Ευχαριστούμε ΔΕΘα πάρουμε!

Ιδέες έχουμε, θεσμούς δεν έχουμε!

Λέξεις: Άρης Μαβίδης

Μια συνοπτική επιχειρηματολογία στην πρόταση για μεταφοράς της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης στο Καρατάσιου απο τον Επιστημονικό Σύμβουλο του Δημάρχου Παύλου Μελά κ.Νικηφορίδη. Το θέμα της μετεγκατάστασης της ΔΕΘ απασχολεί την κοινωνία της πόλης και τους φορείς της εδώ και δεκαετίες. Τελευταία έχει έρθει πάλι στην επικαιρότητα (θυμίζω πως η προηγούμενη φορά ήταν το 2003, κατά την διεκδίκηση της EXPO 2008) και λόγω ΤΑΙΠΕΔ με την έννοια της ιδιωτικοποίησης κλπ. Ιδέες έπεσαν πολλές κατά καιρούς. Ανατολικά – ανατολικότερα (στο κτήμα του ΑΠΘ κοντά στο αεροδρόμιο), δυτικά – δυτικότερα (στο κτήμα των ΑΤΕΙ στη Σίνδο), κεντρικά – κεντρικότερα (στους Λαχανόκηπους εντός των ορίων του δήμου Θεσσαλονίκης, και βέβαια και μερικές ακόμα μικρότερης απήχησης. Αυτές οι πολλές ιδέες το 2003 αποκρυσταλλώθηκαν σε μια ολοκληρωμένη πρόταση Χωροταξικού Σχεδιασμού (Χ.Σ.)όπου αντιμετώπιζε το Πολεοδομικό Συγκρότημα Θεσσαλονίκης (ΠΣΘ) ως αναπόσπαστο τμήμα της ενδοχώρας που τη περιβάλει, δηλαδή περίπου τα σημερινά όρια της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας (ΠΚΜ). Η ολοκληρωμένη πρόταση προέβλεπε τη χωροθέτηση της ΔΕΘ στο κτήμα των ΑΤΕΙΘ, στη Σίνδο. Όχι έτσι ξερά βέβαι! Όχι σαν μια έξυπνη ιδέα! Όχι σαν έκφραση συμφερότων! Όχι χαριστικά! Όχι τιμωριτικά! Απλά μεγέθυνε το φακό! Η ματιά του Χ.Σ., ως οφείλει, ξεπερνά το ασφυκτικό πλαίσιο του ΠΣΘ. Βλέπει παραπέρα. Και χρονικά και χωρικά. Η ιδέα, ως αρχικός πυρήνας οικοδόμησης πρότασης, έχει σημασία σε ποιο εύρος περιορίζεται ή αναπτύσσεται. Μια σκέψη περιορισμένη στα στενά όρια του ΠΣΘ, θα σου βγάλει ιδέες περιορισμένες. Και χρονικά και χωρικά! Όταν ανοίγεις τη σκέψη σου, όταν βλέπεις τη Θεσσαλονίκη σαν Μητροπολιτικό Κέντρο της βορείου Ελλάδος και (φευ) των Βαλκανίων τότε σου γεννούνται άλλες ιδέες.

Ανοίγεις παιγνίδι. Συνδέεις το όλο εγχείρημα και σιδηροδρομικά (κάτι που απουσιάζει από την σκέψη του Π.Ν και Ο), το συνδυάζεις και με θαλάσσια επικοινωνία και ψυχαγωγία, (στην περίπτωση αυτή η προσέγγιση του νέου χώρου της ΔΕΘ στη Σίνδο με το Αεροδρόμιο είναι συντομότερη από ότι η προτεινόμενη σύνδεση του πρώην Στρ Καρατάσιου μέσω της ασφυκτικής ήδη εσωτερικής περιφεριακής οδού), όταν δεν λαμβάνεις υπόψη σου πως η Σίνδος συνδέεται πολύ πιο εύκολα με το Εθνικό και Διεθνές οδικό δίκτυο αυτοκινητοδρόμων, καθώς και με τον προαστιακό σιδηρόδρομο (πέραν του εμπορικού σιδηρόδρομου) και με τις υποδομές και το ligostics της παρακείμενης Βιομηχανικής Περιοχής. Επίσης η περιοχή γειτνιάζει άμεσα και με το Αεροδρόμιο Αλεξάνδρειας, που ακόμα κι αν περιοριστεί στον εμπορικό του χαρακτήρα, υποστηρίζει πολλαπλώς τη συγκεκριμένη χωροθέτηση.

Επίσης ήδη με τη δημιουργία του Ενιαίου Φορέα Διαχείρισης Θερμαϊκού Κόλπου, όπου συμπεριλαμβάνεται συνολική αναβάθμιση του δυτικού του τμήματος και την έξοδο της Σίνδου και της ευρύτερης περιοχής προς το θαλάσσιο μέτωπο, αναδεικνύεται πως η τότε πρόταση αντέχει στο χρόνο και σταδιακά δικαιώνεται. Και βέβαια σε όλα αυτά συμφώνησαν όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς, παρά τους επιμέρους προβληματισμούς που έθετε ο καθένας, και στο τέλος κατέληξαν πως αυτή η πρόταση βοηθά τη Θεσσαλονίκη αλλά και την ενδοχώρα της στην ισόρροπη ανάπτυξη και υποστηρίζει το Μητροπολιτικό της ρόλο.

Και βέβαια όλα αυτά ακολούθησαν τις αρχές του σύγχρονου Χωροταξικού και Πολεοδομικού Σχεδιασμού. Και βέβαια η πρόταση αυτή ξεκίνησε από μια ιδέα, ιδέα όμως με διευρυμένο ορίζοντα! Και χρονικά και χωρικά! Σαν ιδέα λοιπόν την κρίνουμε κοντόφθαλμη και περιορισμένη, αντιμετωπίζει το ιστορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης αποκομμένο από το ΠΣΘ και το ΠΣΘ αποκομμένο από την περιφέρεια της Θεσσαλονίκης. Το “πράσινο” που θα κερδίσει το Κέντρο της Θεσσαλονίκης από την απομάκρυνση της ΔΕΘ, δεν είναι άσχετο από το “πράσινο’ που θα απολέσει η ΒΔ Θεσσαλονίκη γιατί ανήκουν στο το ίδιο Πολεοδομικό Συγκρότημα , εξυπηρετούνται από τους ίδιος ανεπαρκείς οδικούς άξονες και είναι κρίμα για τη ΔΕΘ η επισκεψιμότητα της και οι προοπτικές της να βασίζονται μόνο στην ‘γειτονιά’. Θα πρότειναμε στους γεννήτορες της ιδέας Π. Νικηφορίδη και Bernard Cuomo να διευρύνουν τη ματιά τους. Και χρονικά και χωρικά! Και κυρίως να την εξετάσουν στα πλαίσια ενός συνολικού χωροταξικού σχεδιασμού, με τις αρχές και τα εργαλεία που παρέχει το σχετικό νομοθετικό πλαίσιο, γιατί μόνο εκεί θα φανεί η αντοχή της. Και κυρίως το ισοζύγιο “πρασίνου” να το εξετάζουν συνολικά για το ΠΣΘ για επεμβάσεις τέτοιου μεγέθους.

Με εκτίμηση Δημοτική Κίνηση ” Ελεύθερη Πόλη ”

Διαβάστε την πρόταση του Πρόδρομου Νικηφορίδη εδώ