Featured

Αυτή είναι η πιο καθηλωτική σειρά: Σκορσέζε και Netflix σκιαγραφούν την F. Lebowitz

Πάτα το play!

Βαγγέλης Θεοδωράκης
αυτή-είναι-η-πιο-καθηλωτική-σειρά-σκορ-707728
Βαγγέλης Θεοδωράκης
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Pretend It’s A City (@pretenditsacity)

Ο Μάρτιν Σκορσέζε, ο ωκεανογράφος της ανθρώπινης ιδιοσυγκρασίας μέσω του σινεμά, συναντά την συγγραφέα Fran Lebowitz, στους όμορφους και ασάλευτους δρόμους της Νέας Υόρκης. Η μία και μοναδική  σεζόν της νέας σειράς, με τον τίτλο Pretend It’s a City, ανέβηκε πριν λίγες μέρες στην πλατφόρμα του Νetflix. Την τελευταία φορά που ο Σκορσέζε δημιούργησε μια σειρά εν είδει εκτενούς  κινηματογραφικής διήγησης, ήταν το 2016 με το Βινύλιο. Αυτή τη φορά επιστρέφει με διαφορετική εκδοχή εξιστόρησης. Προτιμά το ντοκιμαντέρ και απορρίπτει την ταινία. Το αντίθετο, δηλαδή, από το Βινύλιο.

Με το Pretend It’s a City ο Σκορσέζε σκιαγραφεί την Fran Lebowitz  μέσω της Νέας Υόρκης και τη Νέα Υόρκη μέσω της  Fran Lebowitz. Αναζητά την πηγή της πάγιας και ακόρεστης διάθεσης της για χιούμορ, το οποίο μοιάζει τόσο αυθόρμητο όσο και καλλιεργημένο. Χαράζει την πορεία της από τα σχολικά χρόνια μέχρι και την συγγραφική της καταξίωση. Δρομολογεί τάχιστα τη συζήτηση, ώστε να φτάσει στο σημείο που η Φραν μετακομίζει στη Νέα Υόρκη. Ανακαλύπτει την περιπλάνηση της στους ιερούς δρόμους της επιβίωσης και διαλεκτικά της εκμαιεύει τις απαντήσεις που θα αποκαλύψουν την διαδρομή του μυαλού της, έως σήμερα. Η Fran είναι ιδιόρρυθμος χαρακτήρας. Εκρηκτική, ετοιμόλογη, ευφυής, με σταθερές απόψεις που είναι σχεδόν αδύνατο να τις ανατρέψει κανείς. Στη σειρά που παρακολουθήσαμε, η συγγραφέας εξομολογείται με μια ατελείωτη συζήτηση την ιστορίας της, η οποία μοιάζει να ξεπερνά την προσωπικότητα της και να γίνεται εν γένει η ιστορία των νεοϋρκέζων. Συζητά για την κουλτούρα, τις αστικές συγκοινωνίες, την διαρκή διαπάλη τσιγάρου και άθλησης, τις βιβλιοθήκες και την αισθητική της αντιγραφής, την οποία η Νέα Υόρκη εφάρμοσε με τους ουρανοξύστες της.  

Το πορτραίτο της Fran έχει φόντο την Νέα Υόρκη, από τα 70’s μέχρι σήμερα. Μια πόλη που μεγαλώνει, εξελίσσεται, που κρατάει στο κορμί της το βάρος 8 εκατομμυρίων κατοίκων και το βάρος μιας μητροπολιτικής ιστορίας. Το καυστικό και ενίοτε πικρόχολο χιούμορ της Fran φαντάζει σαν επίμονο σχόλιο απογοήτευσης, παρά σαν δριμύ “κατηγορώ” απέναντι στην αγαπημένη της πόλη. Δεν κοιτάζει αφ’ υψηλού όλους τους υπόλοιπους. Κοιτάζει με υπεροπτική αγανάκτηση οτιδήποτε αντιτίθεται στην αισθητική και τα στενά πλαίσια προσωπικών αξιών που την σκεπάζουν. Η αλήθεια της Fran, εκδηλώνεται παντού. Σε συνεντεύξεις, σε θλιμμένους περιπάτους, σε βιβλία, στο κάπνισμα, στην ιεροτελεστία της συνήθειας, στην απλή και ιερή φιλική συζήτηση σε ένα οποιοδήποτε μπαρ. 

Όπως φαίνεται το Αμερικανικό Όνειρο ξεκινά στις ψευδαισθήσεις, τις ψεύτικες προκλήσεις και τελειώνει στην 57η Λεωφόρο, λίγο πριν την ανυπόφορη και διαολεμένη Times Square, την οποία η Fran αποφεύγει επιδεικτικά. Μέσα από το χείμαρρο αυτοσαρκαστικής  διήγησης και χλευαστικής επίθεσης σε κάθε κοινωνική παθογένεια, ανακαλύπτεις ένα κόσμο διαφορετικό απ’ ότι μοιάζει. Γιατί να αγαπήσεις τη Νέα Υόρκη; Ακριβώς γιατί είναι η Νέα Υόρκη. Σε απογοητεύει λίγο πριν σε συγκινήσει. Σε βάζει σε μια γυάλα έκστασης, λίγο πριν σε ξεβράσει στη θάλασσα της ανυπέρβλητης κοινωνικής αλήθειας. Της αλήθειας των καλών και των κακών, των ηλιθίων και των αντικειμενικά υπέρτερων τους.

Διαβάστε επίσης: 

10 κωμωδίες που μπορείς να απολαύσεις στο Netflix

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα