Χριστούγεννα δεν είναι μόνο τα δώρα – Τα ασυνήθιστα εορταστικά έθιμα ανά τον κόσμο

Αν και στην χώρα μας, τα Χριστούγεννα είναι συνδεδεμένα με ανταλλαγή δώρων, αν ρίξουμε μια ματιά στα έθιμα άλλων χωρών ίσως συνδεθούμε βαθύτερα με το πραγματικό νόημα των γιορτών. Οι παραδόσεις διαφέρουν σημαντικά από τόπο σε τόπο καθώς αυτές διαμορφώνονται από την ιστορία, τις αξίες και το γενικότερο κλίμα της κάθε χώρας. Η ανταλλαγή δώρων συνεχίζει να παραμένει στο επίκεντρο, το πνεύμα όμως γύρω από αυτή την τελετουργία είναι πολύ διαφορετικό. Από το τραγούδι σε εκκλησίες φωτισμένες με κεριά και τη σιωπηλή τιμή προς την οικογένεια μέχρι την ‘εκτίμηση’ στις αράχνες, τα έθιμα μας δείχνουν ότι τα Χριστούγεννα μπορούν να είναι δημιουργικά και συλλογικά.

Από τη μνήμη των αγαπημένων που έχουν φύγει μέχρι τη συμμετοχή σε ένα παιχνίδι που ενώνει πολλές γενιές, παρακάτω υπάρχουν επτά χριστουγεννιάτικες παραδόσεις που μπορείτε να υιοθετήσετε όπου κι αν βρίσκεστε.

Ισλανδία: Διάβασμα υπό το φως των κεριών μετά το Χριστουγεννιάτικο δείπνο

Στην χώρα των πάγων, οι εκδότες επιλέγουν να κυκλοφορούν καινούργια βιβλία στη διάρκεια της Χριστουγεννιάτικης περιόδου. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται ‘jólabókaflóð’ (χειμωνιάτικος χείμαρρος βιβλίων). Η παράδοση χρονολογείται από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Λόγω έλλειψης πολλών βασικών αγαθών, οι κυβερνήσεις εφάρμοσαν το λεγόμενο ‘δελτίο’ δηλαδή οι πολίτες είχαν δικαίωμα να αγοράσουν μόνο ορισμένη ποσότητα από τα συγκεκριμένα είδη πρώτης ανάγκης. Από αυτόν τον περιορισμό εξαιρούνταν βέβαια το χαρτί κι έτσι τα βιβλία έγιναν το πιο εύκολο δώρο για τα Χριστούγεννα. Στην σύγχρονη εποχή, αυτή η παράδοση συμβάλλει στην υποστήριξη της ισλανδικής εκδοτικής βιομηχανίας. Παράλληλα, αυτό το έθιμο ενισχύει την αγάπη της ισλανδικής γλώσσας, η οποία κινδυνεύει να χαθεί και χαροποιώντας τους φίλους του βιβλίου σε όλη την χώρα.

Στις 24 Δεκεμβρίου, οι οικογένειες ανταλλάσσουν δώρα, τρώνε Χριστουγεννιάτικο δείπνο και έπειτα περνούν το βράδυ τους διαβάζοντας βιβλία υπό το φως αναμμένων κεριών, με ένα κουτί σοκολάτες και κάποιο ποτό.

Ιαπωνία: Κακομαθαίνοντας το ταίρι σου

Ως μια χώρα κατά βάση μη χριστιανική, η Ιαπωνία γιορτάζει τα Χριστούγεννα με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο.

Έτσι η παραμονή των Χριστουγέννων μοιάζει περισσότερο με την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, παρά με μια γιορτή επικεντρωμένη στην οικογένεια. Πρόκειται δηλαδή για ένα ρομαντικό δείπνο για ζευγάρια. Οι δρόμοι φωτίζονται με τα Χριστουγεννιάτικα λαμπάκια, τα εστιατόρια προσφέρουν ξεχωριστό μενού και τα πολυτελή ξενοδοχεία είναι γεμάτα.

Το Χριστουγεννιάτικο φαγητό είναι εντελώς διαφορετικό: Οι Ιάπωνες γιορτάζουν τρώγοντας kurisumasu keki, το οποίο είναι ένα ελαφρύ παντεσπάνι σε στρώσεις με κρέμα και φράουλες.

Αυστραλία: Παίζοντας κρίκετ ως οικογένεια

Η ημέρα των Χριστουγέννων στην Αυστραλία είναι γεμάτη από φαγητό, ήλιο και οικογένεια. Παράλληλα, είναι η στιγμή για να πάρεις μια μπύρα σε κουτάκι, ένα ρόπαλο και μερικά παλούκια για κρίκετ και να υποκύψεις σε μια ωραία Χριστουγεννιάτικη αυστραλιανή παράδοση που περιλαμβάνει την οικογένεια: έναν Χριστουγεννιάτικο αγώνα κρίκετ. Όλοι είναι προσκεκλημένοι, ανεξαρτήτως ηλικίας. Οι κανόνες διαφέρουν από σπίτι σε σπίτι με μερικούς να είναι περισσότερο ‘αδίστακτοι’ με τους άλλους. Όσοι μένουν σε ψυχρότερο κλίμα ελπίζουν για καλό καιρό αλλιώς παίζουν ένα επιτραπέζιο παιχνίδι, αντί για κρίκετ.

Φινλανδία: Επίσκεψη στους προγόνους

Η τιμή προς τους αποθανόντες συγγενείς είναι κεντρικό στοιχείο των Χριστουγέννων στη Φινλανδία. Την παραμονή των Χριστουγέννων οι οικογένειες επισκέπτονται τα νεκροταφεία για να ανάψουν τα κεριά για τα αγαπημένα τους πρόσωπα που έχουν φύγει από τη ζωή. Περισσότεροι από τους μισούς κατοίκους παίρνουν μέρος κάνοντας τα νεκροταφεία να μοιάζουν με ήρεμα τόπια καλυμμένα με χιόνι και φωτισμένα από κεριά που τρεμοπαίζουν.

Τα νεκροταφεία μπορεί να γεμίζουν αλλά εκείνη τη στιγμή είναι μια σπάνια -μέσα σε μια απαιτητική περίοδο- στιγμή ηρεμίας και περισυλλογής. Μετά τις επισκέψεις στα νεκροταφεία, όλα τα μέλη της οικογένειας πηγαίνουν για σάουνα.

Ουκρανία: Γιορτάζοντας τις αράχνες

Στη δυτική Ουκρανία η πιο συνηθισμένη Χριστουγεννιάτικη διακόσμηση είναι ένας στολισμένος με κοσμήματα ιστός αράχνης. Η παράδοση πηγάζει από τον θρύλο της Χριστουγεννιάτικης Αράχνης, ένα ανατολικοευρωπαϊκό λαϊκό παραμύθι, όπου μια αράχνη στολίζει το χριστουγεννιάτικο δέντρο μιας γυναίκας που δεν είχε τα χρήματα να αγοράσει στολίδια. Η ίδια όταν ξύπνησε το πρωί, βρήκε το χριστουγεννιάτικο δέντρο να έχει ασημένιους ιστούς και να λάμπει. Από εκείνη τη μέρα και έπειτα η γυναίκα και η οικογένεια της δεν στερήθηκαν ποτέ ξανά τίποτα.

Στην Ουκρανία, οι άνθρωποι δημιουργούν λεπτούς ιστούς από χαρτί και σύρμα και τους στολίζουν γύρω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο, σαν γιρλάντα. Το να βρεις μια αράχνη ή έναν ιστό σε ένα δέντρο θεωρείται τύχη. Ο πιο απλός τρόπος να ακολουθήσεις την παράδοση είναι να αφήσεις τους ιστούς στη θέση τους.

Δανία: Φτιάχνοντας χριστουγεννιάτικες διακοσμήσεις

Μια μέρα kliple klistre (κόβω και κολλάω) είναι μια σημαντική δανέζικη τελετουργία. Σπίτια, σχολεία και χώροι εργασίας σε όλη τη χώρα διοργανώνουν συναντήσεις χειροτεχνίας για να φτιάξουν περίτεχνες γιρλάντες, αστέρια και καρδιές από χαρτί, φέρνοντας έτσι την Χριστουγεννιάτικη χαρά στη τάξη, το γραφείο ή το σαλόνι του σπιτιού.

Μετά από χρόνια εξάσκησης, οι Δανοί φαίνεται να μπορούν να μετατρέψουν ακόμη και την πιο λεπτή λωρίδα χαρτιού σε κάτι πραγματικά μαγικό, αλλά ακόμα και μια απλή χάρτινη γιρλάντα μπορεί να φέρει μια πινελιά σκανδιναβικής δεξιοτεχνίας μέσα στο σπίτι σας.

Βενεζουέλα: Κινηθείτε γρήγορα

Οι Χριστουγεννιάτικες εκκλησιαστικές λειτουργίες στη Βενεζουέλα είναι χαρούμενες, συλλογικές και συνοδεύονται από καμπάνες, κροτίδες και πυροτεχνήματα. Το πιο χαρακτηριστικό έθιμο είναι ο τρόπος που φτάνουν οι άνθρωποι: με πατίνια.

Παραδοσιακά, οι άνθρωποι πηγαίνουν με πατίνια στην Misa de Aguinaldo (πρωινή λειτουργία) που τελείται μεταξύ 16 και 24 Δεκεμβρίου γύρω στις 5 με 6 τα ξημερώματα. Τα παιδιά συχνά πηγαίνουν νωρίς για ύπνο ώστε να είναι έτοιμα για τη λειτουργία της αυγής και πολλοί ενήλικες πατινάρουν όλη τη νύχτα για να φτάσουν μαζί στην εκκλησία. Πρόκειται για ένα αγαπημένο τελετουργικό που μετατρέπει μια σοβαρή στιγμή σε κάτι ελαφρύ και συλλογικό, με τους γείτονες να γλιστρούν παράλληλα στους ήσυχους δρόμους.

Ακόμη και αν τα πατίνια δεν είναι επιλογή, η συμμετοχή σε μια τοπική λειτουργία ή σε μια κοινοτική εκδήλωση φέρνει ένα παρόμοιο αίσθημα κοινής χαράς.

Πηγή: BCC, Ertnews