίων. Ένα εξάμηνο μετά την πρώτη αναγγελία της κρίσης -πριν ακόμα την αισθανθούμε στην τσέπη μας- οι τιμές των εισιτηρίων των θεάτρων είχαν μειωθεί κατά 30%.

Έτσι όμως «διατήρησαν» το κοινό τους…

Όντως το «διατήρησαν». Τώρα έχουν ξανανέβει κάπως οι τιμές των εισιτηρίων αλλά όχι στα προ κρίσης επίπεδα.

Ανέβηκαν κάπως σε θέατρα με παραστάσεις που έχουν μεγάλη απήχηση στο κοινό; Δεδομένου ότι η Αθήνα έχει περίπου 1.500 σκηνές …

Ναι αλλά υπάρχει μια αυτοσυγκράτηση. Δηλαδή στα πολύ μεγάλα θεάματα πουλάνε μια δυο σειρές μπροστά πολύ ακριβά, αλλά η πλειονότητα των εισιτηρίων εξακολουθεί να είναι προσιτή στο κοινό. Σκεφθείτε πως πριν από την κρίση παίζαμε με εισιτήρια 23 ευρώ σε θιάσους των δύο και τριών ατόμων, ενώ τώρα βρίσκεις οπουδήποτε με 15 ευρώ εισιτήρια ακόμα και σε τεράστιες παραγωγές, και δεν αναφέρομαι στις προσφορές δύο σε ένα γιατί υπάρχουν κι αυτά…

Αισιοδοξείτε πως στο μέλλον μπορεί να αλλάξει το θέατρο προς το καλύτερο;

Νομίζω πως θα συνεχίσει έτσι όπως είναι. Δεν νομίζω πως θα αλλάξει κάτι προς το καλύτερο αλλά ούτε και προς το χειρότερο. Θα συνεχίσει με τα καλά του και με τις χαμηλές στιγμές του…

Όσον αφορά τα άμεσα επαγγελματικά σας σχέδια;

Συνεχίζουμε την περιοδεία μας με την παράσταση «Άνδρες έτοιμοι για όλα», σε πόλεις της Ελλάδας και την Κύπρο και μετά την ολοκλήρωσή της θα με δείτε στην παράσταση «Αναζητώντας τον Αττίκ». Πρόκειται για μία πολύ πετυχημένη παραγωγή σε σκηνοθεσία της Σοφίας Σπυράτου, που συνεχίζεται με την ίδια διανομή συν τη δική μου προσθήκη. Θα παίξουμε επί περίπου έναν μήνα στην Αθήνα, ενώ θα ανεβούμε για περίπου μια εβδομάδα και στη Θεσσαλονίκη.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ