Από αυτό κινδυνεύεις αν έχεις υποβληθεί σε πνευμονεκτομή
Μάθε από τι κινδυνεύεις.
Το ποσοστό των ατόμων που μετά από πνευμονεκτομή κάνει επιπλοκή από το καρδιαγγειακό, μπορεί να φτάσει έως και το 57% σύμφωνα με μελέτες, αναφέρει στο Πρακτορείο Fm και στην εκπομπή της Τάνιας Η. Μαντουβάλου «104,9 ΜΥΣΤΙΚΑ ΥΓΕΙΑΣ» ο θωρακοχειρουργός Τζαμπραήλ Νταχάμπρε, σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις του. Επισημαίνει όμως ότι συνήθως η καρδιολογική επιπλοκή δεν είναι θανατηφόρος και η πιο συχνή είναι η αρρυθμία με την κολπική μαρμαρυγή, η οποία στις περισσότερες περιπτώσεις εμφανίζεται αμέσως μετά την επέμβαση.
Ο διάσημος θωρακοχειρουργός μιλάει στο Πρακτορείο Fm την τελευταία μέρα του Νοέμβρη, του μήνα που έχει ανακηρυχθεί από την Παγκόσμια Συμμαχία κατά του Καρκίνου του Πνεύμονα, ως Μήνας Επίγνωσης για τη συγκεκριμένη κακοήθεια, η οποία αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου από καρκίνο διεθνώς, αλλά και στη χώρα μας.
Το 10-25% των ασθενών που χειρουργούνται για καρκίνο πνεύμονα, πρέπει να κάνουν πνευμονεκτομή, αν την αντέχουν λέει ο Δρ. Νταχάμπρε. Όσον αφορά την περιεγχειρητική θνησιμότητα εξηγεί ότι εξαρτάται από πολλούς παράγοντες : «Πρώτον, αν πρόκειται για τυπική πνευμονεκτομή το ποσοστό αγγίζει το 6,4%, και φθάνει το 25%, στην περίπτωση πλευρό-πνευμονεκτομής ή πνευμονεκτομής με βρογχοπλαστική. Δεύτερον, προηγηθείσα χημείο/ακτινοθεραπεία. Τρίτον, ηλικία. Τέταρτον, συνυπάρχουσες σοβαρές παθήσεις όπως καρδιαγγειακή πάθηση, σακχαρώδης διαβήτης και νεφρική ανεπάρκεια».
Η πενταετής επιβίωση από την άλλη κυμαίνεται σύμφωνα με τον Δρ Νταχάμπρε από 20% έως 45% και σε εξειδικευμένα κέντρα φθάνει το 60%. «Η επιβίωση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την προεγχειρητική κατάσταση της καρδιοαναπνευστικής λειτουργίας και από τον τύπο του λεμφαδενικού καθαρισμού (ριζικός ή δειγματοληπτικός). Επίσης από τον λόγο πού επέβαλλε την διενέργεια της πνευμονεκτομής, καθώς και από άλλους παράγοντες».
Ποιά άλλα προβλήματα όμως προκαλούνται όταν λείπει ο ένας πνεύμονας, και τι ρόλο παίζει αν έχει αφαιρεθεί ο αριστερός ή ο δεξιός; Ο δεξιός πνεύμονας είναι ο μεγαλύτερος και επιτελεί το 55% της αναπνευστικής λειτουργίας. Άρα η δεξιά πνευμονεκτομή ενέχει πάντα μεγαλύτερους κινδύνους. Και άμεσα μετεχγειρητικά, και μακροχρόνια, απαντά ο Δρ. Νταχάμπρε.
Πιθανή η πνευμονική υπέρταση ακόμα και δέκα χρόνια μετά από την επέμβαση
Προσθέτει ακόμη ότι η ανάπτυξη πνευμονικής υπέρτασης από ένα έως δέκα χρόνια μετά την επέμβαση, είναι ένας από τους σημαντικούς κινδύνους που ελλοχεύουν. «Περισσότερο εμφανίζεται σε άτομα νεαρής ηλικίας και όταν εμφανίζεται στον πρώτο, δεύτερο χρόνο, είμαι σχεδόν σίγουρος ότι φταίει η προεγχειρητική εκτίμηση. Δηλαδή δεν έχει αξιολογηθεί σωστά ποια είναι η καρδιαναπνευστική λειτουργία του αρρώστου, τι αντοχές θα έχει αν φύγει ο ένας πνεύμονας. Και βέβαια σημαντικό ρόλο παίζει η κατάσταση του πνεύμονα που απομένει. Αν έχει στοιχεία ΧΑΠ, υπάρχει μεγαλύτερο ενδεχόμενο εμφάνισης Π.Υ. Συνήθως πάντως εμφανίζεται στα άτομα που κάνουν δεξιά πνευμονεκτομή».
Ο εμπλουτισμός της φαρέτρας των ογκολόγων με νέα φάρμακα τα τελευταία χρόνια, πχ ανοσοθεραπεία που ακούμε από τους ογκολόγους ότι πάει πολύ καλά στον πνεύμονα, τι αντίκτυπο έχει σε εσάς τους χειρουργούς και πέρα και πάνω από όλα, στον ασθενή; βγαίνει αβίαστα το επόμενο ερώτημα. «Η εμπειρία με τους ασθενείς που έχουν κάνει ανοσοθεραπεία και χειρουργούνται μετά, είναι πάρα πολύ μικρή. Αλλά με τις χημειοθεραπείες, είτε τις στοχευμένες είτε τις κλασσικές, υπάρχει τεράστια εμπειρία και υπάρχουν πάρα πολλοί ασθενείς που πραγματικά βγαίνουν κερδισμένοι και μακροχρόνια, λέει ο Δρ Νταχάμπρε. «Και είμαι σίγουρος ότι και η ανοσοθεραπεία θα έχει θετικό αντίκτυπο και σε εμάς και κυρίως στους ασθενείς. Θεωρώ δε λάθος που κάποιοι λένε ότι με την ανοσοθεραπεία θα μειωθεί η δουλειά των θωρακοχειρουργών. Γιατί σαφώς θα υπάρχουν ασθενείς που δεν θα χρειάζονται το χειρουργείο, αλλά και κάποιοι που θα πρέπει οπωσδήποτε να χειρουργηθούν».
Προσοχή στις λοιμώξεις και τις δύσπνοιες
Άνθρωπος που είναι με έναν πνεύμονα θα πρέπει πάντα να προσέχει τις λοιμώξεις και να κάνει κάθε χρόνο τα εμβόλια του, τονίζει ο θωρακοχειρουργός και εφιστά την προσοχή σε οιεσδήποτε μεταβολές. «Αν αρχίζει και έχει δυσκολία στην αναπνοή του, ή βήχει θα πρέπει να απευθυνθεί άμεσα στο γιατρό του, γιατί οι αντοχές του δεν είναι ίδιες με ενός ανθρώπου που έχει δύο πνεύμονες ή ακόμα και ενάμιση πνεύμονα».
*Ο Τζ. Νταχάμπρε είναι Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών, Διευθυντής Θωρακοχειρουργικής Κλινικής στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών, Μέλος της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Χειρουργών Θώρακος και της Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργικής θώρακος Καρδιάς και Αγγείων
Πηγή: AΠΕ-ΜΠΕ
