Άκουσε το πριν πας για ύπνο. Η Στανίση τραγουδά Πλάτωνος.
Τρεις διαφορετικές περσόνες ενώνουν τις δημιουργικές δυνάμεις τριών διαφορετικών κόσμων και προκύπτει το πιο ξαφνιαστικό άκουσμα που συναντήσαμε φέτος.
Να λοιπόν, εκεί που νόμιζες ότι έχεις ζήσει, δει και ακούσει τα πάντα, έρχεται μια έκπληξη από το πουθενά.
Τρεις διαφορετικές περσόνες ενώνουν τις δημιουργικές δυνάμεις τριών διαφορετικών κόσμων και προκύπτει το πιο ξαφνιαστικό άκουσμα που συναντήσαμε φέτος.
Η μεγάλη Λένα Πλάτωνος γράφει έναν ήχο τόσο φρέσκο και σημερινό, η Μυρτώ Κοντοβά βάζει τα λόγια της εποχής, τόσο έντονα, στο στόμα της και η Κατερίνα Στανίση απλά αποθεώνει ερμηνευτικά το δώρο που της δόθηκε. Η Πλάτωνος είχε εκφράσει εδώ και τριάντα χρόνια το θαυμασμό για τη φωνή της Στανίση.
Μια μέρα η πείνα των ανθρώπων θα σβήσει τρώγοντας ανθρώπους Μια μέρα η γη θα υποχωρήσει στους πάγους του άρχοντα του σκότους
Μια μέρα κάτι σαν κοράλλι με τη σκληρότητα της νιότης θα αφήσει πάνω στη καρδιά σου ότι ένιωθες δεν θα το νιώθεις και θα ‘ναι τα γεράματα σου
λες και θα ζούσαμε για πάντα λες και θα ζούσαμε για πάντα λες και θα ζούσαμε για πάντα
Μια μέρα θα κοιτάζεις γύρω θα λες πως κάτι σου θυμίζει αυτή η παγωμένη στέπα που ο αέρας τη θερίζει
θα λες πως είναι γειτονιά σου
θα πεταχτεί απ’ το ψυγείο κι απ’ τη θεόρατη κοιλιά σου κι απ’ τη θεόρατη κοιλιά σου ότι έχεις πιεί, ότι έχεις φάει ότι αγόρασες με δόσεις όλα όσα πήρες στις εκπτώσεις και πότισαν τα κύτταρά σου
λες και θα ζούσαμε για πάντα λες και θα ζούσαμε για πάντα λες και θα ζούσαμε για πάντα
Μια μέρα η πείνα των ανθρώπων θα σβήσει τρώγοντας ανθρώπους
